คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1318

โดน็อกตัดสินใจเผชิญหน้ากับสัตว์ดุร้ายและสั่งให้ผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาจับเป็นสัตว์ดุร้ายตัวนั้น

อย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่คาดคิดว่าสัตว์ดุร้ายตัวนั้นจะมีความแข็งแกร่งและน่าสะพรึงกลัวยิ่งนัก! พวกเขาต่อสู้กับสัตว์ดุร้ายเป็นเวลานานกว่าครึ่งชั่วโมง โดยที่ผู้ใต้บังคับบัญชาการของโดน็อกต่างก็เสียชีวิตและได้รับบาดเจ็บสาหัส

แต่ยิ่งพวกเขาต่อสู้กับสัตว์ดุร้ายตัวนั้นมากเท่าไหร่ สัตว์ดุร้ายตัวนั้นก็ยิ่งมีความแข็งแกร่งมากขึ้นเท่านั้น!

แม้แต่ขวานแยกนภาของโดน็อกก็ไม่สามารถเอาชนะสัตว์ดุร้ายตัวนั้นได้!

เชนเทล่าเฝ้าดูการต่อสู้ระหว่างโดน็อกและสัตว์ดุร้ายอย่างเป็นกังวล ผ่านไปครู่หนึ่งเธอก็ตะโกนขึ้นด้วยความตื่นตระหนกว่า “ที่รักระวัง! นั่นคือปี่เซียะ มันเป็นสัตว์เทพ! ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะจัดการกับมัน”

เชนเทล่าไม่แข็งแกร่ง ดังนั้นเธอจึงทำได้เพียงเฝ้าดูการต่อสู้อยู่ในมุมหนึ่งของห้องโถง เธอเป็นผู้หญิงที่มีชื่อเสียงในเรื่องของความเฉลียวฉลาดและมีไหวพริบ หลังจากที่เธอเฝ้าดูการต่อสู้ได้ไม่นานเธอก็รู้ว่าสัตว์ดุร้ายตัวนั้นคือปี่เซียะ

เชนเทล่าพูดถูก สัตว์ดุร้ายตัวนั้นคือสัตว์เทพ ปี่เซียะ!

ปี่เซียะเป็นสัตว์เทพของลิโป้ ในตอนที่ลิโป้ได้พบกับปี่เซียะครั้งแรกมันยังเป็นทารกอยู่ ดังนั้นลิโป้จึงฝึกฝนมันนับตั้งแต่นั้นมา

ปี่เซียะเป็นสัตว์เทพที่จงรักภักดีต่อลิโป้มาก เมื่อมันรู้ว่าลิโป้เสียชีวิตลง มันจึงเฝ้าสุสานโบราณของลิโป้เอาไว้จนถึงทุกวันนี้

ปี่เซียะเป็นสัตว์เทพมงคล โดยธรรมชาติแล้วมันเป็นสัตว์เทพที่อ่อนโยน อย่างไรก็ตาม เมื่อมันได้เห็นผู้คนมากมายบุกรุกเข้ามาภายในสุสานโบราณของเจ้าของของมัน ดังนั้นมันจึงรู้สึกโกรธ

‘ปี่เซียะงั้นเหรอ? เชี่ย! ทำไมฉันถึงได้โชคร้ายเช่นนี้! ฉันยังตามหาห้องสุสานหลักของลิโป้ไม่เจอเลยด้วยซ้ำแต่ฉันกลับต้องมาต่อสู้กับปี่เซียะเช่นนี้!’

เฮ้อ!

โดน็อกสูดหายใจเข้าเต็มปอดขณะจ้องเขม็งไปที่ปี่เซียะและพูดขึ้นว่า “เร่งมือหน่อยทุกคน! เราจะต้องควบคุมปี่เซียะตัวนี้ให้ได้!”

จากนั้น ผู้ใต้บังคับบัญชาของโดน็อกก็ระเบิดพลังภายในขึ้นมาและพุ่งเข้าโจมตีปี่เซียะอย่างพร้อมเพรียงกัน

พวกเขาต่างก็เป็นผู้ใต้บังคับบัญชาการของโดน็อกที่เป็นถึงองคมนตรีของทวีปเวสท์ริงตัน ดังนั้นจึงไม่มีใครกล้าขัดคำสั่งของเขาได้

รังสีอันแข็งแกร่งหมุนวนอยู่ในอากาศจนดูน่าสะพรึงกลัว

ปี่เซียะคำราม!

เสียงคำรามของปี่เซียะดังกึกก้องขณะที่มันยกเท้าหน้าขึ้นมาและโบกขึ้นไปในอากาศ

ปัง!

เมื่อปี่เซียะยกเท้าหน้าขึ้นมา เสียงดังราวกับฟ้าร้องตามมาด้วยสายฟ้าก็ฟาดลงบนร่างของฝูงชนทันที

“อ๊าก!” เมื่อถูกสายฟ้าฟาดเข้าที่ร่างของพวกเขา พวกเขาก็กรีดร้องด้วยความเจ็บปวดก่อนจะล้มลงบนพื้นและนอนจมกองเลือดอย่างน่าเวทนา

‘การโจมตีของปี่เซียะตัวนี้คือสายฟ้างั้นเหรอ?’ โดน็อกครุ่นคิด

ผู้คนที่เหลือต่างก็สั่นเทาเมื่อได้เมื่อได้เห็นสายตาอันดุดันของปี่เซียะ

‘นั่นคือพลังของสัตว์เทพปี่เซียะงั้นเหรอ? มันช่างน่ากลัวจริง ๆ!’

ในเวลานั้นปี่เซียะคำรามขึ้นบนท้องฟ้าก่อนจะโจมตีฝูงชนที่เหลืออีกครั้ง!

“อ๊าก!” ผู้คนที่เหลือกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด!

ผู้ใต้บังคับบัญชาการที่เหลือต่างก็ต้องการหันหลังกลับและวิ่งหนีไป เพราะพวกเขาไม่ต้องการต่อสู้กับสัตว์เทพอันทรงพลังอีกต่อไป!

พลังของปี่เซียะช่างน่ากลัวจริง ๆ! ใครก็ตามที่อยู่ใกล้มันจะไม่สามารถมีชีวิตรอดกลับไปได้!