ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน บทที่ 5316 วันนี้ถือว่าแกโชคดี! 2

“แก!”หงเทียนซือเย่อหยิ่งจนเคยตัว ช่วงหลายปีที่ผ่านมาเขาได้กลายเป็นปรมาจารย์ลัทธิเต๋าที่มีชื่อเสียงโดยอาศัยความสามารถในการกลั่นโอสถเพิ่มระดับชี่แท้ระดับต่ำ ลัทธิเต๋านับไม่ถ้วนบูชาเขาและคนจีนที่ร่ำรวยอันดับต้นๆอีกหลายคนต่างพากันเลื่อมใสศรัทธาเขาแล้วถวายเงินให้เขามากมาย กล่าวได้ว่าเขาเปรียบเสมือนดาวล้อมเดือน

แต่เขาไม่เคิดมาก่อนว่าเด็กที่ดูเหมือนจะไม่มีชี่แท้และไม่ได้เรียนศิลปะการต่อสู้ด้วยซ้ำ จะกล้าพูดโอหังต่อหน้าเขาอีกทั้งยังดูแคลนเขาอย่างไร้ค่า!

เขากัดฟันด้วยความโกรธแล้วพูดว่า “ไอ้หนู แกกำลังรนหาที่ตายอย่าหาว่ฉันไม่เกรงใจ!”

พูดจบเขากำมัดแล้วเหวี่ยงมาทางเย่เฉิน

แต่เย่เฉินก็ไม่กลัวและไม่ได้หลบแต่กลับมองเขาอย่างยั่วยุแล้วพูดเรียบๆว่า : “มาสิ ฉันจะทำให้คุณรู้ว่าอะไรที่เรียกว่าผู้มีอำนาจไม่สามารถเอาชนะพลังของท้องถิ่นได้ เชื่อหรือไม่แค่ฉันโทรกริ๊งเดียวก็สามารถทำให้คุณกลายเป็นเป้าหมายของฝ่ายดีและฝ่ายชั่วของทั้งจินหลิงได้!”

ทันทีที่เย่เฉินพูดแบบนี้หงเทียนซือก็ตกใจทันที!

จากนั้นเขาก็หยุดกำปั้นของเขาที่กำลังจะชกออกไป

ไม่ใช่ว่าเขากลัวเย่เฉินแต่เขาเข้าใจเรื่องหนึ่งจากคำพูดของเย่เฉิน: “เด็กคนนี้ต้องเป็นผู้นำในจินหลิงแน่ๆ แม้ว่าฉันจะไม่กลัวเขาแต่ฉันเพิ่งมาที่นี่ ไม่มีพรรคพวกใดๆ วันนี้หากทำร้ายเขาตำรวจคงจะตามจับฉันทุกที่ เกรงว่าจะอยู่ในจินหลิงยาก ถ้าเป็นอย่างนั้นจะส่งผลต่อเป้าหมายการมาจินหลิงของฉัน!”

เมื่อนึกถึงเรื่องนี้เขาก็กัดฟันแล้วคิดกับตัวเองว่า “ช่างมัน! เรื่องเล็กน้อยไม่อดทนจะทำให้เสียการใหญ่”! วันนี้ฉันจะไว้ชีวิตเด็กคนนี้!”

เมื่อนึกถึงเรื่องนี้หงเทียนซือเก็บหมัดของเขามองเย่เฉินแล้วพูดด้วยความโกรธ: “ไอ้หนู! วันนี้เป็นโชคดีของแก ฉันไม่อยากฆ่าใครที่นี่ มิฉะนั้นแค่คำพูดที่ม่เกียรติฉันเหล่านั้น ฉันก็ส่งแกไปหาซันซิงนานแล้ว !”

เย่เฉินถ่มน้ำลายแล้วเย้ยหยันต่อไป: “ถุ้ย! ไอ้แก่อย่างแกมันปากแข็งจริงๆ ไม่ใช่ว่าฉันดูถูกแกเสียดายที่แกไม่ลงมือ! ไม่อย่างนั้นละก็ ฉันจะทำให้แกฉี่ราดออกมาที่นี่เลย ถึงตอนนั้นอย่าจับเป้ากางเกงแล้วบอกว่าฉันไม่เคารพผู้อาวุโสเมตตา!”

“แม่งเอ้ย!”

ขณะนี้หงเทียนซือกัดฟันจนแทบหัก!

เขาไม่คิดมาก่อนว่าเด็กที่อยู่ตรงหน้าเขาจะต่ำช้าขนาดนี้ ต่ำช้าจนทำให้ความอยากฆ่าปะทุ!

เห็นได้ชัดว่าเขาเป็นคนปล่อยมันไป แต่แทนที่จะสำนึกกลับพูดจาก้าวร้าวกับตนเช่นนี้ เรื่องแบบนี้ยังทำได้แล้วมีอะไรที่มันจะทำไม่ได้ “!

อย่างไรก็ตามยิ่งเย่เฉินยั่วโมโหเขามากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งไม่กล้าลงมือกับเย่เฉินมากเท่านั้น

ไม่ใช่เพราะเขากลัวเย่เฉิน แต่เพราะเขากลัวที่ก่อเรื่องภัยคุกคามที่นี่หรือก่อคดีอาญา

หากเป็นเช่นนั้นจะมีตำรวจเข้ามามีส่วนเกี่ยวข้อง แม้ว่าตัวเองจะเป็นนักบู๊แปดดาวแต่ก็ไม่กล้าเผชิญหน้ากับตำรวจในเมืองใหญ่อย่างจินหลิงอย่างแน่นอน

ในความคิดของเขาเป็นเรื่องง่ายที่เขาจะฆ่าเย่เฉิน แค่หมัดเดียวก็สามารถทำลายสมองของเขาได้

แต่ว่าหลังจากทำร้ายเขาแล้วเรื่องจะจบลงอย่างไร คงเป็นปัญหาใหญ่มาก

เมื่อเขากลายเป็นอาชญากรที่จินหลิงต้องการตัว เขาจะหายาอายุวัฒนะที่นี่อย่างสบายใจได้อย่างไร?!

ยิ่งไปกว่านั้นเหตุผลที่ฉันอยากได้จี้ซื่อถังของซือเทียนฉี ก็เพราะสอบถามหลายที่เขาได้รู้ว่าซือเทียนฉีในจี้ซื่อถังเป็นแพทย์จีนที่มีชื่อเสียงที่สุดในจินหลิง และมีข่าวลือว่าครั้งหนึ่งเขาเคยรักษาผู้ป่วยอัมพาตท่อนล่างด้วยยาวิเศษชนิดหนึ่งซึ่งมันวิเศษมาก