ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน บทที่ 5080 ปรับความเข้าใจ1

แมทธิว ปีเตอร์สันคิดไม่ถึงว่าเฟ่ยเข่อซินที่อายุยังน้อย และงดงามเหมือนดอกไม้ จะกำจัดตัวเองจนสิ้นซากแบบนี้!

แต่วินาทีต่อมานั้น เขาก็นึกถึงสาเหตุในนั้นได้

การครอบครองตำแหน่ง เป็นเรื่องที่น่ารังเกียจมากที่สุดในบรรดาผู้ถือหุ้นของกิจการขนาดใหญ่

บรรดาผู้ถือหุ้นถึงแม้ว่าจะถือหุ้นกันมากมาย แต่โดยทั่วไปแล้วจะไม่แทรกมือมายังการดำเนินการทางธุรกิจโดยตรง การดำเนินงานทางธุรกิจจะมอบให้กับคนที่ก่อตั้งที่มีสัดส่วนไม่มากนักเป็นคนรับผิดชอบ

ในโลกนี้ โดยพื้นฐานของกิจการใหญ่ๆจำนวนมากก็จะเป็นเช่นนี้

เดิมทีแล้ว หากบริษัทมีกำไรสุทธิห้าร้อยล้านดอลลาร์ หลังจากที่คำนวณงบประมาณปีหน้าเอาไว้แล้ว เงินที่เหลือหากอยากจะเอาออกมา ก็จะคิดตามอัตราส่วนเป็นโบนัสให้กับหุ้นส่วน

แต่ถึงแม้ว่าแมทธิว ปีเตอร์สันจะเป็นผู้ก่อตั้งบริษัท แต่บริษัทที่มีการพัฒนาการจัดหาเงินทุนอย่างต่อเนื่อง โอนหุ้นส่วนจำนวนมาก แล้วก็พึ่งพาเงินของการลงทุนที่เข้ามาเหล่านี้ด้วยเช่นกัน เขาถึงได้สามารถทำให้บริษัทได้มูลค่าตลาดถึงหมื่นล้านดอลลาร์ได้ตามที่ต้องการ

แต่แมทธิว ปีเตอร์สันเหลือเพียงหุ้นส่วน10%ของตัวเองเอาไว้ ถ้าหากเอาเงินห้าร้อยล้านดอลลาร์ออกมาแบ่งโบนัส ในนั้นเขาก็จะได้รับเพียงแค่ห้าสิบล้าน อีกทั้งห้าสิบล้านนี้ยังต้องเอาออกมาเกือบครึ่งหนึ่งเพื่อมอบให้กับกรมสรรพากรของสหรัฐอเมริกาอีกด้วย

และเป็นเพราะเช่นนี้ แมทธิว ปีเตอร์สันถึงได้ทำแผนชั่วของตราสารหนี้ขึ้นมาได้ ห้าร้อยล้านดอลลาร์ไม่แบ่งแล้ว เอามาลงทุนโดยตรง พูดว่าเป็นการลงทุน ความจริงแล้วก็คือการฟอกเงิน เงินห้าร้อยล้านดอลลาร์ทิ้งออกไป อย่างน้อยสามารถมีเงินสามร้อยล้านดอลลาร์กลับมาเข้ากระเป๋าตัวเองได้ เทียบกับแบ่งโบนัสให้หุ้นส่วนทั้งหมดอย่างตรงไปตรงมา วิธีนี้ได้เงินมากและรวดเร็วยิ่งกว่า

โดยทั่วไปบริษัทจดทะเบียนขนาดใหญ่ ในทุกๆปีล้วนแต่มีการรับซื้อเป็นจำนวนมาก รวมกิจการเข้าด้วยกัน อีกทั้งใครก็ไม่สามารถรับประกันได้ว่าแต่ละกิจการที่รวมเข้าด้วยกันนั้นจะสามารถทำรายได้ได้ บางรายการก็เป็นการเสียเงินไปเปล่าๆโดยไม่ได้รับผลลัพธ์ใดๆก็อยู่ในเหตุผลด้วยเช่นกัน

แมทธิว ปีเตอร์สันเนื่องมาจากตรงจุดนี้เอง ถึงได้วางแผนรับซื้อครั้งนี้

แต่เขาแทบจะคิดไม่ถึงเลย ว่าโดยปกติแล้วเอมิลี่ที่ยอมปฏิบัติตามหรือแม้กระทั่งเป็นเหมือนกับทาสรับใช้ จะควบคุมหลักฐานของตัวเองเอาไว้มากมายขนาดนี้ อีกทั้งจะพูดออกมาต่อหน้าเฟ่ยเข่อซินอีกด้วย

เช่นนี้แล้ว ห้าร้อยล้านดอลลาร์ที่ตัวเองเอาไป ก็เท่ากับจะต้องเอากลับไปแบ่งให้กับตระกูลเฟ่ยที่ควรจะให้เหมือนเดิมแล้ว เฟ่ยเข่อซินสามารถเป็นเจ้าของตระกูลตำแหน่งนี้ได้ เป็นไปได้อย่างไรที่จะปล่อยตัวเองไป?

อีกทั้ง ที่น่ากลัวไปกว่านั้นก็คือ เอมิลี่ยังเปิดเผยเรื่องสกปรกโสมมของตัวเองและลูกสาวบุญธรรมอีกด้วย ถ้าหากเรื่องนี้ถูกเปิดเผยไปยังFBIทางนั้น ตัวเองจะต้องติดคุกอย่างแน่นอน!

คิดมาถึงตรงนี้แล้ว ในใจของแมทธิว ปีเตอร์สันก็แทบจะตัดสินใจขึ้นมาทันที ไม่ว่าอย่างไรก็จะต้องเจรจาต่อรองกับเฟ่ยเข่อซินด้วยเช่นกัน

ดังนั้น เขาจึงมองไปยังเฟ่ยเข่อซิน พลางเอ่ยพูดขึ้นอย่างอ้อนวอนขอร้อง : “คุณหนูเฟ่ย ของเพียงแค่คุณยอมปล่อยผมไป ผมยอมที่จะเอาหุ้นส่วนทั้งหมดที่ผมมีโอนให้กับตระกูลเฟ่ยในราคา50%ของราคาตลาด นี่ไม่ใช่ว่าเพียงแค่สามารถทำให้ตระกูลเฟ่ยได้กำไรหลายร้อยล้านดอลลาร์เพียงเท่านั้น ยังสามารถช่วยให้ตระกูลเฟ่ยเพิ่มความแข็งแกร่งในการควบคุมทั้งบริษัทอีกด้วย นี่เป็นความเสียหายที่เกินผลประโยชน์ของผมที่มีต่อตระกูลเฟ่ย ด้วยความจริงใจอย่างแน่นอน….”

เฟ่ยเข่อซินหัวเราะเล็กน้อย : “คุณคิดว่าฉันจะเห็นความสำคัญของเงินไม่กี่ร้อยล้านนั่นของคุณงั้นเหรอ? สำหรับตระกูลเฟ่ยแล้ว เงินไม่ได้สำคัญไปกว่าชื่อเสียงหรอกนะ ถ้าหากตระกูลเฟ่ยปกป้องบุคคลที่มีพฤติกรรมเยี่ยงสัตว์ร้ายอย่างคุณแบบนี้ ถ้าอย่างนั้นก็ไม่ใช่ว่าเฟ่ยฮ่าวหยางจะตายฟรีแล้วเหรอ?”

ในใจของแมทธิว ปีเตอร์สันชะงักไปทันที

และนี่เขาถึงได้นึกไปถึงเรื่องของเฟ่ยฮ่าวหยางที่สับสนอลหม่านกันก่อนหน้านี้

เพื่อเป็นการชดใช้ให้กับครอบครัวของผู้เสียหายที่ได้รับบาดเจ็บจากเฟ่ยฮ่าวหยางตระกูลเฟ่ยเอาเงินออกมากกว่าพันล้านดอลลาร์

เฟ่ยเข่อซินทนต้านกระแสคลื่นนี้มาได้ไม่ใช่เรื่องง่ายในการช่วยกู้ชื่อเสียงของตระกูลเฟ่ยกลับมาได้ ภายใต้สถานการณ์แบบนี้ จะเป็นไปได้อย่างไรที่จะปล่อยตัวเองไปเพื่อหุ้นส่วนเพียงน้อยนิดของตัวเองแบบนั้น?