บทที่ 2660

ในเวลานี้ พ่อบ้านของตระกูลซูที่อยู่ข้างๆอย่างซูอานสู้นก็พูดทันที:” คุณท่าน ฉันรู้สึกว่าเรื่องนี้มีความไม่ชอบมาพากล ฉันคิดว่าตระกูลเย่
ต้องมีความเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้แน่นอน”

ซูเฉิงเฟิงถอนหายใจและพูด”ใช่ ถึงแม้เรื่องนี้จะเป็นฝีมือของตระกูลเย่ แต่ครั้งนี้พวกเราก็ไม่มีวิธีที่ดีในการจัดการเรื่องนี้เลย เพราะ
ตั้งแต่รั่มต้น โสว่ต้าจงใจหลีกเลี้ยงไม่ให้คนภายนอกรับรู้ ตอนนี้พวกเราไม่มีหลักฐานเอายืนยันว่าเซาเข้าไปพักที่โรงแรมป่ายจินช่านกง แล้ว
พวกเราจะใช้เรื่องนี้มายืนยันได้ยังไงว่าเขาหายตัวไปจากโรงแรมป้ายจินานกง? ถึงแม้พวกเราจะเอาเรื่องนี้ฟ้องไปถึงคนที่มีอำนาจจากด้านบน
พวกเราที่ไม่มีหลักฐานมายืนยันอยู่ดี”

ซูอานสันรู้สึกกลัดกสัมใจและพูด:”เรื่องฉัพวกเราเสียเปรียบและพุดอะไรไม่ได้เลย คุณชายรองหายตัวไป ตอนนี้คุณชายใหญ่ก็หายตัว
ไปด้วยเหมือนกัน พวกเราตระกูลซูไม่เคยเสียเปรียบขนาดนี้……ถ้าเรื่องนี้ถูกเผยแพร่ออกไป พวกเราก็จะเสียหน้ามากๆ ในสายตาของคน
ภายนอกอย่างแน่นอน……”

ซูเฉิงเฟิงกำมัดตัวเองไว้แน่น ความคับแค้นในใจก็ไม่มีที่ระบายออกมา

ลูกชายสองคนหายตัวไปทีละคน เขาไม่โกรธได้ยังไง

แต่ลูกชายทั้งสองคนหายตัวไปเหมือนโยนก้อนหินลงทะเล และพวกเขาก็ไม่สามารถหาเบาะแสหรือข่าวคราวใดๆได้เลย ดูยังไงมันก็เป็น
เรื่องที่ประหลาดมากๆ

ถึงแม้ซูเฉิงเฟิงจะรู้ว่าเรื่องเหล่านี้ต้องเกี่ยวข้องกับตระกูลเย่อย่างแน่นอน แต่เขาก็ไม่อยากจะเชื่อว่าเรื่องนี้เป็นฝีมือของตระกูลเย่จริงๆ
เพราะตระกูลเยในความคิดของเขา เป็นตระกูลที่ไม่ได้มีความสามารถและแข็งแกร่งขนาดนี้

เมื่อดูจากเหตุการณ์ที่ลูกชายคนรองหายตัวไป ตอนนั้นท่านเฮ่อที่เป็นยอดฝีมือสูงสุดของตระกูลซูกับซูโสว่เต๋อเข้าไปพักที่โรงแรมสากล
จินหลิง เพื่อปกป้องความปลอดภัยของซูโสว่เต๋อ

ถึงแม้จะเป็นอย่างนั้น ซูโสวเต๋อก็หายตัวไปจากการคุ้มกันของท่านเฮ่อ

หลังจากเกิดเรื่อง ท่านเฮ่อยอมรับความผิดและพูดอย่างหนักแน่นว่า คนที่จับตัคุณชายรองไป จะต้องแข็งแกร่งกว่าตัวเองมากๆ
คำพูดนี้ ทำให้ซูเฉิงเฟิงรู้สึกหวาดกลัวมากๆ

เขาคิดไม่ออกจริงๆ เมืองจินหลิงยั่งมีคนที่มีพลังแข็งแกร่งกว่ท่านเช่ออีกเหรอ และเขาก็ไม่เชื่อ คนของตระกูลเย่จะมีคนที่แข็งแกร่ง
ขนาดนี้

ดังนั้น เขาก็พูดกับซูอานสุนตัวยสีหน้าเย็นซา:”มืองจินหลังไม่ธรรมตาจริงๆ บางที่อาจจะมียอดฝืมือระตับสูงอาศัยอยู่ที่นั่นก็ได้ ไม่รู้ว่า
ไหม้เฉิงซินจะสามารถหาเบาะแสได้ไหม ฉันได้เชิญปรมาจารย์ชวนชวนคนหนึ่งมาจากอังกฤษ อกให้เขาแอบไปที่เมืองจินหลิงอย่างเงียบๆ ถ้า
เขาสามารถหาเบาะแสได้ ปรมาจารย์คนนี้ก็จะสามารถฆ่าคนๆนั้น และขจัดปัญหาทุกอย่างของฉันได้!”

ชอานสู้นอดไม่ไหวที่จะถาม:”คุณท่าน ถ้งั้นพวกเราจะส่งไหม้เฉิงซินกับเหลนของเขาไปทำไม? พวกเขาสองคนรับเงินจำนวนมากจาก
พวกเรา แต่พวกเขาไม่ยอมฆ่าศัตรูของพวกเรา ประสิทธิภาพของพวกเขาต่ำมากๆ!”

ซูเฉิงเฟิงพูดอย่างรำคาญว่า:”ไอ้แก่อย่างไหม้เฉิงชัน! ฉันเห็นว่าพ่อของฉันให้ความเคารพกับเขามากๆ ฉันก้เลยไปอ้อนวอนและเชิญเขา
มา คิดไม่ถึงจริงๆว่าไอ้แค่นั้นไม่เห็นคุณค่าของฉัน ถ้าครั้งนี้เขาสามารถหาคนที่บงการอยู่เบื้องหลังได้ เรื่องนี้ก็คงจบด้วยดี แต่ถ้าเขาหาคนที่อยู่
เบื้องหลังไม่เจอ ฉันคิตว่าเขาคงไม่มีโอกาสกลับไปที่อเมริกาอีกแล้ว!”

หลังจากนั่งเครื่องบินอยู่หลายชั่วโมง ในที่สุดเหออิงซิ่วก็มาถึงเมืองจินหลิงก่อนฟ้าจะมีด

เมื่อเครื่องมึนลงจอดแล้ว ลูกน้องของเฉินจี๋อข่ายก็ใช้เฮลิคอปเตอร์ รับเธอจากสนามบินและบินตรงไปที่โรงแรมป่ายจันฮานกงทันที
เมื่อเธอมาถึงโรงแรมป่ายจินช่านกงแล้ว เฉินจี๋อข่ายก็รีบไปเตาะประตูห้องของเย่เฉินทันที

เมื่อเย่เฉินเปิดประตูห้อง เขาก็พูดด้วยความเคารพ.”คุณชาย เหออิงซิ่วมาถึงแล้ว คุณจะเจอเธอเมื่อไหร่?”

เย่เฉินเอ่ยปากพูด:”เจอเธอตอนนี้เลย เธออยู่ที่ไหน?”

เฉินจื่อข่ายตอบด้วยความเคารพ.”ฉันให้ลูกน้องพาเธอไปที่ห้องทำงานของฉันแล้ว”

เย่เฉินพยักหน้า: ไปกันเถอะ ไปเจอเธอที่ห้องทำงานของคุณเลย”

เฉินจี๋อข่ายรีบถามทันที่:”คุณชาย ต้องไปเชิญคุณรั่วหลีมาไหม?”

“ยังไม่ต้องรีบเชิญ”เย่เฉินเอ่ยปากพูด” ฉันจะไปคุยกับเธอก่อน”