เขาหันกลับมา แล้วเอากล่องวางไว้บนโต๊ะ เมื่อเปิดออกก็เห็นกำไลหยกคู่หนึ่ง

เมื่อวานแม่ของนายไปซื้อกับข้าวกับเพื่อนสนิท ผ่านร้านขายเครื่องประดับเปิดใหม่ กำลังทำโปรโมชั่นเปิดร้านใหม่ ทุกคนสามารถเข้าไปจับสลากรับส่วนลดได้”

“อย่างเช่นถ้านายจับได้ 40% เครื่องประดับในร้านทั้งหมด นายสามารถเลือกเครื่องประดับชิ้นไหนก็ได้ในราคาที่ลดลง 40%”

“พวกผู้หญิงน่ะ ทั้งเครื่องประดับทั้งส่วนลด จะไม่หวั่นไหวได้ยังไง? แม่ของนายกับพวกเพื่อนๆ เข้าไปจับสลากรับส่วนลด คนอื่นๆ ได้ 20% บ้าง 10% บ้าง รู้สึกไม่คุ้มค่าที่จะซื้อ”

“สุดท้ายพอถึงแม่ของนาย จับได้ส่วนลด 90% เลย! ของราคาหนึ่งร้อยหยวนก็ซื้อได้ในราคาสิบหยวน ของราคาหนึ่งล้าน ก็ซื้อได้ในราคาหนึ่งแสน”

“แม่ของนายถึงกับหน้ามืดทันที กระโดดโลดเต้นอย่างมีความสุข จากแรงยุของพวกเพื่อนสนิท เธอเอาเงินทั้งหมดในตัวออกมา เพื่อซื้อกำไลหยกคู่นี้ที่มีมูลค่าสิบสองล้านในราคาหนึ่งล้านสองแสน”

“ตอนแรกคิดว่าจะทำกำไรได้ หากเอากลับมาขาย ก็จะได้กำไรสิบกว่าล้านจริงไหม? แม้ว่าจะขายไม่ได้ในราคา 12 ล้าน ก็จะขายสัก 7-8 ล้าน มันก็กำไรมหาศาลอยู่ดี”

พอพูดถึงตรงนี้ ติงฉี่ซานก็ถอนหายใจอย่างหนัก

“ความจริงได้พิสูจน์ว่า มันไม่ง่ายที่จะได้ประโยชน์จากมัน แม่ของนายขายกำไลหยกชิ้นนี้ให้ครอบครัวอื่น แต่พวกเขาแค่มองก็รู้แล้วว่าเป็นของมีตำหนิ ทำจากเศษหยกที่ถูกตัดทิ้ง! มูลค่าของมัน ไม่เกินหนึ่งแสนเท่านั้น”

ของมูลค่าหนึ่งแสน ซื้อมาในราคาหนึ่งล้านสองแสน

นั่นก็หมายความว่า เสียหายไปหนึ่งล้านหนึ่งแสนเต็มๆ!

“แม่ของนายโกรธมากในตอนนั้น เธอเอาของไปที่ร้านเพื่อคิดบัญชี แต่ร้านกลับยืนกรานปฏิเสธไม่ยอมรับ จนถึงขนาดขับไล่เธอออกมา!”

“ร้านใหญ่รังแกลูกค้า”

“เขาเป็นร้านแฟรนไชส์แบรนด์ดังระดับโลก เราคนธรรมดาจะเอาอะไรไปสู้?”

“อีกอย่างคุณก็เอาของออกมาจากเคาน์เตอร์แล้ว ถ้าเขาบอกว่าคุณแอบเปลี่ยนสินค้าของแท้เป็นสินค้ามีตำหนิ คุณจะตอบพวกเขาว่ายังไง? เรื่องนี้ทำได้แค่กล้ำกลืนมันไป จะโทษก็โทษที่คุณคิดหากำไรเล็กน้อย สุดท้ายต้องเสียผลประโยชน์ใหญ่”

หลังจากได้ยินเรื่องราวทั้งหมด เจียงชื่อก็ยิ้มออกมา

แค่นี้เองเหรอ?

เรื่องไม่เป็นเรื่องเลย

ด้วยฐานะของเจียงชื่อ เขาสามารถปิดร้านห่วยๆ หลอกลูกค้าแบบนั้นเมื่อไหร่ก็ได้ ให้เขาเก็บของกลับบ้านไป

แต่เจียงชื่อยังอยากเห็นว่าร้านนี้จะเจ๋งได้ขนาดไหน มันเป็น ‘งานถนัด’ ของเขาจริงๆ

เอาส่วนลดมาหลอกล่อให้ท่านหญิงซื้อของ

จากนั้นเอาของมีตำหนิมาใช้แทนของแท้ หลอกเงินได้แล้ว แถมยังไม่มีความผิด ร้ายกาจจริงๆ

วิธีนี้จะเหมือนกับการขึ้นราคาก่อนแล้วค่อยลดราคาเพื่อทำโปรโมชั่น เพียงแต่ว่าร้านนี้นั้นจอมปลอม คนอื่นถึงจะขึ้นราคาก่อนค่อยลดราคาในภายหลัง แต่อย่างไรก็คือสินค้าของแท้

กลยุทธ์การเอาส่วนลดมาหลอกขายสินค้าปลอมนั้นแย่มาก ไม่น่าแปลกใจที่ซูฉินจะไม่มีความสุข

ใครเจอเรื่องแบบนี้ก็ไม่มีความสุขกันทั้งนั้น

ในที่สุดเจียงชื่อก็ถามว่า “ร้านนั้นมีชื่อว่าอะไร?”

ติงฉี่ซานครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง “ฉันนะเป็นตาแก่แล้ว จะไปจำเรื่องนี้ได้ยังไง”

“ชื่อร้านเครื่องประดับดาวฤกษ์” ติงเมิ่งเหยนกล่าว

เครื่องประดับดาวฤกษ์?

เจียงชื่ออดหัวเราะออกมาไม่ได้ พรหมลิขิตของเขากับเครื่องประดับดาวฤกษ์นั้นลึกซึ้งจริงๆ จะว่าไปแล้ว เขายังเป็นหนึ่งในผู้ถือหุ้นของเครื่องประดับดาวฤกษ์ด้วย

มิลาน เจ้าของเครื่องประดับดาวฤกษ์ เมื่อเห็นเจียงชื่อยังต้องเรียกด้วยความเคารพว่า ท่านผู้มีพระคุณ

เขาพูดอย่างเรียบเฉย “แม่ ไม่ต้องเป็นห่วง พรุ่งนี้ผมจะพาแม่ไปที่เครื่องประดับดาวฤกษ์ ไปเอาเงินที่พวกเขาหลอกแม่กลับคืนมา!”

ซูฉินเงยหน้าขึ้นถาม “นายพูดจริงเหรอ?”

“แน่นอน ว่าแต่ว่า แม่ครับ แม่เอาค้อนไปด้วยเล่มหนึ่งนะ”

“เอ๊ะ? เอาของนั่นไปทำไม?

“ไม่มีอะไร แค่จะทุบเขา!”