คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1599

แม้ว่าโซรันจะเป็นหัวหน้าตระกูลคาร์เตอร์ แต่เรย์มอนด์ก็ไม่ได้กลัวเขา! เพราะอย่างไรพวกเขาก็อยู่ในคุกของเมืองหลวง!

“แก ไอ้หมาสกปรก!” โซรันจ้องเรย์มอนด์อย่างดุร้าย บนใบหน้าไร้แววแห่งความกลัว “ถ้าแกกล้าแตะต้องเธอ ฉันจะฉีกแกเป็นชิ้น ๆ“

ขณะที่เขาพูดเช่นนี้ โซรันโบกมือที่ถูกล่ามโซ่ไว้ไปมา มันดูน่าหวาดหวั่นมาก!

เดบร้าเป็นลูกสะใภ้ของเขา เขาจะไม่ยอมให้เธอโดนรังแกแน่!

ใบหน้าเรย์มอนด์เปลี่ยนเป็นชั่วร้าย เขาเยาะ “แหม นักโทษชั้นต่ำพยายามอวดดีงั้นเหรอ?”

ทันใดนั้นเรย์มอนด์ก็เปิดประตูห้องขังและลากโซรันออกมา เมื่อโซรันและคนอื่น ๆ โดนจับมานั้นถูกสกัดจุดพลังไว้ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ต่างอะไรจากคนธรรมดา

มือและเท้าของโซรันต่างก็โดนล่ามโซ่ไว้ เขาไม่มีแรงที่จะต่อต้านได้

ขวับ!

วินาทีต่อมาเรย์มอนด์ก็หยิบแส้ออกมาและฟาดไปที่ร่างของโซรันอย่างแรง!

เพียะ!

แส้นั้นอาบน้ำมันเอาไว้ และมีหนามแหลมทั่ว ทุก ๆ การหวดฟาดส่งเสียงสนั่น โซรันบาดเจ็บทันที เลือดสด ๆ หลั่งออกมาจากบาดแผลของเขา

แต่ว่าโซรันนั้นเป็นคนแข็งแกร่ง ใบหน้าเขาซีดเผือด เขากัดฟันแน่นแต่เขาไม่ร้องออกมาสักคำ

“หยุดนะ!”

เดบร้ารู้สึกใจสลาย เธอตะโกนออกมา!

เธออยากช่วยเขาแต่ว่าตัวเธอเองก็ถูกผูกไว้กับกางเขนจนขยับไม่ได้สักนิด

“ประมุขคาร์เตอร์ แกเป็นคนสูงส่งมีอิทธิพล ทำไมถึงได้ดื้อด้านนักล่ะ? ฉันจะให้โอกาสแกนะ กล่อมลูกสะใภ้ของแกให้เต้นให้เราดูซะสิ ถ้าเราสองคนพอใจ พวกแกทั้งคู่ก็ไม่ต้องทรมานมากนัก ใช่ไหมล่ะ?” เรย์มอนด์คว้าแส้ขึ้นมาและฟาดไปที่หน้าโซรันพร้อมเยาะเย้ย

นักโทษทั้งเดบร้าและโซรันนั้นถูกจับเป็นนักโทษโดยองค์จักรพรรดิ แน่นอนว่าในฐานะของผู้คุมนักโทษทั้งเรย์มอนด์และเอลสันต่างก็ไม่มีอำนาจเอาชีวิตพวกเขาได้

แต่ฟลอเรียนสั่งพวกเขาว่า ตอนนี้ยังปล่อยให้นักโทษตายไม่ได้ แต่ผู้คุมสามารถทรมานพวกเขาได้

“ถุย”

โซรันจ้องเรย์มอนด์และถ่มเลือดกองใหญ่ใส่เขา โซรันตะโกน “คนชั่วอย่างแก ต่อให้ฉันตายฉันก็ไม่มีทางให้แกได้สมใจหรอก!”

“ไอ้เวร!”

เรย์มอนด์โกรธจัด เขาตะโกนก้องและโบยโซรันอีก

เพียะ!

เสียงของแส้ดังก้องไม่หยุด ร่างของโซรันบิดเร่าอย่างรุนแรงแต่เขายังคงกัดฟันแน่นและไม่ร้องออกมา

แต่เพราะว่าไม่มีพลังภายในคอยป้องกัน เขาเริ่มหลั่งเหงื่อไม่หยุดเพียงแค่โดนโบยไม่กี่ครั้ง!

“หยุดนะ หยุด!” เดบร้าร้องไห้ น้ำตาไหลพรากเป็นสาย

เธออยู่กับตระกูลคาร์เตอร์มานานหลายปีและเธอเห็นโซรันเป็นเหมือนครอบครัวของตัวเอง เธอใจสลายเมื่อเห็นเขาต้องทุกข์ทรมานเพราะเธอ

เรย์มอนด์พอใจที่เห็นเดบร้าร้องไห้ เขาหันมาหาโซรันและบอกว่า “ประมุขคาร์เตอร์ จะยอมทรมานไปทำไมกัน? แดร์ริลเป็นแค่ลูกทูนหัวของแกนี่ ไม่ใช่ลูกแท้ ๆ สักหน่อย ทำไมแกต้องปกป้องผู้หญิงคนนี้ด้วย?”

เขายังคงใช้แส้ฟาดโซรันไม่หยุด!

เพียะ เพียะ เพียะ

เลือดหลั่งไหลออกมาจากแผลของโซรันจนกองเป็นแอ่งอยู่บนพื้น!