คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1598

”จริง!” เอลสันพยักหน้าเห็นด้วย พร้อมกวาดตามองเดบร้า “ฉันได้ยินมาว่าเธอเป็นประมุขของสำนักพราน เธอเป็นอัจฉริยะมากสามารถจากทวีปตะวันออกอันยิ่งใหญ่”

เอลสันอดไม่ได้ที่จะกลืนน้ำลาย

อาจพูดได้ว่าเดบร้าเป็นหญิงงามที่หาได้ยากยิ่ง แม้แต่เสื้อผ้าคนคุกตัวหลวมโพรกก็ไม่สามารถบดบังเรือนร่างเย้ายวนของเธอได้

จากนั้นดวงตาเอลสันก็สว่างวาบ เขาพูดว่า “นี่เป็นเวลาที่เหมาะกับการดื่มเหล้า แต่จะไม่ดีกว่าเหรอถ้าเดบร้าเต้นรำให้เราชมด้วย”

“ใช่เลย!” เรย์มอนด์หัวเราะคิกคักพร้อมปรบมือเห็นด้วย “พี่ชาย แนะนำได้เยี่ยมเลย ไม่เลว!”

จากนั้นเรย์มอนด์ก็กระดกเหล้าอึกใหญ่ก่อนยิ้มให้เดบร้า “นี่เดบร้าคนงาม เธอคิดว่ายังไง? วันนี้เราทั้งสองคนต่างก็อารมณ์ดี ถ้าเธอเต้นรำให้เราชมไม่แน่ว่าเราอาจจะดูแลเธอดี ๆ ตอนที่เธออยู่ในคุกนี่ก็ได้นะ”

“ถุย” เดบร้ากัดริมฝีปาก ใบหน้างามงดของเธอเย็นชา จากนั้นก็พูดว่า “แกทั้งสองคนมันก็เศษสวะ ถ้ากล้านักก็ฆ่าฉันเลยสิ”

แม้ว่าเธอจะไม่มีเชื้อสายราชวงศ์ แต่เธอก็เป็นถึงประมุขของสำนักพราน

ยิ่งกว่านั้นเธอยังเป็นผู้หญิงของแดร์ริล เธอจะมาเต้นให้ผู้คุมนักโทษสองคนนี้ดูได้อย่างไรกัน?

เรย์มอนด์และเอลสันต่างมองหน้ากันก่อนจะยิ้มชั่วร้าย

“แหม ๆ” เรย์มอนด์หยิบแก้วไวน์ขึ้นมาก่อนเดินเข้าไปหาเดบร้า เขาแค่นเสียง “อารมณ์ร้อนจังนะ แต่ฉันก็ชอบผู้หญิงอารมณ์ร้อน มันท้าทายดี”

เอลสันหัวเราะไปกับเพื่อนขณะที่ลุกขึ้นยืนอย่างสบายใจ

เรย์มอนด์หัวเราะและวิจารณ์เดบร้า “เดบร้าคนสวย ถึงเธอจะเคยเป็นประมุขของสำนักพรานที่ได้รับความนับถือ แต่มันก็เป็นอดีตไปแล้ว ตอนนี้เธอเป็นแค่นักโทษเท่านั้น คนที่ฉลาดต้องรู้จักปรับตัวตามสถานการณ์ ถ้าเธอยอมเต้นให้เราดู…”

“ไปให้พ้น!” ก่อนที่เขาจะพูดจบประโยค เดบร้าก็พูดขัดเขาทันที “ถ้าแกอยากจะฆ่าฉันก็ลงมือได้เลยตามสบายเลย”

น้ำเสียงของเธอเด็ดขาดไม่ลังเล

เรย์มอนด์รู้สึกหงุดหงิด เขาแค่นเสียง “ไม่สำนึกบุญคุณ! เพราะเธอไม่ยอมทำตาม ก็อย่ามาโทษฉันแล้วกัน”

ทันใดนั้นเรย์มอนด์ก็เอื้อมมือออกมาคว้าชุดนักโทษของเดบร้าไว้!

เขาหัวเราะ

เอลสันดื่มไวน์และเข้ามาร่วมวงเย้าแหย่ด้วย “พี่ชาย ถ้านายกล้าแตะผู้หญิงของแดร์ริล ระวังว่าเขาจะมาแก้แค้นเอานะ”

ดวงตาเอลสันเต็มไปด้วยความตื่นเต้น

ขนาดอยู่ในชุดนักโทษเดบร้ายังดูเย้ายวนขนาดนี้ หากว่าเธอไม่ใส่เสื้อผ้าล่ะ เธอคงดูยั่วยวนใจกว่านี้เป็นไหน ๆ เอลสันรู้สึกคาดหวังมาก

เรย์มอนด์พูดอย่างภูมิใจ “แดร์ริลแค่เอาตัวให้รอดยังลำบาก ฉันไม่คิดว่าเขาจะเหลือชีวิตมาแก้แค้นฉันในอนาคตหรอก…”

“ออกไป! ไปให้พ้น!” เดบร้ากัดปากไว้ขณะพยายามดิ้นรน พร้อมกันนั้นเธอก็ตะโกนไม่หยุด “ปล่อยฉันนะ! อย่ามาแตะต้องตัวฉัน!”

เรย์มอนด์ไม่ยอมปล่อยเธอ แถมเขายังจาบจ้วงมากขึ้นด้วยฤทธิ์ของแอลกอฮอล์

“หยุดนะ!”

มีเสียงดังมาจากคุกห้องข้าง ๆ ชายคนหนึ่งพุ่งตัวมาที่ลูกกรง ใบหน้าแฝงอำนาจของเขาเต็มไปด้วยโทสะ “หยุดนะ!”

เขาคือโซรัน คาร์เตอร์!

เขานั้นหดหู่ท้อแท้เพราะว่าโดนขังมาหลายวันแล้ว เขาเสียความกระตือรือร้นและจิตใจไปมาก แต่ว่าเมื่อเขาเห็นเดบร้าโดยหยามเกียรติเขาก็รีบพุ่งเข้ามา

ถึงอย่างไรเดบร้าก็เป็นภรรยาของลูกทูนหัวของเขา แล้วจะให้เขาดูเธอโดนหยามหมิ่นได้อย่างไรกัน?

ฟุ่บ!

เรย์มอนด์หยุดและมองโซรัน เขาแค่นเสียงว่า “ตาแก่นี่ หาที่ตายหรือไง?”