เจียงชื่อขมวดคิ้วพร้อมกับเร่งเดินเข้าไป

เมื่อซินยุ่นเห็นเจียงชื่อ เธอก็รีบลุกยืนขึ้นในทันทีและเดินไปที่ด้านข้างของเจียงชื่อ ส่วนสุ่ยจุนซินเองก็ดูคาดเดาการเคลื่อนไหวของซินยุ่นได้จึงก้าวมาหนึ่งก้าวยืนประจันหน้ากับซินยุ่น

ซินยุ่นเองก็ไม่สามารถยืนได้อย่างมั่นคง นั่นทำให้เธอต้องกลับไปนั่งในที่นั่งของเธอเอง

สุ่ยจุนซินกวาดตามองหัวจรดเท้าของซินยุ่นด้วยแววตาที่แฝงไปด้วยความอันตราย ในบางครั้งเขาแลบลิ้นออกมาและเลียริมฝีปากของเขา

เขาล่ะรักผู้หญิงคนนี้จริงๆ เลย

"เจียงชื่อ!" ซินยุ่นที่ทั้งรีบทั้งโกรธและทำอะไรไม่ถูกได้แต่ร้องขอความช่วยเหลือจากเจียงชื่อ

สุ่ยจุนซินรู้ว่าเจียงชื่อนั้นอยู่ด้านหลังของเขา แต่เขาก็ตัดสินใจที่จะไม่หลีกทางให้ เขาชอบความรู้สึกที่ถูกปิดกั้นระหว่างคู่สามีภรรยา

สบายใจสุดๆ

เขาชอบมองดูแววตาที่ดูหมดหนทางและแสวงหาการดูแลคุ้มครองของผู้หญิง

การขวางเจียงชื่อเอาไว้ทำให้เขาได้เห็นแววตาที่ดูหมดหนทางของซินยุ่นตลอดซึ่งสนองความวิตถารขึ้นสุดของสุ่ยจุนซินได้

ขณะเดียวกัน ลูกน้องของสุ่ยจุนซินเองก็ต่างเดินกรูกันเข้ามาขวางทางเจียงชื่อเอาไว้ ไม่ให้โอกาสเจียงชื่อได้เข้าไปใกล้เลยแม้แต่น้อย

ทันใดนั้น ทุกคนที่อยู่ในห้องบอลรูมต่างหยุดการเคลื่อนไหวและจับจ้องไปยังทิศทางของเจียงชื่อทันที

พวกเขารู้ดีว่าไฮไลท์ของงานในค่ำคืนกำลังจะเริ่มขึ้นแล้ว

เหตุการณ์นี้ไม่ได้เกิดขึ้นเป็นครั้งแรก มันเคยเกิดขึ้นมาหลายครั้งมากแล้ว

ด้วยสถานะของสุ่ยจุนซิน เขาได้รังแกผู้หญิงต่อหน้าฝ่ายชายมาแล้วหลายต่อหลายครั้ง เพลิดเพลินไปกับความน่าขยะแขยงนี้จนถึงขีดสุด

ตอนนี้คนในงานจำนวนไม่น้อยก็ติดนิสัยนี้จากสุ่ยจุนซินมา

กาเข้าฝูงกา หงส์เข้าฝูงหงส์

งานเต้นรำในค่ำคืนนี้ถูกเตรียมเป็นพิเศษเพื่อเจียงชื่อและซินยุ่นโดยเฉพาะ นับตั้งแต่วินาทีแรกที่พวกเขาก้าวเข้ามา มันก็ถือเป็นสิ่งที่ได้ลิขิตให้เกิดโศกนาฏกรรมในค่ำคืนนี้ไว้แล้ว

สุ่ยจุนซินส่ายผมไปมา เอื้อมมือปลดกระดุมเสื้อของเขาจากนั้นสูดลมหายใจเข้าลึกๆ

การเคลื่อนไหวนี้ทำให้ซินยุ่นนั้นตกใจเป็นอย่างมาก

เธอแค่ต้องการเต้นรำกับเจียงชื่อถึงได้มางานเต้นรำนี้ ไม่ได้คิดอยากจะใกล้ชิดกับชายอื่นแต่อย่างใดแต่การที่เห็นสุ่ยจุนซินมีท่าทีเช่นนี้เกรงว่าเขาจะทำการบังคับขืนใจงั้นเหรอ?

ทันใดนั้น ความกลัวก็ได้แผ่กระจายไปทั่วร่างกาย

สำหรับผู้หญิงที่ดูเย็นชาอย่างซินยุ่น ในตอนนี้เธอไม่รู้จริงๆ ว่าควรต้องทำอย่างไร ต่อต้านเหรอ?ผู้หญิงตัวเล็กๆ อ่อนแอแบบเธอจะไปต่อต้านยังไงกัน?

"เจียงชื่อ เจียงชื่อ!"

หนึ่งเดียวที่เธอตั้งตารออย่างคาดหวังในตอนนี้คือเจียงชื่อ

เมื่อได้เห็นความกลัวและความตื่นตระหนกของซินยุ่น ความตื่นเต้นในตัวของสุ่ยจุนซินก็ทวีคูณเพิ่มขึ้นไปอีก นี่คือผลลัพธ์ที่เขาต้องการจะบรรลุไปให้ถึง มันช่างยอดเยี่ยมและไม่เลวเลยทีเดียว

หากเจียงชื่อไม่ได้อยู่ที่นี่ก็คงไม่สามารถบรรลุไปถึงผลลัพธ์นี้ได้!

เขานั้นโชคดีจริงๆ ที่เมื่อสักครู่ไม่ได้ขับไล่เจียงชื่อออกไป การเก็บเจียงชื่อเอาไว้นี่ถือเป็นทางเลือกที่ดีจริงๆ

ขณะที่ฝ่ายหญิงกำลังหวาดกลัวอยู่และชายของตนอยู่ทางด้านข้างล่ะก็ มันคงทำให้เธอพยายามอย่างสุดความสามารถเพื่อร้องขอความช่วยเหลือและหากชายผู้นั้นไม่สามารถช่วยเธอได้ล่ะก็ ความสิ้นหวังในตัวของเธอก็จะเพิ่มพูนมากขึ้น

ความผิดหวังของอีกฝ่ายที่เกิดจากการทำลายความหวังนั้นมันทำให้รู้สึกสดชื่นมากกว่าการทำให้อีกฝ่ายผิดหวังตั้งแต่แรกเริ่มเสียอีก

"ดีมาก ร้องต่อไป"

"เสียงนี้มันช่างไพเราะจับใจจริงๆ ฉันไม่ได้เพลิดเพลินไปกับเสียงอันไพเราะแบบนี้มานานมากแล้ว"

"ซินยุ่น เธอนี่เป็นผู้หญิงที่มีเสน่ห์มาก ช่างหายากในโลกแห่งนี้เสียจริง ฉันสุ่ยจุนซินนี่โชคดีเหลือเกินที่ได้เห็นสิ่งอัศจรรย์นี้ในหนานเฉิง!"

เขาหัวเราะเสียงดังลั่น เสียงหัวเราะที่น่าสมเพช น่าเกรงขามและน่าขยะแขยงเป็นที่สุด

อย่างไรก็ตาม ขณะที่เขากำลังยิ้มอย่างมีความสุขอยู่นั้นก็ได้มีมือข้างหนึ่งมาตบที่ไหล่เขาเบาๆ

อืม?