และพวกเขาเองก็คิดว่า คนขับรถแท็กซี่คนหนึ่ง ไม่มีทางมีความเกี่ยวข้องอะไรกับตระกูลซู รวมทั้งอาจารย์ซวนคนนั้น

แต่พวกเขาแม้แต่ฝันก็คงคาดไม่ถึง ว่าเย่เฉินจะสามารถสืบค้นจนหาคนขับรถคนนี้เจอ

ดังนั้น คนขับรถจึงบอกกับหม่าจงเหลียง คนแก่และคนหนุ่มในรถสองคนนั้น คุยถึงซวนเฟิงเหนียนอะไรนั่นทั้งทาง บอกว่าไปที่เขาเฟิ่งหวงก็เพื่อไปเจอคนที่ชื่อซวนเฟิงเหนียนคนนั้น แล้วยังพูดถึงพวกซวนซวยอะไรพวกนี้ที่ทำให้คนฟังไม่รู้เรื่อง ดังนั้นคนขับรถจึงไม่ได้สนใจอะไรมาก

เมื่อคำพูดพวกนี้มาถึงหูของเย่เฉิน เย่เฉินก็มีความสงสัยอยู่ในหัว

“ซวนเฟิงเหนียน?”

“อยู่จินหลิงมานานขนาดนี้แล้ว ยังไม่เคยได้ยินถึงคนนี้มาก่อน หรือว่ามาจากด้านนอก?”

เมื่อนึกถึงนี่ เย่เฉินก็โทรหาล่ายชิงหวาอีก

“ฮืม?” เย่เฉินถามอย่างสงสัย “คนๆนี้มีที่มาอะไรกันแน่ครับ?”

ล่ายชิงหวาพูดว่า “เขาเป็นหนึ่งในสามลูกศิษย์ของหม่าเจียฮุยครับ！”

เย่เฉินขมวดคิ้ว “หม่าเจียฮุย? ทำอะไรครับ?”

ล่ายชิงหวาอธิบายว่า “ประมาณสี่สิบปีก่อน ที่ฮ่องกงมีปรมาจารย์ฮวงจุ้ยซวนซวยที่ชื่อเสียงโด่งดัง นามว่าหม่าเจียฮุยครับ”

“ไม่มีใครรู้ว่าเขามาจากไหน รู้เพียงแค่ว่าเขาแค่เพิ่งเปิดตัว ก็ใช้เพียงความสามารถที่มี ยืนได้อย่างมั่นคงในฮ่องกง”

“หลังจากนั้น เขาก็เริ่มก่อตั้งสำนัก รับลูกศิษย์ โด่งดังมาก เศรษฐีฮ่องกงมากมาย และพี่ใหญ่ในยุทธภพล้วนเป็นลูกศิษย์ของเขาครับ….”

“ผมเคยเจอกับคนๆนี้ไม่กี่ครั้ง และก็เคยพูดคุยด้วย ดังนั้นจึงพอรู้จัก คนนี้เก่งอยู่ที่ ไม่เพียงแต่เก่งวิชาฮวงจุ้ย แต่ยังเก่งเทคนิคหนอนกู่ มีความสามารถอย่างมาเลยครับ！”

“ไม่เหมือนอาจารย์ฮวงจุ้ยอย่างพวกผม รู้เพียงแค่วิชาฮวงจุ้ย และเทคนิคดูดวงทำนายพวกนี้เท่านั้น แต่กลับไม่เก่งเรื่องหนอนกู่ หรือวิธีการฆ่าประเภทมุดหัวอะไรพวกนี้ครับ”