[นิยายแปล] มหาวิบัติยีนกลายพันธุ์ 87 ความดุเดือดอย่างแท้จริง

Now you are reading [นิยายแปล] มหาวิบัติยีนกลายพันธุ์ Chapter 87 ความดุเดือดอย่างแท้จริง at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

  ต้องดำเนินการให้เร็วที่สุด!

  ทุกคนตัดสินว่าปีศาจอสรพิษไม่ใช่สิ่งที่พวกเขาสามารถต้านทานได้ในตอนนี้ ถ้าหากสภาพแวดล้อมไม่สะดวกกับการเคลื่อนไหวของปีศาจอสรพิษเช่นนี้ เกรงว่าอาจมีคนถูกมันกัดเข้าได้ แต่ถึงอย่างนั้นร่างกายของปีศาจอสรพิษก็บีบตัวเบียดเสียดแทรกเข้ามา นั่นทำให้ทุกคนต้องหลบซ่อนตัวในสถานการณ์ที่จนมุมเช่นนี้ ขณะที่วูล์ฟซึ่งเป็นคนที่ร่างกายใหญ่โตกำยำที่สุดไม่รู้ว่ากระดูกของเขาถูกบดขยี้ไปกี่ชิ้นแล้ว วูล์ฟไม่สามารถแม้แต่จะยกง้าวของเขาขึ้นมาได้

  หลังจากตัดสินเรื่องนี้ได้เช่นนั้น ไป๋อี้ก็วิ่งเข้าหาปีศาจอสรพิษยักษ์ทันที ระหว่างครึ่งทางก่อนถึงตัวมัน ปีศาจอสรพิษก็โจมตีไปทั่วอย่างมั่ว ๆ ดวงตาของไป๋อี้จับวิถีของปีศาจอสรพิษได้ เขาปรากฏตัวในพริบตาผ่านช่องว่าง จากนั้นก็พุ่งไปที่ด้านหน้าของปีศาจอสรพิษยักษ์ด้วยความเร็วสูง

  ในเวลานี้มันกำลังหันหน้าไปทางลิฟต์ ด้วยความแข็งแกร่งของไป๋อี้ในขณะนี้จึงไม่มีความสามารถใด ๆ ที่จะบังคับทิศทางของปีศาจอสรพิษยักษ์ได้ เว้นแต่จะมันจะเปลี่ยนทิศทางด้วยตนเอง เช่นเหยื่อล่อ ……!

  ไป๋อี้ฟันดาบอย่างรุนแรงลงบนหนวดหนวดของมันจนกระเพื่อม แต่ไป๋อี้ไม่ได้ตัดมันออกด้วยดาบเล่มนั้นของเขา เมื่อหนวดอีกเส้นขยับมารวมกัน ดวงตาของไป๋อี้ก็เบิกกว้าง

  ตามไล่ล่าฉันสิ!

  ทันใดนั้นปีศาจอสรพิษก็เคลื่อนไหวอย่างดุดันจากการโจมตีของไป๋อี้ดูราวกับมันกินยาปลุกอารมณ์ก็ไม่ปาน มันละทิ้งคนอื่นไว้ข้างหลังทันทีและพุ่งเข้ากัดไป๋อี้อย่างดุเดือด

  “ชาร์ไป่ใช้แรงจากหางโยนฉันเข้าไปในลิฟต์” ไป๋อี้ตะโกนบอกชาร์ไป่ โดยไม่รู้ว่าชาร์ไป่เข้าใจหรือไม่ หลังจากปีศาจอสรพิษยักษ์หันกลับมา มันก็พุ่งเข้าใส่ไป๋อี้ด้วยความเร็วที่น่าประหลาดใจ ในตอนนี้ไป๋อี้คว้าหางของชาร์ไป่ไว้ทันที ซึ่งชาร์ไป่เองก็เข้าใจในคำพูดของไป๋อี้ จากนั้นหางที่หนาของมันก็กระแทกส่งไป๋อี้ไปทางลิฟต์

  ทันใดนั้นอาหารอันโอชะที่กำลังจะเข้าถึงปากของมันก็หายไป ปีศาจอสรพิษยักษ์โกรธมากขึ้นไปอีก ปากขนาดใหญ่ของมันตะปบเข้าที่หางของชาร์ไป่อย่างแรง ก่อนที่มันจะถอนออก ทันใดนั้นชาร์ไป่ก็ส่งเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดออกมา ชาร์ไป่พยายามดิ้นรนอย่างบ้าคลั่ง หางของชาร์ไป่หัก จากนั้นมันก็รีบหลบไปทางด้านข้าง ถ้าไม่ใช่เพราะมันตัดสินใจอย่างเด็ดขาดและทันท่วงทีแบบนี้เกรงว่าชาร์ไป่คงจะถูกหนวดของมันจับใส่เข้าไปในปากอย่างแน่นอน

  ตามฉันมาสิ!

  เมื่อร่างของไป๋อี้ถูกเหวี่ยงไปในอากาศเขาก็หันกลับมาและลืมตาขึ้นอีกครั้งโดยส่งกระแสสะกดจิตปีศาจอสรพิษ แน่นอนว่าหลังจากมันผละออกจากหางของชาร์ไป่มันก็ไม่ได้ไล่ตามชาร์ไป่ต่อ แต่กลับหันมาไล่ล่าไป๋อี้ทันที

  พระเจ้าเท่านั้นที่รู้ดีว่าหัวงูสามารถพุ่งเข้ากัดได้เร็วเพียงใด ไป๋อี้ลอยอยู่กลางอากาศ ขณะที่ถูกชาร์ไป่โยนขึ้นไป เขาก็ถูกปีศาจอสรพิษจับตัวได้ในทันที ทุกคนเฝ้าดูด้วยความสยดสยองเมื่อปีศาจอสรพิษกัดไปที่ไป๋อี้อย่างดุเดือดและในครั้งนี้ทำให้ไป๋อี้สูญเสียพลังงานในการหลบหนีขณะอยู่กลางอากาศ แม้ว่าทุกคนจะมีความเชื่อมั่นในตัวไป๋อี้ แต่ทว่าไป๋อี้จะรับมือกับมันได้อย่างไรในเวลานี้?

  ในความเป็นจริง ไป๋อี้คิดอะไรในใจไม่ออกในตอนนี้ มันสายเกินไปที่จะมาคิดในเวลาแบบนี้ ไป๋อี้แทงมันโดยไม่รู้ตัวด้วยดาบคะตะนะ โดยเขาเล็งไปที่เขี้ยวในปากของปีศาจอสรพิษยักษ์

  แช้บ!

  ปากใหญ่ของปีศาจอสรพิษที่พุ่งเข้ามาอย่างหนักหน่วงยังไม่ทันได้กัดเข้าที่ไป๋อี้ด้วยซ้ำ เขี้ยวของมันก็โดนทัดทานด้วยปลายดาบคะตะนะ จากนั้นไป๋อี้ที่ถือดาบอยู่ก็กระแทกเข้าไปอีก จนเลือดและน้ำลายในปากของปีศาจอสรพิษยักษ์กระเซ็นออกมาสาดใส่ใบหน้าของไป๋อี้ เมื่อถึงเวลานี้ไป๋อี้ก็โผไปที่ประตูลิฟต์ ขณะที่เขาผ่านประตูลิฟต์ไปไป๋อี้ก็จับประตูด้วยมือซ้ายอย่างหนักหน่วงและเหวี่ยงร่างของเขาไปด้านข้างอย่างแรง จากนั้นก็ทะยานร่างของเขาไปที่ปุ่มปิดลิฟต์

  เสียงโครมครามดังขึ้นเมื่อไป๋อี้กระแทกตัวเข้าไปในลิฟต์ ปีศาจอสรพิษเฉียดแฉลบเสื้อผ้าของไป๋อี้มาและรีบตามหลังไป๋อี้เข้าไป

  ในเวลานี้ลิฟต์กำลังปิดลงอย่างช้า ๆ ภายในห้วงเวลาไม่กี่วินาทีนี้เป็นช่วงที่เลวร้ายที่สุด โดยปกติลิฟต์จะปิดสนิทก่อนที่จะสามารถกดปุ่มเคลื่อนที่ได้และประตูจะเปิดขึ้นอีกครั้งเมื่อมีบางสิ่งบางอย่างจับคั่นลิฟต์ไว้เพื่อความปลอดภัยส่วนบุคคล แต่ในเวลานี้สิ่งนั้นกลับกลายเป็นสิ่งที่ร้ายแรงที่สุด

  ไป๋อี้ไม่ได้ออกไปในทันที ในเวลานี้หากเขาเอาตัวออกไปนั่นหมายความว่าจะเป็นการสูญเสียเป้าหมายที่จะล่อปีศาจอสรพิษเข้ามาอย่างสิ้นเชิง ลิฟต์มีขนาดใหญ่มากจึงไม่มีปัญหากับขนาดของปีศาจอสรพิษที่จะเข้ามาอย่างสมบูรณ์แบบทั้งตัว แต่หลังจากที่มันไล่ตามเข้ามามันก็กัดไปที่ไป๋อี้ทันที ในตอนนี้ไป๋อี้พยายามอย่างเต็มที่ที่จะหลีกเลี่ยงการเข้าไปในลิฟต์ เขาพยายามทำให้ลิฟต์ปิด

  อย่างไรก็ตามการการหลบเลี่ยงปีศาจอสรพิษยักษ์ในสถานที่เล็กๆเช่นนี้ แค่คิดดูก็รู้แล้วว่ามันน่าตื่นเต้นแค่ไหน เพียงไม่ถึงสองวินาทีไป๋อี้ก็ถูกดึงตัวถึงสองครั้ง การถูกดึงเพียงเท่านั้นทำให้กระดูกของไป๋อี้แทบหัก ในขณะที่ตอนนี้ประตูลิฟต์ใกล้จะปิดลงเต็มทีเแล้ว

  “ออกมาเร็ว ไป๋อี้!” วูล์ฟตะโกนจากด้านนอก

  “ออกมา ไป๋อี้ออกมาเร็วเข้า!” คนอื่น ๆ ก็ส่งเสียงตะโกนเช่นกัน ลิฟต์ตัวนี้ใหญ่มาก แต่ประตูกำลังจะปิดลง ถ้าหากไป๋อี้ยังไม่ออกมาเขาจะไม่มีโอกาสนั้นแล้ว

  เมื่อได้ยินเสียงของเพื่อน ๆ ไป๋อี้ก็ปลุกจิตวิญญาณของเขาขึ้นมาทันทีก่อนจะรีบพุ่งตัวออกไปข้างนอก ในขณะที่กำลังวิ่งไป๋อี้ก็หันกลับมาและกระโดดถอยหลังเผชิญหน้ากับปีศาจอสรพิษอีกครั้ง ถ้าหากเอาแต่หนีออกมาอย่างเดียวไม่ตอบโต้จะมีความเป็นไปได้ 100% ที่จะถูกปีศาจอสรพิษตัวนั้นกัดจากด้านหลังได้

  แต่คราวนี้ ทันทีที่ดาบคะตะนะของไป๋อี้ยื่นออกมา หนวดของมันก็พุ่งมาอยู่ข้าง ๆ ผลกระทบที่รุนแรงทำให้ดาบคะตะนะของไป๋อี้หลุดจากมือเขาทันทีและร่างของไป๋อี้ก็ถูกแรงมหาศาลนี้ผละออกไปเช่นกัน ในเวลานี้คนอื่น ๆ ต่างมองฉากนี้ด้วยความหวาดกลัว ไป๋อี้เองก็เบิกตากว้าง …… เขากำลังจะตายที่นี่อย่างนั้นหรือ?

  ฉันไม่ยอมให้เป็นอย่างนั้นแน่!

  ทันใดนั้นรูม่านตาของไป๋อี้ก็ควบแน่นอีกครั้งและมีเลือดไหลออกมา ปีศาจอสรพิษก็ดูเหมือนจะสับสนงุนงงและหยุดชะงักงันในชั่วขณะหนึ่ง ในตอนนั้นเองไป๋อี้ก็ได้กลิ้งตัวไปที่มุมลิฟต์ตามแรงที่ถูกเหวี่ยงออกไป ซึ่งขณะนี้ไป๋อี้เองก็ไม่รู้ว่าจะจัดการกับมันอย่างไร เขานั่งลงที่มุมจากนั้นก็มองไปที่มันที่กำลังสับสนเล็กน้อย แต่หลังจากนั้นมันก็เข้ากัดเขาอีกครั้ง

  ในเวลานี้แม้แต่ไป๋อี้ก็ยังฉายแววความสิ้นหวังผ่านทางดวงตาของเขา

  อย่างไรก็ตามในทันใดนั้นไป๋อี้ก็สังเกตเห็นว่าปากของปีศาจอสรพิษยักษ์หยุดชะงักอย่างกะทันหันพวกเขามองกันจากใบหน้าที่ห่างกันไม่ถึงสองสามเซนติเมตร เบื้องหน้าของเขาคือหลุมดำขนาดใหญ่ที่เต็มไปด้วยเขี้ยวและชิ้นเนื้อ นั่นทำให้หัวใจของไป๋อี้แทบหยุดเต้น ไป๋อี้ไม่ใช่เทพเจ้า เมื่อเขาต้องเผชิญกับอันตราย เขาก็พยายามอย่างเต็มที่ที่จะไม่หวั่นเกรงต่อสิ่งนั้นและจัดการกับมันด้วยวิธีที่สงบ แต่ในสถานการณ์ที่เกือบจะตายเช่นนี้ ไป๋อี้ก็รู้สึกกลัวเช่นกัน 

  ปีศาจอสรพิษยักษ์ ชนกระแทกเข้ากับปุ่มปิดลิฟต์!

  ไป๋อี้เพิ่งค้นพบในเวลานี้ เขาถอยกลับไปที่มุมลิฟต์โดยสัญชาตญาณซึ่งมุมทั้งสามด้านเป็นแผ่นโลหะผสมที่ทำมุมฉาก เนื่องจากปากของปีศาจมีขนาดใหญ่มากจนทำให้หลังจากที่กระแทกเข้ากับลิฟต์มันยังถูกกระแทกเข้ากับด้านบนด้วยอย่างจัง

  ไป๋อี้อ้าปากค้างและเหลือบมองไปที่ประตูลิฟต์ที่ปิดอยู่ไม่ไกลทางด้านซ้าย …… ต้องเปิดมันใช่ไหมต้องเปิดตอนนี้เท่านั้น ไม่เช่นนั้นได้จบเห่แน่ หลังจากที่ปล่อยปีศาจอสรพิษยักษ์ออกไปพวกเขาอาจจะไม่มีโอกาสล่อมันเข้าลิฟต์อีก

  หลังจากพบว่ามันไม่ได้กัดไป๋อี้ตามที่คาดไว้ ปีศาจอสรพิษก็งุนงงไปชั่วขณะแล้วจึงกัดอีกครั้ง มันพุ่งเข้าชนลิฟต์อย่างจัง แรงกระแทกที่รุนแรงทำให้ลิฟต์เกิดเสียงดังขึ้น

  วูล์ฟและคนอื่น ๆ ต่างตกตะลึงเมื่อเห็นไป๋อี้ถูกหนวดของมันเหวี่ยงออกไป เมื่อลิฟต์ปิดลงพวกเขาก็เห็นปีศาจอสรพิษยักษ์มุ่งหน้าไปยังเงาที่ไม่ต้องสงสัยเลยว่านั่นคือไป๋อี้ ทุกคนต่างจ้องมองไปที่ประตูลิฟต์ที่ปิดสนิท เฮลัวส์รีบวิ่งไปกดปุ่มเพื่อเปิดประตูลิฟต์อีกครั้ง คนอื่น ๆ ไม่ยอมแพ้ ถ้าไป๋อี้ต้องมาตาย พวกเขาคงจะยอมรับเรื่องนี้ไม่ได้อย่างแน่นอน

  ขณะที่ไป๋อี้ลังเลว่าจะเปิดลิฟต์อีกครั้งหรือไม่ เฮลัวส์ก็กดเปิดประตูลิฟต์อีกครั้ง

  ในตอนนี้ปีศาจอสรพิษกัดลิฟต์หลายต่อหลายครั้งจนอดไม่ได้ที่จะถอยออกมาระยะหนึ่ง เมื่อเห็นจังหวะช่องว่างในตอนนี้ไป๋อี้ไม่ได้คิดว่าต้องทำอย่างไร แต่ร่างกายของเขาก็พุ่งออกมาจากด้านข้างของปีศาจอสรพิษและรีบวิ่งไปที่ทางเข้าประตูซึ่งเปิดอยู่

  เสียงโครมครามจากการโจมตีของปีศาจอสรพิษยักษ์ทำให้เกิดความตกใจอย่างรุนแรงเพราะนั่นทำให้พื้นลิฟต์ทั้งหมดสั่นสะเทือนและแตกร้าว ประตูช่องว่างของลิฟต์ที่เพิ่งเปิดก็ยังเปิดอยู่ อย่างไรก็ตามเมื่อเห็นสถานการณ์เช่นนี้ไป๋อี้ก็อดดีใจไม่ได้ ช่องว่างนั่นเพียงพอที่เขาจะลอดผ่านไปได้ แต่ปีศาจอสรพิษไม่สามารถออกไปได้อย่างแน่นอน

  ไป๋อี้รีบวิ่งไปที่ขอบประตูและอยากจะรีบวิ่งออกไปในทันที แต่ทันใดนั้นไป๋อี้ก็รู้สึกได้ว่าเท้าของเขากระชับขึ้น ทันใดนั้นร่างของเขาก็ถูกดึงกลับไปจากทางด้านหลังมีหนวดพันรอบขาของไป๋อี้ไว้ เมื่อมือของไป๋อี้กำลังจะหลุดจากการยึดเกาะ กรงเล็บของวูล์ฟก็คว้าเข้าที่มือของเขาไว้ก่อนจะฉีกยิ้มให้ไป๋อี้

  มาได้ทันเวลาจริง ๆ!

  พลังอันทรงพลังของทั้งสองฝ่ายกำลังยืดเยื้อกันอยู่ ด้านหนึ่งพันขาซ้ายของไป๋อี้ ส่วนอีกด้านหนึ่งจับมือขวาของไป๋อี้ไว้ ไป๋อี้รู้สึกว่าเขากำลังจะขาดเป็นสองท่อน ในขณะนั้นไป๋อี้หันหน้ากลับไปอย่างสุดแรง เขาดึงเอามีดทำครัวออกมาจากข้างหลังและฟันเข้าที่หนวดซึ่งพันรอบขาของเขาอยู่อย่างรุนแรง

  ภายใต้การฟาดฟันที่สิ้นหวังของไป๋อี้ ในที่สุดหนวดก็คลายออก เขาจึงใช้โอกาสนี้ในการหลบหนีทันใดนั้นกลุ่มของวูล์ฟก็ช่วยกันดึงไป๋อี้ออกจากลิฟต์ ส่วนทางด้านหลังไป๋อี้นั้นปีศาจอสรพิษยักษ์ก็ฟาดศีรษะเข้ากับเหนือประตูลิฟต์อย่างรุนแรง จนกระทั่งแม้แต่ประตูโลหะผสมก็ถูกกระแทกออกมา เมื่อเห็นประตูลิฟต์ที่ยื่นออกมาจากการถูกกระแทกอย่างต่อเนื่อง ทุกคนก็ตกใจเล็กน้อย มันมีแรงมหาศาลและรุนแรงเหลือเกิน

  “ทำลายเพดานด้านบนลิฟต์และตัดสายเคเบิลเร็วเข้า!” ไป๋อี้พูดกับทุกคน

  หลังจากได้ยินสิ่งที่ไป๋อี้พูด ทุกคนก็เริ่มทำลายเพดานด้านบนลิฟต์ทันทีและไม่ลืมทำลายลิฟต์ก่อนที่ปีศาจอสรพิษจะทันได้ออกมา มิฉะนั้นถ้ามันออกมาอีกครั้ง พวกเขาคงไม่สามารถคิดวิธีอื่นในการจัดการกับมันได้อีกแล้ว

 

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด

[นิยายแปล] มหาวิบัติยีนกลายพันธุ์ 87 ความดุเดือดอย่างแท้จริง

Now you are reading [นิยายแปล] มหาวิบัติยีนกลายพันธุ์ Chapter 87 ความดุเดือดอย่างแท้จริง at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

  ต้องดำเนินการให้เร็วที่สุด!

  ทุกคนตัดสินว่าปีศาจอสรพิษไม่ใช่สิ่งที่พวกเขาสามารถต้านทานได้ในตอนนี้ ถ้าหากสภาพแวดล้อมไม่สะดวกกับการเคลื่อนไหวของปีศาจอสรพิษเช่นนี้ เกรงว่าอาจมีคนถูกมันกัดเข้าได้ แต่ถึงอย่างนั้นร่างกายของปีศาจอสรพิษก็บีบตัวเบียดเสียดแทรกเข้ามา นั่นทำให้ทุกคนต้องหลบซ่อนตัวในสถานการณ์ที่จนมุมเช่นนี้ ขณะที่วูล์ฟซึ่งเป็นคนที่ร่างกายใหญ่โตกำยำที่สุดไม่รู้ว่ากระดูกของเขาถูกบดขยี้ไปกี่ชิ้นแล้ว วูล์ฟไม่สามารถแม้แต่จะยกง้าวของเขาขึ้นมาได้

  หลังจากตัดสินเรื่องนี้ได้เช่นนั้น ไป๋อี้ก็วิ่งเข้าหาปีศาจอสรพิษยักษ์ทันที ระหว่างครึ่งทางก่อนถึงตัวมัน ปีศาจอสรพิษก็โจมตีไปทั่วอย่างมั่ว ๆ ดวงตาของไป๋อี้จับวิถีของปีศาจอสรพิษได้ เขาปรากฏตัวในพริบตาผ่านช่องว่าง จากนั้นก็พุ่งไปที่ด้านหน้าของปีศาจอสรพิษยักษ์ด้วยความเร็วสูง

  ในเวลานี้มันกำลังหันหน้าไปทางลิฟต์ ด้วยความแข็งแกร่งของไป๋อี้ในขณะนี้จึงไม่มีความสามารถใด ๆ ที่จะบังคับทิศทางของปีศาจอสรพิษยักษ์ได้ เว้นแต่จะมันจะเปลี่ยนทิศทางด้วยตนเอง เช่นเหยื่อล่อ ……!

  ไป๋อี้ฟันดาบอย่างรุนแรงลงบนหนวดหนวดของมันจนกระเพื่อม แต่ไป๋อี้ไม่ได้ตัดมันออกด้วยดาบเล่มนั้นของเขา เมื่อหนวดอีกเส้นขยับมารวมกัน ดวงตาของไป๋อี้ก็เบิกกว้าง

  ตามไล่ล่าฉันสิ!

  ทันใดนั้นปีศาจอสรพิษก็เคลื่อนไหวอย่างดุดันจากการโจมตีของไป๋อี้ดูราวกับมันกินยาปลุกอารมณ์ก็ไม่ปาน มันละทิ้งคนอื่นไว้ข้างหลังทันทีและพุ่งเข้ากัดไป๋อี้อย่างดุเดือด

  “ชาร์ไป่ใช้แรงจากหางโยนฉันเข้าไปในลิฟต์” ไป๋อี้ตะโกนบอกชาร์ไป่ โดยไม่รู้ว่าชาร์ไป่เข้าใจหรือไม่ หลังจากปีศาจอสรพิษยักษ์หันกลับมา มันก็พุ่งเข้าใส่ไป๋อี้ด้วยความเร็วที่น่าประหลาดใจ ในตอนนี้ไป๋อี้คว้าหางของชาร์ไป่ไว้ทันที ซึ่งชาร์ไป่เองก็เข้าใจในคำพูดของไป๋อี้ จากนั้นหางที่หนาของมันก็กระแทกส่งไป๋อี้ไปทางลิฟต์

  ทันใดนั้นอาหารอันโอชะที่กำลังจะเข้าถึงปากของมันก็หายไป ปีศาจอสรพิษยักษ์โกรธมากขึ้นไปอีก ปากขนาดใหญ่ของมันตะปบเข้าที่หางของชาร์ไป่อย่างแรง ก่อนที่มันจะถอนออก ทันใดนั้นชาร์ไป่ก็ส่งเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดออกมา ชาร์ไป่พยายามดิ้นรนอย่างบ้าคลั่ง หางของชาร์ไป่หัก จากนั้นมันก็รีบหลบไปทางด้านข้าง ถ้าไม่ใช่เพราะมันตัดสินใจอย่างเด็ดขาดและทันท่วงทีแบบนี้เกรงว่าชาร์ไป่คงจะถูกหนวดของมันจับใส่เข้าไปในปากอย่างแน่นอน

  ตามฉันมาสิ!

  เมื่อร่างของไป๋อี้ถูกเหวี่ยงไปในอากาศเขาก็หันกลับมาและลืมตาขึ้นอีกครั้งโดยส่งกระแสสะกดจิตปีศาจอสรพิษ แน่นอนว่าหลังจากมันผละออกจากหางของชาร์ไป่มันก็ไม่ได้ไล่ตามชาร์ไป่ต่อ แต่กลับหันมาไล่ล่าไป๋อี้ทันที

  พระเจ้าเท่านั้นที่รู้ดีว่าหัวงูสามารถพุ่งเข้ากัดได้เร็วเพียงใด ไป๋อี้ลอยอยู่กลางอากาศ ขณะที่ถูกชาร์ไป่โยนขึ้นไป เขาก็ถูกปีศาจอสรพิษจับตัวได้ในทันที ทุกคนเฝ้าดูด้วยความสยดสยองเมื่อปีศาจอสรพิษกัดไปที่ไป๋อี้อย่างดุเดือดและในครั้งนี้ทำให้ไป๋อี้สูญเสียพลังงานในการหลบหนีขณะอยู่กลางอากาศ แม้ว่าทุกคนจะมีความเชื่อมั่นในตัวไป๋อี้ แต่ทว่าไป๋อี้จะรับมือกับมันได้อย่างไรในเวลานี้?

  ในความเป็นจริง ไป๋อี้คิดอะไรในใจไม่ออกในตอนนี้ มันสายเกินไปที่จะมาคิดในเวลาแบบนี้ ไป๋อี้แทงมันโดยไม่รู้ตัวด้วยดาบคะตะนะ โดยเขาเล็งไปที่เขี้ยวในปากของปีศาจอสรพิษยักษ์

  แช้บ!

  ปากใหญ่ของปีศาจอสรพิษที่พุ่งเข้ามาอย่างหนักหน่วงยังไม่ทันได้กัดเข้าที่ไป๋อี้ด้วยซ้ำ เขี้ยวของมันก็โดนทัดทานด้วยปลายดาบคะตะนะ จากนั้นไป๋อี้ที่ถือดาบอยู่ก็กระแทกเข้าไปอีก จนเลือดและน้ำลายในปากของปีศาจอสรพิษยักษ์กระเซ็นออกมาสาดใส่ใบหน้าของไป๋อี้ เมื่อถึงเวลานี้ไป๋อี้ก็โผไปที่ประตูลิฟต์ ขณะที่เขาผ่านประตูลิฟต์ไปไป๋อี้ก็จับประตูด้วยมือซ้ายอย่างหนักหน่วงและเหวี่ยงร่างของเขาไปด้านข้างอย่างแรง จากนั้นก็ทะยานร่างของเขาไปที่ปุ่มปิดลิฟต์

  เสียงโครมครามดังขึ้นเมื่อไป๋อี้กระแทกตัวเข้าไปในลิฟต์ ปีศาจอสรพิษเฉียดแฉลบเสื้อผ้าของไป๋อี้มาและรีบตามหลังไป๋อี้เข้าไป

  ในเวลานี้ลิฟต์กำลังปิดลงอย่างช้า ๆ ภายในห้วงเวลาไม่กี่วินาทีนี้เป็นช่วงที่เลวร้ายที่สุด โดยปกติลิฟต์จะปิดสนิทก่อนที่จะสามารถกดปุ่มเคลื่อนที่ได้และประตูจะเปิดขึ้นอีกครั้งเมื่อมีบางสิ่งบางอย่างจับคั่นลิฟต์ไว้เพื่อความปลอดภัยส่วนบุคคล แต่ในเวลานี้สิ่งนั้นกลับกลายเป็นสิ่งที่ร้ายแรงที่สุด

  ไป๋อี้ไม่ได้ออกไปในทันที ในเวลานี้หากเขาเอาตัวออกไปนั่นหมายความว่าจะเป็นการสูญเสียเป้าหมายที่จะล่อปีศาจอสรพิษเข้ามาอย่างสิ้นเชิง ลิฟต์มีขนาดใหญ่มากจึงไม่มีปัญหากับขนาดของปีศาจอสรพิษที่จะเข้ามาอย่างสมบูรณ์แบบทั้งตัว แต่หลังจากที่มันไล่ตามเข้ามามันก็กัดไปที่ไป๋อี้ทันที ในตอนนี้ไป๋อี้พยายามอย่างเต็มที่ที่จะหลีกเลี่ยงการเข้าไปในลิฟต์ เขาพยายามทำให้ลิฟต์ปิด

  อย่างไรก็ตามการการหลบเลี่ยงปีศาจอสรพิษยักษ์ในสถานที่เล็กๆเช่นนี้ แค่คิดดูก็รู้แล้วว่ามันน่าตื่นเต้นแค่ไหน เพียงไม่ถึงสองวินาทีไป๋อี้ก็ถูกดึงตัวถึงสองครั้ง การถูกดึงเพียงเท่านั้นทำให้กระดูกของไป๋อี้แทบหัก ในขณะที่ตอนนี้ประตูลิฟต์ใกล้จะปิดลงเต็มทีเแล้ว

  “ออกมาเร็ว ไป๋อี้!” วูล์ฟตะโกนจากด้านนอก

  “ออกมา ไป๋อี้ออกมาเร็วเข้า!” คนอื่น ๆ ก็ส่งเสียงตะโกนเช่นกัน ลิฟต์ตัวนี้ใหญ่มาก แต่ประตูกำลังจะปิดลง ถ้าหากไป๋อี้ยังไม่ออกมาเขาจะไม่มีโอกาสนั้นแล้ว

  เมื่อได้ยินเสียงของเพื่อน ๆ ไป๋อี้ก็ปลุกจิตวิญญาณของเขาขึ้นมาทันทีก่อนจะรีบพุ่งตัวออกไปข้างนอก ในขณะที่กำลังวิ่งไป๋อี้ก็หันกลับมาและกระโดดถอยหลังเผชิญหน้ากับปีศาจอสรพิษอีกครั้ง ถ้าหากเอาแต่หนีออกมาอย่างเดียวไม่ตอบโต้จะมีความเป็นไปได้ 100% ที่จะถูกปีศาจอสรพิษตัวนั้นกัดจากด้านหลังได้

  แต่คราวนี้ ทันทีที่ดาบคะตะนะของไป๋อี้ยื่นออกมา หนวดของมันก็พุ่งมาอยู่ข้าง ๆ ผลกระทบที่รุนแรงทำให้ดาบคะตะนะของไป๋อี้หลุดจากมือเขาทันทีและร่างของไป๋อี้ก็ถูกแรงมหาศาลนี้ผละออกไปเช่นกัน ในเวลานี้คนอื่น ๆ ต่างมองฉากนี้ด้วยความหวาดกลัว ไป๋อี้เองก็เบิกตากว้าง …… เขากำลังจะตายที่นี่อย่างนั้นหรือ?

  ฉันไม่ยอมให้เป็นอย่างนั้นแน่!

  ทันใดนั้นรูม่านตาของไป๋อี้ก็ควบแน่นอีกครั้งและมีเลือดไหลออกมา ปีศาจอสรพิษก็ดูเหมือนจะสับสนงุนงงและหยุดชะงักงันในชั่วขณะหนึ่ง ในตอนนั้นเองไป๋อี้ก็ได้กลิ้งตัวไปที่มุมลิฟต์ตามแรงที่ถูกเหวี่ยงออกไป ซึ่งขณะนี้ไป๋อี้เองก็ไม่รู้ว่าจะจัดการกับมันอย่างไร เขานั่งลงที่มุมจากนั้นก็มองไปที่มันที่กำลังสับสนเล็กน้อย แต่หลังจากนั้นมันก็เข้ากัดเขาอีกครั้ง

  ในเวลานี้แม้แต่ไป๋อี้ก็ยังฉายแววความสิ้นหวังผ่านทางดวงตาของเขา

  อย่างไรก็ตามในทันใดนั้นไป๋อี้ก็สังเกตเห็นว่าปากของปีศาจอสรพิษยักษ์หยุดชะงักอย่างกะทันหันพวกเขามองกันจากใบหน้าที่ห่างกันไม่ถึงสองสามเซนติเมตร เบื้องหน้าของเขาคือหลุมดำขนาดใหญ่ที่เต็มไปด้วยเขี้ยวและชิ้นเนื้อ นั่นทำให้หัวใจของไป๋อี้แทบหยุดเต้น ไป๋อี้ไม่ใช่เทพเจ้า เมื่อเขาต้องเผชิญกับอันตราย เขาก็พยายามอย่างเต็มที่ที่จะไม่หวั่นเกรงต่อสิ่งนั้นและจัดการกับมันด้วยวิธีที่สงบ แต่ในสถานการณ์ที่เกือบจะตายเช่นนี้ ไป๋อี้ก็รู้สึกกลัวเช่นกัน 

  ปีศาจอสรพิษยักษ์ ชนกระแทกเข้ากับปุ่มปิดลิฟต์!

  ไป๋อี้เพิ่งค้นพบในเวลานี้ เขาถอยกลับไปที่มุมลิฟต์โดยสัญชาตญาณซึ่งมุมทั้งสามด้านเป็นแผ่นโลหะผสมที่ทำมุมฉาก เนื่องจากปากของปีศาจมีขนาดใหญ่มากจนทำให้หลังจากที่กระแทกเข้ากับลิฟต์มันยังถูกกระแทกเข้ากับด้านบนด้วยอย่างจัง

  ไป๋อี้อ้าปากค้างและเหลือบมองไปที่ประตูลิฟต์ที่ปิดอยู่ไม่ไกลทางด้านซ้าย …… ต้องเปิดมันใช่ไหมต้องเปิดตอนนี้เท่านั้น ไม่เช่นนั้นได้จบเห่แน่ หลังจากที่ปล่อยปีศาจอสรพิษยักษ์ออกไปพวกเขาอาจจะไม่มีโอกาสล่อมันเข้าลิฟต์อีก

  หลังจากพบว่ามันไม่ได้กัดไป๋อี้ตามที่คาดไว้ ปีศาจอสรพิษก็งุนงงไปชั่วขณะแล้วจึงกัดอีกครั้ง มันพุ่งเข้าชนลิฟต์อย่างจัง แรงกระแทกที่รุนแรงทำให้ลิฟต์เกิดเสียงดังขึ้น

  วูล์ฟและคนอื่น ๆ ต่างตกตะลึงเมื่อเห็นไป๋อี้ถูกหนวดของมันเหวี่ยงออกไป เมื่อลิฟต์ปิดลงพวกเขาก็เห็นปีศาจอสรพิษยักษ์มุ่งหน้าไปยังเงาที่ไม่ต้องสงสัยเลยว่านั่นคือไป๋อี้ ทุกคนต่างจ้องมองไปที่ประตูลิฟต์ที่ปิดสนิท เฮลัวส์รีบวิ่งไปกดปุ่มเพื่อเปิดประตูลิฟต์อีกครั้ง คนอื่น ๆ ไม่ยอมแพ้ ถ้าไป๋อี้ต้องมาตาย พวกเขาคงจะยอมรับเรื่องนี้ไม่ได้อย่างแน่นอน

  ขณะที่ไป๋อี้ลังเลว่าจะเปิดลิฟต์อีกครั้งหรือไม่ เฮลัวส์ก็กดเปิดประตูลิฟต์อีกครั้ง

  ในตอนนี้ปีศาจอสรพิษกัดลิฟต์หลายต่อหลายครั้งจนอดไม่ได้ที่จะถอยออกมาระยะหนึ่ง เมื่อเห็นจังหวะช่องว่างในตอนนี้ไป๋อี้ไม่ได้คิดว่าต้องทำอย่างไร แต่ร่างกายของเขาก็พุ่งออกมาจากด้านข้างของปีศาจอสรพิษและรีบวิ่งไปที่ทางเข้าประตูซึ่งเปิดอยู่

  เสียงโครมครามจากการโจมตีของปีศาจอสรพิษยักษ์ทำให้เกิดความตกใจอย่างรุนแรงเพราะนั่นทำให้พื้นลิฟต์ทั้งหมดสั่นสะเทือนและแตกร้าว ประตูช่องว่างของลิฟต์ที่เพิ่งเปิดก็ยังเปิดอยู่ อย่างไรก็ตามเมื่อเห็นสถานการณ์เช่นนี้ไป๋อี้ก็อดดีใจไม่ได้ ช่องว่างนั่นเพียงพอที่เขาจะลอดผ่านไปได้ แต่ปีศาจอสรพิษไม่สามารถออกไปได้อย่างแน่นอน

  ไป๋อี้รีบวิ่งไปที่ขอบประตูและอยากจะรีบวิ่งออกไปในทันที แต่ทันใดนั้นไป๋อี้ก็รู้สึกได้ว่าเท้าของเขากระชับขึ้น ทันใดนั้นร่างของเขาก็ถูกดึงกลับไปจากทางด้านหลังมีหนวดพันรอบขาของไป๋อี้ไว้ เมื่อมือของไป๋อี้กำลังจะหลุดจากการยึดเกาะ กรงเล็บของวูล์ฟก็คว้าเข้าที่มือของเขาไว้ก่อนจะฉีกยิ้มให้ไป๋อี้

  มาได้ทันเวลาจริง ๆ!

  พลังอันทรงพลังของทั้งสองฝ่ายกำลังยืดเยื้อกันอยู่ ด้านหนึ่งพันขาซ้ายของไป๋อี้ ส่วนอีกด้านหนึ่งจับมือขวาของไป๋อี้ไว้ ไป๋อี้รู้สึกว่าเขากำลังจะขาดเป็นสองท่อน ในขณะนั้นไป๋อี้หันหน้ากลับไปอย่างสุดแรง เขาดึงเอามีดทำครัวออกมาจากข้างหลังและฟันเข้าที่หนวดซึ่งพันรอบขาของเขาอยู่อย่างรุนแรง

  ภายใต้การฟาดฟันที่สิ้นหวังของไป๋อี้ ในที่สุดหนวดก็คลายออก เขาจึงใช้โอกาสนี้ในการหลบหนีทันใดนั้นกลุ่มของวูล์ฟก็ช่วยกันดึงไป๋อี้ออกจากลิฟต์ ส่วนทางด้านหลังไป๋อี้นั้นปีศาจอสรพิษยักษ์ก็ฟาดศีรษะเข้ากับเหนือประตูลิฟต์อย่างรุนแรง จนกระทั่งแม้แต่ประตูโลหะผสมก็ถูกกระแทกออกมา เมื่อเห็นประตูลิฟต์ที่ยื่นออกมาจากการถูกกระแทกอย่างต่อเนื่อง ทุกคนก็ตกใจเล็กน้อย มันมีแรงมหาศาลและรุนแรงเหลือเกิน

  “ทำลายเพดานด้านบนลิฟต์และตัดสายเคเบิลเร็วเข้า!” ไป๋อี้พูดกับทุกคน

  หลังจากได้ยินสิ่งที่ไป๋อี้พูด ทุกคนก็เริ่มทำลายเพดานด้านบนลิฟต์ทันทีและไม่ลืมทำลายลิฟต์ก่อนที่ปีศาจอสรพิษจะทันได้ออกมา มิฉะนั้นถ้ามันออกมาอีกครั้ง พวกเขาคงไม่สามารถคิดวิธีอื่นในการจัดการกับมันได้อีกแล้ว

 

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด

[นิยายแปล] มหาวิบัติยีนกลายพันธุ์ 87 ความดุเดือดอย่างแท้จริง

Now you are reading [นิยายแปล] มหาวิบัติยีนกลายพันธุ์ Chapter 87 ความดุเดือดอย่างแท้จริง at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

  ต้องดำเนินการให้เร็วที่สุด!

  ทุกคนตัดสินว่าปีศาจอสรพิษไม่ใช่สิ่งที่พวกเขาสามารถต้านทานได้ในตอนนี้ ถ้าหากสภาพแวดล้อมไม่สะดวกกับการเคลื่อนไหวของปีศาจอสรพิษเช่นนี้ เกรงว่าอาจมีคนถูกมันกัดเข้าได้ แต่ถึงอย่างนั้นร่างกายของปีศาจอสรพิษก็บีบตัวเบียดเสียดแทรกเข้ามา นั่นทำให้ทุกคนต้องหลบซ่อนตัวในสถานการณ์ที่จนมุมเช่นนี้ ขณะที่วูล์ฟซึ่งเป็นคนที่ร่างกายใหญ่โตกำยำที่สุดไม่รู้ว่ากระดูกของเขาถูกบดขยี้ไปกี่ชิ้นแล้ว วูล์ฟไม่สามารถแม้แต่จะยกง้าวของเขาขึ้นมาได้

  หลังจากตัดสินเรื่องนี้ได้เช่นนั้น ไป๋อี้ก็วิ่งเข้าหาปีศาจอสรพิษยักษ์ทันที ระหว่างครึ่งทางก่อนถึงตัวมัน ปีศาจอสรพิษก็โจมตีไปทั่วอย่างมั่ว ๆ ดวงตาของไป๋อี้จับวิถีของปีศาจอสรพิษได้ เขาปรากฏตัวในพริบตาผ่านช่องว่าง จากนั้นก็พุ่งไปที่ด้านหน้าของปีศาจอสรพิษยักษ์ด้วยความเร็วสูง

  ในเวลานี้มันกำลังหันหน้าไปทางลิฟต์ ด้วยความแข็งแกร่งของไป๋อี้ในขณะนี้จึงไม่มีความสามารถใด ๆ ที่จะบังคับทิศทางของปีศาจอสรพิษยักษ์ได้ เว้นแต่จะมันจะเปลี่ยนทิศทางด้วยตนเอง เช่นเหยื่อล่อ ……!

  ไป๋อี้ฟันดาบอย่างรุนแรงลงบนหนวดหนวดของมันจนกระเพื่อม แต่ไป๋อี้ไม่ได้ตัดมันออกด้วยดาบเล่มนั้นของเขา เมื่อหนวดอีกเส้นขยับมารวมกัน ดวงตาของไป๋อี้ก็เบิกกว้าง

  ตามไล่ล่าฉันสิ!

  ทันใดนั้นปีศาจอสรพิษก็เคลื่อนไหวอย่างดุดันจากการโจมตีของไป๋อี้ดูราวกับมันกินยาปลุกอารมณ์ก็ไม่ปาน มันละทิ้งคนอื่นไว้ข้างหลังทันทีและพุ่งเข้ากัดไป๋อี้อย่างดุเดือด

  “ชาร์ไป่ใช้แรงจากหางโยนฉันเข้าไปในลิฟต์” ไป๋อี้ตะโกนบอกชาร์ไป่ โดยไม่รู้ว่าชาร์ไป่เข้าใจหรือไม่ หลังจากปีศาจอสรพิษยักษ์หันกลับมา มันก็พุ่งเข้าใส่ไป๋อี้ด้วยความเร็วที่น่าประหลาดใจ ในตอนนี้ไป๋อี้คว้าหางของชาร์ไป่ไว้ทันที ซึ่งชาร์ไป่เองก็เข้าใจในคำพูดของไป๋อี้ จากนั้นหางที่หนาของมันก็กระแทกส่งไป๋อี้ไปทางลิฟต์

  ทันใดนั้นอาหารอันโอชะที่กำลังจะเข้าถึงปากของมันก็หายไป ปีศาจอสรพิษยักษ์โกรธมากขึ้นไปอีก ปากขนาดใหญ่ของมันตะปบเข้าที่หางของชาร์ไป่อย่างแรง ก่อนที่มันจะถอนออก ทันใดนั้นชาร์ไป่ก็ส่งเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดออกมา ชาร์ไป่พยายามดิ้นรนอย่างบ้าคลั่ง หางของชาร์ไป่หัก จากนั้นมันก็รีบหลบไปทางด้านข้าง ถ้าไม่ใช่เพราะมันตัดสินใจอย่างเด็ดขาดและทันท่วงทีแบบนี้เกรงว่าชาร์ไป่คงจะถูกหนวดของมันจับใส่เข้าไปในปากอย่างแน่นอน

  ตามฉันมาสิ!

  เมื่อร่างของไป๋อี้ถูกเหวี่ยงไปในอากาศเขาก็หันกลับมาและลืมตาขึ้นอีกครั้งโดยส่งกระแสสะกดจิตปีศาจอสรพิษ แน่นอนว่าหลังจากมันผละออกจากหางของชาร์ไป่มันก็ไม่ได้ไล่ตามชาร์ไป่ต่อ แต่กลับหันมาไล่ล่าไป๋อี้ทันที

  พระเจ้าเท่านั้นที่รู้ดีว่าหัวงูสามารถพุ่งเข้ากัดได้เร็วเพียงใด ไป๋อี้ลอยอยู่กลางอากาศ ขณะที่ถูกชาร์ไป่โยนขึ้นไป เขาก็ถูกปีศาจอสรพิษจับตัวได้ในทันที ทุกคนเฝ้าดูด้วยความสยดสยองเมื่อปีศาจอสรพิษกัดไปที่ไป๋อี้อย่างดุเดือดและในครั้งนี้ทำให้ไป๋อี้สูญเสียพลังงานในการหลบหนีขณะอยู่กลางอากาศ แม้ว่าทุกคนจะมีความเชื่อมั่นในตัวไป๋อี้ แต่ทว่าไป๋อี้จะรับมือกับมันได้อย่างไรในเวลานี้?

  ในความเป็นจริง ไป๋อี้คิดอะไรในใจไม่ออกในตอนนี้ มันสายเกินไปที่จะมาคิดในเวลาแบบนี้ ไป๋อี้แทงมันโดยไม่รู้ตัวด้วยดาบคะตะนะ โดยเขาเล็งไปที่เขี้ยวในปากของปีศาจอสรพิษยักษ์

  แช้บ!

  ปากใหญ่ของปีศาจอสรพิษที่พุ่งเข้ามาอย่างหนักหน่วงยังไม่ทันได้กัดเข้าที่ไป๋อี้ด้วยซ้ำ เขี้ยวของมันก็โดนทัดทานด้วยปลายดาบคะตะนะ จากนั้นไป๋อี้ที่ถือดาบอยู่ก็กระแทกเข้าไปอีก จนเลือดและน้ำลายในปากของปีศาจอสรพิษยักษ์กระเซ็นออกมาสาดใส่ใบหน้าของไป๋อี้ เมื่อถึงเวลานี้ไป๋อี้ก็โผไปที่ประตูลิฟต์ ขณะที่เขาผ่านประตูลิฟต์ไปไป๋อี้ก็จับประตูด้วยมือซ้ายอย่างหนักหน่วงและเหวี่ยงร่างของเขาไปด้านข้างอย่างแรง จากนั้นก็ทะยานร่างของเขาไปที่ปุ่มปิดลิฟต์

  เสียงโครมครามดังขึ้นเมื่อไป๋อี้กระแทกตัวเข้าไปในลิฟต์ ปีศาจอสรพิษเฉียดแฉลบเสื้อผ้าของไป๋อี้มาและรีบตามหลังไป๋อี้เข้าไป

  ในเวลานี้ลิฟต์กำลังปิดลงอย่างช้า ๆ ภายในห้วงเวลาไม่กี่วินาทีนี้เป็นช่วงที่เลวร้ายที่สุด โดยปกติลิฟต์จะปิดสนิทก่อนที่จะสามารถกดปุ่มเคลื่อนที่ได้และประตูจะเปิดขึ้นอีกครั้งเมื่อมีบางสิ่งบางอย่างจับคั่นลิฟต์ไว้เพื่อความปลอดภัยส่วนบุคคล แต่ในเวลานี้สิ่งนั้นกลับกลายเป็นสิ่งที่ร้ายแรงที่สุด

  ไป๋อี้ไม่ได้ออกไปในทันที ในเวลานี้หากเขาเอาตัวออกไปนั่นหมายความว่าจะเป็นการสูญเสียเป้าหมายที่จะล่อปีศาจอสรพิษเข้ามาอย่างสิ้นเชิง ลิฟต์มีขนาดใหญ่มากจึงไม่มีปัญหากับขนาดของปีศาจอสรพิษที่จะเข้ามาอย่างสมบูรณ์แบบทั้งตัว แต่หลังจากที่มันไล่ตามเข้ามามันก็กัดไปที่ไป๋อี้ทันที ในตอนนี้ไป๋อี้พยายามอย่างเต็มที่ที่จะหลีกเลี่ยงการเข้าไปในลิฟต์ เขาพยายามทำให้ลิฟต์ปิด

  อย่างไรก็ตามการการหลบเลี่ยงปีศาจอสรพิษยักษ์ในสถานที่เล็กๆเช่นนี้ แค่คิดดูก็รู้แล้วว่ามันน่าตื่นเต้นแค่ไหน เพียงไม่ถึงสองวินาทีไป๋อี้ก็ถูกดึงตัวถึงสองครั้ง การถูกดึงเพียงเท่านั้นทำให้กระดูกของไป๋อี้แทบหัก ในขณะที่ตอนนี้ประตูลิฟต์ใกล้จะปิดลงเต็มทีเแล้ว

  “ออกมาเร็ว ไป๋อี้!” วูล์ฟตะโกนจากด้านนอก

  “ออกมา ไป๋อี้ออกมาเร็วเข้า!” คนอื่น ๆ ก็ส่งเสียงตะโกนเช่นกัน ลิฟต์ตัวนี้ใหญ่มาก แต่ประตูกำลังจะปิดลง ถ้าหากไป๋อี้ยังไม่ออกมาเขาจะไม่มีโอกาสนั้นแล้ว

  เมื่อได้ยินเสียงของเพื่อน ๆ ไป๋อี้ก็ปลุกจิตวิญญาณของเขาขึ้นมาทันทีก่อนจะรีบพุ่งตัวออกไปข้างนอก ในขณะที่กำลังวิ่งไป๋อี้ก็หันกลับมาและกระโดดถอยหลังเผชิญหน้ากับปีศาจอสรพิษอีกครั้ง ถ้าหากเอาแต่หนีออกมาอย่างเดียวไม่ตอบโต้จะมีความเป็นไปได้ 100% ที่จะถูกปีศาจอสรพิษตัวนั้นกัดจากด้านหลังได้

  แต่คราวนี้ ทันทีที่ดาบคะตะนะของไป๋อี้ยื่นออกมา หนวดของมันก็พุ่งมาอยู่ข้าง ๆ ผลกระทบที่รุนแรงทำให้ดาบคะตะนะของไป๋อี้หลุดจากมือเขาทันทีและร่างของไป๋อี้ก็ถูกแรงมหาศาลนี้ผละออกไปเช่นกัน ในเวลานี้คนอื่น ๆ ต่างมองฉากนี้ด้วยความหวาดกลัว ไป๋อี้เองก็เบิกตากว้าง …… เขากำลังจะตายที่นี่อย่างนั้นหรือ?

  ฉันไม่ยอมให้เป็นอย่างนั้นแน่!

  ทันใดนั้นรูม่านตาของไป๋อี้ก็ควบแน่นอีกครั้งและมีเลือดไหลออกมา ปีศาจอสรพิษก็ดูเหมือนจะสับสนงุนงงและหยุดชะงักงันในชั่วขณะหนึ่ง ในตอนนั้นเองไป๋อี้ก็ได้กลิ้งตัวไปที่มุมลิฟต์ตามแรงที่ถูกเหวี่ยงออกไป ซึ่งขณะนี้ไป๋อี้เองก็ไม่รู้ว่าจะจัดการกับมันอย่างไร เขานั่งลงที่มุมจากนั้นก็มองไปที่มันที่กำลังสับสนเล็กน้อย แต่หลังจากนั้นมันก็เข้ากัดเขาอีกครั้ง

  ในเวลานี้แม้แต่ไป๋อี้ก็ยังฉายแววความสิ้นหวังผ่านทางดวงตาของเขา

  อย่างไรก็ตามในทันใดนั้นไป๋อี้ก็สังเกตเห็นว่าปากของปีศาจอสรพิษยักษ์หยุดชะงักอย่างกะทันหันพวกเขามองกันจากใบหน้าที่ห่างกันไม่ถึงสองสามเซนติเมตร เบื้องหน้าของเขาคือหลุมดำขนาดใหญ่ที่เต็มไปด้วยเขี้ยวและชิ้นเนื้อ นั่นทำให้หัวใจของไป๋อี้แทบหยุดเต้น ไป๋อี้ไม่ใช่เทพเจ้า เมื่อเขาต้องเผชิญกับอันตราย เขาก็พยายามอย่างเต็มที่ที่จะไม่หวั่นเกรงต่อสิ่งนั้นและจัดการกับมันด้วยวิธีที่สงบ แต่ในสถานการณ์ที่เกือบจะตายเช่นนี้ ไป๋อี้ก็รู้สึกกลัวเช่นกัน 

  ปีศาจอสรพิษยักษ์ ชนกระแทกเข้ากับปุ่มปิดลิฟต์!

  ไป๋อี้เพิ่งค้นพบในเวลานี้ เขาถอยกลับไปที่มุมลิฟต์โดยสัญชาตญาณซึ่งมุมทั้งสามด้านเป็นแผ่นโลหะผสมที่ทำมุมฉาก เนื่องจากปากของปีศาจมีขนาดใหญ่มากจนทำให้หลังจากที่กระแทกเข้ากับลิฟต์มันยังถูกกระแทกเข้ากับด้านบนด้วยอย่างจัง

  ไป๋อี้อ้าปากค้างและเหลือบมองไปที่ประตูลิฟต์ที่ปิดอยู่ไม่ไกลทางด้านซ้าย …… ต้องเปิดมันใช่ไหมต้องเปิดตอนนี้เท่านั้น ไม่เช่นนั้นได้จบเห่แน่ หลังจากที่ปล่อยปีศาจอสรพิษยักษ์ออกไปพวกเขาอาจจะไม่มีโอกาสล่อมันเข้าลิฟต์อีก

  หลังจากพบว่ามันไม่ได้กัดไป๋อี้ตามที่คาดไว้ ปีศาจอสรพิษก็งุนงงไปชั่วขณะแล้วจึงกัดอีกครั้ง มันพุ่งเข้าชนลิฟต์อย่างจัง แรงกระแทกที่รุนแรงทำให้ลิฟต์เกิดเสียงดังขึ้น

  วูล์ฟและคนอื่น ๆ ต่างตกตะลึงเมื่อเห็นไป๋อี้ถูกหนวดของมันเหวี่ยงออกไป เมื่อลิฟต์ปิดลงพวกเขาก็เห็นปีศาจอสรพิษยักษ์มุ่งหน้าไปยังเงาที่ไม่ต้องสงสัยเลยว่านั่นคือไป๋อี้ ทุกคนต่างจ้องมองไปที่ประตูลิฟต์ที่ปิดสนิท เฮลัวส์รีบวิ่งไปกดปุ่มเพื่อเปิดประตูลิฟต์อีกครั้ง คนอื่น ๆ ไม่ยอมแพ้ ถ้าไป๋อี้ต้องมาตาย พวกเขาคงจะยอมรับเรื่องนี้ไม่ได้อย่างแน่นอน

  ขณะที่ไป๋อี้ลังเลว่าจะเปิดลิฟต์อีกครั้งหรือไม่ เฮลัวส์ก็กดเปิดประตูลิฟต์อีกครั้ง

  ในตอนนี้ปีศาจอสรพิษกัดลิฟต์หลายต่อหลายครั้งจนอดไม่ได้ที่จะถอยออกมาระยะหนึ่ง เมื่อเห็นจังหวะช่องว่างในตอนนี้ไป๋อี้ไม่ได้คิดว่าต้องทำอย่างไร แต่ร่างกายของเขาก็พุ่งออกมาจากด้านข้างของปีศาจอสรพิษและรีบวิ่งไปที่ทางเข้าประตูซึ่งเปิดอยู่

  เสียงโครมครามจากการโจมตีของปีศาจอสรพิษยักษ์ทำให้เกิดความตกใจอย่างรุนแรงเพราะนั่นทำให้พื้นลิฟต์ทั้งหมดสั่นสะเทือนและแตกร้าว ประตูช่องว่างของลิฟต์ที่เพิ่งเปิดก็ยังเปิดอยู่ อย่างไรก็ตามเมื่อเห็นสถานการณ์เช่นนี้ไป๋อี้ก็อดดีใจไม่ได้ ช่องว่างนั่นเพียงพอที่เขาจะลอดผ่านไปได้ แต่ปีศาจอสรพิษไม่สามารถออกไปได้อย่างแน่นอน

  ไป๋อี้รีบวิ่งไปที่ขอบประตูและอยากจะรีบวิ่งออกไปในทันที แต่ทันใดนั้นไป๋อี้ก็รู้สึกได้ว่าเท้าของเขากระชับขึ้น ทันใดนั้นร่างของเขาก็ถูกดึงกลับไปจากทางด้านหลังมีหนวดพันรอบขาของไป๋อี้ไว้ เมื่อมือของไป๋อี้กำลังจะหลุดจากการยึดเกาะ กรงเล็บของวูล์ฟก็คว้าเข้าที่มือของเขาไว้ก่อนจะฉีกยิ้มให้ไป๋อี้

  มาได้ทันเวลาจริง ๆ!

  พลังอันทรงพลังของทั้งสองฝ่ายกำลังยืดเยื้อกันอยู่ ด้านหนึ่งพันขาซ้ายของไป๋อี้ ส่วนอีกด้านหนึ่งจับมือขวาของไป๋อี้ไว้ ไป๋อี้รู้สึกว่าเขากำลังจะขาดเป็นสองท่อน ในขณะนั้นไป๋อี้หันหน้ากลับไปอย่างสุดแรง เขาดึงเอามีดทำครัวออกมาจากข้างหลังและฟันเข้าที่หนวดซึ่งพันรอบขาของเขาอยู่อย่างรุนแรง

  ภายใต้การฟาดฟันที่สิ้นหวังของไป๋อี้ ในที่สุดหนวดก็คลายออก เขาจึงใช้โอกาสนี้ในการหลบหนีทันใดนั้นกลุ่มของวูล์ฟก็ช่วยกันดึงไป๋อี้ออกจากลิฟต์ ส่วนทางด้านหลังไป๋อี้นั้นปีศาจอสรพิษยักษ์ก็ฟาดศีรษะเข้ากับเหนือประตูลิฟต์อย่างรุนแรง จนกระทั่งแม้แต่ประตูโลหะผสมก็ถูกกระแทกออกมา เมื่อเห็นประตูลิฟต์ที่ยื่นออกมาจากการถูกกระแทกอย่างต่อเนื่อง ทุกคนก็ตกใจเล็กน้อย มันมีแรงมหาศาลและรุนแรงเหลือเกิน

  “ทำลายเพดานด้านบนลิฟต์และตัดสายเคเบิลเร็วเข้า!” ไป๋อี้พูดกับทุกคน

  หลังจากได้ยินสิ่งที่ไป๋อี้พูด ทุกคนก็เริ่มทำลายเพดานด้านบนลิฟต์ทันทีและไม่ลืมทำลายลิฟต์ก่อนที่ปีศาจอสรพิษจะทันได้ออกมา มิฉะนั้นถ้ามันออกมาอีกครั้ง พวกเขาคงไม่สามารถคิดวิธีอื่นในการจัดการกับมันได้อีกแล้ว

 

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด

×

Pengaturan Membaca

Background :

Size :

A-16A+