ตอนที่ 350 รางวัลที่น่าดึงดูด

นี่คืออิทธิพลของสามดินแดนศักดิ์สิทธิ์ เพียงข่าวการมาเยือนศาลากระปสวรรค์ของพวกเขาก็ปัดเป่าข่าวลือไร้สาระออกไปจนสิ้น

ในตอนที่ผู้คนเดินผ่านประตูเมืองกระบี่และเห็นหัวของคณะทูตทั้งเจ็กคนของพระราชวังเทพมังกร,พวกเขาตกตะลึงจนไม่อาจจะอธิบาย นี่ทําให้พวกเขามั่นใจในการสานสัมพันธ์กับศาลากระบี่สวรรค์

เซียวเฉิน,ผู้ที่ได้ยินเรื่องทั้งหมดล่วงหน้ามาจากหลิวหรูเยว่,เขาได้ประหลาดใจอะไร เขาเพียง “หืมม ออกมาและเมินเฉยไป

เมื่อหลิวสุยเฟิงเห็นสีหน้านิ่งสงบของเซี่ยวเฉิน,เขาถามขึ้น,ท่าทางมืดมัวเล็กน้อย “เย่ เฉิน,ทําไมดูเหมือนเหมือนไม่ประหลาดใจ ตําหนักเฟิงชิงเป็นถึงหนึ่งในสามดินแดนศักดิ์สิทธิ์ นี่เป็นหนึ่งในเหตุการณ์ที่ใหญ่ที่สุดของศาลากระบี่สวรรค์ในช่วงสองสามปีมานี้”

เซี่ยวเฉินยิ้มและกล่าว “พี่สาวของเจ้าได้มาพูดคุยกับข้าเกี่ยวกับเรื่องนี้นานแล้ว ข้าประหลาดใจไปแล้วครั้งหนึ่ง ข้าควรจะรู้สึกประหลาดใจอีกรอบ?”

หลิวสุยเฟิงรู้สึกหดหูยิ่งกว่าเดิมเมื่อได้ยินดังนั้น “ทําไมพี่สาวของข้าช่างลําเอียง นางเก็บเรื่องนี้เอาไว้,ไม่บอกอะไรข้าเลย”

เซี่ยวเฉินยิ้มและกล่าว “หากนางบอกเจ้า,เจ้าบอกฉ่ซินอวิน จากนั้น ทั่วทั้งยอดเขาสตรีหยกก็จะรับรู้ หลังจากนั้น ทั่วทั้งศาลากระบี่สวรรค์ก็จะรับรู้”

หลิวสุยเฟิงทําเป็นใสซื่อ “ข้าเป็นคนปากสว่างเช่นนั้น?”

เซี่ยวเฉินโต้ “ไม่ใช่หรือ?”

หลิวสุยเฟิงหมดคําพูด จากนั้นเขากล่าว “ไม่เป็นไรอย่าไปพูดถึงอีกเลย ข้าได้ยินมาว่า ระหว่างพิธีต้อนรับ,นอกจากราชสํานักหลวงแล้ว ยังมีคนจากขุมอํานาจหลักเกือบทั้งหมด ผู้มีพรสวรรค์โดดเด่นจากทั่วทั้งอาณาจักรต้าฉันจะมารวบตัวกันที่นี่ ถึงตอนนั้น พวกเขาจะจัดการแข่งขันระหว่างสานุศิษย์ชั้นในทั้งหมด พวกเขายังเชิญชวนผู้บ่มเพาะพลังจากที่อื่นให้เข้าร่วมด้วยเช่นกัน”

เซี่ยวเฉินถามอย่างสงสัย “ทําไม? ไม่มีรางวัล จุดประสงค์ของการแข่งขันคืออะไร?”

“รางวัล?” หลิวสุยเฟิงหัวเราะ “จะมีรางวัลอะไรยิ่งใหญ่ไปกว่าเป็นที่ต้องตาของสามดินแดนศักดิ์สิทธิ์? นี่เป็นรางวัลที่น่าดึงดูดมาก เรื่องเช่นนี้เคยเกิดขึ้นมากก่อน”

“ตามข่าวลือ, ที่ตั้งของสามดินแดนศักดิ์สิทธิ์มีพลังงานจิตวิญญาณหนาแน่นที่สุดในโลก ในตอนที่บ่มเพาะพลังที่นั้น,ขอบเขตพลังของเจ้าจะพุ่งทะยานอย่างรวดเร็ว เมื่อเจ้าเข้าร่วมดินแดนศักดิ์สิทธิ์,ตระกูลและนิกายของเจ้าจะได้รับการคุ้มครอง

เซี่ยวเฉินขมวดคิ้วเล็กน้อย หากเป็นเช่นนั้น,ตัวนมู่ฉิง,ชรือเพิ่ง,ฮวาหยุนเฟย,จีชางคว, ฉ่ฉาวอวิ่น และคนอื่นๆก็น่าจะปรากฏตัวเช่นกัน พวกเขาจะมาเพื่อแสดงพลังต่อหน้าสามดินแดนศักดิ์สิทธิ์เพื่อตระกูลของพวกเขา

“ข้ารู้สึกว่าเจ้าควรจะทําให้ดีที่สุดในการแข่งขัน ด้วยพรสวรรค์ของเจ้า,มีความเป็นไปได้ที่สาม ดินแดนศักดิ์สิทธิ์จะให้ความสนใจ” หลิวสุยเฟิงแนะขึ้นอย่างจริงจัง

เซียวเฉินครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งและกล่าว “คิดเรื่องนี้ไปก็ไม่มีประโยชน์ เราพวกพึ่งพาตัวเองสําหรับการบ่มเพาะพลัง มันจะเป็นการดีกว่าที่จะก้าวไปอย่างมั่นคงและแน่นอน ไม่มีทางลัดในเส้นทางแห่งการบ่มเพาะพลัง”

หลิวสุยเฟิงครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก็เห็นด้วย เขากล่าว “ข้าก็จะไม่ซื้อเจ้า เจ้าควรบ่มเพาะพลังต่อไป ถึงแม้ว่าเจ้าจะไม่เข้าร่วมสามดินแดนศักดิ์สิทธิ์,มันก็มีผลดีหากผลการแข่งขันออกมายอดเยี่ยม,ได้อันดับต้นๆในหมู่สานุศิษย์ชั้นใน

เมื่อเซี่ยวเฉินได้ยินดังนั้น,เขาไตร่ตรองด,เหตุผลที่ข้าอยากจะได้อันดับต้นๆก็เพื่อช่วยขยายชื่อเสียงของยอดเขาจึงหยุน ดูเหมือนตอนนี้จะมีวิธีการที่ดีกว่า

หากข้าเป็นตัวแทนจากยอดเขาจึงหยุน และล้มผู้มีพรสวรรค์ทั้งหมดในอาณาจักรต้าฉันจะเกิดผลที่ดีกว่า

หืมม,ตัดสินใจได้แล้ว,เซี่ยวเฉินครุ่นคิดกับตัวเอง ข้าจะคิดเสียว่านี่เป็นสิ่งสุดท้ายที่เขาสามารถทําได้ก่อนที่จะออกจากบอดเขาศาลากระบี่สวรรค์

ตอนนี้เซี่ยวเฉินมีเป้าหมาย,เขาบ่มเพาะพลังให้หนักขึ้นกว่าก่อนหน้านี้ เขาใช้เวลาทั้งหมดไปกับการทะลวงชั้นสุดท้ายของสลักร่างพยัคฆ์มังกร

เซี่ยวเฉินพยายามจะสําเร็จการบ่มเพาะสลักร่างพยัคฆ์มังกรภายในสิ้นเดือนนี้ นี่จะทําให้ร่างกายของเขาเหมือนชุบร่างเกิดใหม่

น้ําตกที่ไหลกราดมันแบกพลังมหาศาล เซียวเฉินนั่งนิ่งอยู่ที่ใต้น้ําตก

น้ําตกที่ไหลหลากซัดร่างของเซียวเฉินตลอดเวลา มันแลกพลังมากกว่าห้าพันกิโลกรัม แม้แต่ระดับขอบเขตกษัตริย์ยุทธทั่วไปก็ไม่กล้าที่จะทนรับเป็นเวลานาน

อย่างไรก็ตาม,เซี่ยวเฉินก็ยังนิ่งราวกับหิน เขาบีบตาปิดสนิทขณะที่ปล่อยให้น้ําตกถาโถมใส่ร่างกายของเขา สลักร่างพยัคฆ์มังกรหมุนเวียนอย่างต่อเนื่องภายในร่างของเขา

ภายใต้แรงกดดันที่มหาศาลเช่นนี้เท่านั้นที่จะรักษาสภาวะร่างกายของเซียวเฉินให้เร่าร้อน หลังจากนั้นทักษะสลักร่างพยัคฆ์มังกรก็จะทะลวงผ่านขึ้นไปได้ในระยะเวลาอันสั้น มิฉะนั้น หากเขาพึ่งพาวิธีการทั่วไป, เขาจะต้องใช้เวลาอย่างน้อยสามเดือนก่อนที่จะสําเร็จ

หลังจากที่เซียวเฉินกินเม็ดยาอดอาหาร,เขาก็ไม่จําเป็นต้องกินหรือพัก ด้วยวิธีนี้,เขาสามารถนั่งอยู่ใต้น้ําตกได้ตลอดทั้งวันทั้งคืน

ดวงตะวันฉายแสงและลับฟ้า เซี่ยวเฉอนบ่มเพาะต่อเนื่องอย่างขมขึ้น,ผ่านไปที่ละวันๆ มันราวกับว่าเขาได้หลงลืมการกาลเวลาไปสิ้น

เซี่ยวเฉินชินชากับความเจ็บปวดไปนานแล้ว สิ่งที่เหลืออยู่คือความมั่นมั่นแห่งชัยชนะ,เพื่อที่จะอดทนและทําให้ดีที่สุด

ในป่าด้านข้างน้ําตก,หลิวหรเยวมองดูเซียวเฉิน,ผู้ที่ไม่กินไม่ดื่มนานเป็นเวลาสิบห้าวัน ดวงตาของนางชิ้นเล็กน้อย และนางรู้สึกเจ็บปวด

“ปะ! ปะ! ปะ!”

หลิวหรูเยว่ก่ามือขวาของนางและซัดเข้าที่หลังของหลิวสุยเฟิงอย่างแรงและต่อเนื่อง “เป็นความผิดของเจ้า ใครบอกให้เจ้าบอกเขาเกี่ยวกับการแข่งขัน? ตอนนี้,เขาบ่มเพาะพลังอย่างหนัก หากมีอะไรเกิดขึ้นกับเขา?”
หลิวสุยเฟิงอ้อนวอนขอความเมตตา “พี่สาว,ข้าผิดไปแล้ว หยุดตีข้าที่ข้าเพียงกล่าวไปลอยๆ ข้าไม่คาดคิดว่าเซียวเฉินจะบ่มเพาะพลังราวกับเอาชีวิตเป็นเดิมพัน

“ฟู ฟิว!”

เสี่ยวไปพุ่งเข้ามาร่วมทีม ตบตีหลิวสุยเฟิง” นางอุทานและกล่าว “พี่ชายสุยเฟิงนิสัยไม่ดี ทําให้พี่ชายเย่เฉินไม่กินไม่ดื่มอะไรมาสิบห้าวัน เป็นความผิดของท่าน”

ในตอนที่หลิวสุยเฟิงมองเห็นเสี่ยวไปที่พลังเต็มเปี่ยม,เขาอยากจะร้องไห้ เขานึกถึงวันนั้นในตอนที่เสี่ยวไปมาไล่กวดเขา เขารู้ว่าไม่ควรอยู่ที่นี่อีกต่อไป ดังนั้นเขาจึงรีบหนีจากไป

อย่างไรก็ตาม,เสี่ยวไปจะปล่อยเขาไปอย่างง่ายดายได้เช่นไร? นางยังคงไล่กวดเขาไปเรื่อยๆ

“ให้ตาย ทําไมข้าถึงอับโชคเช่นนี้? แน่นอน,ไปยั่วยุหญิงสาวเป็นเรื่องน่ากลัวที่สุด,กระนั้น,ข้าไปยั่วยุถึงสองคนในครั้งเดียว”

หลิวสยเฟิงหลบเลี่ยงการโจมตีของเสี่ยวไป,เขาถอนหายใจ “เย่เฉิน,เจ้ารีบตื่นขึ้นมาเร็วๆ หากไม่,ข้าจะได้ตายแทน”

“บูม!”

ในจังหวะนั้นเอง,เซี่ยวเฉิน,ผู้ที่นั่งอยู่ในน้ําตก, ทันใดนั้นก็ลืมตาขึ้น เขาพุ่งทะยาน,กระแสพลังของเขาเร่งขึ้นไปถึงท้องฟ้า

ขณะที่เซี่ยวเฉอนทะยานขึ้นไป,น้ําตกที่หลากไหลย้อนกลับ ก่อเกิดเป็นคลื่นมหึมาพุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า

สลักร่างพยัคฆ์มังกรขึ้นสู่ระดับสมบูรณ์ขั้นยอดเยี่ยม

“ปัง! ปัง!”

จัดปราณสองจุดสุดท้ายที่แขนขวาของเซียวเฉินเปิดอออก แสงสีฟ้าส่องประกายที่จุดปราณเหลากงบนฝ่ามือของเซียวเฉิน

ตามจากนั้น จุดปราณต้าหลิน,จุดปราณเน่ยกวน,และจุดปราณที่เหลืออื่นๆเปิดออก แสงสีฟ้าก่อตัวเป็นมังกรฟ้า

แสงสีผ้าฉีกสะบั้นเสื้อผ้าบนแขนขวาของเซี่ยวเฉิน,เผยให้เห็นผิวอันเรียบเนียนของเขา

ผ่านไปครู่หนึ่ง,แสงสีฟ้าทั้งหมดหลอมรวมกลับเขากับเลือดเนื้อแขนของเขา มันเปลี่ยนเป็นรอยสักมังกรฟ้าพันรอบแขนของเขา

หัวมังกรอยู่ที่ข้อมือของเขา:ร่างของมันพันไปรอบแขนเสื้อยไปถึงหาวที่หัวไหล่

เมื่อเซี่ยวเฉินสังเกตดูดีๆ,รอยสักมังกรฟ้านี้ราวกับมีชีวิต เกล็ดของมันสดใสและสมจริง ดวงตาของมันผิดสนิท,เหมือนกับจะลืมตาตื่นขึ้นมาเมื่อใดก็ได้

ฉีมังกรเงียบสงบราวกับว่ามันกําลังหลับลึก อย่างไรก็ตาม,เซียวเฉินสามารถสัมผัสได้ถึงพลังงานที่พุ่งพล่าน ในตอนที่มังกรลืมตาตื่นขึ้น,มันสามารถย้ายสมุทรผลักแม่น้ํา,เคลื่อนภูเขาและสะบั้นหินผา;แม้แต่สวรรค์และปฐพีก็ไม่อาจหยุดยั้ง

หลังจากพลังงานของเซี่ยวเฉินหมดสิ้น,น้ําตกที่พุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้าก็ตกลงมาอีกครั้ง ยิ่งขึ้นไปสูง,พลังงานของมันก็ยิ่งมหาศาลเมื่อตกลงมา ในตอนนี้ มันมีพลังอย่างน้อย 25,000 กิโลกรัม

เซี่ยวเฉันไม่รู้สึกเกรงกลัว เขามองดูน้ําตกที่กําลังร่วงหล่นลงมา,และรอยยิ้มก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา เขาแบมือและกําหมัด

ทันทีที่เซียวเฉินกําหมัด,กระดูกในแขนของเขาส่งเสียงแตกกราว ด้วยการนึกคิด,พลังปราณไหลผ่านเส้นปราณของเขาและระเบิดออก

“บูม!”

เซี่ยวเฉินชกออกขึ้นไปบนท้องฟ้า สายลมจากกําปั้นของเขาแบกพลังอะนไร้ขอบเขต คลื่นกระแทกไร้รูปผ่าน้ําตกออกเป็นครึ่ง, แยกออกเป็นซ้ายขวาจากตัวของเซี่ยวเฉิน

คลื่นกระแทกไม่ได้จางหายไปและพุ่งตรงขึ้นไปบนท้องฟ้าหลังจากผ่าน้ําตกออกเป็นครึ่ง

คลื่นกระแทกทะลวงผ่านสัตว์อสูรวิญญาณประเภทปีกทั้งหมดที่อยู่ในทาง พวกเขาส่งเสียงร้องโหยหวนและตกลงสู่พื้น

เมื่อเซี่ยวเฉินเห็นถึงพลังกําปั้นของเขา เขากล่าว “ด้วยความแข็งแกร่งของข้าก่อนหน้านี้,ก่าปั้นธรรมดาก็มีพลัง 25,000 กิโลกรัม มันเพียงพอที่จะทะลวงผ่านน้ําตกนี้”

“แต่อย่างไรก็ตาม มันเป็นไปไม่ได้ที่จะสร้างคลื่นกระแทกบริสุทธิ์ราวกับพลังปราณเช่นนี้ ตอนนี้ มันเป็นไปได้แล้ว นี่จะสร้างพลังอันยิ่งใหญ่ในการต่อสู้”

น้ําตกไหลไม่หยุดยั้ง หลังจากที่ผ่าเป็นสอง,มันก็ผสานกลับแย่างรวดเร็ว เซียวเฉินดีดตัวออกจากพื้น และเปลี่ยนกลายเป็นเส้นล่าแสงสีม่วง,ลงจอดบนฝั่งอย่างมั่นคง

พลังปราณรอบตัวของเซี่ยวเฉินสั่นเทิ้ม และน้ําบนเนื้อตัวกับเสื้อผ้าของเขาระเหยหาย ไปในทันที ตัวเขาแห้งสนิทในทันที

เซี่ยวเฉิน,ผู้ที่แช่อยู่ในน้ําตกเป็นเวลาครึ่งเดือน,รู้สึกสบายตัวอย่างไม่น่าเชื่อ

ในตอนที่หลิวสุยเฟิงเห็นเซี่ยวเฉินกระโดดออกมาจากน้ํา,รอยยิ้มเติมเต็มใบหน้าของเขาในทันที เขารีบพุ่งไปหาเซี่ยวเฉิน,และตบลงบนไหล่ของเซี่ยวเฉินอย่างแรง

“เย่เฉิน,ในที่สุดเจ้าก็กลับออกมา หากเจ้ายังไม่ออกมา,ข้าคงตายไปแล้ว อึก…ทําไมไหล่ของเจ้าแข็งเช่นนี้?”

หลิวสุยเฟิงกล่าวไม่ทันจบก็ร้องออกมาอย่างเจ็บปวด เขาสะบัดมือขวาของเขาที่ตบลงไปบนไหล่ของเซี่ยวเฉิน

ก่อนหน้านี้ หลิวสยเพิ่งใช้พลังของเขาเจ็ดสิบหรือแปดสิบเปอร์เซ็นต์ แต่เขารู้สึกเหมือนกับฟาดลงไปบนเหล็กน้ําค้างเหมันต์,มือของเขาบวมแดง

สีหน้าของเซียวเฉินเปลี่ยนไปเล็กน้อยและตรวจสอบร่างกายของเขาด้วยจิตใต้สํานึก เขาพบว่าสลักร่างพยัคฆ์มังกรยังคงหมุนเวียนต่อไปโดยอัตโนมัติ

เซียวเฉิน,ผู้ที่ได้ชุบกายเกิดใหม่,มีร่างกายที่แข็งแกร่ง หลังจากที่สลักร่างพยัคฆ์มังกร หมุนเวียน,ร่างกายของเขาแข็งเสียยิ่งกว่าเหล็กกล้า

หากเขาไม่ได้ควบคุมมัน,มันจะสะท้อนการโจมตีของผู้อื่นกลับไปโดยอัตโนมัติ หลังจากที่เซียวเฉินตรวจสอบ,เขาหยุดการหมุนเวียนอัตโนมัติของสลักร่างพยัคฆ์มังกรในทันที

เซี่ยวเฉินยิ้มอย่างขอโทษพร้อมกล่าว “ขอโทษ,ข้าลืมยกเลิกทักษะของข้า ตอนนี้ไม่เป็นไรแล้ว,เจ้าสามารถตีข้าได้อีกครั้ง”

หลิวสุยเฟิงมองดูมือที่บวมแดง;เขาจะกล้าตีได้อย่างไร?

หลิวสุยเฟิงส่ายหัวอย่างแรง เขายิ้มอย่างเขินอายและกล่าว “ไม่จําเป็นแล้ว ข้าขอตัวก่อน ข้าเกือบจะตายเป็นเพราะเจ้า”

“พี่ชายเย่เฉิน,ในที่สุดท่านก็ออกมา เสี่ยวไปเป็นกังวล” เสี่ยวไป,ผู้ที่วิ่งตามหลิวสุยเฟิงมา,กระโดดเข้ากอดเซียวเฉินในทันที

เมื่อเซี่ยวเฉินรู้สึกถึงร่างกายที่นุ่มนิ่มของเด็กสาว,เขารู้สึกเขินอายขึ้นมาเล็กน้อย นอกจากนั้น มันยังเกิดขึ้นต่อหน้าหลิวหรูเยว่ เขาหน้าแดงเล็กน้อยและวางตัวเสียวไปิ้ลง เขากล่าว “อย่าเข้ามากอดข้าเช่นนี้ตอนที่มีคนอื่นอยู่ด้วย ข้ารู้สึกกดดัน”