หลังจากกลับถึงบ้าน ก็เห็นเงาของคนที่คุ้นเคยคนหนึ่งนั่งอยู่ที่โซฟาในห้องรับแขก

เป็นผู้หญิงคนหนึ่ง

ที่ไม่ใช่ติงเมิ่งเหยนแต่กลับเป็นติงจื่อยวี่

หล่อนมาทำอะไรกัน?

เขายังจำได้ดีว่าครั้งก่อนที่หล่อนพาติงเฟิงเฉิงมาด้วย ปากก็บอกแต่ว่าทุกคนรักกันดี แต่ความเป็นจริงก็ยังคิดหาแผนการต่าง ๆ มาหลอกทำร้ายติงเมิ่งเหยนอยู่ สำหรับผู้หญิงคนนี้แล้ว เจียงชื่อรู้สึกรังเกียจจากก้นบึ้งของหัวใจเลยทีเดียว

บวกกับเรื่องของเฉิงไห่ในวันนี้ ก็ยิ่งทำให้ในใจเจียงชื่อรำคาญใจเป็นอย่างมาก

“ที่รัก คุณกลับมาแล้วเหรอ?”

ติงเมิ่งเหยนเดินเข้ามา แล้วถามอย่างเป็นห่วงว่า “เรื่องของลุงเฉิงทางนั้นจัดการไปเป็นยังไงบ้าง?”

เจียงชื่อตอบกลับไปว่า “จัดการหมดแล้ว”

ในขณะที่พูดเจียงชื่อมองไปที่ติงจื่อยวี่แบบผ่าน ๆ “วันนี้พี่มาที่นี่มีเป้าหมายอะไร?”

ติงเมิ่งเหยนหน้าถอดสีเล็กน้อยนี่ทำให้เจียงชื่อยิ่งไม่สบายใจเข้าไปอีก รู้เลยว่าติงจื่อยวี่ต้องพูดอะไรที่ทำให้ติงเมิ่งเหยนไม่สบายใจไปแล้วแน่ ๆ

คนแบบนี้ดีแต่จะหลอกทำร้ายติงเมิ่งเหยนซ้ำแล้วซ้ำเล่า เจียงชื่อไม่ชอบมานานแล้ว

ไม่รอให้ติงเมิ่งเหยนเอ่ยปากพูด เจียงชื่อตำหนิไปตรง ๆ ว่า “เธออยากจะทำอะไรกันแน่?”

“แต่น้องเขยคุณก็รู้อยู่ ครั้งก่อนที่พวกเราไปเที่ยวเล่นกันที่สวนสนุกแล้วน้องสองติงเฟิงเฉิงเขาเสียสิทธิในหุ้นของเขาไปทั้งหมดเลย ตั้ง15%เลยนะ จนถึงตอนนี้เขาก็ยังไม่ได้บอกคุณปู่เลย”

“ถ้าคุณปู่รู้เรื่องนี้เข้า เขาต้องถูกถลกหนังออกมาแน่ ๆ ”

“ปกติไม่บอกก็คงไม่เป็นไร ทุกคนก็แค่ปกปิดไว้ ไม่มีใครรู้หรอก แต่ปัญหาคือถ้าวันมะรืนนี้ประชุมสิทธิในหุ้นครั้งใหญ่กันแล้ว ถึงตอนนั้นสิทธิในหุ้นทั้งหมดก็ต้องแจกแจงให้ชัดเจน คุณจะไม่บอกคงไม่ได้แล้วล่ะ”

“ถ้าถึงตอนนั้นแล้วเรื่องแดงขึ้นมาน้องสองเขาจะทำยังไง?”

คำพูดเหล่านี้พูดได้เจ็บปวดหัวใจมาก ราวกับว่าติงจื่อยวี่นั้นเป็นห่วงติงเฟิงเฉิงจริง ๆ

เจียงชื่อได้ยินแล้วก็ยิ้มเยาะในใจ

ถ้าเป็นห่วงขนาดนั้นแล้วทำไมวันนั้นต้องตั้งใจหลอกทำร้ายติงเมิ่งเหยนด้วยล่ะ?

ติงจื่อยวี่ ตีสองหน้า มีเรื่องแน่

ติงเมิ่งเหยนพูดตอบไปว่า “พี่สองไม่ว่ายังก็เป็นคนที่คุณปู่เลือกให้มารับช่วงต่อ เป็นว่าที่เจ้าบ้านของตระกูลติง ถ้าเขาล้มลงละก็ ตระกูลติงก็จบสิ้นกันแล้ว”

“ดังนั้นพี่ใหญ่ก็เลยมาปรึกษาฉัน ให้ทุกคนเอาสิทธิในหุ้นของตัวเองออกมาโอนให้กับพี่สอง ช่วยเหลือพี่สองให้ผ่านเรื่องเลวร้ายนี้ไปก่อน”

ติงจื่อยวี่พูดอีกว่า “ฉันกับติงเมิ่งเหยนต่างก็มีสิทธิในหุ้นคนละ10% ตอนนี้พวกเราออกกันคนละ 7.5% รวมกันเป็น 15% ก็ช่วยปิดช่องโหว่ให้เฟิงเฉิงได้แล้วละ”

นี่ก็คือเป้าหมายที่ติงจื่อยวี่มาในครั้งนี้

ติงเมิ่งเหยนมองไปที่เจียงชื่อ “ที่รัก คุณมีความเห็นอะไรไหม?”

เจียงชื่อหัวเราะเบา ๆ แล้วพูดว่า “ผมบอกไปตั้งนานแล้ว เรื่องเกี่ยวกับสิทธิในหุ้นของตระกูลติง เมิ่งเหยนคุณตัดสินใจเองทั้งหมดได้เลย ผมไม่ไปก้าวก่ายหรอก”

ติงเมิ่งเหยนพยักหน้า“ได้ งั้นฉันจะลองตัดสินใจด้วยตัวเองดูสักครั้ง”