ประเภทที่สอง:ทำความผิดร้ายแรง แต่กำลังหนีการจับกุม อยู่เหนือกฎหมาย

คนทั้งสองประเภทนี้เหี้ยมโหดมาก กล้าทำทุกอย่าง ไม่กลัวตาย ลงมือด้วยความเหี้ยมโหด

คนแบบนี้อยู่ด้วยกัน พลังแห่งความโหดร้ายแค่คิดก็รู้แล้ว ไม่แปลกที่รังไวเปอร์มีชื่อเสียงด้านลบแบบนี้

จูหยุนเฉียงมองขงกวางเจ๋อที่นั่งอยู่ทางด้านนู้น กลืนน้ำลาย ไม่กล้าพูดอีก แต่พยายามทำปากให้เหยียนไคเหวิน

เหยียนไคเหวินรู้ใจ พูดด้วยความระมัดระวัง: “พี่ใหญ่ขง คือ……”

ขงกวางเจ๋อเล่นเกมไปด้วยพร้อมกับพูด: “ไม่ต้องเกรงใจ เรียกฉันไอ้ขงก็พอแล้ว”

“เอ่อ ไอ้ขง ประธานจูของพวกเราติดต่อคุณมาที่นี่ เพราะอยากให้คุณช่วยจัดการคนคนหนึ่ง”

ขงกวางเจ๋อพูด: “พูดอะไรเปลืองน้ำลายจริงๆ เรียกฉันมาถ้าไม่ใช่เพราะจัดการคน แล้วจะเรียกมาให้คบผู้หญิงหรือไง? คนที่แม้แต่คนที่เหี้ยมโหดอย่างประธานจูยังไม่สามารถจัดการได้ ฉันสงสัยจริงๆ ใครกัน?”

ครั้งนี้จูหยุนเฉียงเป็นคนพูดเอง: “เจียงชื่อ!ประธานกรรมการบริษัทเทคโนโลยีจิ้นเมิ่ง”

“คุณจะเอาเท่าไหร่?”

“พันล้าน”

“อะไรนะ?” จูหยุนเฉียงโมโหจนลุกขึ้น “แบบนี้เรียกว่าปล้นกันแล้วไม่ใช่เหรอ? พันล้าน คุณเรียกราคาได้โหดมาก!”

ขงกวางเจ๋อจับโทรศัพท์แล้วพูด: “รู้สึกว่าแพงไปเหรอ? ผมพูดตามตรง ถ้าคุณไม่ให้เงินผมพันล้าน ผมก็จะร่วมมือกับบริษัทเทคโนโลยีจิ้นเมิ่ง ถึงเวลานั้นผมไม่เก็บเงินจากพวกเขาแม้แต่บาทเดียว ทำงานฟรี แล้วฆ่าพวกคุณทั้งหมดจนตาย”

เหี้ยมโหดจริงๆ

ข้องแวะกับรังไวเปอร์ ไม่ใช่แค่พูดเรื่อยเปื่อยจริงๆ

ทั้งที่จูหยุนเฉียงรู้ว่าอีกฝ่ายกำลังข่มขู่ตน แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ถ้าไม่ให้เงิน รังไวเปอร์กับบริษัทเทคโนโลยีจิ้นเมิ่งร่วมมือกันจัดการตน ถ้าอย่างนั้นก็ทำได้แค่รอความตาย

ขงกวางเจ๋อพูดต่อ: “มีเวลาให้คุณคิดไม่เยอะ ตอนนี้ผมอยู่บนที่สูงแล้ว ถ้าจบเกมนี้คุณยังไม่ให้คำตอบ ก็เตรียมจัดงานศพได้เลย”

บีบบังคับเรื่อยๆ

อย่ามองว่าขงกวางเจ๋อใบหน้าเปื้อนใหญ่ น้ำเสียงอ่อนโยน แต่ทุกคำพูดล้วนทำให้จูหยุนเฉียงหวาดผวาหัวใจเต้นแรง