ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้านบทที่ 5046 พระอาทิตย์ขึ้นทางตะวันออก2

Now you are reading ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน Chapter บทที่ 5046 พระอาทิตย์ขึ้นทางตะวันออก2 at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน บทที่ 5046 พระอาทิตย์ขึ้นทางตะวันออก2

พวกเขาคิดไม่ถึงว่าเย่เฉินวางแผนที่จะใช้สำนักว่านหลงมาช่วยพวกเขาแกไขปัญหาเรื่องการซื้อของง่ายเพียงเท่านั้น ฟังแล้วดูเป็นการระดมผู้คนมาเป็นจำนวนมากอย่างเห็นได้ชัด

แต่เมื่อนึกถึงว่าต่อไปทุกคนก็จะสามารถทำงานหาเงินได้อย่างปกติในทุกๆวัน เพื่อตัวเองและครอบครัว ซื้อของแต่ละอย่างจากโลกภายนอก ในใจของพวกเขาก็อดที่จะรอคอยไม่ได้เช่นกัน

โดยเฉพาะซ่าจิ่วหลิง เขาไม่ได้มีความอิสระสูงเหมือนกับหลี่เนี่ยนจง เพราะถึงอย่างไรก่อนหน้านี้หลี่เนี่ยนจงก็เป็นผู้นำธงของทหารม้ากล้า ถึงแม้ว่าผู้นำธงเองจะไม่มีค่าแรง แต่อย่างน้อยเขาก็ใช้ชีวิตอยู่ด้านบน ความรู้ที่มีต่อโลกใบนี้ก็แข็งแกร่งกว่าซ่าจิ่วหลิงใช้ชีวิตอยู่ใต้ดินมาเป็นเวลานาน และตัดขาดจากโลกภายนอกอยู่แล้ว

เพื่อให้ลูกชายเข้าใจว่าโลกเป็นวงกลมนั้น ซ่าจิ่วหลิงใช้เวลาอธิบายอย่างต่อเนื่องอยู่หลายปี

แต่จนถึงวันนี้ลูกชายของเขายังไม่เคยได้ออกไปปฏิบัติภารกิจข้างนอก ไม่เคยเห็นโลกภายนอก ซ่าจิ่วหลิงตัวเขาเองแม้แต่ลูกโลกก็เอาออกมาไม่ได้เช่นกัน จึงไม่มีวิธีที่สมเหตุสมผลทำให้ลูกชายเข้าใจหลักการที่ง่ายที่สุดนี้

ถ้าหากเป็นแบบที่เย่เฉินพูดเริ่มเผยแพร่ขึ้นมา ตัวเองมีรายได้ เพียงต้องการแค่ไม่กี่ดอลลาร์ ก็สามารถซื้อลูกโลกได้หนึ่งอันมาอธิบายถึงองค์ประกอบที่แท้จริงของโลกใบนี้กับลูกชายได้

เวลานี้เย่เฉินเอ่ยขึ้นมาอีกครั้ง : “ใช่สิ การเลือกแรงงาน ผมหวังว่าพวกคุณสามารถยึดเป็นครอบครัวได้ ให้ทุกๆครอบครัวสามารถเลือกแรงงานที่แข็งแรงมาเข้าร่วม แบบนี้ถึงจะสามารถเกิดความเป็นธรรมขึ้นได้ในขอบเขตที่จำกัดที่สุด”

“ได้ครับท่าน!” ทั้งสองคนพยักหน้าตอบรับโดยไม่ต้องคิด ความคิดนี้ของเย่เฉิน ใจตรงกันกับที่พวกเขาคิดเอาไว้เช่นกัน

เย่เฉินเอ่ยพูดต่อ : “แล้วก็ คนในครอบครัวถ้าหากได้มาร่วมทำงานธุรการแนวหลัง ก็จะคิดเงินเดือนให้ตามประเภทและปริมาณของงานตามความเป็นจริง อีกอย่างถ้าหากเป็นเด็กที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ ทุกคนทุกเดือนจะให้เงินสองร้อยดอลลาร์เป็นค่านม เงินก้อนนี้ให้ครอบครัวของพวกเขาเป็นคนรับและจัดการแทน”

“ค่านม?” เมื่อทั้งสองคนได้ยินแล้วก็รู้สึกงุนงงขึ้นมา ไม่เข้าใจว่าเงินนี้คืออะไร

เย่เฉินเพียงแค่เอ่ยขึ้นมานิ่งๆ : “ถือว่าเป็นสวัสดิการที่ผมให้พวกเด็กๆ”

ว่าแล้ว เย่เฉินก็นึกอะไรขึ้นมาได้ จึงเอ่ยพูดกับซ่าจิ่วหลิงขึ้นมาอีกครั้ง : “ใช่แล้ว ต่อไปทุกวันเริ่มตั้งแต่ตีห้า จนถึงห้าทุ่ม เวลา18ชั่วโมงนี้ พวกคุณสามารถหมุนเวียนคนอย่างน้อยหกกลุ่มขึ้นไปด้านบนได้ สามารถเปลี่ยนเป็นชุดเครื่องแบบเดียวกับทหารม้ากล้าดำเนินกิจกรรมกลางแจ้งได้สามชั่วโมง แต่จะออกไปจากเหมืองแร่ทองแดงโดยพละการไม่ได้เด็ดขาด เลี่ยงที่จะเป็นการแพร่งพรายเบาะแส”

ซ่าจิ่วหลิงรับประกันขึ้นทันที : “ท่านวางใจได้ครับ ผมเอาหัวเป็นประกันได้เลย จะไม่มีทหารหน่วยกล้าตายนายไหน หรือครอบครัวของทหารหน่วยกล้าตายออกไปจากเขตของเหมืองแร่ทองแดงนี้โดยพละการเป็นอันขาด!”

“ดี” เย่เฉินพยักหน้าลงแล้วเอ่ยขึ้น : “เอาล่ะ ตอนนี้ก็เริ่มจัดกลุ่มเด็กๆทยอยขึ้นไปเถอะ!”

…….

ไม่ช้าเด็กๆและวัยรุ่นทีละกลุ่มๆ ก็เริ่มทยอยกันนั่งอุปกรณ์ยกของเหมืองขึ้นไป จนขึ้นมาถึงบนพื้นดินที่พวกเขาไม่เคยเหยียบมาก่อนในชีวิตนี้

ในบรรดาพวกเขานั้นมีเด็กทารกที่เพิ่งจะคลอดมาไม่กี่เดือน มีเด็กเพิ่งจะเรียนรู้ภาษา และยังมีวัยรุ่นที่ใกล้จะบรรลุนิติภาวะแล้วเหล่านั้นอีกด้วย

เพื่อให้เด็กๆเหล่านี้ได้รับรู้ถึงการได้มาเห็นพระอาทิตย์ขึ้นเป็นครั้งแรกใจชีวิต ครั้งนี้ผู้ใหญ่ทั้งหมดจึงไม่มีอยู่ในรายชื่อที่ขึ้นไปครั้งนี้ด้วย

แต่มีข้อยกเว้นหนึ่งนั่นก็คือเด็กที่อายุต่ำว่าสามขวบทุกคน แม่ของพวกเขาจะสามารถขึ้นมากับพวกเขาได้เพื่อเป็นคนคอยดูแล สัมผัสกับพระอาทิตย์ขึ้นเป็นครั้งแรกในชีวิต

Comments

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *