คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1296

โดน็อกเหลือบมองไปที่แด๊กซ์และเชสเตอร์ก่อนจะพูดขึ้นว่า “แด๊กซ์ เชสเตอร์ เรามาสะสางเรื่องนี้ให้จบ ๆ กันเถอะ!”

ขณะกล่าวเช่นนั้นโดน็อกก็ไม่อาจเก็บซ่อนความโกรธภายในใจเอาไว้ได้!

เป็นเรื่องที่น่าเสียดายที่แดร์ริล ดาร์บี้ไม่ได้อยู่ที่นี่ด้วย ถ้าไม่อย่างนั้นโดน็อกจะสามารถจัดการกับสามพี่น้องร่วมสาบานให้หายไปจากจักรวาลโลกได้! ถึงแม้ว่าเขาจะไม่สามารถฆ่าทุกคนในทวีปจักรวาลโลกได้ แต่การฆ่าสองคนนี้ก็เป็นเรื่องง่ายสำหรับเขา

“เข้ามาเลย!” ด้วยบุคลิกที่ใจร้อนของแด๊กซ์ จึงทำให้เขาไม่สามารถเก็บซ่อนความโกรธเอาไว้ได้เช่นกัน

โดน็อกคำราม “ดี! วันนี้พวกนายจะไม่มีชีวิตรอดออกไปจากที่นี่!”

พรึบ!

ในเวลานั้น แด๊กซ์ยกขวานยักษ์ของเขาขึ้นมาและเตรียมพร้อมที่จะพุ่งไปข้างหน้า

“แด๊กซ์!” ในเวลานั้น เชสเตอร์รีบดึงเขากลับมาทันทีและพูดขึ้นว่า “อย่าทำอะไรวู่วาม เราไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา!”

ถึงแม้ว่าแด๊กซ์จะเป็นถึงเจ้าสำนัก แต่นิสัยใจคอของเขาก็ไม่เปลี่ยนไปเลย เขายังเป็นคนใจร้อนเหมือนเช่นเคย

แด๊กซ์โกรธมาก “สุสานโบราณจะปรากฏขึ้นในทวีปจักรวาลโลก แล้วเราจะยอมให้คนนอกเข้ามาแย่งชิงไปได้ยังไง?”

ในเวลานั้น แด๊กซ์กวาดสายตามองไปรอบ ๆ ด้วยดวงตาที่แดงก่ำและพูดขึ้นว่า “ฟังให้ดีนะทุกคน เราจะต้องร่วมมือกันถึงแม้ว่าเราจะต้องหลั่งเลือดจนหยดสุดท้ายก็ตาม! เราไม่สามารถปล่อยให้โดน็อกเข้าครอบครองสุสานโบราณได้!”

“ใช่!”

“แด๊กซ์พูดถูก!”

ประมุขนิรันดร์ ปรมาจารย์ลีโอนาร์ดและเจ้าสำนักคนอื่น ๆ ต่างก็พยักหน้าเห็นด้วย

แต่ถึงอย่างนั้น พวกเขาก็รู้สึกเป็นกังวลไม่แพ้กัน เพราะถึงแม้ว่าพวกเขาจะร่วมมือกันต่อสู้กับโดน็อก แต่พวกเขาก็จะไม่สามารถเอาชนะโดน็อก ดิกสันได้!

โดน็อกไม่เพียงแต่จะได้รับการสนับสนุนจากทุกสำนักในทวีปเวสท์ริงตันเท่านั้น แต่สำนักบางสำนักจากเก้าแผ่นดินใหญ่ก็ยังเลือกอยู่ฝ่ายเขา

และที่สำคัญโดน็อกยังมีขวานแยกนภาอยู่ในมือ แล้วพวกเขาจะเอาชนะอาวุธมหาประลัยได้อย่างไร?

“ในเมื่อพวกนายดื้อรั้นและต้องการแสวงหาความตาย ถ้าอย่างนั้นฉันจะทำให้ความปรารถนาของพวกนายเป็นจริงเอง!” โดน็อกกล่าวด้วยรอยยิ้มชั่วร้าย จากนั้นเขาก็กระตุ้นพลังภายในขณะยกมือขึ้นมา

บรรยากาศโดยรอบกลายเป็นความหนาวเย็นจนทำให้ผู้คนขนลุก

“ดูนายแข็งแกร่งไม่เบานะ โดน็อก ดิกสัน!”

ทันใดนั้น เสียงเยาะเย้ยอันเย็นชาก็ดังขึ้นกลางอากาศ จากนั้นร่างที่สง่างามทั้งสองร่างก็ปรากฏขึ้นบนท้องฟ้า

เขาคือแดร์ริลและจูปาเจี๋ย!

“แดร์ริล!”

“บราเธอร์แดร์ริลมาแล้ว!”

ในเวลานั้น สาวกสำนักประตูสุราลัยต่างก็โห่ร้องด้วยความตื่นเต้น!

เมื่อแดร์ริลมาถึง กลุ่มคนของทวีปจักรวาลโลกจึงถูกยกระดับความแข็งแกร่งขึ้นมาทันที! ความแข็งแกร่งของพวกเขาเพิ่มขึ้นอย่างทวีคูณและพวกเขาก็ไม่ต้องกลัวโดน็อกอีกต่อไป!

‘อะไร? แดร์ริลก็มาที่นี่ด้วยเหรอ?’

โดน็อกขมวดคิ้วและจ้องมองแดร์ริลด้วยใบหน้าที่มืดมน

โดน็อกคิดว่าเมื่อแดร์ริลไม่อยู่ที่นี่ เขาจะสามารถกำจัดแด๊กซ์และเชสเตอร์ได้อย่างง่ายดาย แต่ดูเหมือนว่าเขาไม่สามารถทำเช่นนั้นได้แล้ว!

ในเวลานั้นโดน็อกตระหนักได้ว่า เขาไม่อาจหยั่งรู้ถึงพลังของแดร์ริลได้!

อย่างไรก็ตาม โดน็อกกลับต้องรู้สึกตกตะลึงมากยิ่งขึ้นเมื่อเขาได้เห็นจูปาเจี๋ยที่ยืนอยู่ข้าง ๆ แดร์ริล!

โดน็อกสัมผัสได้ว่าพลังของชายผู้นั้นไม่มีที่สิ้นสุด!

‘ชายผู้นั้นคือใคร? ทำไมเขาถึงได้มีพลังมหาศาลเช่นนั้น!’

ในขณะที่คิดเช่นนั้นใบหน้าของโดน็อกก็ซีดเซียวลงทันที

ในเวลานั้น แดร์ริลและจูปาเจี๋ยได้ก้าวลงสู้พื้นดิน!

“แดร์ริล!” ในขณะที่เขาลงสู่พื้นดิน เดบร้าก็รีบวิ่งเข้าไปหาเขาอย่างรวดเร็ว ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความสุขที่มิอาจเก็บซ่อนเอาไว้ได้ “ในที่สุดคุณก็กลับมา! คุณรู้ไหมว่าฉันคิดถึงคุณมากแค่ไหน!” เดบร้ากล่าวขึ้นอย่างอ่อนโยน เธอไม่สนใจสายตาของคนรอบข้างและวิ่งเข้าไปในอ้อมแขนของแดร์ริลทันที

แดร์ริลโอบกอดเดบร้าเอาไว้แน่นและยกมือขึ้นลูบศีรษะของเธออย่างอ่อนโยน

“ว้าว!” ในเวลานั้น จูปาเจี๋ยก็เดินเข้าไปหาแดร์ริลด้วยความรู้สึกอิจฉาและพูดขึ้นว่า “สาวงามผู้นี้ก็เป็นภรรยาของเจ้าด้วยเหรอ? เธอช่างงดงามราวกับเทพธิดา!”

ในขณะที่กล่าวเช่นนั้น จูปาเจี๋ยก็ชำเลืองมองรูปร่างที่งดงามของเดบร้าจนลูกตาของเขาแทบจะถลนออกมา

เมื่อจูปาเจี๋ยจ้องมองเธอเช่นนั้น ใบหน้าของเธอก็เปลี่ยนเป็นสีแดงทันที