คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1287

“ฝ่าบาท!”

เมื่อเหล่าทหารรักษาการณ์เห็นจักรพรรดิโฮ่วอี้ พวกเขาก็รีบคุกเข่าลงบนพื้นด้วยความเคารพทันที

การปลอมตัวของแดร์ริลนั้นช่างแยบยล จนแม้แต่บรรดาทหารรักษาการณ์ก็คิดว่าเขาคือจักรพรรดิโฮ่วอี้จริง ๆ

แดร์ริลรู้สึกตื่นเต้นจนอธิบายไม่ถูกในขณะที่เขาเลียนแบบน้ำเสียงของจักรพรรดิด้วยเทคนิคการเลียนเสียง “ลุกขึ้นได้”

เทคนิคการเลียนเสียงของแดร์ริลนั้นไร้ที่ติจนแม้แต่ทหารรักษาการณ์ที่อยู่ตรงหน้าก็ไม่รู้สึกสงสัยเลยแม้แต่น้อย จากนั้นพวกเขาก็ยืนขึ้นอย่างเชื่อฟัง

“อืม…” จากนั้นแดร์ริลก็ยกมือขึ้นและกล่าวขึ้นว่า “พวกเจ้าทุกคนออกไปจากที่นี่ได้แล้ว และแจ้งทหารรักษาการณ์ทุกคนให้ถอนเวรยามให้หมด!”

‘อะไรนะ? ถอนเวรยามทั้งหมดอย่างนั้นเหรอ?’ พวกเขาต่างก็รู้สึกประหลาดใจ

แต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่มีใครกล้าสงสัยและขัดคำสั่งของแดร์ริลที่ปลอมตัวเป็นจักรพรรดิโฮ่วอี้

“ครับ ฝ่าบาท!”

ทหารรักษาการณ์ทั้งหมดตอบพร้อมเพรียงกันก่อนจะหายไปจากสายตาของแดร์ริลในชั่วพริบตา

‘ในที่สุด!’ แดร์ริลหัวเราะอย่างมีความสุข

ในขณะที่แดร์ริลกำลังจะตะโกนเรียกจูปาเจี๋ยออกมานั้น เสียงอันไพเราะก็ดังขึ้นจากบริเวณใกล้เคียง!

“ฝ่าบาท เหตุใดท่านจึงมาอยู่ที่นี่?”

เมื่อเขาหันมองไปตามที่มาของเสียง เขาก็ได้เห็นฉางเอ๋อที่เดินเข้ามาหาเขาทีละก้าวอย่างสง่างาม

‘บ้าเอ๊ย! เธอมาทำอะไรที่นี่?’

เมื่อได้เห็นฉางเอ๋อ หัวใจของแดร์ริลก็เต้นแรง ทันที เขาพยายามระงับความตื่นตระหนกและพูดขึ้นด้วยรอยยิ้มว่า “ข้าแค่ออกมาเดินสูดอากาศ!”

หัวใจของแดร์ริลแทบจะกระโจนออกมาจากอกเมื่อเขาตระหนักได้ว่าฉางเอ๋อมีความใกล้ชิดกับจักรพรรดิโฮ่วอี้มากที่สุด แดร์ริลรู้สึกเป็นกังวลเพราะกลัวว่าฉางเอ๋อจะสังเกตเห็นความผิดปกติ

อย่างไรก็ตาม ผงแปลงร่างที่เขาใช้นั้น ทำให้เขาดูเหมือนกับจักรพรรดิโฮ่วอี้ทุกประการ ดังนั้น ฉางเอ๋อจึงไม่สังเกตเห็นความผิดปกติใด ๆ และถึงแม้ว่าจักรพรรดิตัวจริงจะอยู่ที่นี่ด้วย แต่มันก็เป็นเรื่องยากที่จะแยกความแตกต่างระหว่างจักรพรรดิโฮ่วอี้ตัวจริงและตัวปลอมได้!

ในขณะที่แดร์ริลกำลังครุ่นคิดอยู่นั้น ฉางเอ๋อก็เดินเข้ามาหาเขาด้วยรอยยิ้ม “ฝ่าบาท ถ้าหากว่าท่านไม่มีกิจอันใด แล้วทำไมท่านถึงมาอยู่ในพื้นที่ต้องห้ามเช่นนี้?”

ในขณะที่ฉางเอ๋อกล่าวเช่นนั้น เธอก็ชำเลืองมองไปยังพื้นที่ต้องห้ามที่อยู่ด้านหลังเขา

จูปาเจี๋ยเกือบจะทำลายชื่อเสียงของเธอในตอนนั้น และตั้งแต่นั้นมาฉางเอ๋อก็เก็บความโกรธแค้นเอาไว้ในใจของเธอมาโดยตลอด และเธอก็รู้ดีว่า จักรพรรดิโฮ่วอี้เองก็มิอาจลืมเหตุการณ์ในคืนนั้นได้เช่นกัน!

ฉางเอ๋อคิดว่าจักรพรรดิหวนนึกถึงอดีต จึงเป็นเหตุผลที่เขาเดินมายังพื้นที่ต้องห้ามเช่นนี้

เมื่อฉางเอ๋อคิดได้เช่นนั้น เธอก็จับมือแดร์ริลด้วยรอยยิ้มและพูดขึ้นว่า “ฝ่าบาท ท่านคง เดินทางเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว นั่งลงเพื่อพักผ่อนก่อนเถอะ”

จากนั้นฉางเอ๋อก็พาแดร์ริลไปนั่งลงบนม้านั่งหินที่อยู่ไม่ไกล

อึก!

เมื่อร่างกายของฉางเอ๋ออยู่ใกล้เขามากเช่นนี้ เขาก็อดไม่ได้ที่จะกลืนน้ำลายลงคอ กลิ่นหอมจากร่างกายของเธอนั้นช่างเย้ายวนใจ

ฉางเอ๋อเป็นเหมือนดั่งเทพธิดาจากสรวงสวรรค์ เธองดงามยิ่งกว่าที่ตำนานได้กล่าวเอาไว้เสียอีก!

ฉางเอ๋อมีร่างกายที่อวบอิ่มและเล็ก ใบหน้าของเธอดูสมบูรณ์แบบทุกประการ ไม่แปลกใจเลยที่ผู้คนจะเรียกขานเธอว่า เทพธิดาจันทรา

“ยอดรัก ข้ารู้สึกเมื่อย เจ้าช่วยนวดขาให้ข้าหน่อยได้ไหม?” แดร์ริลเหลือบมองฉางเอ๋อและกล่าวด้วยรอยยิ้ม

ในขณะที่แดร์ริลกล่าวเช่นนั้น เขาก็นึกถึงตอนที่ฉางเอ๋อเหยียบหน้าเขาอย่างไม่ปราณี ดังนั้นเมื่อเขาสามารถปลอมตัวเป็นจักรพรรดิโฮ่วอี้ได้ เขาจึงไม่ต้องการเสียโอกาสที่จะได้กลั่นแกล้งเธอไป!