คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 2006
”แดร์ริล” แอมโบรสไม่อยากจะเสียเวลากับเรื่องไร้สาระอีก เขาพูดเย็นชา “ฉันเพิ่งฝังเมแกนไป และฉันก็เตรียมจะพานายกลับไปตัดสินโทษที่เมืองหลวงด้วยเช่นกัน แต่เพราะเห็นแก่เอร่า ฉันจะปล่อยนายไปคราวนี้ คราวหน้านายคงไม่โชคดีอีกแล้วถ้าตกมาอยู่ในมือฉัน”

เพราะว่าสายฝนเบาลง แอมโบรสก็โบกมือ “ทุกคนฟัง ไปกันได้แล้ว” จากนั้นเขาก็เดินลงเขาง๊อไบ๊ไปโดยไม่หันมาแลเบื้องหลัง

แดร์ริลถอนใจขณะที่มองแผ่นหลังแอมโบรส

ตอนนั้นเอร่าก็เดินเข้ามา เธอกัดริมฝีปากและบอกว่า “พ่อ หนูจะไปกับพี่ชายก่อน ดูแลตัวเองด้วยนะคะ”

เอร่าเป็นผู้หญิง ดังนั้นเธอจึงอ่อนไหวกว่า เธอมองเห็นว่า แดร์ริลมีเรื่องต้องดิ้นรนหลายอย่างที่บอกไม่ได้ที่ต้องอยู่ในสถานการณ์ตึงเครียดกับแอมโบรสแบบนี้

อืม

แดร์ริลพยักหน้าพร้อมยิ้ม

แม้ว่าลูกชายจะต่อต้านเขา ลูกสาวเขาก็ยังคงใจดี และห่วงใยดังนั้นเขาจึงโล่งใจเล็กน้อย

เอร่าไม่ได้พูดอะไรอีก เธอหันหลังจากไป

“แดร์ริล”

สโลนมองแดร์ริลด้วยความรู้สึกซับซ้อน จากนั้นเธอก็ถามเบา ๆ “องค์หญิงอีเวตต์ยังปลอดภัยใช่ไหม?” สโลนทำได้เพียงถามแดร์ริลตอนที่แอมโบรสไม่อยู่ ในที่สุดเธอก็มีโอกาส

อีเวตต์เป็นเพียงคนเดียวที่สโลนคิดถึงเมื่อตอนที่จักรพรรดิโลกใหม่สวรรคต

“เธอ… เธอก็ดี” แดร์ริลยิ้มตอบเธอ

แดร์ริลตัดสินใจว่า จะไม่บอกเธอเรื่องที่เมแกนบังคับให้อีเวตต์กินโอสถโลกมืดมิด เขาไม่อยากให้เธอกังวลมากเกินไป

“ถ้างั้นก็ดี” สโลนผ่อนคลายก่อนที่เธอจะพูดอย่างใส่ใจ “ดูแลตัวเองด้วย เอาไว้เราค่อยเจอกันใหม่”

จากนั้นสโลนก็หันหลังเดินออกจากห้องโถงหลักและตามกองทัพโลกใหม่ไป

แดร์ริล ลิลี่ และคนอื่น ๆ ที่เหลืออยู่ที่เขาง้อไบ๊ สายฝนเย็นยังคงตกอยู่ทำให้บริเวณนี้ยิ่งดูว่างเปล่าไร้ชีวิต

“สามี”

ตอนนั้นเอง ลิลี่ก็เดินเข้ามาและกอดแขนแดร์ริล เธอดูกังวลตอนที่ถามว่า “คุณเป็นยังไงบ้าง? บาดแผลคุณโอเคไหม?”

“ผมไม่เป็นอะไร” แดร์ริลยิ้มและส่ายหน้า

แดร์ริลนั้นบาดเจ็บสาหัสตอนที่โดนโดน็อกซุ่มโจมตี แต่อาการบาดเจ็บทางกายไม่เทียบกับความทุกข์ทรมานทางใจ

แอมโบรสฝังเมแกนต่อหน้าเขา นั่นทำร้ายจิตใจแดร์ริลแสนสาหัส

แดร์ริลเดินไปทางหลุมที่พวกเขาฝังเมแกนไว้

เฮ้อ

พวกเขายืนเงียบ ๆ อยู่ชั่วครู่ จากนั้นแดร์ริลก็สูดหายใจเข้าลึกก่อนที่จะพึมพำกับตัวเอง “ฉันขอโทษนะ เมแกน ฉันไม่รู้ว่าความเฉยชาของฉันจะทำให้เธอต้องเจ็บปวดขนาดนี้ และฉันก็ปกป้องคุณไม่ได้ตอนที่เธอกลับตัวกลับใจแล้ว”

“ไปสู่สุคตินะ เวลาที่ว่างฉันจะมาเยี่ยมเธอ”

หัวใจแดร์ริลว่างเปล่าตอนที่เขาพูดเช่นนี้ เขารู้สึกซับซ้อนมาก

ลิลี่ ซู่หรง ดีไวน์ ฟาร์มเมอร์และคนอื่นต่างก็ยืนเงียบ ๆ ด้านหลังแดร์ริล พวกเขาต่างก็รู้สึกอารมณ์ท่วมท้นเช่นกัน

หลังเงียบไปอีกครู่หนึ่ง แดร์ริลก็พูดขึ้นเบา ๆ ว่า “ไปกันเถอะ”

จากนั้นเขาก็เดินลงเขา ลิลี่และคนอื่น ๆ ต่างก็รีบตามไป

ซู่ ซู่ ซู่

เมื่อแดร์ริลและคนอื่น ๆ จากไป หลุมที่เมแกนโดนฝังอยู่จู่ ๆ ก็เกิดความเคลื่อนไหวภายใต้ฝนกระหน่ำ จากนั้นร่างเล็กดูทรุดโทรมมอมแมมก็ปีนขึ้นมาจากหลุม ใบหน้างามของเธอซีดเผือดและดูอ่อนล้ามาก

เมแกนนั่นเอง

บางทีเมแกนอาจจะยังไม่ถึงคราวตาย เธอนั้นบ่มเพาะคัมภีร์พิสุทธิ์อมตะและก็มีวิธีกลั้นหายใจที่ทำให้พวกเขาสามารถทนได้หลายชั่วโมง จางจือเองก็ได้แรงบันดาลใจมาจากวิธีการนี้ตอนที่คิดกระบวนท่าสุดยอด คัมภีร์ชีวาและมรณา

ตอนที่แอมโบรสสั่งให้ฝังเมแกนทั้งเป็น เธอก็เริ่มต้นใช้วิธีการหายใจนี้แล้ว

จากนั้นเมื่อเธอโดนฝังไว้ในหลุม ประสาทสัมผัสด้านอื่นของเธอก็ทำงานแม้ว่าเธอจะหายใจไม่ได้ เธอสามารถได้ยินว่า คนพูดอะไรกันด้านบน เธอรู้ว่าแอมโบรสจะต้องหาวิธีโหดร้ายอื่น ๆ มาทารุณเธอหากว่าเขารู้เรื่องนี้