คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1704

สี่พี่น้องสโคปเป็นคนพูดมาก พวกเขาไม่สนใจผู้คนมากมายที่อยู่รอบ ๆ ตัวพวกเขาเลยสักนิด และยังคงพูดคุยกันต่อไปอย่างไม่หยุดหย่อน

ใบหน้าอันละเอียดลออของสเตลล่าเปลี่ยนเป็นสีแดงแปร๊ด เธอกระทืบเท้าและบ่นพึมพำ “หุบปากนะ!”

เธอรู้สึกอายกับพี่ชายทั้งสี่คนของเธอ มีคนเยอะแยะอยู่ตรงนั้น แต่พวกเขายังคงพูดในสิ่งที่ไม่ควรพูดอยู่นั่นแหละ

โอ้…

เซลีนขมวดคิ้ว เธอมองเขม็งไปที่แดร์ริลแล้วก็มองไปที่สเตลล่า เธอรู้สึกสับสนอยู่มาก

‘คนพวกนี้เป็นใครกัน?’

‘ทำไมพวกเขาถึงเรียกแดร์ริลว่าน้องเขยล่ะ?’

ในขณะเดียวกันนั้นเอง เมแกนก็ขมวดคิ้วอย่างแรง พร้อมกับมองไปที่สี่พี่น้องสโคปอย่างเย็นยะเยือก

‘ทั้งสี่คนนี้แต่งตัวเหมือนคนบ้านนอก พวกเขาคงไม่เคยเห็นโลกภายนอกเป็นแน่ พวกเขาได้ทำลายหม้อกลั่นโอสถของฉัน พวกเขาวอนหาที่ตายแล้ว!’

“ท่านพี่! เร็วเข้าสิ! แก้มัดให้แดร์ริล!”

สเตลล่าพุ่งตัวเข้าไปหาแดร์ริลหลังจากที่เธอสั่งพี่ชายทั้งสี่คนของเธอแล้ว

สี่พี่น้องทั้งตอบตกลงก่อนที่จะเริ่มลงมือ!

“น้องเขย ข้าจะช่วยเจ้าเอง!”

“ข้าจะทำเอง!”

“ไปให้พ้นเลย ข้าน่ะช่วยชีวิตคนเก่งที่สุดแล้ว!”

“ฝันไปเถอะ! ล่าสุดน้องเขยขอให้เจ้ากลับไปที่วังและช่วยใครสักคน แต่เจ้ากลับช่วยจักรพรรดินีที่รำคาญนั่นมา!”

ในขณะที่พวกเขากำลังทะเลาะกัน สี่พี่น้องก็เดินเข้าไปหาแดร์ริล

ตอนนั้นเมแกนได้ให้สัญญาณ และผู้บ่มเพาะต่างก็ชักดาบออกมาในทันทีและยืนตรงหน้าแดร์ริลเป็นแถวแนวกั้น

สี่พี่น้องหยุดอยู่กับที่ สีหน้าของพวกเขาต่างก็ดูเคร่งขรึม

ฝ่ายตรงข้ามมีคนเป็นจำนวนมาก มันช่างเป็นสถานการณ์ที่ยากจะรับมือ

สเตลล่าเองก็ตื่นตระหนกเช่นกัน พวกเขาไม่เพียงแค่ต้องเผชิญกับคู่ต่อสู้เยอะขนาดนี้ แต่เมแกนยังเป็นผู้บ่มเพาะระดับเทพยุทธอีกด้วย พวกเขามีจำนวนคนมากกว่า มันคงเป็นเรื่องยากสำหรับพวกเขาที่จะช่วยแดร์ริล และพาเขาหนีออกไปได้สำเร็จ

แต่อย่างไรก็ตาม แดร์ริลได้เคยช่วยชีวิตเธอไว้ครั้งหนึ่ง และทั้งคู่ก็ได้หมั้นหมายกันแล้ว แม้ว่าเธอจะไม่สามารถช่วยเหลือแดร์ริลไว้ได้ แต่เธอก็เต็มใจที่จะตายไปพร้อมกับเขา

สเตลล่ากัดริมฝีปากของเธอและพูดว่า “ท่านพี่ หนีไปซะถ้ามีโอกาส ทิ้งแดร์ริลกับฉันไว้เถอะ”

เมแกนหัวเราะเบา ๆ เมื่อได้ยินเช่นนั้น เธอไม่สามารถซ่อนสีหน้าที่ดูถูกเย้ยหยันบนใบหน้าของเธอไว้ได้ “พวกเธอคิดว่าแค่คนไม่กี่คนอย่างพวกเธอจะสามารถช่วยพวกเขาไว้ได้เหรอ? ยอมแพ้และยอมจำนนซะเถอะ!”

เมแกนยกมือที่นุ่มลื่นราวกับหยกของเธอขึ้นและกำลังจะสั่งให้คนของเธอทำตามคำสั่ง!

“แดร์ริล นายตายหรือยังน่ะ?”

ทันใดนั้น เสียงกรีดร้องแผ่วเบาดังกึกก้องมาจากเส้นขอบฟ้าที่อยู่ไกล ๆ ทุกคนต่างตกตะลึงพร้อมกับมองไปยังทิศทางนั้น!

พวกเขาเห็นคนนับหมื่นอยู่บนเนินเขา คนเหล่านั้นเคลื่อนที่เข้าหากระท่อมราวกับกระแสน้ำ! คนเหล่านั้นสวมชุดเกราะสีเงิน และถือหอกยาวอยู่ในมือ พวกเขาคือราชองครักษ์จากโลกใต้เมฆี ผู้หญิงรูปร่างผอมบางนำทัพอยู่ และเธออยู่ในชุดยาวสีม่วง เธอดูเย็นชาและมีเสน่ห์มาก นั่นคือควินซี!

‘เวรเอ๊ย! ทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี่ด้วยล่ะ?’

แดร์ริลตกตะลึงไป! เขากำลังสับสนงุนงง!

‘อะไรนะ? ควินซีจากโลกใต้เมฆงั้นเหรอ?’

ชนชั้นสูงของสำนักต่าง ๆ ตกตะลึง! สายตาของพวกเขาหันไปทางควินซี แล้วพวกเขาก็พูดอะไรไม่ออก!

มีใครในเก้าทวีปบ้างที่ไม่เคยได้ยินชื่อควินซี? เธอเป็นน้องสาวของจักรพรรดินีแห่งโลกใต้เมฆี เธอมีสถานะอันสูงส่ง เธอรับใช้เพียงแค่คนคนเดียว และเธอก็มีคนนับหมื่นที่ขึ้นตรงกับเธอ แล้วเธอก็ยังทรงพลังมากทั้งในแง่ของระดับการบ่มเพาะและความแข็งแกร่ง

‘เธอมาที่นี่เพื่อมาช่วยแดร์ริลเหรอ?’

มีข่าวลือว่าแดร์ริลเป็นเจ้าชายแห่งโลกใต้เมฆี ซึ่งนั่นเป็นความจริงสินะ!

‘ดูเหมือนจะเป็นความจริงสินะ!’

เมแกนเองก็ตกใจเช่นกัน ใบหน้าที่สวยงามของเธอมีสีหน้าขับข้องใจ

เธอไม่สะทกสะท้านกับสเตลล่าและพี่ ๆ ของเธอ แต่ควินซีไม่ใช่คนที่เธอจะสามารถรับมือได้ง่ายดายขนาดนั้น

‘ควินซี่มาที่นี่เพื่อช่วยแดร์ริล! หรือว่าเขาจะเป็นพระสวามีของเธองั้นเหรอ?’

ความรู้สึกขุ่นเคืองท่วมท้นอยู่ในใจของเมแกน

‘นี่แดร์ริลมีผู้หญิงกี่คนกันเนี่ย? ถ้าเขายอมรับผู้หญิงได้มากมายขนาดนี้ ทำไมเขาถึงไม่ยอมรับฉันในตอนนั้นล่ะ?’