เย่เฉินคาดเดาถูกต้อง

เมื่อเขากับต้วนลี่เย่มาถึงชั้นบนสุด ชายวัยกลางคนก็พาคนทั้งสองเข้าไปที่ห้องทำงานของตนเอง

และที่ตามเข้ามาด้วย ยังมีชายหนุ่มแดนมืดชั้นสองคนนั้น รวมถึงปรมาจารย์แดนสว่างเหล่านั้นด้วย

ทันทีที่บานประตูปิดลง ชายหนุ่มคนนั้นก็เดินเข้ามาตรงหน้าต้วนลี่เย่ และคุกเข่าลงกับพื้นทันที พร้อมคำนับอย่างหนัก พูดด้วยเสียงสะอื้นไห้ว่า : “ท่านทูตพิเศษ ขอท่านได้โปรดเมตตา ช่วยชีวิตคนของเรา 3,700 กว่าคนด้วยเถอะครับ!”

คนอื่นๆ ก็คุกเข่าตามชายหนุ่มทันที และสะอื้นไห้กล่าวว่า : “ท่านทูตพิเศษ ขอท่านโปรดเมตตาด้วย!”

ต้วนลี่เย่ตั้งตัวไม่ทันอยู่พักหนึ่ง

เย่เฉินให้จุดสังเกตทางจิตวิทยาแก่เขา คือให้เขาทำตามธรรมเนียมปฏิบัติในอดีต และพบปะคนเหล่านี้

เพียงแต่ว่า คนเหล่านี้คุกเข่าต่อหน้าเขา และขอความเมตตาจากเขา ทำให้เขาไม่ทราบเล็กน้อยว่าจะทำอย่างไรดี

ต้วนลี่เย่ในตอนนี้ เหมือนเครื่องจักรที่ดำเนินการตามคำสั่ง หากคำสั่งนั้นมีบันทึกไว้ในระบบของเขา เขาจะดำเนินการได้ทันที แต่ถ้าไม่มีบันทึกไว้ เขาจะเข้าสู่สถานะข้อผิดพลาดของโปรแกรม

นี่ก็เป็นข้อเสียที่ใหญ่ที่สุดของจุสังเกตทางจิตวิทยา

เย่เฉินเห็นว่าระบบของต้วนลี่เย่ขัดข้องเล็กน้อย ด้วยเหตุนี้จึงเอ่ยถามว่า : “พวกคุณกังวลว่า ผู้มีพระคุณจะใช้การลงโทษกับคุณแบบเดียวกันกับที่ลงโทษผู้อื่นเมื่อ 20 ปีก่อนใช่ไหม?”

เย่เฉินพูดคำนี้ออกมา ในชั่วพริบตาใบหน้าของคนเหล่านั้นก็เต็มไปด้วยความตกตะลึง!

พวกเขาคาดไม่ถึงว่า ผู้ติดตามข้างกายท่านทูตพิเศษที่ไม่เคยปริปากพูดมาตลอด วันนี้จะเอ่ยปากออกมาด้วยตนเอง

อีกทั้ง เมื่อเริ่มเอ่ยปากก็พูดถึงความหวาดกลัวในหัวใจของพวกเขาได้อย่างแม่นยำ!

คนเหล่านั้นต่างมองหน้ากันเลิ่กลั่ก จู่ๆ ชายหนุ่มคนนั้นก็ตระหนักถึงอะไรบางอย่าง คลุกเข่าคลานมาที่เย่เฉิน สะอื้นไห้กล่าวว่า : “โปรดอภัยด้วยที่ฉันมีตาหามีแววไม่ ที่ไม่สามารถมองถึงตัวตนของท่านทูตพิเศษได้ทะลุปรุโปร่งตั้งแต่เนิ่นๆ เชิญท่านทูตลงโทษด้วยครับ!”

คนอื่นเห็นเช่นนี้ ก็เข้าใจขึ้นมาโดยฉับพลัน จึงคุกเข่าคลานมาตรงหน้าเย่เฉิน และวิงวอนด้วยความเคารพ : “เชิญท่านทูตลงโทษด้วย!”

เย่เฉินตกตะลึงเล็กน้อย ไม่นานก็ได้สติกลับมา และไตร่ตรองอยู่ในใจ : “ดูเหมือนว่าคนกลุ่มนี้จะคิดว่าฉันเป็นท่านทูตพิเศษจริงๆ”

ข้อมูลภายในขององค์กรพั่วชิงจะถูกตัดขาดจากโลกภายนอก อีกทั้งยังชอบยิงระเบิดควันออกสู่ภายนอก เหมือนกับที่ต้วนลี่เย่กล่าวมาทั้งหมด ผู้ประกอบการเหล่านั้นถูกควบคุมโดยองค์กรพั่วชิง ประธานที่ปรากฏตัวก็ไม่ใช่ผู้รับผิดชอบจริงๆ แต่ผู้รับผิดชอบอาจจะเป็นเพียงแค่ผู้ช่วยหรือนักบัญชีข้างกายประธานที่ดูไม่สะดุดตาเท่านั้น

เช่นเดียวกันกับเหมืองแร่ทองแดงแห่งนี้ ที่อยู่ด้านนอก ดูเหมือนว่าชายวัยกลางคนคนนั้นจะเป็นผู้รับผิดชอบที่นี่ และชายหนุ่มเป็นเลขานุการข้างกายเขา แต่เมื่อเข้ามาในห้องทำงานนี้ ชายหนุ่มก็กลายเป็นผู้นำของพวกเขาทันที และทุกๆ คนล้วนต้องทำตามผู้นำ

ดังนั้น ตอนนี้ชายหนุ่มคนนี้ ดูเหมือนว่าจะเข้าใจผิด คิดว่าตนเองที่เป็นผู้ช่วยท่านทูตพิเศษนี้ น่าจะเป็นท่านทูตพิเศษตัวจริง

เมื่อเห็นว่าคนเหล่านี้คุกเข่าวิงวอนต่อหน้าตน เย่เฉินจึงยิ้มเล็กน้อย และเอ่ยถามว่า : “ถ้าผู้มีพระคุณตัดสินใจแล้วจริงๆ ว่าจะฆ่าพวกคุณทั้งหมดที่นี่ เช่นนั้นก่อนตายพวกคุณจะกล้าต่อต้านไหม?”

คนเหล่านั้นได้ยินคำพูดนี้ ทั้งหมดต่างสะดุ้งตกใจ ร่างกายสั่นสะท้านอย่างควบคุมไม่ได้

ชายหนุ่มที่เป็นหัวหน้าพูดโพล่งออกมาด้วยความกลัวสุดขีด : “ท่านทูตพิเศษ เทพทั้งหลายอยู่เบื้องบน เรื่องนี้เป็นฉันเองที่ทำงานได้ไม่ราบรื่น จนทำลายความไว้วางใจและความคาดหวังของผู้มีพระคุณ ถึงแม้ว่าผู้มีพระคุณจะให้ฉันไปตายในตอนนี้ ฉันก็จะไม่คับแค้นใจแม้แต่น้อย!”

คนอื่นๆ พูดตามทันที : “ยอมตายเพื่อผู้มีพระคุณ!”