ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้านบทที่ 5679 ความคิดและพิษแปลก (1)
ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน บทที่ 5679 ความคิดและพิษแปลก (1)
อีกด้านหนึ่ง
เย่เฉินยังคงอยู่ที่วิลล่าเขาช็องเซลีเซียน สนทนากับหลินหว่านเอ๋อร์และหยุนหรูเกอเป็นเวลานาน
แม้ว่าเขาจะตัดสินใจใช้ “กลยุทธ์เมืองว่าง” กับอู๋เฟยเยี่ยน แต่ก็ยังมีรายละเอียดอีกมากมายที่ต้องค่อย ๆ ชี้แจง
หลินหว่านเอ๋อร์พูดกับเย่เฉินว่า “คุณชายเย่คะ แนวคิด “กลยุทธ์เมืองว่าง” นั้นยอดเยี่ยมก็จริง แต่ความเสี่ยงอย่างเดียวคือหากผู้อาวุโสทั้งสามมาที่จินหลิง แต่อู๋เฟยเยี่ยนไม่ได้ให้ความสนใจกับภาพเหมือนของซือกง เราจะจัดการยังไงดี?”
เย่เฉินยิ้มแล้วพูดว่า “ไม่ต้องกังวลไป แพลตฟอร์มวิดีโอสั้นที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในตอนนี้คืออุตสาหกรรมของตระกูลเย่ ผมจะหาทางส่งภาพวาดนี้ให้กับสมาคมจิตรกรรมและการประดิษฐ์ตัวอักษรในเช้าวันนี้ ภายในไม่กี่ชั่วโมง ผมจะสามารถเอาภาพวาดนี้ขึ้นติดอันดับค้นหาได้แน่นอน แค่อู๋เฟยเยี่ยนยังคงให้ความสนใจกับจินหลิงเธอจะได้เห็นมันอย่างแน่นอน”
หลังจากพูดจบ เย่เฉินก็พูดอีกว่า “ผมเดาว่า ถ้ามันเป็นความจริงอย่างที่คุณหยุนพูด อู๋เฟยเยี่ยนจะส่งผู้อาวุโสสามคนออกมาอย่างแน่นอน ผู้อาวุโสทั้งสามคนนี้น่าจะออกเดินทางแล้ว”
หลินหว่านเอ๋อร์พยักหน้าพูดว่า “การเดินทางจากขอบทวีปแอนตาร์กติกามายังประเทศหัวเซี่ยเป็นหนทางที่ยาวไกลทีเดียว เป็นไปไม่ได้ที่จะขึ้นเครื่องบินโดยสารระยะไกลพิเศษบนเกาะของพวกเขา ดังนั้นพวกเขาน่าจะไปที่อาร์เจนตินาก่อน และตอนนี้พวกเขาน่าจะกำลังเดินทางไปอาร์เจนตินา”
เย่เฉินดูเวลาแล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ถ้าพวกเขาทำงานมีประสิทธิภาพ คงจะออกเดินทางมาถึงหัวเซี่ยประมาณเจ็ดหรือแปดโมงเช้า”
หลังจากพูดจบ เย่เฉินก็หยุดลงเล็กน้อยแล้วพูดขึ้นอีกครั้งว่า “หลังจากที่พวกเขาขึ้นเครื่องบินไปหัวเซี่ย ผมจะเผยแพร่ภาพวาดบรรพอาจารย์เมิ่ง ตอนนั้นคาดว่าอู๋เฟยเยี่ยนน่าจะเรียกพวกเขากลับไปอย่างเร่งด่วน และเมื่อถึงเวลา ทั้งสามคนคงจะแทบคลั่ง”
หลินหว่านเอ๋อร์พยักหน้าเล็กน้อย พูดด้วยรอยยิ้มว่า “ทั้งสามคนเก็บตัวถือศีลไปหนึ่งร้อยปี พวกเขากำลังจะประสบความสำเร็จ อยู่แล้ว แต่อู๋เฟยเยี่ยนกลับมาเรียกพวกเขามาทำภารกิจอย่างกะทันหัน พวกเขาคงมีความไม่พอใจแน่ๆ คนในตระกูลอู๋ก็ด้วย มันเป็นธรรมชาติของมนุษย์”
ทั้งเย่เฉินและหยุนหรูเกอเห็นด้วยกับมุมมองของหลินหว่านเอ๋อร์นี้
หยุนหรูเกอถอนหายใจออกมา “แน่นอนว่าต้องไม่พอใจ เพราะอดทนมาเป็นเวลาร้อยปีแล้ว ขาข้างหนึ่งเหยียบไปที่ประตูแล้วด้วยซ้ำ จู่ ๆ ก็ถูกขัดจังหวะขึ้น ไม่รู้ว่าต้องใช้เวลาอีกนานแค่ไหน”
เย่เฉินยิ้มแล้วพูดว่า “ประเด็นก็คือ ถ้ามีภารกิจเร่งด่วนที่พวกเขามีหน้าที่ต้องออกไปทำก็ไม่เท่าไหร่ แต่นี่ทุกคนวิ่งไปวิ่งมา แต่ยังไม่มาถึงจินหลิงก็ถูกเรียกกลับ เหมือนกับการพาหมาไปเดินเล่น เพิ่งไปถึงหน้าบ้านก็ดึงมันกลับ มันคงไม่พอใจ”
หลินหว่านเอ๋อร์ยิ้มขึ้นว่า “แผนตอนนี้ของคุณชายคืออะไรกัน? ภาพวาดนี้จะมอบให้กับนิทรรศการภาพวาดและการประดิษฐ์ตัวอักษรยังไง?”
เย่เฉินตอบว่า “พ่อตาของผมเป็นรองประธานบริหารของสมาคมจิตรกรรมและการประดิษฐ์ตัวอักษร เมื่อเร็ว ๆ นี้พวกเขากำลังมองหางานจัดแสดงเด็ด ๆ อยู่ ผมแค่เอาภาพวาดนี้กับเขาก็เท่านั้น”
หลินหว่านเอ๋อร์พูดด้วยความกังวลว่า “ตัวตนของคุณชายค่อนข้างพิเศษ อู๋เฟยเยี่ยนต้องการค้นหาที่อยู่ของคุณชายตลอดเวลาไม่หยุดหย่อน หากคุณชายมอบภาพวาดให้พ่อตา แล้วอู๋เฟยเยี่ยนส่งคนไปตรวจสอบขึ้นมา บางทีเธออาจจะค้นพบข้อมูลส่วนตัวของคุณชายได้ เรื่องนี้จะไม่เปิดเผยเหรอคะ?”
เย่เฉินพยักหน้าพูดด้วยรอยยิ้มว่า “แน่นอนว่าผมต้องเลือกวิธีที่ชาญฉลาดในการมอบภาพวาดนี้ให้กับพ่อตา”
พูดจบ เขาก็นึกถึงไอเดียหนึ่งขึ้นมาได้ “ผมคิดออกแล้ว เรื่องนี้เดี๋ยวผมค่อยจัดการ”
หลังจากนั้นเขาก็มองไปที่หยุนหรูเกอ พูดว่า “คุณหยุน ค่ายกลที่อู๋เฟยเยี่ยนทิ้งไว้ในจุดหนีว๋านของพวกเธอ ต้องใช้วิชาพิเศษเพื่อเปิดใช้งานใช่ไหม?”
Comments