คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1320

จูปาเจี๋ยรู้สึกตื่นเต้นเมื่อเขาคิดว่าเขาจะสามารถนำดอกลิลลี่เปลวเพลิงเย็นไปมอบให้กับเตียวเสียนเพื่อเอาชนะใจเธอได้

เมื่อคิดเช่นนั้น จูปาเจี๋ยก็รีบเดินไปที่กำแพงเพื่อเด็ดดอกลิลลี่เปลวเพลิงเย็นทันที

“คุณกำลังจะทำอะไร? ฉันเป็นคนพบดอกลิลลี่เปลวเพลิงเย็นก่อน!” เชนเทล่ากล่าวขึ้นขณะเดินเข้าไปขัดขวางจูปาเจี๋ย

“เราเจอกันอีกแล้วนะคนสวย” จูปาเจี๋ยกล่าวขึ้นด้วยรอยยิ้ม

‘ผู้หญิงที่งดงามผู้นี้คือภรรยาของโดน็อกไม่ใช่หรอกเหรอ? ข้าจำได้ว่าข้าพบเธอที่บนภูเขาฮัวก่อนหน้านี้ ไม่คิดเลยว่าข้าจะได้มาพบเธอที่นี่อีก’ ในขณะที่คิดเช่นนั้น สายตาของจูปาเจี๋ยก็เหลือบมองเรือนร่างของเชนเทล่าอย่างถี่ถ้วน ‘รูปร่างของเธอช่างงดงามจริง ๆ’

เมื่อได้เห็นสายตาอันหื่นกระหายของจูปาเจี๋ย ใบหน้าของเชนเทล่าก็เต็มไปด้วยความโกรธแค้น ‘ชายผู้นี้นิสัยเสียจริง ๆ!’

ในเวลานั้น จูปาเจี๋ยก็หัวเราะและพูดกับเชนเทล่าว่า “คนสวย เจ้าบอกว่าเจ้าพบดอกลิลลี่เปลวเพลิงเย็นก่อนงั้นเหรอ? แล้วที่บนดอกลิลลี่เปลวเพลิงเย็นดอกนั้นมีชื่อเจ้าติดอยู่หรือเปล่า? เจ้าชื่ออะไร? เราคงจะถูกลิขิตให้มาพบกันสินะ ถ้าหากเป็นเช่นนั้นทำไมเราไม่มาเป็นเพื่อนกันดีกว่าล่ะ?”

“หุบปาก!” ใบหน้าของเชนเทล่าแดงก่ำ “ออกไปให้ห่าง ๆ เดี๋ยวนี้! ดอกลิลลี่เปลวเพลิงเย็นจะต้องเป็นของฉัน!”

ขณะที่พูดเช่นนั้น เชนเทล่าก็เหลือบมองไปยังดอกลิลลี่เปลวเพลิงเย็นอย่างเป็นกังวล

‘ชายผู้นี้ทรงพลังมาก แต่ถึงอย่างนั้นฉันก็ไม่สามารถปล่อยให้เขาแย่งชิงดอกลิลลี่เปลวเพลิงเย็นไปได้!’

เท็ดก้าวไปข้างหน้าและตะโกนใส่จูปาเจี๋ยว่า “คุณจู คุณกล้าดียังไงพูดจาไม่ให้เกียรติภรรยาขององคมนตรีของเราเช่นนี้! ถอยออกไปเดี๋ยวนี้!”

ในความเป็นจริง เท็ดรู้สึกตื่นตระหนกเมื่อเขาสัมผัสได้ถึงพลังอันแข็งแกร่งของจูปาเจี๋ย แต่เขาไม่มีทางเลือกอื่น เนื่องจากการปกป้องเชนเทล่าคือหน้าที่ของเขา

“เจ้าเป็นใคร? ข้ากำลังคุยกับคนสวยอยู่ ออกไปให้พ้นจากสายตาข้าเดี๋ยวนี้ ถ้าไม่อย่างนั้นข้าจะฆ่าเจ้าทิ้งซะ” จูปาเจี๋ยจ้องมองเท็ดด้วยใบหน้าที่เย็นชา

จากนั้น จูปาเจี๋ยก็หันมองเชนเทล่าและกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “ข้าเพียงต้องการเป็นเพื่อนกับเจ้า แต่ถ้าหากว่าเจ้าไม่ต้องการก็ไม่เป็นไร แล้วเจ้าจะเสียใจ”

จูปาเจี๋ยเป็นคนหยาบกระด้างมาทั้งชีวิต ดังนั้นเขาจึงมีผิวหนังที่หนา!

ในเวลานั้น เชนเทล่าเดินเข้าไปหาเท็ดและกระซิบเบา ๆ ว่า “เท็ด ฉันจะคุยกับเขาเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจของเขา จากนั้นคุณก็หาโอกาสไปเด็ดดอกลิลลี่เปลวเพลิงเย็นให้เร็วที่สุด!”

เท็ดพยักหน้าตอบรับทันที

เชนเทล่ากัดริมฝีปากแน่นขณะเดินเข้าไปหาจูปาเจี๋ยและพูดขึ้นว่า “คุณอยากรู้จักฉันงั้นเหรอ? ฉันจะบอกคุณก็ได้”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น จูปาเจี๋ยก็รีบเดินเข้าไปใกล้เชนเทล่าด้วยรอยยิ้มและถามขึ้นว่า “คนสวย เจ้าชื่ออะไรล่ะ?”

ในเวลานั้น เท็ดใช้โอกาสนี้พุ่งไปที่กำแพงและเด็ดดอกลิลลี่เปลวเพลิงเย็นมาอย่างรวดเร็ว

เชนเทล่ายิ้มให้จูปาเจี๋ยและพูดขึ้นว่า “ฉันเป็นภรรยาขององคมนตรีแห่งทวีปเวสท์ริงตัน ฉันชื่ออะไรไม่สำคัญ เพราะสิ่งที่สำคัญคือตอนนี้ ดอกลิลลี่เปลวเพลิงเย็นเป็นของฉันแล้ว! คุณจู สุภาพบุรุษจะไม่ขโมยของของคนอื่น ฉันรู้ว่าคุณเป็นผู้ที่มีพลังมหาศาล ดังนั้น คุณจะไม่รังแกผู้ที่อ่อนแอกว่าใช่ไหม? กรุณาถอยออกไปด้วย!”

‘บัดซบ!’ ในเวลานั้น จูปาเจี๋ยก็ตระหนักได้ว่าเขาถูกหลอก แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ไม่ได้รู้สึกโกรธเคือง

“น่าสนใจดี! ข้าเป็นผู้ที่แข็งแกร่งกว่าและเจ้าก็เป็นผู้ที่อ่อนแอกว่า ดังนั้นข้าจึงไม่ควรขโมยของของเจ้า ถ้าหากเป็นเช่นนั้น แล้วทำไมเจ้าไม่ส่งมอบดอกลิลลี่เปลวเพลิงเย็นมาให้กับข้าดี ๆ ล่ะ?”

ขณะที่จูปาเจี๋ยพูดเช่นนั้น เขาก็เดินเข้าไปใกล้เชนเทล่าและจ้องมองเธออย่างใกล้ชิด

เมื่อได้เห็นเช่นนั้นเท็ดจึงรีบตะโกนใส่จูปาเจี๋ยทันที “คุณคิดว่าตัวเองเป็นใคร? ดอกลิลลี่เปลวเพลิงเย็นเป็นของนายหญิงแล้ว อย่าแม้แต่จะคิดแย่งชิงมันไปจากนายหญิง! ออกไปให้พ้น คุณกล้าดียังไงมารบกวนนายหญิงของเราเช่นนี้? ถ้าหากว่าคุณยังไม่เลิกรบกวนนายหญิง ท่านนายกองคมนตรีจะไม่ปล่อยคุณไปเด็ดขาด!”

ในขณะที่กล่าวเช่นนั้น เท็ดก็รีบส่งดอกลิลลี่เปลวเพลิงเย็นให้กับเชนเทล่าทันที จากนั้นเชนเทล่าก็รีบคว้ามันมาและใส่ลงในปากก่อนจะกลืนมันลงไปทันที

“เจ้ากำลังร้องขอความตายอยู่สินะ” เมื่อได้ยินคำพูดของเท็ด จูปาเจี๋ยก็ปล่อยหมัดใส่เขาด้วยความโกรธ

ชายผู้นั้นพูดมากเกินไป ดังนั้นจูปาเจี๋ยจึงทนไม่ได้อีกต่อไป

วินาทีต่อมา หมัดของจูปาเจี๋ยก็พุ่งเข้าใส่ร่างของเท็ดอย่างแรง!