คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 2011
หยางเจียนที่ลอยอยู่กลางอากาศสังเกตการต่อสู้อยู่ขณะที่เขาเห็นแอมโบรส

สายตาเขาจับจ้องแอมโบรส จากนั้นก็ฉายแววแปลกใจและสับสน

น่าสนใจ พลังของเด็กหนุ่มคนนี้ไม่แกร่งมาก แต่ว่าอาวุธของเขาค่อนข้างดี

แต่หยางเจียนไม่ได้ลงมือทำอะไร แต่เขาทำแค่เพียงลอยอยู่กลางอากาศคอยดูการต่อสู้ไปเรื่อย ๆ

เขานั้นเป็นจักรพรรดิของโมอาน่าเหนือ ทำไมเขาต้องลงไปรบเองด้วย? กงกงก็สามารถรับมือเจ้าเด็กที่มีค้อนยักษ์นั้นได้

แต่หยางเจียนประมาทความสามารถของแอมโบรสเกินไป

ไม่นานก็ผ่านไปครึ่งชั่วโมง

กงกงใช้ไปมากมายหลายกระบวนท่า แต่เธอก็ไม่สามารถเอาชนะแอมโบรสได้ เธอนั้นแข็งแกร่งกว่าเด็กหนุ่มมาก แต่ว่าเขามีค้อนทรราช เขานั้นเลยทัดเทียมกับกงกงเพราะว่ามีอาวุธนั่น

“กงกง”

ในที่สุดหยางเจียนก็ทนไม่ไหว เขาบอกว่า “ถอยไป”

“เพคะ ฝ่าบาท” กงกงดูรู้สึกผิดขณะที่เธอขานตอบเขาและรีบหลบไปด้านข้าง

หยางเจียนไม่พูดอะไร เขารีบเหาะพุ่งไปหาแอมโบรส

หยางเจียนนั้นไปอยู่ต่อหน้าแอมโบรสในพริบตา เขามองแอมโบรสอย่างครุ่นคิด “หายากที่จะเจอคนที่ต่อสู้กับกงกงได้นานขนาดนี้ แต่โลกใหม่ต้องพ่ายแพ้ในศึกนี้แน่ เจ้าควรยอมแพ้เสียโดยดี”

เสียงของเขาไม่ดัง แต่ว่าก็กึกก้องไปทั่วสนามรบด้วยพลังที่มี

ซูม

จากนั้นรังสีน่าสะพรึงก็พวยพุ่งออกมาจากร่างหยางเจียน บรรยากาศรอบข้างเยือกแข็งทันที

นี่เป็นพลังแข็งแกร่งที่หยั่งไม่ถึง ทำให้คนตระหนกได้

หยางเจียนยกมือโบกทันที เสียงสนั่นจนแผ่นดินสะเทือนดังมาจากกระบี่สองคมสามแฉกของเขา ทันใดนั้นก็มีแสงสีทองส่องแยกฟ้าและดินก่อนพุ่งไปใส่แอมโบรส

เฮือก

แอมโบรสอึ้งไปเมื่อเขารู้สึกได้ถึงพลังที่น่าหวาดหวั่นของหยางเจียน เขาสะท้านเฮือก ก่อนปล่อยพลังภายในออกมาทันที และใช้ค้อนทรราชของเขาเป็นเกราะป้องกันตัวเองจากการโจมตี

แอมโบรสไม่กล้าประมาท เขานั้นใช้พลังภายในไปทั้งหมด

ปัง

แสงสีทองปะทะค้อนทรราชอย่างแรง แอมโบรสปล่อยเสียงครางต่ำออกมาก่อนที่จะกระเด็นไปไกลนับร้อยเมตรและร่วงกระแทกพื้น

แอมโบรสใช้เวลาบ่มเพาะมาอย่างหนักในช่วงหลายปีมานี้ ความสามารถของเขาเพิ่มขึ้นมาก แต่ว่าเขายังเด็กเกินไป ดังนั้นจึงไม่ใช่คู่มือหยางเจียน ชายสูงวัยกว่านั้นมีชื่อเสียงมานานนับพันปี ดังนั้นแอมโบรสจึงไม่อาจต่อกรกับเขาได้

“อั่ก…”

แอมโบรสหน้าซีดเผือดขณะที่ดิ้นรนลุกขึ้น เขามองหยางเจียนอย่างพิจารณา ในใจตกตะลึงไป

นี่แค่กระบวนท่าเดียวเท่านั้น

เพียงกระบวนท่าเดียวก็สามารถทำร้ายเขาได้แล้ว

พลังของชายคนนี้น่ากลัวมาก

จากนั้นหยางเจียนก็พุ่งเข้ามาข้างกายแอมโบรสรวดเร็วปานสายฟ้า และสกัดจุดแอมโบรสทันที

ร่างของแอมโบรสเกร็งเขม็ง เขาไม่สามารถขยับตัวได้

“ฝ่าพระบาท”

สีหน้าสโลนเปลี่ยนขณะร้องออกมา พวกเขาจบสิ้นแล้ว องค์ชายโดนจับกุมไว้ โลกใหม่ก็เหมือนว่าพ่ายแพ้การต่อสู้นี้แล้ว

เวลาเดียวกัน เอร่าก็ตัวสั่นสะท้านและร้องออกมา “พี่ชาย”

เอร่ากำลังจะพุ่งเข้าไปหา แต่ทหารของศัตรูนั้นมีจำนวนมากเกินไป เธอก้าวไปไม่กี่ก้าวก็โดนขวางไว้แล้ว

หืม?

หยางเจียนอึ้งไป เขามองแอมโบรสและยิ้ม

เขาคิดว่า เด็กนี่เป็นแค่แม่ทัพที่ยังเด็กและโดดเด่นเท่านั้น เขาไม่คาดคิดว่าเด็กคนนี้จะเป็นถึงองค์ชาย นี่เป็นความประหลาดใจที่แสนน่ายินดี

เมื่อแอมโบรสโดนจับ กองทัพโลกใหม่ก็เสียผู้นำ ไม่นานพวกเขาก็ยอมแพ้

“กงกง”

เมื่อเขาคุมสถานการณ์ได้ หยางเจียนก็อารมณ์ดีมาก เขาสั่งกงกง “เขียนจดหมายสงบศึกไปหาจักรพรรดิโลกใหม่ บอกเขาว่า องค์ชายแห่งโลกใหม่อยู่ในมือของเราแล้ว หากว่าอยากให้ลูกชายอยู่รอดล่ะก็ เขาต้องยอมสวามิภักดิ์และก้มหัวให้ข้า เขียนเสร็จแล้วก็ให้คนส่งไปที่พระราชวังโลกใหม่ด้วย”

หยางเจียนยิ้มขณะที่พูด เขานั้นมั่นใจมาก

ศึกแรกที่บุกยึดโลกใหม่นั้นสำเร็จด้วยดี ขนาดองค์ชายของโลกใหม่ก็กลายเป็นเชลยของเขา ไม่นานทั้งโลกใหม่ก็ตั้งอยู่ในมือเขา

“เพคะ ฝ่าบาท” กงกงตอบทันที ก่อนที่จะจากไปเขียนจดหมาย