คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 2002
ปัง

ลูกบอลพลังที่สโลนและแอมโบรสปล่อยออกมาปะทะเข้ากับขวานแยกนภาอย่างจัง ก่อให้เกิดเสียงดังกัมปนาทจนพื้นดินสะเทือน

สีหน้าโดน็อกซีดเผือดทันที เขากระอักเลือดออกมาก่อนที่จะกระเด็นไป โชคร้ายที่พลังภายในของเขานั้นยังไม่ฟื้นคืนจากพลังสะท้อนกลับของขวานแยกนภา ดังนั้นเขาจึงไม่อาจป้องกันการผนึกกำลังโจมตีของสโลนและแอมโบรสได้

“ฝ่าพระบาท”

เดบร้าสั่นสะท้านและร้องออกมาเมื่อเห็นเช่นนั้น ใบหน้างดงามของเธอเต็มไปด้วยความห่วงกังวล

เวลานั้นเดบร้าอยากจะรีบเข้าไปหาและช่วยโดน็อก

แต่ว่าแอมโบรสและสโลนร่วมมือกัน รังสีที่ทั้งสองเปล่งออกมานั้นน่าสะพรึงเกินไป และมีทหารของโลกใหม่ขวางหน้าเธอมากเกินไป ดังนั้นเดบร้าจึงไม่อาจพุ่งเข้าไปได้

ซูม

แอมโบรสแกว่งขวานทรราชและโจมตีโดน็อก

โดน็อกรีบยกขวานแยกนภาขึ้นมาป้องกัน แต่ว่าเขาใช้พลังภายในมากไปจนถึงขีดจำกัด โดน็อกส่งเสียงร้องครางอย่างเจ็บปวดออกมา เขานั้นบาดเจ็บสาหัสอีกหน

โดน็อกไม่อยากจะต่อสู้ยืดเยื้อต่อไป เขาโบกขวานแยกนภาด้วยแรงทั้งหมดที่มี ตอนนี้เขาใช้พลังภายในและแรงไปจนเกลี้ยง พลังที่ปะทุออกมาจากกายเขานั้นน่าหวาดหวั่นจนบรรยากาศรอบข้างบิดเบี้ยว

สีหน้าของแอมโบรสและสโลนเปลี่ยนไปทันทีเมื่อพวกเขารู้สึกได้ถึงพลังน่าสะพรึง พวกเขารีบหลบเลี่ยงอย่างว่องไว

โดน็อกมองเห็นโอกาสและรีบหันหลังหนีลงเขาไปทันใด

โดน็อกไม่ได้อยากจะบุ่มบ่ามหนีมาแบบนี้ แต่เขาไม่มีทางเลือก แอมโบรสคือลูกชายของแดร์ริล หากว่าเขาตกไปอยู่ในมือเด็กหนุ่ม เขาก็คงไม่อาจมีชีวิตรอดมาได้

เพียงพริบตา โดน็อกก็หายไปจากสายตาของทุกคน

“ฝ่าพระบาท”

เดบร้าตัวสั่นเทิ้มพร้อมร้องตะโกนเรียก แต่โดน็อกก็หนีหายไป

ทำไมถึงเป็นแบบนี้ไปได้? เขาสัญญาเอาไว้ว่า จะดูแลเธอแต่เขากลับทิ้งเธอไว้ลำพังทันทีที่เห็นถึงอันตราย

เขาโกหกเธอ

เดบร้ารู้สึกผิดหวังอย่างแรงขณะที่เธอมองตามทิศทางที่โดน็อกหนีไป

โดน็อกหนีไปแล้วดังนั้นทหารเวสต์ริงตันจึงไม่มีผู้นำ พวกเขาต่างพากันปั่นป่วนและไม่นานก็โดนจับกุม

ฮือฮา

เอร่ารุดไปเอาดาบฟันประตูรถนักโทษเปิดออก เธอปล่อยแดร์ริลออกมา

“เธอคือเอร่า แฮนสันใช่ไหม? แล้วแม่อยู่ที่ไหนล่ะ?” แดร์ริลเอามือถูแขนที่ปวดเมื่อยและมองเอร่าอย่าพินิจ แววตาเขาเต็มไปด้วยความร้อนรน

ออโรร่าเป็นคนแข็งแกร่งและเธอดื้อรั้นมาก ลูกสาวเธอโตขนาดนี้แต่เธอไม่เคยบอกให้เขารู้เรื่องลูกเลย

“แม่อยู่ที่โลกใหม่ค่ะ แม่สบายดี พ่อไม่ต้องห่วง” เอร่ากัดปากขณะที่ตอบเขา

อืม

แดร์ริลพยักหน้า เขานั้นตื่นเต้น แดร์ริลยิ้มและบอกกับเอร่า “เอาล่ะ ไม่ต้องห่วงนะ พอพ่อเป็นอิสระก็จะไปพาแม่มา แล้วพวกเราก็จะได้อยู่ด้วยกันดี ๆ”

จากนั้นแดร์ริลก็กวักมือเรียกเอร่า “ไหน มาให้พ่อดูหน่อย”

แดร์ริลเห็นว่า เอร่านั้นเหมือนออโรร่ามาก เธอสวย โดยเฉพาะกลิ่ยอายที่ราวเทพธิดาของเธอ เธอต้องได้เป็นเทพธิดาในโลกของผู้บ่มเพาะในอนาคตแน่

เอร่าฮึมฮัมตอบ เธอเดินขึ้นหน้าไปสองสามก้าวก่อนที่จะหยุด แม้เธอจะมีสายเลือดเดียวกับแดร์ริลแต่ว่านี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้เจอเขา ดังนั้นเธอจึงค่อนข้างรักษาระยะห่าง

แต่แดร์ริลไม่ได้สนใจ เขานั้นตื่นเต้นจนอธิบายไม่ได้ เขาอยากจะหัวเราะออกมา ลูก ๆ เขานั้นดีงาม ลูกชายก็แข็งแรงและเก่งกล้า ลูกสาวก็งดงามมีความสามารถ ทั้งสองคนนั้นสมบูรณ์แบบจริง ๆ

“แอมโบรส”

แดร์ริลมองแอมโบรสแและพูดอย่างโล่งใจว่า “ขอบใจ”

โชคดีที่แอมโบรสมาทันเวลา ไม่อย่างนั้นเขาและศิษย์สำนักง้อไบ๊คงต้องตายแน่นอน

“ไม่ต้องใช้ข้ออ้างนี้เข้ามาใกล้ฉัน” สีหน้าแอมโบรสเย็นเยียบ ใบหน้าเขาดูว่างเปล่าและเขาพูดอย่างเย็นชาว่า “ฉันก็แค่โจมตีเพราะห่วงน้องสาว ไม่ใช่เพราะว่าอยากจะช่วยนาย ไม่จำเป็นต้องมาขอบนาย”

แอมโบรสพูดไม่ผิด หากเอร่าไม่ตกอยู่ในอันตราย เขาก็ไม่มีทางสู้กับโดน็อกแน่ เขานั้นห่วงแค่เอร่าและไม่ได้สนใจแดร์ริลเลยสักนิด

เอ่อ…

แดร์ริลหัวเราะขื่น และรู้สึกกระอักกระอ่วน

เอร่าอยากจะช่วยคลี่คลายบรรยากาศ แต่เธอไม่รู้จะเริ่มตรงไหน

“เมแกน”

จากนั้นสายตาแอมโบรสก็ไปหยุดที่เมแกน เขาพูดเย็นชาว่า “เราต้องมาจัดการเรื่องความแค้นของเราให้จบ”