ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน 320
บทที่ 320
“โย้ เกิดเรื่องอะไร ทำไมถึงเสียงดังขนาดนี้? ”
เมื่อผู้จัดการเจิงได้ยินประโยคนี้ ทันใดนั้นเขาก็ตกใจ ยังไม่ทันได้เข้าไปทำร้ายเย่เฉิน เขาหันหน้าไปมองตรงนั้นและกล่าวอย่างจริงจังว่า “ท่านหงห้า คุณแช่เสร็จแล้ว? รู้สึกเป็นยังไงบ้างครับ?”
“ก็ดี” ท่านหงห้าตอบ แล้วถามอย่างสงสัยว่า “พวกคุณกำลังทำอะไรอยู่? ”
ท่านหงห้าพูดพลาง ก็พาลูกน้องของตนเองเดินใกล้เข้ามา
ผู้จัดการเจิงรีบอธิบาย “มีไอ้ยาจกคนหนึ่งมันทำร้ายคุณชายหลิว ผมกำลังจะแก้แค้นแทนคุณชายหลิว ไอ้หนูนี่ความสามารถไม่เท่าไหร่? แต่นิสัยดื้อด้านมาก”
หลิวหมิงเอามือคลุมท้องไว้ แล้วกล่าวว่า “คุณลุงหง ไม่ได้พบกันเสียนาน”
ท่านหงห้าเหลือบมองเขาก่อนที่จะยิ้มและกล่าวว่า “ที่แท้เป็นไอ้ตัวเล็กของตระกูลหลิวนี่เอง นายนี่ไม่เอาไหนเลย อยู่ในเมืองจินหลิงยังถูกคนอื่นทำร้ายได้? ทำให้พ่อของนายต้องขายหน้า!”
ท่านหงห้ากับพ่อของหลิวหมิงมีความสัมพันธ์ค่อนข้างดี เพราะฉะนั้นหลิวหมิงก็เหมือนกับหลานคนหนึ่ง ถึงได้พูดจาตรง ๆ อีกอย่างน้ำเสียงก็เหมือนผู้อาวุโสพูดกับลูกหลาน
หลิวหมิงไม่กล้าสร้างปัญหาต่อหน้าท่านหงห้า จึงได้กล่าวอย่างเก้อเขินว่า “คุณลุงหง ก็แค่เจอไอ้ยาจกที่มึนงง เดี๋ยวผมจะทำให้มันรู้ว่าการทำร้ายผมต้องชดใช้ด้วยอะไร!”
ท่านหงห้าหัวเราะ แล้วกล่าวว่า “ผมก็อยากเห็นจริง ๆ ว่าใครกันที่กล้ามาทำร้ายนาย”
ท่านหงห้าเดินเข้ามาใกล้ จากนั้นเห็น รปภ. มากมายล้อมคนไว้ เมื่อมองผ่าน รปภ. เข้าไป
ทันใดนั้น เขาเห็นเย่เฉินที่ใบหน้าเคร่งขรึม
เย่เฉินมองท่านหงห้าด้วยสายตายียวน แล้วถามว่า “หงห้า คุณนี่ก็ชอบยุ่งเรื่องชาวบ้านน่ะ? ”
ท่านหงห้าเหงื่อแตกทันที!
เขาไม่คาดคิดว่า คนที่ถูกคนกลุ่มนี้รายล้อมไว้ จะกลายเป็นเฉินเย่ อาจารย์เย่!
ขณะนี้ เขาแอบดีใจอยู่ในใจ โชคดีที่เมื่อสักครู่เขาไม่ได้พูดอะไรเกินไป ไม่เช่นนั้นถ้าเขาทำให้อาจารย์โกรธโดยไม่ได้ตั้งใจ มันจะทำให้ตนเองโชคร้ายไปด้วย?
เมื่อคราวที่แล้วที่อาจารย์เย่เมตตา มอบยาวิเศษให้ตนเองเม็ดหนึ่ง เขาก็ได้แสดงความภักดีต่ออาจารย์เย่แล้ว มีชีวิตอยู่ก็จะเป็นสุนัขรับใช้ของเขา แม้ตายไปก็จะเป็นสุนัขรับใช้เขาเช่นกัน คราวนี้มีตาเกือบไร้แวว เกือบจะกัดเจ้าของ จนเกือบทำให้เกิดหายนะขึ้น!
ท่านหงห้ารีบโค้งคำนับ แล้วกล่าวอย่างเคารพว่า “อาจารย์เย่ หงห้าไม่รู้ว่าคุณมาที่นี่………….”
คนที่อยู่รอบ ๆ ต่างตกตะลึงจนพูดอะไรไม่ออก…………
คนที่มีชื่อเสียงห้าวหาญอย่างท่านหงห้า ให้ความเคารพไอ้ยาจกคนนี้? !
แม่งฉิบหาย มันโคตรแปลกเลย?
เย่เฉินชี้ไปที่ชายหนุ่มด้วยปลายนิ้ว และถามอย่างเรียบ ๆ ว่า “คุณรู้จักเจ้าเด็กคนนี้เหรอ?”
หงห้าก็ไม่ใช่คนโง่ รู้ว่าหลิงหมิงได้ล่วงเกินอาจารย์เย่ ในตอนนี้เขาไม่สามารถสนใจว่าเขาเป็นลูกชายของเพื่อน เดินไปตรงหน้าหลิวหมิงทันที ใช้มือฟาดไปเต็มแรงจนทำให้หลิวหมิงล้มลงกับพื้น จากนั้นก็จับผมของเขา และกระแทกศีรษะของเขาลงบนพื้นปูนซีเมนต์!
เสียงดังสนั่น หลิวหมิงถูกทุบตีทำร้าย
หลิวหมิงอดทนต่อความเจ็บปวด แล้วถามว่า “คุณลุงหง……คุณ…….ทำร้ายผมทำไม? !”
ท่านหงห้าจ้องมองเขาแวบหนึ่ง เขาใช้เท้าข้างหนึ่ง เหยียบลงไปบนศีรษะของหลิวหมิง!
“กล้าล่วงเกินอาจารย์เย่ แม่งฉิบหายไม่อยากมีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้แล้วใช่ไหม!”
————
Comments