ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน บทที่ 5458 ให้ความร่วมมืออย่างราบรื่น（1）

หลังจากที่ตัดสินใจ เย่เฉินก็กดโทรไปหาฉินเอ้าเสวี่ยนก่อน

เป็นเวลานานมากแล้วที่เย่เฉินไม่ได้เจอฉินเอ้าเสวี่ยน เจอเธอเมื่อล่าสุด ก็น่าจะเป็นเมื่อครั้งที่เธอมาส่งยาแทนพ่อของตัวเอง

จำได้ว่าตัวเองยังเคยรับปากเธอ จะหาเวลาไปดูการฝึกซ้อมของเธอ แต่เมื่อยุ่งขึ้นมาก็ถึงกับลืมเลือนมันไป ภายในใจของเย่เฉินก็รู้สึกละอายใจเล็กน้อย

เขากดโทรหาฉินเอ้าเสวี่ยน ปลายสายกดรับอย่างรวดเร็ว ฉินเอ้าเสวี่ยนเอ่ยถามอย่างประหลาดใจ“อาจารย์เย่ ทำไมวันนี้ถึงได้ว่างโทรมาได้ ！”

เย่เฉินหัวเราะแล้วพูดว่า“ที่ฉันโทรหาเพราะมีเรื่องดีๆจะมาบอก”

“เรื่องดีๆอะไรกัน？”ฉินเอ้าเสวี่ยนเอ่ยถามอย่างลิงโลด“อาจารย์เย่ คุณจะมาแนะแนวการฝึกฝนให้ฉันที่บ้านเหรอ？คุณตอบตกลงฉันนานแล้วนะ ……”

เย่เฉินหัวเราะ“ประมาณนั้น ฉันเพิ่งได้เชิญผู้เก่งกาจวิชาบู๊มาท่านหนึ่ง ให้เขาเปิดการเรียนการสอนวิถีบู๊ที่เมืองจินหลิง ทำการฝึกตั้งแต่พื้นฐานเริ่มต้น โอกาสที่หาได้ยาก หากเราสนใจและมีเวลา ก็สามารถมาเข้าร่วมได้”

“จริงเหรอ？！”ฉินเอ้าเสวี่ยนถามอย่างตื่นเต้น“อาจารย์เย่……วิถีบู๊นั้นเป็นความลับของตระกูลศิลปะต่อสู้กับสำนักบู๊ที่ไม่มีการถ่ายทอดสู่กันไม่ใช่เหรอ？เอ้าเสวี่ยนมีโอกาสที่จะได้เรียนรู้มันจริงๆเหรอ ？”

“แน่นอน”เย่เฉินกล่าว“ไม่เพียงมีโอกาสที่จะได้เรียนรู้เท่านั้น แต่ยังสามารถจะร่ำเรียนได้ด้วย จนในตอนนี้ เท่าที่ฉันรู้มา เป็นวิชาบู๊ที่ดีที่สุดและสมบูรณ์ที่สุด”

“เยี่ยมไปเลย！”ฉินเอ้าเสวี่ยนพูดอย่างไม่ลังเล“อาจารย์เย่ เอ้าเสวี่ยนยินดี ยินดีอย่างที่สุด！ไม่รู้ว่าเมื่อไร แล้วต้องไปลงชื่อที่ไหน？”

เย่เฉินยิ้มและพูดว่า“นี่ไม่ใช่การเปิดรับสมัครจากภายนอก จะไปมีสถานที่ให้ลงชื่อได้ยังไง แต่เธอไม่ต้องเป็นห่วง ขอแค่เธอยินดีเข้าร่วม ฉันจะเก็บที่ของเธอไว้ให้ รอระบุเวลาได้แล้ว ฉันจะแจ้งที่อยู่ไปให้ แต่ไม่ต้องเป็นห่วงไป สถานที่นั้นอยู่ที่ในเมืองจินหลิงนี่แหละ ไม่ไกลจากบ้านมากนัก ”

“ไม่มีปัญหา！”ฉินเอ้าเสวี่ยนกระดี๊กระด๊าอย่างตื่นเต้นอยู่ที่ปลายสาย สักพักก็ถึงได้สงบลง แล้วเอ่ยพูดว่า“เอ่ออาจารย์เย่ การฝึกนี้ต้องใช้เวลานานแค่ไหน? หากนานเกินไป ฉันจะได้เตรียมตัวล่วงหน้า ทำเรื่องพักการเรียนของเทอมหน้าไว้ก่อน ตอนนี้ก็กลางเดือนสิงหาแล้ว อีกไม่นานก็จะเปิดเทอม”

เย่เฉินครุ่นคิด แล้วพูดว่า“การฝึกในขั้นแรกนั้น ก็น่าจะใช้เวลาอย่างน้อยประมาณครึ่งปี ในครึ่งปีนี้ เธอคงไม่สามารถจะทำเหมือนไปโรงเรียน เดินทางไปกลับได้ทุกวัน เวลาส่วนใหญ่ของการฝึกอบรมต้องอยู่ในระบบปิด”

ฉินเอ้าเสวี่ยนหัวเราแหะๆแล้วพูดว่า “เรื่องนี้ไม่เป็นปัญหา ถึงฉันจะเรียนอยู่ในมหาวิทยาลัยจินหลิง แต่ก็ไม่ได้กลับบ้านทุกวัน เวลาส่วนใหญ่ของฉันก็พักอาศัยอยู่ที่หอพักของโรงเรียน โดยทั่วไปแล้วก็จะกลับบ้านในช่วงวันหยุดสุดสัปดาห์ หากวันหยุดไหนที่พ่อแม่มีงานยุ่ง วันหยุดนั้นฉันก็ไม่ได้กลับ ”

“ดี”เย่เฉินพูดด้วยรอยยิ้ม“งั้นเธอก็บอกพ่อของเธอด้วย ขอแค่เขาไม่มีปัญหาอะไร เรื่องนี้ก็สรุปตามนี้ ”

ฉินเอ้าเสวี่ยนพูดโพล่งออกมา“พ่อของฉันจะมีปัญหาอะไรได้？ก็จริงอยู่ หากพ่อของฉันรู้ว่าคุณเป็นคนจัดการ เขาคงไม่อยากให้ฉันต้องกลับบ้านไปเลยตลอดชีวิตด้วยซ้ำ ”

เย่เฉินฟังไม่ออกถึงความหมายในคำพูด หัวเราะแหะๆแล้วกล่าวว่า“พ่อเธอรักเธอขนาดนั้น ครึ่งปีไม่ได้เจอกันเลย ฉันกลัวว่าเขาจะอาลัยอาวรณ์เธอนะสิ”

“ไม่หรอก！”ฉินเอ้าเสวี่ยนพูดด้วยรอยยิ้ม“พ่อของฉันต้องสนับสนุนอย่างเต็มที่แน่นอน！”

“อย่างนั้นก็ดี”เย่เฉินพูดด้วยรอยยิ้ม“งั้นก็ตกลงตามนี้นะ ถึงเวลาแล้วฉันจะติดต่อไปหา”

“ได้ค่ะอาจารย์เย่ ！”ฉินเอ้าเสวี่ยนตกปากรับคำในทันที จากนั้นก็เอ่ยถามว่า“เอ่ออาจารย์เย่ มีอะไรที่ฉันต้องเตรียมล่วงหน้าไหม？”

เย่เฉินกล่าว“อาหารการกินและที่พักนั้นจะมีคนจัดเตรียมไว้ให้ แต่หากเธอมีของใช้ส่วนตัวอะไร ก็เตรียมมันไปเองได้ ที่พักของที่นี่นั้นถือว่าดีใช้ได้ เป็นมาตรฐานของโรงแรม และฉันเองก็ได้แบ่งแยกที่พักโซนชายหญิงให้ด้วย แบบนี้ก็จะสะดวกมากกว่า”

ฉินเอ้าเสวี่ยนพูดด้วยรอยยิ้ม“งั้นฉันก็เก็บเฉพาะเสื้อผ้าส่วนตัวของตัวเองก็พอ ！”

“ใช่”เย่เฉินพูดด้วยรอยยิ้ม“ถึงเวลาหากขาดเหลืออะไร ก็บอกกับผู้ที่รับผิดชอบในสถานที่นั้นได้ พวกเขาจะอำนวยความสะดวกพวกเธออย่างเต็มที่แน่นอน”

“ได้ค่ะอาจารย์เย่！”