ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน บทที่ 5610 ในที่สุดก็มาเสียที（1）

เวลาก็มาถึงวันที่สามอย่างรวดเร็ว

ท่านเอิร์ลฉางเซิ่งมาถึงตลาดของโบราณแต่เช้า เพื่อรอข่าวดีจากจางเอ้อเหมา

ท่านเอิร์ลฉางเซิ่งในตอนนี้ ในใจวิตกกังวลอีกครั้ง

ตามคำขอของผู้มีพระคุณ ในวันนี้ เขาจะต้องลงมือจัดการคนตระกูลอาน ก่อนเวลาห้าทุ่ม

และท่านเอิร์ลฉางเซิ่งก็ตั้งใจว่า คืนนี้หนึ่งทุ่มตรงจะไปที่โฮมสเตย์ว่านหลิ่ว

ถึงตอนนั้น ตัวเองจะหาที่เงียบ ๆ รอในโฮมสเตย์ว่านหลิ่ว เมื่อถึงเวลาเหมาะสมก็จะลงมือทันที เพื่อฆ่าคนในตระกูลอาน

ดังนั้น ความหวังสูงสุดของเขาในวันนี้คือ เอาเครื่องมือทางธรรมอื่น ๆ มาจากจางเอ้อเหมา ก่อนหนึ่งทุ่ม

ดังนั้น ทั้งที่เขารู้ว่าจางเอ้อเหมาน่าจะตั้งแผงขายช่วงบ่าย แต่ก็ยังมารออย่างกระวนกระวายที่ตลาดของโบราณตั้งแต่เช้า

แต่วันนี้จางเอ้อเหมาก็เหมือนปกติ จนบ่ายแล้วถึงจะมา

เมื่อเห็นจางเอ้อเหมา ท่านเอิร์ลฉางเซิ่งก็ไม่สงวนตัวอีกต่อไป เดินมาอย่างรวดเร็วตรงหน้าเขา แล้วถามว่า：“เอ้อเหมา เป็นไงบ้าง？คุยกับตระกูลคนรวยของคุณยัง？วันนี้เขาจะเอาของมาขายอีกไหม？”

จางเอ้อเหมาส่ายหน้า พูดอย่างหมดหนทาง：“ขอโทษครับท่าน พวกเขาบอกว่า วันนี้ขายสินค้าไม่ได้”

พูดไป จางเอ้อเหมาก็เห็นท่านเอิร์ลฉางเซิ่งดูผิดหวัง จึงรีบเสริมไปว่า：“แต่เขาบอกว่าเมื่อคืนเขาไปได้สินค้ามาชุดหนึ่ง ตอนนี้มีสินค้าในมือเป็นจำนวนมาก ดังนั้นจึงวางแผนว่าอีกสองวันจะรวบรวมสินค้า ถ้าคุณสนใจก็รออีกสองวัน ไม่แน่อาจจะขายให้คุณถึงห้าถึงงแปดชิ้นในครั้งหนึ่งก็ได้”

ท่านเอิร์ลฉางเซิ่งถามอย่างตกใจว่า：“ได้สินค้ามาอีกชุดแล้ว？！ไปเอาสินค้ามาจากไหน？แล้วมันคืออะไร？”

จางเอ้อเหมาส่ายหน้าพูดว่า：“เขาได้สินค้ามาจากไหนไม่บอกผมแน่ ผมแค่มีหน้าที่วางขาย แต่คุณอย่ารีบร้อนเลย รออีกสองวันผมจะไปเอามาให้คุณเลือกเอง”

ท่านเอิร์ลฉางเซิ่งถอนหายใจอย่างเศร้าสร้อย พูดว่า：“เฮ้อ！พูดตรง ๆ นะเอ้อเหมา คืนนี้ผมต้องนั่งรถไฟไปเย่นจิงแล้ว ผมจองตั๋วเครื่องบินจากเย่นจิงในวันพรุ่งนี้ เพื่อกลับอาร์เจนตินา พรุ่งนี้ต้องไปจากหัวเซี่ยแล้ว”

จางเอ้อเหมาถามอย่างตกใจเป็นอย่างมาก：“ท่าน ทำไมรีบไปขนาดนี้？”

สีหน้าท่านเอิร์ลฉางเซิ่งไม่ค่อยดีนัก พูดด้วยความตำหนิเล็กน้อย：“ทำไมคุณพูดจาฟังดูแย่แบบนี้？รีบไปอะไรกัน？ครั้งนี้ผมออกเดินทางมานานมาก สมควรกลับได้แล้ว ภรรยาและลูกที่บ้านยังรอผมอยู่”

จางเอ้อเหมาโพล่งออกไปว่า：“โหย！นานแค่ไหนก็อีกแค่สองวันเอง รออีกสองวันของดี ๆ ก็มาแล้ว！ไม่ต้องห่วง ถึงเวลานั้นผมจะให้เขาเอาของที่ดีที่สุดมาให้คุณเลือกเอง！”

ท่านเอิร์ลฉางเซิ่งส่ายหน้าอย่างจำใจ：“ครั้งนี้รอไม่ไหวจริง ๆ ไม่งั้นคุณก็โทรบอกเขา ถ้าเขายังอยากส่งของให้ผมอยู่ ก็ให้คนไปส่งตอนนี้เลย ยังมีเวลา ส่วนเรื่องเงินคุณไม่ต้องกังวล ตราบใดที่ของยังดี แม้ว่าผมจะต้องเพิ่มราคาเป็นสองเท่า ฉันก็ไม่มีปัญหา”

จางเอ้อเหมายักไหล่พูดว่า：“เมื่อกี้ผมบอกเขาทางโทรศัพท์แล้ว และยังบอกอีกว่า ถ้าเขาไม่สะดวกจริง ๆ ผมขับรถไปรับของได้ แต่เขาบอกว่า อย่างเร็วที่สุดก็วันมะรืน”

พูดไป จางเอ้อเหมาก็พูดอีกว่า：“พูดตามตรง ที่คนกลุ่มนี้ทำธุรกิจนี้โดยไม่โดนจับ เพราะพวกเขาไม่เอาเงินมาเป็นสิ่งสำคัญ แต่เอาความปลอดภัยไว้ก่อน ดังนั้นจึงอยู่ได้นานขนาดนี้ ถ้าใครให้ราคาสูงแล้วทำให้พวกเขาเปลี่ยนแผนเดิมได้ พวกเขาก็ถูกเหลยจื่อจับนานแล้ว”

ได้ยินแบบนี้ จิตใจท่านเอิร์ลฉางเซิ่งที่โหยหาเครื่องมือทางธรรม ก็ตายลงจริง ๆ

เขาพยักหน้าเบา ๆ อย่างผิดหวัง ถอนหายใจพูดว่า：“ดูเหมือนครั้งนี้จะไม่มีโอกาสร่วมมือกันอีกแล้ว”

จางเอ้อเหมาก็ดูเสียใจเช่นกัน：“ทำอะไรไม่ได้แล้วท่าน วันข้างหน้าถ้ามีโอกาสมาร่วมมือกันอีกเถอะ”

พูดไป จางเอ้อเหมาก็พูดอีกว่า：“ใช่สิท่าน ท่านรอถึงหนึ่งทุ่มใช่ไหมล่ะ？ไม่งั้นเดี๋ยวผมลองดูอีกครั้ง ถ้าได้อะไรมา ผมจะไปหาคุณที่เดลี่โฮเทลทันที！”

ในใจท่านเอิร์ลฉางเซิ่งไร้ความหวังแล้ว แต่ได้ยินคำพูดจางเอ้อเหมาแล้ว ก็พยักหน้าอย่างปลื้มใจ พูดว่า：“ก่อนหนึ่งทุ่ม ผมจะอยู่ที่เดลี่โฮเทลตลอด”

“โอเค！”จางเอ้อเหมาพยักหน้าอย่างแรง พูดว่า：“ได้ข่าวผมจะไปทันที！”

ที่เย่เฉินให้จางเอ้อเหมาใช้สินค้าชุดใหญ่ในวันมะรืนก็เพื่อหลอกล่อและหยั่งเชิงท่านเอิร์ลฉางเซิ่ง เพื่อกระตุ้นท่านเอิร์ลฉางเซิ่งถึงขั้นสุด ดูว่าเส้นตายสุดท้ายคืนนี้ จะเปลี่ยนแปลงไม่ได้จริง ๆ หรือไม่

ถ้าต่อหน้าเครื่องมือทางธรรมห้าถึงแปดชิ้นแล้ว ท่านเอิร์ลฉางเซิ่งยังรอไม่ไหว ก็พิสูจน์ได้ว่าเวลานี้ผู้มีพระคุณกำหนดให้เขาแล้ว ไม่มีทางเปลี่ยนแปลงใด ๆ ทั้งนั้น

เวลานี้ ท่านเอิร์ลฉางเซิ่งที่ผิดหวัง หลังจากลากับจางเอ้อเหมาแล้ว ก็ออกไปจากตลาดของโบราณทันที

เขารู้ว่า หากในมือตระกูลคนรวยของจางเอ้อเหมายังมีเครื่องมือทางธรรม ตัวเองก็ไม่มีวาสนา และไม่กี่ชั่วโมงต่อจากนี้ ตัวเองต้องกลับไปเตรียมตัวให้พร้อม คืนนี้ไปโฮมสเตย์ว่านหลิ่ว ฆ่าคนตระกูลอาน