คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์บทที่ 1703

Now you are reading คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ Chapter บทที่ 1703 at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1703

ในขณะที่เธอมองดูลูกศิษย์ของเธอกำลังจะถูกผลักเข้าไปในหม้อกลั่นโอสถ เซลีนก็ได้แต่กัดริมฝีปากของเธออย่างแรงจนเลือดไหล

“เมแกน!”

ดวงตาของแดร์ริลแดงก่ำตอนที่เขาจับจ้องไปที่เมแกน “ปล่อยเธอไปแล้วมาคุยกันเถอะ พวกเธอเกลียดฉันไม่ใช่เหรอ พวกเธอทำให้ฉันกลายเป็นโอสถแทนก็ได้ เธอเป็นแค่เด็กสาวไร้เดียงสาคนหนึ่ง เธอไม่รู้เรื่อง!”

เมื่อเขาพูดประโยคสุดท้าย เสียงของแดร์ริลแหบแห้ง แต่ละคำนั้นเขาตะเบ็งมันออกมา

แดร์ริลใจสลายและทุกข์ทรมานใจยิ่งนัก เหตุเพราะควีนนี่ที่เป็นลูกพี่ลูกน้องของเขาผ่านประสบการณ์ดีร้ายมาตั้งมากมายตั้งแต่อายุยังน้อย ชีวิตมันช่างไม่ยุติธรรมสำหรับควีนนี่เอาเสียเลยถ้าเธอต้องทนทุกข์ทรมานเช่นนี้

เมแกนหัวเราะเบา ๆ ให้กับคำขอหน้าด้าน ๆ ของแดร์ริล เธอไม่สะทกสะท้านเลยสักนิดพร้อมกับพูดอย่างเย็นชา “นายเสียใจกับการกระทำของนายแล้วหรือยัง? มันสายเกินไปที่นายจะพูดอะไรแล้วล่ะ เมื่อคืนฉันบอกนายไปแล้วว่าฉันจะให้นายชดใช้เป็นสิบเท่าของสิ่งที่นายทำไว้กับฉัน”

แววตาของเมแกนฉายแววความเจ้าเล่ห์ “อยู่เฉย ๆ แล้วมองดูเธอกลายเป็นยาโอสถไปเถอะ”

แดร์ริลร่างสั่นสะท้านเมื่อได้ยินเช่นนั้น เขาเกือบจะเป็นลมล้มตึงไป

ควีนนี่ถูกพาเข้าไปใกล้กับหม้อต้มน้ำอมฤต อุณหภูมิสูงที่แผดเผาทำให้ผมที่ปรกหน้าผากของเธอม้วนงอ และใบหน้าที่บอบบางของเธอก็แดงซ่าน

“เมแกน ฉันขอร้องล่ะ ฉันขอร้อง!”

แดร์ริลทรุดตัวลง เขาคุกเข่าลงกับพื้นและหมอบคำนับเมแกน เขาต้องการวิงวอนขอความเมตตา

แต่ทว่าเมแกนกับเย้ยหยันและไม่สนใจเขา

“ไม่อับอายบ้างหรือไง?”

ร่างอันทรงเสน่ห์ได้ก้าวออกมาจากเงามืดท่ามกลางลูกศิษย์ของสำนักง๊อไบ๊ เธอคือ แฟนนี่ วิทแชม น้องสาวของเมแกน!

เมแกนมีความสัมพันธ์ที่ดีกับแฟนนี่ ก่อนที่เธอจะกลายเป็นประมุขสำนัก แฟนนี่เป็นผู้สนับสนุนที่แข็งแกร่งที่สุดของเมแกน ตอนที่เธอบังคับให้ออโรร่าออกจากสำนักในระหว่างงานมิลเลนเนียมที่บ๊อไบ๊ และทำให้ตัวเธอเองกลายเป็นผู้สืบทอดคนต่อไป!

แฟนนี่เป็นคนที่เมแกนไว้ใจมากที่สุด หลังจากที่เธอกลายเป็นหัวหน้าพันธมิตร แฟนนี่เองก็พัฒนาขึ้นเช่นกัน เธอได้รับความเคารพมากขึ้นในสำนักง๊อไบ๊

“พี่สาวของฉันแสดงเจตนารมณ์ของเธอชัดเจนแล้ว ทำไมคุณยังดื้อดึงอยู่อีก ในฐานะผู้ชาย คุณก็เหมือนกับสูญสิ้นตายไปแล้วหลังจากที่คุณทำตัวลดต่ำลงเช่นนี้!” แฟนนี่จ้องไปที่แดร์ริลขณะที่เธอเยาะเย้ยเขาอย่างเย็นชา

ในขณะเดียวกันนั้นเอง เคนท์ก็เดินไปหาพวกเขาด้วยท่าทางที่ไม่พอใจและพูดว่า “ใช่ แดร์ริล นายควรประหยัดแรงไว้บ้างนะ ต่อไปก็เป็นตาของนายแล้ว!”

แดร์ริลไม่ได้สนใจพวกเขาสองคนเลย สายตากังวลจับจ้องไปที่เมแกน

แต่ทว่าเมแกนก็ไม่ยอมที่จะมองเขากลับ เธอสั่งอย่างเย็นชา “ใส่ควีนนี่ลงในหม้อต้มซะ!”

“ครับ!”

คนหลายคนจับควีนนี่ไว้และกำลังจะยัดเธอลงในหม้อกลั่นโอสถ

ควีนนี่ยังคงร้องไห้ไม่หยุด เธออยากที่จัขัดขืนแต่ก็ไม่มีเรี่ยวแรง ในขณะที่เธอรอรับชะตากรรมของเธอ

เธอก็หลับตาลงอย่างสิ้นหวัง

“น้องเล็ก!” แดร์ริลตะโกนอย่างสิ้นหวัง เขารู้สึกราวกับว่าหัวใจของเขาถูกกรีดผ่าออกมา!

ควีนนี่อยู่ห่างจากหม้อกลั่นโอสถไม่ถึงครึ่งเมตร!

“โอ้!”

ตอนที่พวกเขากำลังจะผลักควีนนี่เข้าไปในหม้อกลั่นก็ได้มีแสงหนึ่งลำพุ่งผ่านมา! มันชนเข้ากับหม้อต้มน้ำอมฤต!

ตู้ม!

ประกายไฟกระจายออกไปทุกทิศทุกทาง หม้อต้มน้ำอมฤตแตกลงและพวกเขาก็ได้ยินเสียงคำราม

ในเวลาเดียวกัน ร่างทั้งห้าร่างก็ได้ลอยเข้ามาจากที่ไหนไม่ใกล้ไม่ไกลและเข้ามาสู่ในห้องโถง คนที่เป็นผู้นำกลุ่มแต่งกายด้วยชุดยาวสีขาว ซึ่งขับเน้นส่วนเว้าส่วนโค้งของเธอได้ดี

เธอคือสเตลล่า สาวน้อยคนโตของสำนักเกาะเพลิงน้ำแข็ง!

ร่างทั้งสี่ที่อยู่ข้างหลังเธอคือพี่ชายทั้งสี่คนของเธอ สี่พี่น้องสโคป

“แดร์ริล!”

สเตลล่าดีใจพร้อมพูดกับแดร์ริลว่า “ไม่ต้องตกใจ ฉันจะช่วยคุณเอง!”

ตอนที่สเตลล่าพูดเช่นนั้นเธอตื่นเต้นมาก ใบหน้าของเธอแดงระเรื่อ และเธอมีเสน่ห์จากแก้มสีเลือดฝาดของเธอมากซะจนบรรยายไม่ถูก

ตอนที่พวกเขาออกทะเลไปกับแดร์ริลได้เกิดพายุเข้าระหว่างทางกลับไปที่สำนักเกาะเพลิงน้ำแข็ง หลังจากที่พวกเขาแยกจากกัน สเตลล่าก็กระวนกระวายใจ เธอกลับไปยังแผ่นดินใหญ่พร้อมกับพี่ชายทั้งสี่ของเธอเพื่อตามหาเบาะแสของแดร์ริล

แดร์ริลเข้าร่วมนิกายเมธาสวรรค์และไปที่ทวีปโมอาน่าเหนือ ดังนั้นสเตลล่าจึงไม่อาจหาอะไรพบหลังจากที่เธอสืบเสาะหามาหลายวัน!

เมื่อสองวันที่แล้วได้เกิดปรากฏการณ์ประหลาดขึ้นในแดนมัชฌิม ชนชั้นสูงจากทุกทวีปเข้าร่วมการต่อสู้ที่ สำนักหยาดน้ำฟ้าจัดขึ้น แดร์ริลแพ้เมแกนในรอบการแข่งสุดท้าย และไม่ใช่แค่นั้น เมแกนยังสามารถจับตัวเขาเอาไว้ได้เช่นกัน

สเตลล่าได้ยินข่าวและกวาดตาไปจนสุดทางอย่างไม่ลังเล

สเตลล่ารู้สึกดีใจสุดขีดเมื่อในที่สุดก็มองเห็นแดร์ริล

เฮ้อ!

แดร์ริลเองก็รู้สึกโล่งใจเช่นกันที่เห็นสเตลล่า เขายิ้มและพยักหน้าให้เธอ

“ดูสิ น้องเล็ก! ผู้ชายของน้องเล็กเกือบจะกลายเป็นโอสถไปซะแล้ว!”

“โชคดีสินะที่เรามาทันเวลา!”

“ต้องขอบคุณข้าสิ! โชคดีที่ข้าหาน้องเขยของเราจนเจอ!”

“ใช่ ใช่! น้องเขยของเราถูกจับตัวไว้ ถ้าหากเราหาเขาไม่พบ น้องของเราก็คงจะกลายเป็นหม้ายในไม่ช้า!”

Comments

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *