คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1938

สีหน้าแดร์ริลจริงจังขณะที่เขามองสนมทั้ง 108 นางและถามว่า “พวกเธอต่างก็เคยร่วมเตียงกับโดน็อกมาก่อน เคยได้ยินเขาพูดถึงเรื่องขวานแยกนภาบ้างไหม? เกี่ยวกับจุดอ่อนหรือข้อบกพร่องของมัน?”

ใช่แล้ว แดร์ริลเรียกนางสนมทั้งหมดมาที่ห้องบรรทมไม่ใช่เพื่อที่จะครอบครองพวกนาง แต่ว่าเพื่อถามเกี่ยวกับหนทางที่จะรับมือกับขวานแยกนภา

เพราะถึงอย่างไรพลังของขวานแยกนภานั้นก็น่าสะพรึงมาก

แดร์ริลรู้อย่างชัดเจนว่าการที่เขาสามารถทำให้โดน็อกบาดเจ็บได้เมื่อตอนกลางวันนั้นเป็นเรื่องไม่คาดฝัน เขามีโอกาสที่จะชนะเพียงเพราะว่าโดน็อกประมาทคู่ต่อสู้ หากว่าพวกเขาทั้งสองฝ่ายต่างก็ทุ่มเทต่อสู้เต็มที่และเขามีขวานแยกนภานั้น แดร์ริลเองก็ไม่ใช่คู่มือของโดน็อก

ตอนกลางวันพวกคนที่ไล่ตามโดน็อกไปกลับมารายงานเขาว่าโดน็อกตกหน้าผาไปและน่าจะตายแล้ว แต่แดร์ริลยังคงไม่วางใจและให้พวกเขาไปตรวจดูที่ก้นหน้าผา เขาบอกพวกนั้นไปว่าให้เอาขวานแยกนภากลับมาหากว่าโดน็อกตายแล้วจริง ๆ

กลายเป็นว่าพอพวกเขาลงไปตรวจดู ก็ไม่เจอทั้งขวานแยกยภาหรือร่างของโดน็อกเลย

แดร์ริลรู้ทันทีว่าโดน็อกยังไม่ตาย ดังนั้นเขาจึงส่งคนออกไปไล่ล่าโดน็อก

จากนั้นแดร์ริลก็เรียกบรรดาสนมมาเพื่อถามเกี่ยวกับขวานแยกนภาโดยหวังว่าจะหาทางหยุดมันได้และสามารถสู้กับโดน็อกได้อย่างมั่นใจในอนาคต

ถึงอย่างไรในโลกนี้ของทุกอย่างก็ต้องมีจุดแข็งและจุดอ่อน แม้แต่อาวุธมหาประลัยก็ไม่ใช่ของสมบูรณ์แบบ

“โอ้”

บรรดาสนมต่างก็มองหน้ากันเมื่อได้ยินคำถาม ก่อนที่จะส่ายหน้า

“ฝ่าบาท พวกเราไม่เคยได้คุยเรื่องอะไรเลยตอนที่พวกหม่อมฉันอยู่กับโดน็อกบนเตียง”

“เพคะ หม่อมฉันก็ไม่รู้ว่าขวานแยกนภามีจุดอ่อนหรือไม่”

“หม่อมฉันเองก็ไม่ทราบ”

บรรดาสนมต่างก็ตอบเขา แดร์ริลนิ่วหน้าและรู้สึกสิ้นหวังมาก

‘เวรเอ๊ย’

โดน็อกนั้นระวังตัวมากและเขาไม่บอกความลับใดกับผู้หญิงของเขา

ดูเหมือนว่าความพยายามในคืนนี้จะเป็นเรื่องเสียเปล่า

“ฝ่าบาท”

มีหนึ่งในบรรดาสนมลุกขึ้นยืนขึ้นมาตอนนี้แดร์ริลหมดหวังอย่างที่สุดและพูดเบา ๆ ว่า “หม่อมฉันคิดบางอย่างได้ เมื่อสามคืนก่อนโดน็อกพูดบางอย่างกับหม่อมฉันตอนที่หม่อมฉันปรนนิบัติเขา แต่หม่อมฉันไม่รู้ว่าจะเป็นประโยชน์แก่พระองค์หรือไม่เพคะ”

สนมนางนี้มีเสียงไพเราะและใบหน้าอ่อนหวานงดงาม รวมถึงมีรูปร่างดี เธอก็คือสนมยาร่า

สนมยาร่านั้นเป็นนางสนมคนโปรดของโดน็อกในบรรดาสนมทั้งหมด

“บอกฉันมาเร็ว” แดร์ริลรู้สึกยินดีและเร่งเธออย่างใจร้อน

สนมยาร่านิ่วหน้าเล็กน้อยและครุ่นคิดชั่วครู่ก่อนที่จะตอบว่า “คืนนั้นโดน็อกบอกหม่อมฉันว่าเขาได้เป็นจักรพรรดิแล้วและจะขยายอาณาจักรของเขา เขาคงจะไม่สามารถมาอยู่กับหม่อมฉันตอนกลางคืนได้อีกแล้ว ตอนนั้นหม่อมฉันก็สงสัยและถามเขาว่าทำไม”

นั่นสิ

แดร์ริลอึ้งไปเช่นกัน

การขยายอาณาจักรมาเกี่ยวอะไรกับการใช้เวลายามค่ำคืนกับสนมคนโปรดกัน?

สนมยาร่าพูดต่อ “ตอนนั้นโดน็อกบอกว่าในที่สุดเขาก็บรรลุวิชาลับของขวานแยกนภาว่ามันไม่สามารถใช้ได้ง่ายนักในยามกลางวัน อานุภาพของมันจะมีเต็มเปี่ยมในยามค่ำคืน ดังนั้นหากว่าเขาอยากนำทัพไปรุกรานทวีปอื่นในอนาคต เขาก็ต่อสู้ได้แค่ตอนกลางคืนเท่านั้น เขาก็เลยไม่สามารถมาใช้เวลาร่วมกับสนมในตอนกลางคืนได้อีกเพคะ”

“โอ้”

แดร์ริลสูดหายใจเข้าลึกและจมดิ่งกับความคิดเมื่อได้ยินเช่นนั้น

‘ขวานแยกนภาจะมีพลังมากที่สุดเมื่อใช้ตอนกลางคืนงั้นเหรอ? ทำไมถึงเป็นอย่างนั้นนะ?’

แดร์ริลคิดบางอย่างได้ในอึดใจต่อมาและตาของเขาก็เป็นประกาย

ใช่แล้ว ทุกครั้งที่พลังของขวานแยกนภาระเบิดออกมามันแข็งแกร่งดุจดวงอาทิตย์ มันเปี่ยมไปด้วยพลังที่แข็งกล้ารุนแรงมากที่สุดในโลก แต่ว่าการใช้พลังมากถึงขีดสุดก็ไม่ใช่เรื่องดีเสมอไป สิ่งของที่แข็งแกร่งและมีพลังมากจะเปราะและหักได้ง่าย หากว่าขวานแยกนภามีพลังเหมือนดวงอาทิตย์นั้นใช้พลังไปจนสุดขีดจำกัด โดน็อกเองก็คงไม่สามารถจะควบคุมมันได้และอาจจะโดนพลังนั้นทำลายเสียเอง