คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1731

แดร์ริลตกอยู่ในความงุนงง เขาตกใจอย่างมาก

เขาตลึงจนแทบสิ้นสติ!

ใครบ้างที่จะไม่เคยได้ยินชื่อของสุดยอดปรมาจารย์เอ้อหลาง? เขาเป็นตำนานของประวัติศาสตร์ แทบทุกคนที่จะต้องรู้จักเขา

ไม่น่าแปลกใจเลยว่าทำไมเขาถึงดูแข็งแกร่งถึงแม้ว่าเขาจะขี่สุนัขก็ตาม! นั่นจะต้องเป็นสุนัขคำรนสวรรค์แน่ ๆ เลยใช่ไหม?

ควีนนี่เองก็ตกใจไปเช่นกัน

สรุปชายผู้นี้ก็คือสุดยอดปรมาจารย์เอ้อหลางนี่เอง!

นั่นคือยอดปรมาจารย์เอ้อหลางตำนานใช่หรือไม่? เขาดูทรงพลังและน่าเกรงขามยิ่งนัก!

ใช่แล้ว ชายในชุดเกราะสีทองคือ สุดยอดปรมาจารย์เอ้อหลางผู้มีชื่อเสียง หยางเจียน!

เช่นเดียวกับกงกง หยางเจียนเองก็รับใช้ภายใต้จักรพรรดิโฮ่วอี้ แต่เขามีตำแหน่งที่สูงกว่ามาก เขาจะขึ้นตรงต่อจักรพรรดิเท่านั้น และเขามีคนมากกว่าหนึ่งหมื่นคนอยู่ภายใต้บังคับบัญชาของเขา หยางเจียนมีอำนาจและสิทธิ์ในการตัดสินใจในทวีปโมอาน่าเหนือรองจากจักรพรรดิโฮ่วอี้และฉางเอ๋อ

หยางเจียนตกใจอย่างมากกับการสิ้นพระชนม์อย่างกะทันหันของจักรพรรดิโฮ่วอี้ ตอนที่เขาได้ยินข่าวเกี่ยวกับการสิ้นพระชนม์ของจักรพรรดิโฮ่วอี้ เขาเพิ่งจะกลับมาที่วังจากการเดินทาง แล้วจากนั้นเขาก็ได้พบกับกงกง!

หยางเจียนไม่ได้เอ่ยปากพูดอะไร เขาพยักหน้าให้กับกงกงก่อนที่จะยืนอยู่ด้านข้างเพื่อดูการต่อสู้ ถึงแม้ว่าเขาจะอยู่ข้างเดียวกับกงกง แต่เขาก็หยิ่งทะนงเกินไปที่จะเข้าร่วมช่วยการต่อสู้ เขาไม่ต้องการต่อสู้กับแดร์ริลแบบสองต่อหนึ่ง

“รับมันไปซะ!”

กงกงตะโกน เธอฉวยโอกาสอัดพลังฝ่ามือโจมตีอีกครั้งตอนที่แดร์ริลกำลังตลึงงัน!

ฉึ่บ!

ฝ่ามือนั้นมีพลังภายในของหยินหยางใต้ทะเลลึกของกงกงอยู่ มันเป็นเทคนิคที่เธอได้บ่มเพาะมา เธอคือเทพแห่งน้ำ และเทคนิคนั้นเป็นเทคนิคหยินที่บริสุทธิ์และประณีตที่สุด!

การโจมตีทำให้อากาศในระยะหนึ่งร้อยเมตรรอบตัวเธอแปรปรวน!

โว้ย!

‘นี่จะไม่จบใช่ไหม?’

ความสนใจของแดร์ริลอยู่ที่หยางเจียน ดังนั้นเขาจึงโกรธมากเมื่อกงกงโจมตีเขาอย่างกะทันหัน

เคร้ง!

เสียงสะท้อนกังวานและชัดเจนดังขึ้นเมื่อง้าวสวรรค์ปรากฏขึ้นในมือของแดร์ริล

ทันทีที่อาวุธปรากฏขึ้น ความมุ่งมั่นในการต่อสู้ก็พลุ่งพล่านและครอบคลุมแดร์ริลในทันที กลิ่นเลือดตลบอบอวลอยู่ในอากาศ

‘นั่นคืออาวุธของลิโปไม่ใช่เหรอ? ง้าวสวรรค์เหรอ?’

กงกงกัดริมฝีปากของเธอด้วยความมุ่งมั่นเมื่อเธอเห็นง้าวสวรรค์ ดูเหมือนว่าเธอจะโชคดีในวันนี้ เธอไม่เพียงแค่จะได้สั่งสอนบทเรียนให้กับแดร์ริลเท่านั้น แต่เธอยังมีโอกาสที่จะครอบครองง้าวสวรรค์อีกด้วย

กงกงยิ้มอย่างตื่นเต้นเมื่อเธอคิดได้เช่นนี้ ในขณะที่เธอต่อสู้กับแดร์ริลอย่างดุเดือด เธอได้เคลื่อนไหวด้วยความเร็วที่น่ามหัศจรรย์

เหงื่อเย็น ๆ ผุดขึ้นใบหน้าของเซลีนและควีนนี่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งบนใบหน้าเดิมอันงดงาม เธอดูวิตกกังวล

ความสามารถของแดร์ริลไม่สามารถเทียบกับกงกงได้เลย ถึงแม้ว่าเขาจะมีง้าวสวรรค์ก็ตาม

สายตาของหยางเจียนจับจ้องไปที่แดร์ริลพร้อมกับที่เขาฉีกยิ้มออกมา

‘นั่นดูน่าสนใจดีหนิ! เด็กคนนี้คงจะอยู่ไม่เกินจักรพรรดิยุทธขั้นห้า แล้วเขาก็มีง้าวสวรรค์’

ครึ่งชั่วโมงผ่านไปภายในพริบตา กงกงพยายามอย่างเต็มที่ แต่ถึงกระนั้นเธอก็ไม่สามารถปราบแดร์ริลลงได้

“ท่านยอดปรมาจารย์เอ้อหลาง!” กงกงตื่นตระหนกและตะโกนใส่หยางเจียน “เจ้านี่ชื่อแดร์ริล มันเป็นคนปล่อยจูปาเจี๋ยหนีไป ข้าอยากพามันกลับไปที่วัง ท่านยอดปรมาจารย์เอ้อหลางได้โปรดช่วยข้าด้วย!”

ถ้าหากกงกงใช้พลังภายในจนหมด เธอก็จะสามารถปราบแดร์ริลลงได้ แต่มันก็ดูจะเกินไปที่จะยอมทุ่มเทเพียงเพื่อเรื่องนี้เท่านั้น เธอจะเสี่ยงต่อการสูญเสียพลังภายในของเธอถ้าหากเธอทำเช่นนั้น

กงกงเป็นผู้หญิงที่หยิ่งยโส เธอไม่คิดว่าเธอจำเป็นจะต้องใช้ไพ่ตายเพื่อจัดการกับแดร์ริล

ที่สำคัญกว่านั้น หยางเจียนก็ดูกาต่อสู้อยู่ตรงนี้ มันคงเป็นเรื่องน่าอับอายมากถ้าเธอจะต้องหมดเรี่ยวแรงเพียงเพื่อที่จะเอาชนะแดร์ริล เป็นการดีเสียกว่าที่จะขอความช่วยเหลือจากหยางเจียน เพื่อที่เธอจะได้จัดการได้อย่างมีประสิทธิภาพ

‘อะไรนะ? หยางเจียนและกงกงลงเรือลำเดียวกันงั้นเหรอ?’

สีหน้าของแดร์ริลเปลี่ยนไปอย่างมากหลังจากที่เขาได้ยินเช่นนั้น เขาคิดว่าทั้งสองคนนั้นเป็นแค่คนรู้จักกัน แดร์ริลไม่ได้สนใจความสามารถของหยางเจียนมากนัก แม้ว่าเขาจะตกใจกับความแข็งแกร่งของชายคนนั้น แต่เขาก็ไม่คาดคิดว่ากงกงจะขอความช่วยเหลือจากหยางเจียน

‘บ้าเอ๊ย ใครจะสามารถเอาชนะยอดปรมาจารย์เอ้อหลางได้กันเล่า?’