ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้านบทที่ 5322 มึงรนหาที่ตาย! 2

Now you are reading ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน Chapter บทที่ 5322 มึงรนหาที่ตาย! 2 at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน บทที่ 5322 มึงรนหาที่ตาย! 2

เย่เฉินจะปล่อยให้เขาหลอกต้มได้ยังไง เดินไปขวางตรงหน้าเขาโดยตรง แล้วพูดเสียดสี: “ไอ้แก่มึงอย่ารีบหนีสิ เมื่อวานมึงวางแผนลอบทำร้ายหมอเทพ ซึ่งมันกระทบถึงชื่อเสียงของหมอเทพที่อยู่ในจินหลิงแล้ว ตอนนี้มึงไม่อธิบายอะไรก็อยากหนีไปแล้ว มันจะมีเรื่องราวที่ชิลล์สบายแบบนี้ได้ยังไง?”

หงฉางชิงลนลานขึ้นมาทันที ก่อนจะซักถามเขาด้วยน้ำเสียงที่ตำหนิติเตียน: “แล้วมึงคิดจะเอายังไงกันแน่!”

หงฉางชิงในตอนนี้รู้สึกเสียใจทีหลังมาก ๆ ที่จ้องจะครอบครองจี้ซื่อถังของซือเทียนฉี!

ตอนแรกเริ่มเขาก็คิดไม่ถึงเหมือนกันว่าเรื่องนี้จะทำให้ตัวเองตกอยู่ในสภาวะที่เสียเปรียบขนาดนี้

จึงส่งผลให้ตัวเองในตอนนี้อยากยกธงขาวยอมแพ้ แต่ฝ่ายตรงข้ามกลับไม่ยอม

ตอนนี้เย่เฉินกำลังมองหน้าหงฉางชิงพลางยิ้มพลางพูด: “กูได้ยินหมอเทพบอกว่าเมื่อวานมึงพนันกับหมอเทพ ซึ่งของเดิมพันคือเตายาหนึ่งเตา กระเป๋าผ้านั่นของมึงดูนูน ๆ สิ่งที่อยู่ด้านในคงไม่ใช่มันหรอกมั้ง?”

หงฉางชิงตกใจจนก้าวถอยหลังกลับไปหนึ่งก้าว ใช้มือกุมกระเป๋าผ้าตัวเองพลางพูดโพล่งออกมา: “มึงต้องการเตายาของกูเหรอ?!”

เย่เฉินยิ้มพลางตอบกลับ: “เห้อมึงพูดแบบนี้มันไม่ถูกต้องเลยนะ ทำไมถึงบอกว่ากูต้องการล่ะ? ทั้ง ๆ ที่เมื่อวานมึงเป็นคนเอามันออกมาเดิมพันเอง แต่เมื่อวานมึงดันโกงการพนันอีก หากพูดตามหลักการแล้วการโกงก็เท่ากับการพ่ายแพ้ ในเมื่อแพ้แล้วมึงก็ต้องยอมรับ ในเมื่อยอมรับแล้วมึงก็ต้องเอาของเดิมพันออกมา กูพูดแบบนี้ไม่มีปัญหาใช่ไหม?”

หงฉางชิงโกรธมากจนไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ กัดฟันพลางด่ากราด: “มึงอย่ามาคุยฟุ้งที่นี่! กูเคยแพ้ตั้งแต่ตอนไหน?! เห็น ๆ อยู่ว่าเมื่อวานกูเป็นผู้ชนะ แต่วันนี้กูใจกว้างไม่อยากซักถามเรื่องนี้ต่อ แต่คิดไม่ถึงเลยว่ามึงคิดที่จะเอาของของกู นี่มึงคงเบื่อโลกนี้แล้วสินะ!”

พอพูดจบ เส้นเลือดดำของหงฉางชิงก็นูนขึ้น แล้วตวาดอย่างโกรธเกรี้ยว: “ไอ้หนู! กูทนมึงมานานมากแล้วนะ ถ้าประเมินสถานการณ์เป็นก็หลีกทางไปซะ มึงกับกูต่างคนต่างอยู่ไม่ล้ำเขตกัน แต่ถ้าเกิดมึงยังพูดฉอด ๆ อีก ก็อย่าหาว่ากูไม่ปราณีแล้วกัน!”

เย่เฉินหัวเราะเสียงหึครั้งหนึ่ง ก่อนจะพูดกับพวกคนงานชั่วคราวที่เฉินเสี่ยวจาวหามา: “ที่นี่ไม่มีเรื่องของพวกเธอแล้ว พวกเธอกลับไปได้ละ”

เดิมทีผู้หญิงกลุ่มหนึ่งก็รู้สึกว่าพวกเขาทั้งสองอยู่ในสถานการณ์ที่ตึงเครียดมากจนน่ากลัว พอได้ยินคำพูดดังกล่าวก็ยิ่งรู้สึกโล่งอกขึ้นมาทันที ก่อนจะรีบวิ่งหนีออกไปด้านนอกอย่างรวดเร็ว

รอหลังจากคนหนีออกไปหมดแล้ว เย่เฉินก็พูดกับเฉินเสี่ยวจาวว่า: “เสี่ยวจาว ไปปิดประตู วันนี้ถ้าเกิดไอ้แก่นี่ไม่เอาของเดิมพันออกมา มันก็จะไปไหนไม่ได้!”

หงฉางชิงโกรธเกรี้ยวขึ้นมาโดยสิ้นเชิงแล้ว เขากำหมัดทุบลงเคาน์เตอร์ซักประวัติของจี้ซื่อถัง ทำให้เคาน์เตอร์ซักประวัติที่ทำมาจากไม้แท้ถูกทุบจนแตกสลาย ก่อนจะใช้นิ้วชี้หน้าเย่เฉินพลางพูดอย่างโกรธเคือง: “ไอ้หนู กูว่ามึงน่าจะไม่รู้จริง ๆ สินะว่าคำว่าตายสะกดยังไง!”

เดิมทีเขาคิดว่าตัวเองแค่แสดงศักยภาพของผู้เก่งกาจวิชาบู๊ออกมาเล็กน้อย ไอ้หมอนี่ก็ต้องตกใจจนขี้หดตดหายแน่นอน คุกเข่าลงบนพื้นแล้วก้มกราบส่งตัวเองออกไป

แต่เขาคิดอย่างไรก็คิดไม่ถึงว่าเย่เฉินไม่ได้นำตัวตนนักบู๊แปดดาวของเขามาใส่ใจเลยด้วยซ้ำ ในทางตรงกันข้ามกลับแสยะยิ้มเยือกเย็นอย่างดูหมิ่น: “กูรู้อยู่ว่าคำว่าตายสะกดยังไง และกูยังรู้ด้วยว่าคำว่าตายในภาษาอังกฤษเขียนยังไง วันนี้ถ้าเกิดมึงไม่เอาของเดิมพันออกมา กูก็จะหาผู้ชายที่เขียนพู่กันจีนลงบนเรือนร่างมาโดยเฉพาะ แล้วใช้มีดสลักคำว่าตายทั้งภาษาจีนและภาษาอังกฤษลงบนหน้าผากที่เต็มไปด้วยรอยเหี่ยวย่นนั่นของมึง!”

เย่เฉินทำให้หงเทียนซือรู้สึกหัวเสียจนใกล้จะตายโดยสมบูรณ์แล้ว!

เขาทำตัวเอิกเกริกยิ่งใหญ่ในโลกหล้ามันนานหลายปี ไม่ว่าจะเดินไปไหนก็ล้วนได้รับความเคารพศรัทธาจากผู้คน แต่กลับไม่นึกเลยว่าเมื่อมาถึงจินหลิง ก็ได้ประสบพบเจอกับชายหนุ่มที่ไม่รู้จักที่ต่ำที่สุดคนหนึ่ง แถมชายหนุ่มคนนี้ยังจะใช้มีดสลักตัวหนังสือลงบนหน้าผากของตัวเองด้วยงั้นเหรอ!

เขากำหมัดแน่น เขม็งมองเย่เฉินพลางซักถามด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็น: “ไอ้หนู มึงก็เห็นศักยภาพของกูแล้ว หรือมึงคิดจริง ๆ ว่ากูไม่กล้าฆ่ามึง? ตอนนี้กูจะให้โอกาสมึงรอดชีวิตครั้งหนึ่ง คุกเข่าลงบนพื้นแล้วก้มกราบเอาหัวโขกพื้นเสียงดังสิบครั้ง จากนั้นค่อยลบคลิปวิดีโอทั้งหมดทิ้ง แล้วกูจะไว้ชีวิตหมา ๆ ของมึงหนหนึ่ง มิเช่นนั้นละก็ จุดจบของหัวมึงจะเป็นเหมือนโต๊ะใบนี้!”

เย่เฉินพูดถากถาง: “ไอ้แก่ ไม่ใช่กูดูถูกมึงนะ แต่ว่าจากระดับความสามารถแค่นี้ของมึง การที่จะทำให้หัวกูเป็นแบบนั้นน่ะ มันเป็นการฝันกลางวันอยู่ชัด ๆ!”

ครั้งนี้หงเทียนซือเสียสติปัญญาไปโดยสิ้นเชิงแล้ว เขากัดฟันแน่น ดวงตาทั้งสองข้างที่เต็มไปด้วยเส้นเลือดฝอยเขม็งมองเย่เฉิน พลางตะคอกด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็น: “ไอ้หนู มึงแม่งรนหาที่ตาย!”

พอพูดจบ ก็กวัดแกว่งกำปั้นกะทันหัน ศักยภาพของนักบู๊แปดดาวถูกเขายกระดับถึงขีดสุด กำปั้นนี้อัดแน่นไปด้วยวาตะที่เต็มเปี่ยมม้วนซัดโจมตีไปทางเย่เฉินพร้อมกับเสียงคำราม!

Comments

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *