ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้านบทที่ 5679 ความคิดและพิษแปลก (1)

Now you are reading ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน Chapter บทที่ 5679 ความคิดและพิษแปลก (1) at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน บทที่ 5679 ความคิดและพิษแปลก (1)

อีกด้านหนึ่ง

เย่เฉินยังคงอยู่ที่วิลล่าเขาช็องเซลีเซียน สนทนากับหลินหว่านเอ๋อร์และหยุนหรูเกอเป็นเวลานาน

แม้ว่าเขาจะตัดสินใจใช้ “กลยุทธ์เมืองว่าง” กับอู๋เฟยเยี่ยน แต่ก็ยังมีรายละเอียดอีกมากมายที่ต้องค่อย ๆ ชี้แจง

หลินหว่านเอ๋อร์พูดกับเย่เฉินว่า “คุณชายเย่คะ แนวคิด “กลยุทธ์เมืองว่าง” นั้นยอดเยี่ยมก็จริง แต่ความเสี่ยงอย่างเดียวคือหากผู้อาวุโสทั้งสามมาที่จินหลิง แต่อู๋เฟยเยี่ยนไม่ได้ให้ความสนใจกับภาพเหมือนของซือกง เราจะจัดการยังไงดี?”

เย่เฉินยิ้มแล้วพูดว่า “ไม่ต้องกังวลไป แพลตฟอร์มวิดีโอสั้นที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในตอนนี้คืออุตสาหกรรมของตระกูลเย่ ผมจะหาทางส่งภาพวาดนี้ให้กับสมาคมจิตรกรรมและการประดิษฐ์ตัวอักษรในเช้าวันนี้ ภายในไม่กี่ชั่วโมง ผมจะสามารถเอาภาพวาดนี้ขึ้นติดอันดับค้นหาได้แน่นอน แค่อู๋เฟยเยี่ยนยังคงให้ความสนใจกับจินหลิงเธอจะได้เห็นมันอย่างแน่นอน”

หลังจากพูดจบ เย่เฉินก็พูดอีกว่า “ผมเดาว่า ถ้ามันเป็นความจริงอย่างที่คุณหยุนพูด อู๋เฟยเยี่ยนจะส่งผู้อาวุโสสามคนออกมาอย่างแน่นอน ผู้อาวุโสทั้งสามคนนี้น่าจะออกเดินทางแล้ว”

หลินหว่านเอ๋อร์พยักหน้าพูดว่า “การเดินทางจากขอบทวีปแอนตาร์กติกามายังประเทศหัวเซี่ยเป็นหนทางที่ยาวไกลทีเดียว เป็นไปไม่ได้ที่จะขึ้นเครื่องบินโดยสารระยะไกลพิเศษบนเกาะของพวกเขา ดังนั้นพวกเขาน่าจะไปที่อาร์เจนตินาก่อน และตอนนี้พวกเขาน่าจะกำลังเดินทางไปอาร์เจนตินา”

เย่เฉินดูเวลาแล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ถ้าพวกเขาทำงานมีประสิทธิภาพ คงจะออกเดินทางมาถึงหัวเซี่ยประมาณเจ็ดหรือแปดโมงเช้า”

หลังจากพูดจบ เย่เฉินก็หยุดลงเล็กน้อยแล้วพูดขึ้นอีกครั้งว่า “หลังจากที่พวกเขาขึ้นเครื่องบินไปหัวเซี่ย ผมจะเผยแพร่ภาพวาดบรรพอาจารย์เมิ่ง ตอนนั้นคาดว่าอู๋เฟยเยี่ยนน่าจะเรียกพวกเขากลับไปอย่างเร่งด่วน และเมื่อถึงเวลา ทั้งสามคนคงจะแทบคลั่ง”

หลินหว่านเอ๋อร์พยักหน้าเล็กน้อย พูดด้วยรอยยิ้มว่า “ทั้งสามคนเก็บตัวถือศีลไปหนึ่งร้อยปี พวกเขากำลังจะประสบความสำเร็จ อยู่แล้ว แต่อู๋เฟยเยี่ยนกลับมาเรียกพวกเขามาทำภารกิจอย่างกะทันหัน พวกเขาคงมีความไม่พอใจแน่ๆ คนในตระกูลอู๋ก็ด้วย มันเป็นธรรมชาติของมนุษย์”

ทั้งเย่เฉินและหยุนหรูเกอเห็นด้วยกับมุมมองของหลินหว่านเอ๋อร์นี้

หยุนหรูเกอถอนหายใจออกมา “แน่นอนว่าต้องไม่พอใจ เพราะอดทนมาเป็นเวลาร้อยปีแล้ว ขาข้างหนึ่งเหยียบไปที่ประตูแล้วด้วยซ้ำ จู่ ๆ ก็ถูกขัดจังหวะขึ้น ไม่รู้ว่าต้องใช้เวลาอีกนานแค่ไหน”

เย่เฉินยิ้มแล้วพูดว่า “ประเด็นก็คือ ถ้ามีภารกิจเร่งด่วนที่พวกเขามีหน้าที่ต้องออกไปทำก็ไม่เท่าไหร่ แต่นี่ทุกคนวิ่งไปวิ่งมา แต่ยังไม่มาถึงจินหลิงก็ถูกเรียกกลับ เหมือนกับการพาหมาไปเดินเล่น เพิ่งไปถึงหน้าบ้านก็ดึงมันกลับ มันคงไม่พอใจ”

หลินหว่านเอ๋อร์ยิ้มขึ้นว่า “แผนตอนนี้ของคุณชายคืออะไรกัน? ภาพวาดนี้จะมอบให้กับนิทรรศการภาพวาดและการประดิษฐ์ตัวอักษรยังไง?”

เย่เฉินตอบว่า “พ่อตาของผมเป็นรองประธานบริหารของสมาคมจิตรกรรมและการประดิษฐ์ตัวอักษร เมื่อเร็ว ๆ นี้พวกเขากำลังมองหางานจัดแสดงเด็ด ๆ อยู่ ผมแค่เอาภาพวาดนี้กับเขาก็เท่านั้น”

หลินหว่านเอ๋อร์พูดด้วยความกังวลว่า “ตัวตนของคุณชายค่อนข้างพิเศษ อู๋เฟยเยี่ยนต้องการค้นหาที่อยู่ของคุณชายตลอดเวลาไม่หยุดหย่อน หากคุณชายมอบภาพวาดให้พ่อตา แล้วอู๋เฟยเยี่ยนส่งคนไปตรวจสอบขึ้นมา บางทีเธออาจจะค้นพบข้อมูลส่วนตัวของคุณชายได้ เรื่องนี้จะไม่เปิดเผยเหรอคะ?”

เย่เฉินพยักหน้าพูดด้วยรอยยิ้มว่า “แน่นอนว่าผมต้องเลือกวิธีที่ชาญฉลาดในการมอบภาพวาดนี้ให้กับพ่อตา”

พูดจบ เขาก็นึกถึงไอเดียหนึ่งขึ้นมาได้ “ผมคิดออกแล้ว เรื่องนี้เดี๋ยวผมค่อยจัดการ”

หลังจากนั้นเขาก็มองไปที่หยุนหรูเกอ พูดว่า “คุณหยุน ค่ายกลที่อู๋เฟยเยี่ยนทิ้งไว้ในจุดหนีว๋านของพวกเธอ ต้องใช้วิชาพิเศษเพื่อเปิดใช้งานใช่ไหม?”

Comments

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *