คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 2003
เมแกนวางยาเอร่าและเกือบทำให้เธอต้องโดนข่มเหง เมแกนนั้นเจ้าเล่ห์ชั่วร้าย มีความตายของเธอเท่านั้นที่จะผ่อนความเกลียดชังในใจแอมโบรสได้

เมแกนตัวสั่นเมื่อเธอรู้สึกได้ถึงโทสะของเด็กหนุ่ม เธอร้อนใจมาก

ฟู่

เมแกนสูดหายใจเข้าลึก เธอหัวเราะเบา ๆ และถอนใจ “ฝ่าพระบาท ความหมกมุ่นที่หม่อมฉันมีต่อแดร์ริลนั้นมากเกินไป ทำให้หม่อมฉันทำเรื่องเลวร้ายมากมาย หม่อมฉันต้องขอประทานอภัยพระองค์ และศิษย์น้องเอร่า หากว่าอยากลงโทษหม่อมฉันก็ทำได้เลย”

สองวันที่ผ่านมาเมแกนเข้าใจแล้วว่าเธอทำผิดไปแค่ไหน เธอนั้นแค่อยากไถ่โทษความผิดของตนเท่านั้น

เมแกนตัดสินใจว่า จะไม่ปฏิเสธการลงโทษใดที่แอมโบรสจะลงมือ เธอเพียงหวังว่า แดร์ริลจะได้เห็นและให้อภัยเธอในที่สุด

หืม?

แอมโบรสนิ่วหน้าให้กับความจริงใจของเมแกน จากนั้นเขาก็แค่นเสียงหยัน “เธอยอมรับผิดตรง ๆ แบบนี้มันไม่เหมือนเธอเลยนะ เมแกน”

จากนั้นแอมโบรสก็มองเอร่า “น้องสาว เธอคิดว่าเราควรจัดการหล่อนยังไง?”

เอ่อ…

เอร่ากัดริมฝีปากเบา ๆ เธอคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนบอกว่า “พี่ตัดสินใจได้เลย”

เอร่าอยากจะฆ่าเมแกนซะเมื่อคิดถึงว่า หญิงคนนี้วางยาเธอ และเกือบทำให้เธอต้องเสียความบริสุทธิ์ แต่เธอก็ใจอ่อนเมื่อได้เห็นว่า หล่อนดูสิ้นหวังแค่ไหน

ที่สำคัญเอร่ารู้ว่า แอมโบรสต้องไม่ปล่อยเมแกนไปง่าย ๆ แน่ ดังนั้นเธอจึงปล่อยให้เขาตัดสินใจ

แอมโบรสพยักหน้า จากนั้นเขาก็ยกมือขึ้นและพูดว่า “ลากเมแกนออกไปตัดหัวซะ” น้ำเสียงเขาหนักแน่นไม่ลังเล

ฮือฮา

ทหารสองสามนายเดินมาด้านหน้า และลากเมแกนออกจากรถนักโทษ

เมแกนสั่นเทิ้ม ใบหน้างามของเธอซีดเผือด

นี่คือชะตาของเธอเหรอ?

แต่เธอก็ทำเรื่องเลวร้ายมามากมาย ดังนั้นเมื่อต้องลงเอยแบบนี้เธอเองก็โทษใครไม่ได้

เมแกนมองแดร์ริล ดวงตาเธอเต็มไปด้วยความอาวรณ์

หากว่าเธอตาย เธอก็คงไม่ได้เจอเขาอีกแล้ว

เมแกนไม่กลัวความตายเพราะเธอเตรียมใจไว้แล้ว แต่เธอไม่อาจตัดใจจากแดร์ริลได้

โอ้

แววตาเมแกนนั้นเข้ามาปั่นป่วนในใจของแดร์ริล

เขารู้ว่าเมแกนยังมีความรู้สึกให้เขาอยู่ ในที่สุดเขาก็เข้าใจว่า ความรักที่เธอมีให้เขานั้นเปลี่ยนเป็นความเกลียดชังไป

เขาถอนใจ

“ประมุข”

“ไม่นะ”

ศิษย์ง้อไบ๊ที่อยู่ด้านข้างต่างก็ตะลึง พวกเธออยากจะหยุดยั้งไว้ แต่ว่าก็ยังโดนคุมขังอยู่ พวกเธอเลยทำอะไรไม่ได้

แอมโบรสแสร้งทำเป็นไม่ได้ยินเสียงกรีดร้อง สีหน้าของเขาเย็นเยียบขณะที่ตะโกน “เตรียมการประหาร”

ขวับ

ทหารยกดาบยาวขึ้นและเล็งไปที่คอของเมแกน คมดาบส่องประกาย ใบมีดนั้นเย็นเยียบ เหมือนดั่งความรู้สึกของเมแกนตอนนี้

‘แดร์ริล ฉันขอโทษกับสิ่งที่ทำมา หากว่าชาติหน้าเราได้พบกันอีก ฉันจะไม่ไร้หัวคิดแบบนี้แล้ว’

เมแกนหลับตาลง

ทหารจับดาบยาวแน่น เขากำลังจะเหวี่ยงดาบ

“หยุดก่อน”

ในที่สุดแดร์ริลก็ทนไม่ได้ เขาตะโกนว่า “แอมโบรส ถึงเมแกนจะทำเรื่องเลวร้ายมามากมาย แต่เธอก็ได้รับผลกรรมแล้ว หากว่ายังปล่อยวางความเกลียดในใจไม่ได้ ทำไมไม่ยึดอำนาจของเธอแทนล่ะ? แต่ช่วยไว้ชีวิตเธอเถอะนะ”

เมแกนทำเรื่องเลวร้ายมามากมาย เธอถึงขนาดฆ่าภรรยาคนแรกของเชสเตอร์ อดิน่า เวก้า แดร์ริลคิดไม่ถึงว่า ตัวเองจะมาพูดเพื่อเธอแบบนี้

แต่เมื่อเขาเห็นสายตาอาวรณ์ของเมแกน แดร์ริลก็ตระหนักว่า ผู้หญิงคนนี้ไม่ได้เลวโดยธาตุแท้ แต่เธอกลายเป็นคนเลวก็เพราะว่าเขานั้นไร้ใจต่อเธอ

เมแกนยังยอมรับความผิดแล้ว แดร์ริลเชื่อว่า เธอจะต้องสามารถกลับเนื้อกลับตัวได้ พวกเขาควรทำลายพลังภายในของเธอแล้วให้เธอเป็นแค่คนธรรมดาจากนี้เป็นต้นไป

ที่สำคัญแอมโบรสนั้นยังเด็ก หากเจตนาสังหารของเขารุนแรงเกินไป มันจะกระทบต่อการบ่มเพาะในอนาคตได้

โอ้

เมแกนสะท้านและรู้สึกอบอุ่นในหัวใจ

แดร์ริลพูดออกหน้าให้เธอ เขานั้นไม่อยากให้เธอตาย

เมแกนนั้นรู้สึกยินดี น้ำตาก็ไหลพรากใบหน้า