หยวนหยาเหว่ยในตอนนี้เป็นถึงผู้จัดการทั่วไปของเครื่องประดับดาวฤกษ์ในสาขาเขตเจียงหนาน หรือสามารถบอกได้ว่าเขาคือหัวหน้าของที่นี่!

ถ้าหยวนหยาเหว่ยเป็นสายจริงๆ ภัยอันตรายที่เขาจะนำมานั้น มันยากที่จะรับมือได้แน่

ที่ร้ายแรงที่สุดคือ ถ้าหากหยวนหยาเหว่ยพาคนของเครื่องประดับดาวฤกษ์ในสาขาเขตเจียงหนานย้ายไปอยู่กับเครื่องประดับเส้ายินทั้งหมด หากเป็นเช่นนั้นจริงๆ แผนการทั้งหมดของเครื่องประดับดาวฤกษ์คงต้องล้มเหลวอย่างแน่นอน

เจียงชื่อพูดขึ้น “ช่วงที่ผ่านมานี้ ผมได้สังเกตหยวนหยาเหว่ยอยู่ตลอดเวลา ให้เขารู้สึกลูบหน้าปะจมูก ไม่กล้าทำอะไรอีก แต่นี่ไม่ใช่วิธีแก้ปัญหาระยะยาว เพราะถ้าได้โอกาสที่เหมาะสม ผมเชื่อว่าหยวนหยาเหว่ยจะเลือกเข้าร่วมกับเครื่องประดับเส้ายินและเลือกยืนอยู่ข้างเหวยซือโดยไม่ลังเล!”

“มันกล้าดียังไง?!” ฉีเจิ้นทุบโต๊ะด้วยความโกรธ “ผมจะไปหามันตอนนี้!”

“ใจเย็นๆ ก่อนครับ”

เจียงชื่อห้ามฉีเจิ้นไว้ “ท่านประธานใจเย็นๆ ก่อนครับ หยวนหยาเหว่ยทำไม่ถูกก็จริง แต่ท่านจะจัดการเขาง่ายๆ แบบนี้ไม่ได้นะครับ เขาเป็นผู้อาวุโสในบริษัทนี้แล้ว รากของเขาที่ฝังอยู่ในนี้แข็งแรงมากพอ ท่านจะทำอะไรเขาสุ่มสี่สุ่มห้าไม่ได้นะครับ”

“สุนัขที่จนตรอกยังกล้ากระโดดกำแพงเลย ถ้าท่านเข้าไปเอาเรื่องเขาตอนนี้ มีแต่จะทำให้เขาพาคนหนีไปอยู่กับคู่แข่งครับ”

“สุดท้ายมัจฉาตายตาข่ายขาด เสียหายกันทั้งคู่ ถ้าแบบนั้นเราเจ็บหนักกันหมด แล้วจะเอาอะไรไปแข่งกับเครื่องประดับเส้ายินครับ?”

ฉีเจิ้นกัดฟันไว้แน่นๆ

เขาจะไม่เข้าใจเหตุผลเหล่านี้ได้อย่างไร แต่เขาแค่โกรธเกินไปเท่านั้น

“แต่เราจะปล่อยให้หยวนหยาเหว่ยลอยนวลแบบนี้ไม่ได้นะ?”

เจียงชื่อกระซิบเบาๆ “ไม่ต้องห่วงครับ ผมวางแผนไว้แล้ว ช่วงนี้ผมเซ็นสัญญากับผู้คนมากมาย ท่านคิดว่าผมเซ็นเพื่อจะหาเงินแค่นั้นเหรอครับ? ผมได้ทำสัญญากับบริษัทเครื่องประดับขนาดใหญ่มากกว่าสิบแห่งแล้ว และพวกเขาจะยืนหยัดอยู่ข้างผมแน่นอนครับ”

“และสิ่งที่เราต้องทำคือ การถอนรากถอนโคนของหยวนหยาเหว่ย รวมไปถึงพรรคพวกของเขา โดยให้แน่ใจว่าจะไม่ส่งผลกระทบต่อบริษัท!”

“หลังจากจัดการกับคนกลุ่มนี้แล้ว เราจะโยกย้ายคนจากบริษัทอื่นหรือสาขาอื่นมาแทนที่ และทำการสับไพ่โดยใช้เวลาที่สั้นที่สุด”

ฉีเจิ้นทั้งรู้สึกประหลาดใจและมีความสุขมาก

เขาโชคดีจริงๆ ที่มีผู้ช่วยยอดฝีมือย่างเจียงชื่อ และแน่นอนว่าสิ่งที่ท่านทวดเคยพูดนั้นไม่ผิดเลย เจียงชื่อคนนี้ดูถูกไม่ได้จริงๆ

“แล้วเราจะกำจัดหยวนหยาเหว่ยและคนของเขายังไงล่ะ?” ฉีเจิ้นถาม

“ผมมีแผนอยู่แล้ว แต่ต้องการความร่วมมือจากท่านประธานนะครับ เราจะมาแสดงจำอวดคู่กัน”

“แสดงจำอวดคู่?”

“ใช่ครับ เราจะกดดันทั้งหยวนหยาเหว่ยและเหวยซือ ให้หางจิ้งจอกของพวกเขาโผล่ออกมา”

ฉีเจิ้นถึงกับยิ้มออกมา “เจียงชื่อ นี่คุณจะใช้วิธีแหวกหญ้าให้งูตื่นงั้นเหรอ?”

“ใช่ครับ ตามนี้เลย!”

ฉีเจิ้นพยักหน้า “บอกรายละเอียดเกี่ยวกับแผนของคุณที ผมจะให้ความร่วมมืออย่างเต็มที่ ไอ้หยวนหยาเหว่ยคนนี้ มันจำเป็นจะต้องถูกกำจัด!”

จากนั้นทั้งสองก็กระซิบพูดคุยกัน

เจียงชื่อได้เล่าวิธีและกลยุทธ์ที่เขาเตรียมไว้ให้กับฉีเจิ้นฟัง

และในเวลานี้ หยวนหยาเหว่ยเดินไปมาในออฟฟิศของเขาด้วยความกังวลใจ

“ประธานฉีกลับมาก็เข้าไปพบเจียงชื่อเลย นี่ก็หนึ่งชั่วโมงกว่าแล้วยังไม่ออกมา พวกมันคุยเรื่องอะไรกันแน่?”

“เจียงชื่อคงไม่ได้กำลังใส่ร้ายเราอยู่ใช่ไหม?”

ฉังหยัง สุนัขรับใช้ที่นั่งอยู่บนโซฟาของหยวนหยาเหว่ยปอกแอปเปิลไปด้วยแล้วพูดไปด้วย “ผู้จัดการหยวนจะกลัวอะไรครับ? คุณต่างหากที่เป็นหัวหน้าของเครื่องประดับดาวฤกษ์ในเขตเจียงหนานนะครับ”

“ถึงแม้ตามตำแหน่งหน้าที่ประธานฉีจะเป็นผู้นำ แต่เขาจะกล้าทำอะไรคุณครับ? เหอะๆ ถ้าเขากล้าทำอะไรคุณ คนของเราทุกคนจะหยุดงานกันหมด แล้วเขาจะทำยังไงล่ะ?”

หยวนหยาเหว่ยพยักหน้า “พูดถูก คนของเราอยู่ทั่วสาขาเขตเจียงหนาน ถ้าฉีเจิ้นกล้าบีบบังคับผม ผมจะพาทุกคนแปรพักตร์ไปที่เครื่องประดับเส้ายิน ให้บริษัทมันอยู่ต่อไม่ได้!”