สามีข้า… คือพรานป่า ตอนที่ 190 ความทุกข์ของจางชิวไฉ

 

ตอนที่ 190 ความทุกข์ของจางชิวไฉ่

 

เมื่อหลี่ซื่อฮวาเดินทางมาถึง สีหน้าอันตกตะลึงของทุกคนก็เปลี่ยนไปทันที!

 

ภรรยาหัวหน้าหมู่บ้านคิดในใจ “นายน้อยหลี่มาที่นี่ด้วยเหตุใด? หรือเขาหมายจะทำลายการนัดดูตัวของลูกสาวข้า?”

 

น่าเสียดายที่ทั้งครอบครัวไม่รู้ว่าเฉินไฉ่อีเลือกมาที่โรงน้ำชาแห่งนี้เพราะต้องการพบหลี่ซื่อฮวา

 

เฉินไม่อิ่มองไปยังชายหนุ่มที่เฝ้าหมายปองมาโดยตลอดด้วยความปีติ นางต้องการจะก้าวเข้าไปทักทาย ทว่าเมื่อคิดถึงสถานการณ์ปัจจุบันของตนแล้วจึงนั่งลงอย่างสงบ

 

โดยปกติแล้วจะมีแขกไม่มาก เพราะโรงน้ำชาแห่งนี้มักจะเป็นสถานที่ที่เหล่าพ่อค้ารายใหญ่ใช้เพื่อการนัดหมายเจรจากิจการ

 

ยิ่งไปกว่านั้นยังเป็นสถานที่ที่ผู้คนมักใช้ในการนัดหมายดูตัวอีกด้วย!

 

เมื่อเห็นว่าเฉินไม่อีมาเป็นลูกค้าของโรงน้ำชาในวันนี้ก็ทำให้หลี่ชื่อฮวาขมวดคิ้วแน่น

 

แม้จะเป็นเพียงการชำเลืองมอง หลี่ซื่อฮวาก็สังเกตเห็นว่าเฉินไฉ่อีสวมชุดสีแดงแสนงดงาม รสนิยมของหญิงผู้นี้ช่างมีระดับเสียจริง!

 

หากไม่นึกถึงเรื่องวุ่นวายที่นางเคยก่อ เขาอาจคิดว่าเฉินไฉ่อีเป็นหญิงงามและเพียบพร้อม

 

“เหตุใดวันนี้นางจึงไม่ตามติดข้าเช่นเคยเล่า??”

 

แม้หลี่ซื่อฮวาจะรู้สึกประหลาดใจแต่ไม่ได้ใส่ใจอะไรมากนัก เขาเดินก้มหน้าไปยังโต๊ะคิดเงินก่อนจะนั่งลงตรวจสอบบัญชีอย่างใจจดใจจ่อ!

 

เฉินไฉ่อีหงุดหงิดเล็กน้อย เหตุใดนายน้อยหลี่จึงยังไม่สนใจข้า? แต่… เนื่องจากมีคนมากมายที่นี่จึงอาจทำให้เขารู้สึกเขินอาย!?

 

เฉินไม่อีปลอบใจตนเองก่อนจะก้มหน้าลงอย่างเขินอาย! ทันทีที่ภรรยาหัวหน้าหมู่บ้านเห็นก็รับรู้ได้ทันทีว่าทุกอย่างกำลังจะแย่แต่เนื่องจากชายคู่หมายและพ่อของเขานั่งอยู่ตรงหน้าจึงทำให้นางรู้สึกสบายใจขึ้นมาเล็กน้อย!

 

จางชิวไฉ่จิบชาครึ่งถ้วยก่อนจะเงยหน้าขึ้นพิจารณาเฉินไฉฮี!

 

แม้จางชิวไฉ่จะชราลงกว่าที่เคย แต่เขาก็ร่ำเรียนมานานจนรอบรู้จึงทำให้มองคนออกอย่างชัดเจน

 

เขาแสร้งทำราวกับว่าเจอครอบครัวของหัวหน้าหมู่บ้านโดยบังเอิญและนั่งลงร่วมโต๊ะพูดคุยกัน ทว่าหางตากลับจ้องมองเฉินไฉฮี!

 

เนื่องจากมีลูกชายเพียงคนเดียว แน่นอนว่าเขาต้องระมัดระวังและพิถีพิถันในการเลือกสะใภ้! แม้จางชิงเฟยจะอายุมากแล้วแต่เขาเป็นคนมีชื่อเสียงจึงคู่ควรกับหญิงที่เพรียบพร้อมเท่านั้น!”

 

แม้จางชิวไฉ่จะไม่เต็มใจรับหญิงชนบทผู้นี้มาเป็นสะใภ้ แต่ก็ไม่มีทางเลือกอื่น! อย่างไรก็ตาม เนื่องจากเฉินไม่รู้หนังสือและถือว่าเพรียบพร้อมกว่าหญิงชนบทคนอื่น ๆ ดังนั้นเขาจึงยอมรับนาง

 

ทว่าเฉินไฉอีกลับทำให้เขาผิดหวัง! แม้นางจะพูดคุยกับจางชิวเฟยด้วยท่าที่เขินอาย แต่สายตากลับจ้องมองไปยังชายที่นั่งทำบัญชีอยู่อย่างไม่ลดละ!

 

“นางไม่ได้เห็นลูกชายของข้าในสายตาเลยด้วยซ้ำ!”

 

เพื่อไว้หน้าหัวหน้าหมู่บ้านจางชิวไล่จึงไม่ได้พูดอะไร แต่ในใจของเขากลับเต็มไปด้วยความขุ่นเคือง

 

สำหรับจางชิงเฟิง เนื่องจากผู้เป็นพ่อมักจะเข้มงวดกับเขาเสมอส่งผลให้ชายหนุ่มมีบุคลิกขี้อายและเก็บตัว

 

หญิงสาวที่เขาเคยพบมาก็มีเพียงเหวินเหวินเท่านั้นที่ทำให้เขารู้สึกสะดุดตากับความงดงามและความสดใสของนาง

 

แม้รูปโฉมของเฉินไฉอีจะไม่งดงามเท่าหยุนเถียนเถียน แต่ถือว่าเป็นหนึ่งในหญิงที่สง่าและเพรียบพร้อมที่สุดในหมู่บ้าน ยิ่งเมื่อนางได้แต่งตัว พรมน้ำหอมให้ดูดี ยิ่งทำให้นางโดดเด่นมากยิ่งขึ้น

 

เฉินไฉ่อีก้มลงจิบชาด้วยความเขินอาย กริยาของนางดึงดูดความสนใจของจางชิงเฟิงเป็นอย่างมาก

 

เมื่อเห็นดังนั้น หัวหน้าหมู่บ้านและภรรยาก็รู้สึกปลื้มปีติ เพราะพวกเขาไม่รู้เลยว่าจางชิวไฉ่ขุ่นเคืองลูกสาวตน

 

นอกจากจางชิวไฉ่ที่มองเฉินไม่ได้อย่างทะลุปรุโปร่งแล้วก็ไม่มีใครรับรู้ความจริงเลย! ทุกคนรวมถึงแม่ของนางต่างคิดว่าลูกสาวของตนพึงพอใจกับจางชิงเฟิง!

 

แท้จริงแล้วจางชิงเฟิงไม่ใช่เพียงชายหนุ่มธรรมดา เขามีชื่อเสียงและความสามารถทางด้านวรรณกรรม แต่น่าเสียดายที่เขาเป็นคนเก็บตัวส่งผลให้กลายเป็นคนไร้เสน่ห์และเทียบสง่าราศีของนายน้อยหลี่ไม่ได้เลย

 

จางชิวไฉไม่แปลกใจที่หญิงสาวผู้นี้คลั่งไคล้นายน้อยหลี่แต่กลับเพิกเฉยลูกชายของเขา

 

จางชิงเฟิงใสซื่อเกินกว่าชายหนุ่มทั่วไป แม้ผู้เป็นพ่อจะรับรู้ว่าคู่หมายของลูกชายคิดไม่ซื่อต่อชายอื่น ทว่าเขากลับปิดปากเงียบและไม่ยอมพูดอะไร

 

เนื่องจากจางชิวไฉ่รู้ว่าจางชิงเฟิงหลงรักเฉินไฉอีตั้งแต่แรกพบ จึงทำให้เขาเลือกที่จะปิดปากเงียบเพราะกลัวว่าลูกชายจะเสียใจหากได้รู้ความจริง

 

หากจางชิงเฟิงได้หลงรักหญิงใดแล้ว เขาก็จะรักนางอย่างสุดหัวใจ ด้วยเหตุนั้นหากบอกความจริงไปคงไร้ประโยชน์

 

จางชิวไฉ่เป็นคนใจกว้างและรักลูกชายมาก จึงตั้งใจจะปล่อยให้เรื่องนี้ผ่านเลยไปและยอมรับหญิงผู้นี้ในฐานะลูกสะใภ้! อย่างไรก็ตาม หากเฉินไฉอีทำให้จางชิงเฟิงต้องทุกข์ใจ จางชิวไผ่ก็จะตัดสัมพันธ์กับครอบครัวของนางทันที!

 

แต่อย่างไรเสียเขาก็ต้องเตือนลูกชายตัวเองสักหน่อย!

 

ขณะเดียวกับหัวหน้าหมู่บ้านและภรรยาพึงพอใจต่อสิ่งที่เกิดขึ้นเป็นอย่างมาก! ยิ่งไปกว่านั้น พวกเขารู้สึกสบายใจที่สามารถกำจัดหลี่ซื่อฮวาออกจากชีวิตของลูกสาวได้

 

สำหรับพวกเขาแล้ว จางชิงเฟิงไม่ได้ด้อยไปกว่านายน้อยหลี่เลยทั้งรูปร่างหน้าตาและความอ่อนเยาว์ ที่สำคัญเขามีชื่อเสียงด้านวรรณกรรมพร้อมด้วยความรู้ความสามารถเปี่ยมล้น

 

จางชิงเฟิงเป็นทั้งนักปราชญ์ เกษตกร และนักธุรกิจเช่นเดียวกับนายน้อยหลี่ แม้จางชิงเฟิงจะเป็นเพียงชายชนบทธรรมดาไม่ได้รวยเช่นหลี่ซื่อฮวา แต่แน่นอนว่าเขาต้องเป็นนักปราชญ์ที่เก่งกล้ายิ่งกว่าเป็นแน่!

 

เมื่อเจรจากันเสร็จพวกเขาก็เริ่มแยกย้าย

 

แม้เฉินไฉอีจะไม่ต้องการจากนายน้อยหลี่ แต่เมื่อเห็นว่าเขาออกไปหลังตรวจสอบบัญชีเสร็จจึงทำให้นางจำใจยอมอดทนคุยกับจางชิงเฟิง

 

หลังจากนั้น ภรรยาของเฉินเต่ออันก็พาตัวพ่อและแม่สามีเดินออกจากโรงน้ำชามาทันที

 

ภรรยาของเฉินเต่ออันถามด้วยความเป็นห่วงปนความภาคภูมิใจ “ท่านแม่… ท่านจะไม่ทำร้ายไฉ่อใช้ไหม? ลูกชายตระกูลจางเป็นคนดีใช่หรือไม่? หากไฉ่อีแต่งงานกับเขาแล้ว นางจะได้เป็นเมียเดียวจริง ๆ ใช่หรือไม่?”