คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1978
แดร์ริลขมวดคิ้วและหัวเราะเมื่อเขาได้ยินเมแกนบอกให้คุกเข่าให้เธอ “เมแกน นี่เธออายตัวเองบ้างไหม?”

‘เมแกนนี่ทำเรื่องเลวร้ายมามากมาย ฉันยังไม่ได้บอกให้เธอชดใช้หนี้เลยแต่เธอกลับมาบอกให้ฉันคุกเขาขอโทษเธอเหรอ? เธอไม่ละอายใจกับเรื่องที่ทำมาบ้างเหรอไง? เขาคิด

ใบหน้ายิ้มแย้มของเมแกนเปลี่ยนทันที หน้าของเธอแดงก่ำเมื่อเห็นท่าทางของแดร์ริล โทสะระอุในใจเธอ “นาย…”

‘แดร์ริลทำให้ฉันต้องขายหน้าต่อหน้าคนอื่นมากมายหลายหน ครั้งแรกฉันก็ยังพอให้อภัยแต่ว่าถ้าฉันยอมให้เขาทำอีกเป็นครั้งที่สอง แล้วศักดิ์ศรีฉันจะเอาไปไว้ที่ไหน?’

ตอนนั้นวัตสัน ทักเกอร์ก็พุ่งออกมาจากฝูงชน

“แดร์ริล นายคิดว่าตัวเองเป็นใคร? หัวหน้าพันธมิตรให้โอกาสนายแล้วแต่ว่านายก็ยังไม่เคารพเขา นายหยาบคายต่อท่านหัวหน้าพันธมิตร นายหาเรื่องตายแล้ว” เขาตวาดแดร์ริลพร้อมชี้นิ้วใส่

จากนั้นดาบก็ปรากฏขึ้นในมือของวัตสันและเขาก็แทงดาบยาวเข้าใส่หน้าอกของแดร์ริล เขาคงไม่กล้าทำแบบนี้ในสถานการณ์ปกติเพราะว่าแดร์ริลนั้นแข็งแกร่งมาก แต่ว่าแดร์ริลมาถามหายาถอนพิษและมีเมแกนคอยจับตาดูอยู่ วัตสันก็ไม่มีอะไรที่ต้องกลัว เขาเชื่อว่าแดร์ริลไม่กล้าทำอะไรไม่คิดก่อนที่จะได้ยาถอนพิษไป

เมื่อแดร์ริลเห็นวัตสันพุ่งเข้าใส่ เขาก็กำหมัดแน่น ขณะที่เขาปล่อยโทสะออกมา ง้าวสวรรค์ก็ปรากฏขึ้นในมือเขาทันใดและเขาก็พุ่งเข้าหาวัตสัน

ปัง

อึดใจต่อมาง้าวสวรรค์ก็ปะทะเข้ากับดาบยาวและก่อให้เกิดเสียงดังสนั่น วัตสันร้องโอดโอยเมื่อร่างของเขากระเด็นไปไกลเป็นสิบฟุตก่อนที่จะร่วงกระแทกพื้นอยู่นอกห้องโถงหลัก เขากระอักเลือดออกมากองโตและหน้าก็ซีดเผือด

ร่างกายเขาเจ็บปวดขณะที่เขาจ้องแดร์ริลอย่างเกรี้ยวกราด

เขาคิดว่าแดร์ริลจะไม่สู้กลับและเขาก็คงจะมีโอกาสที่จะได้แสดงฝีมือต่อหน้าเมแกน เขาไม่คาดว่าทุกอย่างจะไม่เป็นอย่างที่ตนคิด

“ไร้ประโยชน์” แดร์ริลพูดอย่างเย็นชา ดวงตาเขายังจ้องเมแกนเขม็งขณะที่คำราม “เมแกน ฉันให้โอกาสเธอเป็นครั้งสุดท้าย ส่งยาถอนพิษมาไม่งั้นฉันจะทำลายเขาง้อไบ๊ซะและก็ทำให้ห้องโถงนี้นองไปด้วยเลือด”

‘ฉันจะทำลายเขาง้อไบ๊และทำให้ห้องโถงของเธอนองเลือด’ ประโยคนี้คำรามดังก้องไปทั่วทั้งเขาง้อไบ๊

ขณะที่ทุกคนได้ยิน ทั้งห้องโถงหลักก็พลันเงียบกริบไร้เสียงอื่นใด

นักรบจากสำนักต่าง ๆ มองหน้ากัน หัวใจพวกเขาสะท้านเมื่อได้ยินคำของแดร์ริล

หากว่าเป็นคนอื่นพวกเขาก็คงจะหัวเราะออกมาเสียงดังแล้ว แต่ว่าแดร์ริลต่างออกไป ไม่เพียงแค่เขาเป็นประมุขสำนักประตูสุราลัยเท่านั้นแต่ว่าเขายังเป็นจักรพรรดิของเวสต์ริงตัน ที่สำคัญตอนนี้ทหาร 100,000 ของเขาก็รอคำสั่งอยู่ด้านนอก เขานั้นแข็งแกร่งมากจริง ๆ

ใบหน้าเมแกนแดงก่ำด้วยความโกรธ ตัวเธอก็สั่นเทิ้ม

อีดใจต่อมาเธอก็ผุดลุกขึ้นและชี้ไปที่แดร์ริลพร้อมตะโกนว่า “ทำไมพวกนายยังยืนกันอยู่อีก? จัดการเขาซะสิ”

แดร์ริลไม่เพียงทำให้เธอขายหน้าต่อหน้าคนอื่นเท่านั้นแต่เขายังทำร้ายคนติดตามของเธอ ยิ่งไปกว่านั้นเขาอยากจะทำลายสำนักง้อไบ๊ ไม่มีใครยอมรับเรื่องนี้ได้แน่

หลังจากที่เธอพูดจบ นักรบจากสำนักต่าง ๆ ก็ไม่กล้ารีรออีกต่อไป พวกเขาปล่อยพลังภายในและเข้าล้อมแดร์ริล

พวกนักรบทั้งหลายไม่มีใครอยากสู้กับแดร์ริลแต่ว่าพวกเขาไม่มีทางเลือก พวกเขาทั้งหมดต่างก็กินโอสถโลกมืดมิดไปเหมือนกัน ชีวิตพวกเขาอยู่ในเงื้อมมือเธอดังนั้นจึงไม่มีใครกล้าฝืนคำสั่ง

เมื่อได้เห็นบรรดานักรบทั้งหลายเข้าห้อมล้อม แดร์ริลก็ยกง้าวสวรรค์ขึ้นมาและเข้ารับมือกับพวกเขาขณะที่คำรามก้อง “ตายซะ พวกแกทุกคนต้องตาย”

เวลาเดียวกันแดร์ริลก็ผิวปากขึ้นฟ้าเสียงดัง สั่งการให้ทหาร 100,000 นายด้านนอก “องครักษ์ จัดการทุกคนที่เขาง้อไบ๊ อย่าให้เหลือรอดไปสักคน”

ขณะที่เขาตะโกนเช่นนั้น ดวงตาก็แดงฉาน

ไม่ว่าเขาต้องจ่ายอะไรแลกวันนี้ เขาก็ต้องได้ยาถอนพิษจากเมแกนมาให้ได้

“ฆ่า”