คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1730

เห็นได้ชัดว่าในการปะทะฝ่ามือนี้ไม่มีใครเหนือกว่ากัน

กงกงตกใจมาก! เธอนั้นอยู่ในขั้นเทพยุทธ์แล้วและเธอก็บ่มเพาะมานานหลายพันปี แถมเธอยังเป็นเทพธิดาวารี แดร์ริลสามารถรับมือพลังการโจมตีของฝ่ามือเธอได้อย่างไรกัน?

กงกงยังไม่รู้ว่าแม้แดร์ริลจะอยู่ที่จักรพรรดิยุทธ์ขั้นห้าแต่ว่าพลังภายในของเขาเพิ่มขึ้นมามากหลังจากที่เขากินโอสถในพระราชวังโมอาน่าเหนือของจักรพรรดิโฮ่วอี้เข้าไป เขานั้นอีกขั้นก็จะเป็นระดับเทพยุทธ์แล้ว

กงกงนั้นทั้งตกใจและอับอาย เธอตะโกนใส่แดร์ริล “ข้าไม่เห็นเจ้าแค่ไม่กี่วัน พลังของเจ้าก็เพิ่มขึ้นมานิดหน่อย ไม่ว่ายังไงวันนี้เจ้าก็ต้องมาคุกเข่ายอมแพ้ให้ข้าแน่!”

“มาสิ! ใครสนเรื่องนั้นกันล่ะ?” แดร์ริลสวนไปอย่างเย็นชา เขานั้นไม่เกรงกลัวใด ๆ

แดร์ริลโมโหมาก

ควีนนี่เกือบจะโดนหลอมเป็นโอสถตอนที่เมแกนจับพวกเขาไว้ จากนั้นเคนท์ก็หยามหมิ่นเขา แดร์ริลก็ยังอดทนได้ แต่ตอนนี้แดร์ริลจะไม่ทนเมื่อกงกงเขามาขัดขวางเขาไว้ ตอนนี้ชีวิตของเซลีนกับควีนนี้นั้นเหมือนแขวนอยู่บนเส้นด้าย

บัดซบ!

แดร์ริลจะไม่มีวันให้อภัยกงกงหากว่าเขารักษาผู้หญิงทั้งสองคนนี้ไม่ทันเวลา

เขาขยับข้อมืออย่างมีโทสะก่อนที่จะส่งฝ่ามือโจมตีกงกง

“เจ้าไม่มีสมองคิดได้สินะ?”

กงกงแค่นเสียงและตั้งรับการโจมตีของแดร์ริล

เธอทั้งตกใจและโมโห แดร์ริลมักจะวิ่งหนีและหลบซ่อนเสมอเมื่อเห็นเธอ แต่วันนี้เขาดูเปลี่ยนไป เขาถึงกับกล้าที่จะโจมตีกงกงก่อน เขาจะทนเธอได้อย่างไรในเมื่อเธอนั้นสนใจแต่เรื่องของตัวเองแบบนี้?

ปัง ปัง ปัง

ทั้งสองต่างก็แลกเปลี่ยนการโจมตีอยู่กลางอากาศ พลังกลิ่นอายของทั้งสองแผ่กระจายไปทั่วบริเวณ กงกงนั้นมีความมั่นใจในการโจมตีของตัวเอง แต่เธอตระหนักได้ว่ามีบางอย่างผิดไปหลังจากต่อสู้กันไปได้สองสามยก

เธอตกตะลึงมาก!

นี่มันเกิดอะไรขึ้น? ทำไมเธอถึงเอาชนะแดร์ริลที่เป็นแค่จักรพรรดิยุทธ์ขั้นห้าไม่ได้?

กงกงยังคงไม่รู้ว่าแม้แดร์ริลจะอยู่แค่จักรพรรดิยุทธ์ขั้นห้าแต่เขาก็มีพลังภายในบริสุทธิ์เนื่องจากเขาบ่มเพาะจากคัมภีร์พลังงานพิสุทธิ์ หากว่าเขารวบรวมพลังทั้งหมดมา เขาก็สามารถเอาชนะผู้บ่มเพาะระดับเทพยุทธ์ได้

เซลีนและควีนนี่ต่างก็กังวลใจเมื่อดูการต่อสู้ พวกเขาเป็นห่วงแดร์ริลอย่างมาก

เซลีนกัดริมฝีปากอย่างกระวนกระวายขณะที่เธอพยายามอดทนกับแกนเปลวเพลิงแห่งสวรรค์ที่ปั่นป่วนอยู่ในร่างของเธอ เวลาเดียวกันสายตาของเธอก็จับจ้องอยู่ที่การต่อสู้กลางอากาศ เธอนั้นร้อนใจมาก

‘ผู้หญิงคนนี้แข็งแกร่งมาก แต่แดร์ริลก็สามารถที่จะรับมือมาได้ขนาดนี้ ฉันกลัวว่าเขาจะแพ้หากว่าการต่อสู้ยังยืดเยื้อต่อไป’

ซูม!

ทันใดนั้นก็มีรังสีแข็งแกร่งมาจากท้องฟ้าไกลออกไป จากนั้นก็มีชายคนหนึ่งพุ่งตัวลงมาราวกับสายฟ้าฟาด

‘เวร ใครอีกเนี่ย?’

แดร์ริลหันหน้ามามองและเขาก็ต้องตะลึงจนตัวแข็ง

ชายคนนั้นใส่เกราะ

เขาดูเหมือนอายุประมาณ 30 และก็มีเครื่องหน้าที่เด่นชัด คิ้วกระบี่และดวงตาแวววาวของเขาทำให้เขาดูหล่อเหลาจนเกินบรรยาย เกราะสีทองบนร่างสูงตระหง่านก็ยิ่งทำให้แผ่กลิ่นอายของชาติบุรุษออกมา

แต่ดูเหมือนว่าชายคนนี้จะขี่สุนัขมา

แดร์ริลเลื่อนสายตาลงมามองอย่างตกใจเมื่อเขาเห็นว่าชายคนนี้ขี่สุนัขสีดำตัวใหญ่มา มันเป็นสุนัขตัวมหึมา บางทีอาจจะยาวประมาณสามเมตร มันดูดุร้ายและมีเขี้ยวเต็มปาก

แดร์ริลตกตะลึงกับภาพที่เห็น

ชายหล่อเหลาที่ร่างกำยำคนนี้ยืนอยู่บนสุนัขสีดำตัวใหญ่ พวกเขาดูแล้วประหลาดแต่ว่ามันก็เกิดขึ้นแล้ว

แดร์ริลยังประหลาดใจเมื่อเขาได้รู้ว่าชายคนนี้มีพลังแข็งแกร่งจนประเมินไม่ได้ เขาไม่สามารถเดาระดับการบ่มเพาะของชายคนนี้ได้เลย

‘เวร ใครกันเนี่ย?’

เซลีนและควีนนี่ต่างก็กระวนกระวายจนพูดไม่ออก

“สุดยอดปรมาจารย์เอ้อหลาง?”

กงกงเองก็ตกใจขณะที่เธอพึมพำชื่อเขาออกมา

อะไรนะ? คนนี้คือสุดยอดปรมาจารย์เอ้อหลาง หยางเจียน จริง ๆ เหรอ?

แดร์ริลรู้สึกว่าหัวสมองอื้ออึง เขาสับสนมาก