คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์บทที่ 1972

Now you are reading คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ Chapter บทที่ 1972 at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1972
โดน็อกยิ้มและมองเมแกนพร้อมบอกว่า “เมแกน นี่ถึงเวลาให้ฉันพูดแล้ว หากว่าเธอยังยืนกรานจะพาตัวศิษย์พี่หญิงฉันไป ก็อย่ามาว่าถ้าฉันลงมือแล้วกัน แม้ว่าพวกเธอจะมีกันหลายคนแต่ก็คงไม่ได้เปรียบนักหรอกหากว่าเราสู้กันจริง ๆ”

แม้ว่าเขาจะพูดไม่ดัง แต่น้ำเสียงเขาก็มีแววข่มขู่

บริเวณนั้นเกิดเสียงฮือฮาอื้ออึงทันใด สายตาของนักรบจากสำนักใหญ่ ๆ ทั้งหลายต่างก็มองโดน็อกไม่วางตา พวกเขาดูมีอารมณ์ความรู้สึกหลากหลาย

‘โดน็อกนี่บ้าขนาดไหนนะ? เขากล้าที่จะข่มขู่หัวหน้าพันธมิตรคาสเทลโลต่อหน้าทุกคน’ ฝูงชนต่างคิด

เมแกนหน้าแดงก่ำพร้อมร่างสั่นเทิ้ม เธอโมโหจัด

เมแกนนั้นเป็นประมุขสำนักง้อไบ๊และหัวหน้าพันธมิตร ทุกคนต่างนับถือเธอ แต่โดน็อกกล้าที่จะข่มขู่เธอต่อหน้าทุกคน เธอรู้สึกอับอายจนอธิบายไม่ถูก

แฟนนี่ตะโกนใส่โดน็อก “น่าขำ แกมันก็แค่หมาจรจัด อะไรทำให้คิดว่ามีสิทธิ์จะมาต่อรองกับหัวหน้าพันธมิตรของฉันได้? แกกล้าดียังไงถึงมาข่มขู่ประมุขสำนักเรา แกรนหาที่ตายแล้ว”

ศิษย์สำนักง้อไบ๊ทั้งหมดต่างจ้องโดน็อกอย่างมีโทสะ แต่โดน็อกก็ไม่ได้ตระหนกสักนิดและเมินแฟนนี่ไป

อึดใจต่อมาโดน็อกก็ยิ้มน้อย ๆ และมองเมแกนก่อนบอกว่า “เมแกน ฉันบอกเธอชัดเจนแล้ว ไม่มีประโยชน์ที่จะให้ฉันพูดซ้ำ ฉันจะบอกเธอว่าศัตรูคนเดียวกันของเราก็คือแดร์ริลและการที่เราฆ่ากันเองก็มีแต่ผลเสียมากกว่าผลดี ทำไมเราถึงไม่ร่วมมือกันล่ะ?”

เขาคิดมาอย่างถี่ถ้วน หากว่าเขาร่วมมือกับเมแกนเพื่อโจมตีตระกูลคาร์เตอร์และสำนักประตูสุราลัย งานนี้ก็จะง่ายขึ้นมาก

เมแกนนิ่วหน้าและร้องโอดกับตัวเอง เธอลังเลใจ

เธอนั้นไม่เคยคิดฝันว่าจะร่วมมือกับโดน็อก อีกอย่างเมแกนก็ไม่เคยมองเขาดีเลย ก่อนหน้านี้โดน็อกท้าทายแดร์ริลต่อสู้แบบเอาเป็นเอาตายกันที่หอคอยดาวปรารถนา แต่เขากลับนำกองทหารไปซุ่มโจมตีตระกูลคาร์เตอร์แทน วิธีการของเขานั้นชั่วร้ายและทุกคนในโลกนี้ต่างก็รู้

แม้ว่าเธอจะเป็นคนเลว แต่เธอก็ให้เกียรติตัวเองสูง เธอไม่ปรารถนาจะเกี่ยวข้องอะไรกับคนอย่างโดน็อก

เมื่อเขาได้เห็นว่าเมแกนนั้นลังเลใจและไม่ตอบ โดน็อกก็ยิ้มและบอกว่า “เมแกน เธอไม่ต้องคิดมากอีกแล้ว ฉันได้ยินมาว่าเธอไปโจมตีสำนักประตูสุราลัยและกลุ่มอำนาจอื่น ๆ ที่เกี่ยวกับแดร์ริลแล้ว ความสัมพันธ์เธอกับแดร์ริลเลวร้ายไกลเกินแก้แล้ว”

“ตอนนี้เขาเป็นจักรพรรดิของเวสต์ริงตัน เขาต้องไม่ปล่อยเธอไปง่าย ๆ แน่ แม้ว่าเธอจะเป็นหัวหน้าพันธมิตรก็เถอะ เธอคิดว่าจะป้องกันตัวเองจากจักรพรรดิเวสต์ริงตันได้เหรอ ถึงแม้จะรวมทุกสำนักเข้าด้วยกันก็เถอะ?”

“หากว่าเธอต้องการจะร่วมมือกัน ฉันก็จะช่วยเธอรับมือกับกองทหารเวสต์ริงตันของแดร์ริล อย่าลืมสิว่าฉันเคยเป็นอัครมหาเสนาบดีของเวสต์ริงตันมาหลายปี และฉันก็มีความเชี่ยวชาญเรื่องกองทหารของเขา”

เมื่อเขาพูดจบ โดน็อกก็ดูท่าทางสบาย ๆ

ตอนนั้นทุกคนต่างนิ่งเงียบ สายตาทุกคนจับจ้องอยู่ที่เมแกนรอคำตอบของเธอ

ในที่สุดเมแกนก็คิดได้ เธอพยักหน้าให้โดน็อก “ก็ได้ ฉันจะร่วมมือกับนายแต่มีเงื่อนไขหนึ่งข้อ เมื่อเราเป็นพันธมิตรกันแล้ว แผนทุกอย่างต้องให้ฉันอนุมัติก่อน”

เมแกนไม่อยากจะร่วมมือกับโดน็อก แต่เขาพูดถูก แดร์ริลกลายเป็นจักรพรรดิของเวสต์ริงตันแล้วหากว่าเขานำกองทหารมาไล่ล่าล้างแค้นเธอ เมแกนก็ไม่มีทางสู้เขาได้

อีกอย่างเดบร้าก็ความจำเสื่อม ดังนั้นถึงเธอจับตัวหล่อนมาก็ไม่มีประโยชน์อะไรที่จะมาขู่แดร์ริลได้

แต่เมแกนเป็นคนฉลาดและเธอรู้ว่าโดน็อกไม่ใช่ธรรมดา เธอต้องพูดเงื่อนไขของเธอออกมาก่อนให้ชัดเจนเพื่อที่เขาจะได้ไม่กลายเป็นผู้นำ

“นั่นก็ได้” โดน็อกยิ้มน้อย ๆ และพยักหน้า “ตอนนี้เธอเป็นหัวหน้าพันธมิตรและก็มีชื่อเสียงในวงสังคม ที่จริงเธอก็ต้องเป็นผู้นำหากว่าเราร่วมมือกัน”

แม้ว่าฉากหน้าเขาจะตอบอย่างนิ่งสงบแต่แววตาเขาเย็นเยียบ ‘ผู้หญิงจะมาบงการฉันเหรอ? เธอประเมินตัวเองสูงเกินไปแล้ว’

โดน็อกตัดสินใจว่าจะแสร้งทำเป็นเห็นด้วยกับเมแกนไปก่อน เมื่อพวกเขาจับแดร์ริลได้เขาก็จะทำอะไรก็ได้อย่างที่ต้องการโดยที่ไม่ต้องกลัวอะไร

เห็นดังนั้น บรรดานักรบจากสำนักต่าง ๆ ก็ลอบถอนใจ

โชคดีที่ทั้งสองฝ่ายต่างก็ตัดสินใจจะเป็นพันธมิตรกัน ขวานแยกนภาที่โดน็อกมีนั้นน่ากลัวมากนัก หากว่าเมแกนสั่งให้โจมตีโดน็อก ทุกคนต่างก็กลัวว่าอาจจะตายหรือบาดเจ็บได้

แต่แฟนนี่กังวล เธอเดินเข้าไปหาและพูดกับเมแกนเบา ๆ ว่า “ท่านประมุข โดน็อกเป็นคนเจ้าเล่ห์ เราต้องระมัดระวังเขามากเป็นพิเศษ”

“ฉันรู้แล้ว” สีหน้าเมแกนเย็นเยียบและอารมณ์เธอก็ไม่เปลี่ยนแปลง

‘ไม่ว่าโดน็อกจะแข็งแกร่งแค่ไหนเขาก็เป็นแค่มนุษย์ ฉันเป็นหัวหน้าพันธมิตร ฉันสามารถสั่งสำนักใหญ่ ๆ ได้ ดังนั้นฉันไม่จำเป็นต้องกลัวไม่ว่าโดน็อกจะงัดลูกไม้อะไรมาใช้’

ขณะที่โดน็อกเดินเข้ามาหาเขาก็ยิ้มอย่างเสแสร้ง “ไหน ๆ เราก็เป็นพันธมิตรกันแล้ว เราก็เหมือนเป็นครอบครัวกัน เธอคิดหรือยังว่าจะรับมือแดร์ริลยังไง?”

Comments

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *