คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1267

ถึงแม้ว่าแอมโบรสจะยังเป็นเด็ก แต่เขาก็มีความเป็นผู้ใหญ่มากกว่าอายุของเขา เมื่อเขาสัมผัสได้ถึงความโกรธของเมแกน เขาก็หุบปากทันที

ฝูงชนตกตะลึง!

ในเวลานั้น ร่างของหญิงสาวผู้สง่างามก็ปรากฏตัวขึ้นที่บนเวทีการแข่งขัน เธอเดินขึ้นไปบนเวทีทีละก้าวในชุดยาวสีม่วง เธอดูเย้ายวนใจและงดงามอย่างน่าเหลือเชื่อ!

เธอคือโอฟีเลีย เลน ประธานหญิงแห่งสมาคมเจียงหนานโอสถ!

เมื่อได้เห็นการปรากฏตัวของโอฟีเลีย เลน ฝูงชนก็ตกอยู่ในความโกลาหลทันที!

“ดูสิ ประธานหญิงโอฟีเลีย เลน ช่างงดงามจริง ๆ!”

“เธอเป็นเจ้าภาพการแข่งขันการกลั่นโอสถในปีนี้ด้วยเหรอ?”

“แน่นอน! ถึงแม้ว่าเธอจะเป็นเพียงประธานหญิงแห่งสมาคมเจียงหนานโอสถ แต่เธอก็เป็นบุคคลที่มีชื่อเสียงในโลกยุทธภพของจักรวาลโลก! แน่นอนว่าเธอจะต้องเป็นเจ้าภาพในการแข่งขันในครั้งนี้ด้วย!”

ทุกสายตาจับจ้องไปที่โอฟีเลีย ทั้งผู้คนธรรมดาและผู้บ่มเพาะไม่สามารถละสายตาของพวกเขาจากโอฟีเลียได้ รูปร่างของเธอช่างงดงามและน่าดึงดูดใจยิ่งนัก แม้กระทั่งแอมโบรสเองก็คิดเช่นนั้น

เมื่อโอฟีเลียเดินขึ้นมาบนเวทีการแข่งขันแล้ว เธอก็หันมองไปรอบ ๆ จากนั้นเธอก็พูดขึ้นด้วยรอยยิ้มว่า “ขอบคุณทุก ๆ ท่านที่มาร่วมการแข่งขันการกลั่นโอสถในปีนี้! เอาล่ะ บัดนี้ก็ได้เวลาแล้ว ขอเชิญผู้แข่งขันทุกคนขึ้นมาบนเวทีการแข่งขันได้เลย!”

เมื่อโอฟีเลียพูดจบ เสียงปรบมือก็ดังกึกก้องไปทั่วทั้งลานด้านหน้าเวทีการแข่งขัน

เมแกนหันมองแอมโบรสและพูดเบา ๆ ว่า “นายเห็นผู้หญิงที่อยู่บนเวทีนั่นไหม? เธอคือประธานหญิงแห่งสมาคมเจียงหนานโอสถ หลังจากที่การแข่งขันจบลงแล้วเธอจะเป็นผู้ที่เก็บโอสถทั้งหมดของผู้แข่งขันเอาไว้”

“คุณหมายความว่า…ถ้าหากมีใครที่สามารถปรุงโอสถเจ็ดวิจิตรบรรจงในการแข่งขันในวันนี้ได้ เราจะต้องไปแย่งชิงมาจากผู้หญิงคนนั้นใช่ไหม?” แอมโบรสถามขึ้นอย่างตื่นเต้น

“ใช่!” เมแกนพยักหน้า “เมื่อการแข่งขันสิ้นสุดลง ฉันจะหลอกล่อให้เธอไปที่เล้านจ์ของสำนักง้อไบ๊ จากนั้นนายก็หาโอกาสจี้สกัดจุดเธอและแย่งโอสถเจ็ดวิจิตรบรรจงมาจากเธอเอง”

“ได้เลย!” แอมโบรสพยักหน้าอย่างหนักแน่น

ในไม่ช้าการแข่งขันการกลั่นโอสถก็ได้เริ่มต้นขึ้น

การแข่งขันในครั้งนี้ได้รวบรวมผู้ที่มีความสามารถในการกลั่นโอสถเอาไว้ที่นี่ และพวกเขาต่างก็มีทักษะในการกลั่นโอสถที่ยอดเยี่ยม

การแข่งขันรอบแรกเริ่มต้นขึ้น ผู้แข่งขันหลายคนสามารถกลั่นโอสถสุดวิเศษขึ้นมาได้จนทำให้ผู้ชมตกตะลึงกับความสามารถของพวกเขา

หัวใจของแอมโบรสเต้นแรงขณะที่เขาเฝ้ามองการแข่งขันอย่างใจจดใจจ่อ

‘โอสถเจ็ดวิจิตรบรรจง! ฉันหวังว่าจะมีใครสักคนที่มีความสามารถกลั่นโอสถนั้นได้!’

การแข่งขันผ่านไปหลายรอบ จนในที่สุดการแข่งขันก็ดำเนินมาถึงรอบสุดท้าย

ในเวลานั้น หม้อน้ำใบหนึ่งซึ่งมีเสียงดังกึกก้องของพลังวิญญาณก็ประทุขึ้น จากนั้นโอสถสีสันอันแวววาวทั้งเจ็ดก็ปรากฏขึ้น

ทันใดนั้นฝูงชนก็ลุกขึ้นยืนด้วยความตกตะลึงเมื่อพวกเขาได้เห็นแสงสีอันแวววาวที่ปรากฏขึ้นที่บนเวทีการแข่งขัน

โอฟีเลียตัวสั่นเทาเมื่อได้เห็นเช่นนั้น เธอรีบเดินไปข้างหน้าด้วยรองเท้าส้นสูงของเธออย่างตื่นเต้น

“นี่คือ…โอสถเจ็ดวิจิตรบรรจง!”

หลังจากที่โอฟีเลียหยิบโอสถเจ็ดวิจิตรบรรจงขึ้นมาแล้วเธอก็รู้สึกตื่นเต้นมาก จากนั้นเธอก็ประกาศขึ้นว่า “ผู้แข่งขันผู้นี้สามารถกลั่นโอสถเจ็ดวิจิตรบรรจงได้! ถ้าหากว่าไม่มีผู้แข่งขันคนใดที่สามารถกลั่นโอสถได้ดีกว่าโอสถของเขา เขาจะเป็นผู้ชนะการแข่งขันในปีนี้!”

ฝูงชนตกตะลึง!

ทุกสายตาจับจ้องไปที่โอสถเจ็ดวิจิตรบรรจงในมือของโอฟีเลีย

ตามตำนานที่ถูกกล่าวเอาไว้ โอสถเจ็ดวิจิตรบรรจงนั้นจะสามารถเกิดขึ้นได้เพียงครั้งเดียว ในทุก ๆ 100 ปี! ถึงแม้ว่าจะมีผู้คนมากมายที่รู้สูตรลับของโอสถเจ็ดวิจิตรบรรจงแต่ก็มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่จะสามารถกลั่นโอสถเจ็ดวิจิตรบรรจงออกมาได้ แต่ถึงอย่างนั้นพวกเขาก็ไม่คาดคิดว่าจะมีคนที่สามารถกลั้นโอสถเจ็ดวิจิตรบรรจงในงานการแข่งขันในวันนี้ได้!

แอมโบรสรู้สึกตื่นเต้นมากเมื่อได้เห็นเช่นนั้น!

‘ในที่สุด ฉันก็ได้พบโอสถเจ็ดวิจิตรบรรจง!’ แอมโบรสครุ่นคิดกับตัวเองและหัวเราะออกมาอย่างรู้สึกยินดี

ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ได้เสียเวลาไปโดยเปล่าประโยชน์ที่เขามาเข้าชมการแข่งขันการกลั่นโอสถในวันนี้

แอมโบรสหันมองไปที่เมแกนและพูดขึ้นอย่างกระวนกระวายใจว่า “เจ้าสำนักเมแกน อย่าลืมล่อลวงโอฟีเลียไปที่เล้านจ์ของสำนักง้อไบ๊ด้วย ผมจะใช้โอกาสนี้แย่งชิงโอสถเจ็ดวิจิตรบรรจงมาจากเธอ!”