เย่เฉินผงะเล็กน้อย เมื่อเฮเลน่าเห็น ก็รีบพูดอธิบาย“ฉันไม่ได้ตั้งใจจะโกหกคุณนะ เดิมทีฉันก็ตั้งใจจะจัดงานการกุศลขึ้น แต่……แต่ว่าฉันกลัวว่าหากคุณต้องการความช่วยเหลือจากฉัน หากฉันไปร่วมงานการกุศลจริงๆ ก็คงจะช่วยเหลือคุณไม่ได้ในทันท่วงที ดังนั้น……ดังนั้นคุณอย่าโกรธเลยนะ……”

เย่เฉินได้สติ พูดด้วยรอยยิ้ม“ผมไม่ได้โกรธ แค่คิดไม่ถึงเท่านั้น ขอบคุณนะเฮเลน่า”

หลังจากที่ใช้เวลาบินเกือบสองชั่วโมง เฮลิคอปเตอร์ก็ค่อยๆร่อนลงจอดที่พระราชวังทางยุโรปเหนือในเบอร์เกนเมืองใหญ่อันดับสองของยุโรปเหนือ

พระราชวังของราชวงศ์ตั้งอยู่ในแถบชานเมือง มีอาณาบริเวณขนาดใหญ่ แต่เพราะความถดถอยของราชวงศ์ยุโรปเหนือในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ทางรัฐสภาก็คอยแต่จะตัดงบประมาณการใช้จ่ายของราชวงศ์อยู่ตลอด พระราชวังนี้ก็จึงขาดการซ่อมแซมบำรุง และทำให้ดูทรุดโทรมไม่น้อย

ราชวงศ์ยุโรปเหนือไม่ได้พอใจกับสถานะทางการเงินของตัวเองมากนัก แม้ทรัพย์สินที่มีจะมีมูลค่ากว่าพันล้านเหรียญยูโร แต่ส่วนใหญ่ล้วนก็เป็นอสังหาริมทรัพย์ที่เสื่อมราคา และอสังหาริมทรัพย์เหล่านี้ ตลอดชีวิตของราชวงศ์ยุโรปเหนือก็ไม่สามารถจะแปลงเป็นเงินได้ อาทิเช่นพระราชวังในเมืองออสซูของพวกเขา และพระราชวังในเบอร์เกน ที่มีค่ามีราคาอยู่มาก แต่เมื่อถึงขั้นต้องขายทอดทรัพย์สินของบรรพบุรุษไป ก็ย่อมต้องถูกพลเมืองของยุโรปเหนือดูหมิ่นดูแคลนอย่างแน่นอน

เช่นเดียวกับราชวงศ์อังกฤษที่ขายโรงแรมป๋ายจินฮ่านกงของพวกเขา ซึ่งก็คงจะก่อให้เกิดความวุ่นวายที่ใหญ่โตแน่ๆ

หลังจากที่เฮลิคอปเตอร์ลงจอด เย่เฉินก็รู้สึกได้ถึงความไม่ชอบมาพากลของที่นี่

พระราชวังขนาดใหญ่ มีบริวารที่ปฏิบัติหน้าที่เพียงไม่กี่คน ที่ตรงกลางลานของพระราชวัง พื้นปูหินจำนวนมากมายที่เสียหายไม่ได้รับการซ่อมแซม ยิ่งไปกว่านั้น แสงไฟที่คอยให้ความสว่างรอบๆบริเวณ ก็มีหลอดไฟมากกว่าหนึ่งในสามที่ใช้งานไม่ได้

เฮเลน่าไม่คาดคิดเช่นกัน ว่าพระราชวังแห่งนี้จะทรุดโทรมได้ถึงเพียงนี้

ตั้งแต่ที่เธอสูญเสียการสนับสนุนจากราชวงศ์ยุโรปเหนือไป เธอก็ไม่ได้มายังพระราชวังแห่งนี้นานหลายปี เมื่อเห็นสภาพที่ทรุดโทรมแบบนี้ ชั่วขณะหนึ่งก็รู้สึกอายเล็กน้อย ทำได้เพียงพูดกับเย่เฉินด้วยความละอายใจว่า“ ต้องขอโทษคุณเย่ด้วย ที่นี่ไม่ได้รับการซ่อมแซมมานานหลายปี สภาพที่เป็นอยู่ก็จึงไม่ค่อยดีนัก ได้โปรดอย่าถือสา”

หลังจากที่เฮเลน่าเสร็จสิ้นพิธีขึ้นครองราชย์ พ่อบ้านเคยได้บอกเล่าเรื่องราวของพระราชวังนี้ให้เธอได้รับรู้ หวังว่าทางราชวงศ์จะสามารถจัดสรรงบประมาณสักสิบล้านยูโร เพื่อมาซ่อมแซมและปรับปรุงพระราชวังแห่งนี้

แต่เพื่อลดค่าใช้จ่ายของราชวงศ์ เฮเลน่าปฏิเสธคำขอนี้ของอีกฝ่ายไป

เธอในเวลานั้น หวังแค่เพียงเอาเงินทุนออกมา แล้วทำกิจกรรมประชาสัมพันธ์ให้มากขึ้น เพื่อเพิ่มภาพลักษณ์ความน่าสนใจของราชวงศ์ยุโรปเหนือให้มากขึ้น

แต่เธอไม่คิดว่า วันหนึ่งพระราชวังแห่งนี้จะเป็นที่ที่ทำให้ต้องมาทำอะไรร่วมกันกับเย่เฉิน

หากรู้ว่าต้องมีวันนี้ ต่อให้เธอต้องแบ่งเงินออกเป็นครึ่งหนึ่ง ก็ต้องเจียดงบประมาณบางส่วนมาเพื่อปรับปรุงซ่อมแซมพระราชวังแห่งนี้ อย่างน้อยก็ไม่ให้มันมีสภาพที่ดูทรุดโทรมแบบนี้

เย่เฉินเองก็มองออกถึงความลำบากใจของเฮเลน่า จึงพูดด้วยรอยยิ้มว่า“ผมว่าที่นี่ก็ดีมากนะ มีคุณลักษณะเฉพาะของยุโรปเหนือมาก ดูแล้วเหมือนสถาปัตยกรรมแบบโบราณจริงๆ ไม่เหมือนสถานที่ท่องเที่ยวเหล่านั้น ที่เลียนแบบอาคารโบราณสมัยใหม่ แม้จะรโหฐานโอ่อ่า แต่ก็ให้ความรู้สึกที่แหวกแนวดี”

เฮเลน่าพยักหน้าให้เล็กน้อย แล้วพูดแนะนำ“ที่นี่มีประวัติที่ยาวนานกว่าสามร้อยปี แม้จะได้รับการซ่อมแซมมาแล้วหลายต่อหลายครั้ง แต่โครงสร้างหลักและโครงสร้างส่วนใหญ่ก็ไม่ได้มีการแก้ไขเปลี่ยนแปลงอะไร และการซ่อมแซมครั้งใหญ่เมื่อครั้งล่าสุด ก็น่าจะอยู่ในช่วงปี1980เห็นจะได้”

พูดจบ เฮเลน่าก็พูดอย่างเศร้าสร้อย“แต่ฉันเองก็ไม่ได้มาที่นี่หลายปีแล้วเหมือนกัน ตั้งแต่ที่พ่อฉันเสีย ก็ไม่เคยมาที่นี่อีกเลย ”