ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน บทที่ 5636 เปิดจุดหนีว๋าน (2)

เวลานี้เย่เฉินกำลังขมวดคิ้วแน่น พลางซักถามเขาด้วยน้ำเสียงที่ตำหนิติเตียน: “ทำไม? มึงกะจะรอให้ตายแล้วกลับมาเกิดใหม่ก่อน ค่อยมาตามล้างแค้นกูทีหลังหรือ?”

ท่านเอิร์ลฉางเซิ่งหัวเราะฮ่าฮ่า ก่อนจะกัดฟันตอบกลับ: “ไอ้แซ่เย่ ดูท่ามึงก็ไม่ได้ยึดกุมความลับแห่งการทำให้อายุยืนนี่ หากกูยึดกุม แล้วจะไม่รู้จักแม้กระทั่งยึดครองวิญญาณกลับชาติมาเกิดได้อย่างไร! ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ผู้มีพระคุณต้องช่วยกูหลอมสร้างร่างอันล้ำค่ากลับคืนมาใหม่แน่นอน คอยผลการฝึกฝนของกูฟื้นฟูกลับคืนมา กูจะกลับมาตามล้างแค้นกับมึงแน่นอน!”

เย่เฉินสามารถสัมผัสได้อย่างชัดเจนเลยว่าสภาวะของตาแก่ที่อยู่ตรงหน้านี้เกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างยิ่งใหญ่

วินาทีก่อนเขายังกลัวตายขอร้องอ้อนวอนอยู่เลย แต่วินาทีต่อมาไม่นึกเลยว่าจิตใจจะฮึกเหิมปลงต่อความตาย ยิ่งกว่านั้นคือเขาดูไม่เกรงกลัวความตายเลยแม้แต่น้อย ในทางตรงกันข้ามกลับรอคอยความตายมาเยือนซะอีก!

และเย่เฉินก็ไม่ได้มองผิดจริง ๆ ด้วย

ท่านเอิร์ลฉางเซิ่งเริ่มรอคอยความตายมาเยือนแล้วจริง ๆ!

ร่างเนื้อของเขาในตอนนี้ถูกเย่เฉินทรมานจนกลายเป็นคนพิการไปแล้ว ต่อให้เอาตัวรอดไปวัน ๆ ชีวิตนับต่อจากนี้ก็คงมีเพียงได้นอนอยู่บนเตียงเท่านั้น

และหลังจากเปิดจุดหนีว๋านแล้ว วิญญาณเศษเสี้ยวหนึ่งของเขาก็หนีรอดไปได้ อนาคตเมื่อยึดครองร่างกายที่แข็งแกร่งของวัยรุ่นคนหนึ่งแล้วกลับชาติมาเกิด คิดว่าใช้เวลาไม่ถึงสิบกว่าปี ผลการฝึกฝนก็สามารถฟื้นฟูกลับมาถึงอย่างทุกวันนี้ได้แน่นอน!

ดังนั้นเขาในวินาทีนี้ไม่ยี่หระต่อความตายใด ๆ ทั้งสิ้นแล้ว!

ในขณะเดียวกัน เขาก็โคจรวิชาในตัวสำนึกเสร็จสิ้นแล้ว ประตูของจุดหนีว๋านจึงเปิดออกทันที และจู่ ๆ ค่ายกลที่เงียบสงบอยู่ภายในมา 30 กว่าปีก็โคจรขึ้นมาอย่างรวดเร็วปานจักรวาลเล็ก ๆ!

ท่านเอิร์ลฉางเซิ่งหัวเราะเสียงดังลั่นทันที ไม่มีเวลาไปสนใจเลือดที่พุ่งออกมาจากปาก ดวงตาคู่นั้นจ้องเขม็งไปทางเย่เฉิน หัวเราะเสียงดังลั่นอย่างตื่นเต้นดีใจและดุร้ายพลางพูด: “จุดหนีว๋านเปิด! จุดหนีว๋านเปิด! เย่เฉิน! มึงจงจำไว้ด้วยว่าความแค้นในวันนี้ อนาคตกูสวี่ฉางชิงจะเอาคืนมึงเป็นร้อยเท่าพันเท่าด้วยเงื้อมมือกูเอง”

เย่เฉินไม่รู้ว่าเขาทำบ้าอะไร แต่สัญชาตญาณบอกกับเขาว่าจำเป็นต้องรีบจบการต่อสู้ในครั้งนี้

ดังนั้นเขาจึงตะคอกเสียงดังลั่นคำหนึ่ง: “สายฟ้าจุติ!”

สายฟ้าที่มีขนาดเท่าแขนข้างหนึ่งจึงจุติลงมาจากฟ้ากะทันหัน ผ่าลงกลางศีรษะท่านเอิร์ลฉางเซิ่ง!

ก่อนหน้านี้เย่เฉินไม่ได้ปลดปล่อยพลานุภาพทั้งหมดของยันต์ฟ้าร้องตลอดมา แต่ครั้งนี้เขามีจิตที่จะสังหารแล้ว!

จากภาวะ ณ ปัจจุบันของท่านเอิร์ลฉางเซิ่ง ฆาตสายฟ้าในครั้งนี้ต้องสามารถทำให้เขาตายคาที่ได้อย่างแน่นอน!

สิ่งที่น่าแปลกคือเมื่อฆาตสายฟ้าที่มีพลานุภาพน่าทึ่งผ่าลงกลางศีรษะท่านเอิร์ลฉางเซิ่ง ไม่นึกเลยว่าจะสร้างความเสียหายให้เขาไม่ได้เลยแม้แต่น้อย!

เย่เฉินในวินาทีนี้ขมวดคิ้วแน่นเป็นปม เขาค้นพบกะทันหันว่าดูเหมือนภายในร่างกายของท่านเอิร์ลฉางเซิ่งจะมีพลังที่เหลือเชื่อกำลังโคจรอย่างรวดเร็วอยู่!

ซึ่งความแข็งแกร่งของพลังประเภทนี้อยู่เหนือความเข้าใจของเขาแล้ว!

หยุนหรูเกอที่ซ่อนอยู่ในที่ลับสังเกตความผิดปกติไม่ได้แต่อย่างใด เมื่อครู่ขณะที่เธอได้ยินคำพูดของท่านเอิร์ลฉางเซิ่ง เธอก็ทราบแล้วว่าท่านเอิร์ลฉางเซิ่งเปิดจุดหนีว๋านออกแล้ว จึงรู้สึกโล่งอกขึ้นมาทันที

แม้เธอจะไม่ถูกกับท่านเอิร์ลฉางเซิ่ง ทว่าหลังจากท่านเอิร์ลเจี้ยนกงตายไปแล้ว ทำให้เธอมีความรู้สึกสนิทใกล้ชิดกับฝ่ายตรงข้ามอย่างลาจากกันไม่ได้ ปัจจุบันท่านเอิร์ลฉางเซิ่งเปิดจุดหนีว๋านออกแล้ว ก็ถือว่าหลุดพ้นจากความตายแล้ว!

ส่วนสีหน้าอารมณ์ในตอนนี้ของท่านเอิร์ลฉางเซิ่งกลับกำลังดูดุร้ายขึ้นอย่างรวดเร็ว!

จุดหนีว๋านเปิดออกเพียงหนึ่งถึงสองวินาทีเท่านั้น เขาก็สัมผัสได้ว่ามีเปลวไฟที่ร้อนผ่าวถึงขีดสุดลุกโชนขึ้นมาจากหัวของตัวเอง!

ความเร็วของไฟที่ลุกโหมนั่น ราวกับดาวใหม่ที่เหนือชั้นลูกหนึ่งระเบิดแตก ขยายใหญ่ขึ้นและทรงพลังขึ้นอย่างรวดเร็ว!

และแรงกดดันที่จุดหนีว๋านของเขาแบกรับยิ่งอยู่ยิ่งมาก!

รู้สึกเหมือนมีภูเขาใหญ่ลูกหนึ่งถูกยัดเข้ามาในหัวตัวเอง!

ความเจ็บปวดที่ทุกข์ทรมานนั้นเทียบเท่า นรกทั้ง 18 ขุมเลย!

เย่เฉินในตอนนี้ก็ตระหนักได้ถึงความอันตรายที่ยิ่งใหญ่เช่นกัน เขาสามารถสัมผัสได้อยู่ว่าพลังอันบ้าระห่ำที่อยู่ในร่างกายท่านเอิร์ลฉางเซิ่งนั่น ทรงพลังถึงขั้นที่เหลือเชื่อมากแล้ว!

ความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นภายในระยะเวลาสั้น ๆ เพียงหนึ่งวินาที ทำให้จิตใจเย่เฉินหล่นไปถึงตาตุ่ม!

เขาอุทานเสียงต่ำในใจ: “แย่แล้ว! ใครเป็นคนซ่อนค่ายกลที่ทรงพลังขนาดนั้นไว้ในร่างกายมัน นี่จะทำให้มันกลายเป็นอาวุธปรมาณูลูกหนึ่งเหรอ?”

เมื่อคิดเช่นนี้ได้ เย่เฉินก็อยากหลบหลีกความอันตรายโดยสัญชาตญาณ!

และ ณ ตอนนี้วินาทีนี้ สมองของท่านเอิร์ลฉางเซิ่งถูกพลังที่ซัดสาดทรมานจนรู้สึกตายทั้งเป็น เขาดินทุรนทุรายอยู่บนพื้นแล้วตะคอกอย่างบ้าคลั่ง: “หัว……หัวผมจะระเบิดแล้ว……! ผู้มีพระคุณ……จิตใจ……จิตใจคุณช่างเหี้ยมโหดยิ่งนัก”

ในขณะเดียวกัน หยุนหรูเกอก็สัมผัสความผิดปกติได้แล้วเหมือนกัน ท่านเอิร์ลฉางเซิ่งที่เปลี่ยนแปลงไปกะทันหันทำให้เธอกรีดร้องออกมา ลุกพรวดขึ้นมาแล้วอยากถอยหลังกลับ

เย่เฉินเพิ่งก้าวเท้าหนีออกไปได้ก้าวเดียว ก็ได้ยินเสียงผู้หญิงคนหนึ่งกรีดร้องจากตำแหน่งที่ห่างออกไป 30 กว่าเมตร เขาใช้หางตาเหล่มองผู้หญิงคนนั้น ก่อนจะรู้สึกตะลึงมากกว่าเดิม!

เขาคิดยังไงก็คิดไม่ถึงว่าในตำแหน่งที่ห่างจากตัวเองและท่านเอิร์ลฉางเซิ่ง 30 กว่าเมตร จะยังมีผู้หญิงซ่อนอยู่อีกคนหนึ่งงั้นเหรอ!

เย่เฉินทบทวนตัวเองในจิตใจโดยสัญชาตญาณ ทำไมตัวเองถึงไม่ระมัดระวังขนาดนี้?

และในเวลานี้เอง ก็มีเสียงระเบิดที่สะเทือนฟ้าสะเทือนดินดังมาจากด้านหลังเขากะทันหัน!

เสียงตู้มดังลั่นขึ้น!

ทั้งร่างกายของท่านเอิร์ลฉางเซิ่งเหมือนระเบิดปรมาณูลูกหนึ่งที่ระเบิดแตก กลายเป็นคลื่นพลังที่สามารถโค่นล้มทุกสรรพสิ่งภายในพริบตา แล้วม้วนซัดออกไปทั่วทุกสารทิศอย่างบ้าคลั่ง!

เย่เฉินรู้สึกแค่ว่ามีความเจ็บปวดที่รุนแรงส่งตรงไปทั่วทั้งร่างกาย ทั้งร่างกายของเขาถูกพลังที่ทรงพลังนี้สะเทือนจนกระเด็นออกไปภายในพริบตา!

เขารู้สึกว่ากระดูกทุกตารางนิ้วของตัวเองถูกกระทบจนแตกสลายแล้ว ส่วนอวัยวะภายในก็พังยับเยินเช่นกัน!

พลังกระแทกอันมากมายมหาศาลที่เกิดจากแรงระเบิด ก็เหมือนมีก้อนหินก้อนใหญ่ที่หนักร้อยตันตกลงมาจากฟ้าแล้วทุบใส่ร่างอย่างรุนแรง!

เย่เฉินรู้อยู่ว่าครั้งนี้ดวงตัวเองถึงฆาตแล้ว

จิตสำนึกในวินาทีสุดท้ายของเขา ยังคงพูดด้วยความเสียดายและทอดถอนใจ: “พ่อครับแม่ครับ ลูกอกตัญญู ไม่สามารถกวาดล้างคู่อริทุกคน หวังว่าท่านทั้งสองที่อยู่บนสรวงสวรรค์จะไม่ถือโทษผมนะครับ……”

วินาทีต่อไปเขาก็จมดิ่งสู่ความมืดมนที่ไร้ขอบเขต หมดสติไปโดยสิ้นเชิง!