ตอนที่ 328 ดูดกลืนต้นกําเนิดพลังชีวิต

จูมงกุฎสี่ขาโจมตีเข้ามาเป็นชุด,ไม่ให้เวลาเซียวเฉินได้ตอบสนอง ทุกอย่างดูเหมือนจะเป็นไปตามแผนที่มันวางเอาไว้

การโจมตีเชื่อมโยงกันอย่างแน่นหนา,พยายามกดดันเซียวเฉินให้จนมุม,ไม่ปล่อยให้เขาได้โจมตีสวนกลับ ช่างเป็นสัตว์อสูรปีศาจที่เจ้าเล่ห์!

เซียวเฉินมองดูเสาน้ําแข็งที่กําลังพุ่งมาทางเขา เขาครุ่นคิดกับตัวเอง,ข้าถอยหนี้ไม่ได้อีกแล้ว มิฉะนั้น,มันจะยิ่งอันตรายมากขึ้นเมื่อเวลายิ่งผ่านไป

“ทะลวงฉีหวี่ขุย!” เซี่ยวเฉินร้องตะโกนและหมู่เมฆดําเหนือหัวของเขาก็หมุนวน เส้นสายฟ้าทะลวงผ่านความมืดมิด,เร่งกระแสพลังของเซียวเฉิน

เส้นกระบี่ฉีสีม่วงหนาแน่นปรากฏขึ้นมาจากความว่างเปล่า เจตนารมณ์ฆ่าล้างที่หลงเหลืออยู่ภายในเกราะสีแดงหลอมรวมเข้ากับทักษะกระบี่โดยที่เขาไม่ได้ตั้งใจ

“ปะ! ปะ!”

ความแข็งแกร่งของทะลวงฉีหรูขุยทําให้เซี่ยวเฉินตกตะลึง มันสามารถทําลายเสาน้ําแข็งที่กําลังพุ่งขึ้นมาได้อย่างง่ายดาย

หลังจากที่เจตนารมณ์ฆ่าล้างหลอมรวมเข้ากับทะลวงหรูขุยของเซียวเฉิน,มันกลายเป็นเหมือนกระบี่ล้ําค่าที่หลอมขึ้นมาใหม่ ความคมของกระบี่ฉีของเขาเพิ่มขึ้นถึงห้าสิบเปอร์เซ็นต์

เมื่อเซี่ยวเฉินมองเห็นเสาน้ําแข็งต้นนั้นถูกผ่าครึ่งและแตกสลายไปในอากาศ,เจตนาฆ่าฟันอันไร้ขอบเขตก็เกิดขึ้นในจิตใจของเขา สายตาของเขาราวกับอาวุธที่เติมเต็มไปด้วยฉีฆ่าฟัน เจตนาฆ่าฟันที่ดูราวกับจะแล่แข็งทุกสิ่งที่เขามองผ่านไป,ทําให้หวาดกลัวจากก้นบึงของจิตใจเพียงแค่จ้องมอง

“ฆ่า!”

“หวี่ขุยสะเทือนสวรรค์!”

เซียวเฉินร้องตะโกนและใช้ออกหวี่ขุยสะเทือนสวรรค์อีกครั้ง ต้นหวี่ขุยปรากฎขึ้นมาจากความว่างเปล่าและเจตนารมณ์ฆ่าล้างภายในชุดเกราะศึกก็หลอมรวมเข้ากับมันในทันที

เซียวเฉินมองเห็นเส้นสายแสงสีแดงนับไม่ถ้วนที่ไหลอยู่ภายในต้นไม้ใหญ่

ต้นไม่ใหญ่เต็มเต็มไปด้วยกิ่งก้านใบ ผ่านไปครู่หนึ่ง,ดอกหรูขุยสีแดงก็เปล่งบาน

ต้นไม้ที่ใหญ่ที่กําลังค้ําฟ้าเอาไว้เปลี่ยนกลายเป็นน่ากลัวและดูอันตรายในทันที;มันดูแปลกประหลาดอย่างไม่น่าเชื่อ

ฉีเยือกแข็งโดยรอบรวมตัวกลับไปที่ปากของจูมงกุฎสี่ขา ฉีเทือกแข็งเปลี่ยนกลายเป็นเสาน้ําแข็งหนาแน่นและยิ่งออกมา มันซัดเข้าที่ล่าต้นของต้นหวี่ขุยพร้อมกับระเบิดเสียงดัง

ฉีเยอกแข็งอันไร้ขอบเขตเริ่มเคลื่อนขึ้นไปจากด้านล่างของล่าต้น,ขยายปกคลุมไปทั่วทุกที่ อย่างไรก็ตาม ในครั้งนี้ ฉีเยือกแข็งเกาะอยู่บนพื้นผิว มันไม่อาจเจาะเข้าไปภายในต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ต้นนี้

มันไม่มีทางที่จะแช่แข็วต้นหรูขุยเอาไว้ได้อย่างสมบูรณ์ สภาวะที่เกิดจากเจตนารมณ์ฆ่าล้าง ไม่ยอมให้น้ําแข็งเจาะเข้าส่วนด้านในของต้นหวี่ขย

“ปะ! ปะ!”

ผ่านไปครู่หนึ่ง, น้ําค้างแข็งที่ปกคลุมพื้นผิวของต้นหรูขุยก็เริ่มแตกร้าวและร่วงหล่นลงมา ต้นหว่ขุ่ยที่บรรจุไปด้วยพลังมหาศาลยังคงสมบูรณ์เหมือนก่อนหน้านี้ เหมือนครั้งก่อน,มันกดลงมาอย่างรุนแรง

“บูม!”

ในตอนที่ต้นหรูขุยตกลงมา มันแบกกระแสไฟฟ้าที่ไหลวนอย่างไม่หยุดหย่อนพร้อมกับกดลงไปยังเงาที่พร่ามัวอย่างรุนแรง

งมงกุฎสี่ขาร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด ร่างของมันเผยออกมาในสายตาของเซียวเฉินอย่างสมบูรณ์ พื้นผิวหนังของมันปกคลุมไปด้วยกระแสไฟฟ้า

เจตนารมณ์ฆ่าล้างที่บรรจุอยู่ภายในกระแสไฟฟ้าทะลวงผ่านชั้นป้องกันน้ําแข็งของจูมงกุฎสี่ขา พวกมันเหมือนกับกิ่งไม้แห้ง,ที่ตัดผ่านเต้าหู

การป้องกันของจูมงกุฎสี่ขาพังทลายลงในทันที มันต้องทนรับกระบวณท่าของเซี่ยวเฉินด้วยพลังกายภาพของมันเท่านั้น

เกล็ดของงมงกุฎสี่ขาระเบิดออก,มีหยดเลือดสีดํานับไม่ถ้วนไหลออกมาจากผิวหนังของมัน กระแสไฟฟ้ายังคงกระพริบไหวอยู่บนบาดแผลของมัน

ดูเหมือนว่าสภาวะจะแตกต่างกันในด้านพลัง สภาวะแห่งการฆ่าล้างเห็นชัดว่าแข็งแกร่งกว่าสภาวะแห่งสายฟ้า ที่น่าสนใจก็คือมันเป็นการง่ายกว่าที่จะผสานสภาวะแห่งการฆ่าล้างเข้ากับสภาวะอื่นของเขา

มันสามารถผสานเข้ากับสภาวะแห่งสายฟ้าได้อย่างง่ายดาย นี่หมายความว่าการผสานสภาวะที่ต่างประเภทกันจะง่ายดายกว่าการผสานสภาวะประเภทเดียวกัน?

เช่นการผสานสภาวะแห่งสายลมกับสภาวะแห่งเมฆา,หรือสภาวะแห่งขุนเขากับสภาวะแห่งเมฆา สภาวะเหล่านี้เป็นสภาวะประเภทพลังงาน,มันยากอย่างยิ่งที่จะผสานเข้าด้วยกัน

อย่างไรก็ตาม มันง่ายดายที่จะผสานสภาวะแห่งการฆ่าล้างเข้ากับสภาวะประเภทพลังงาน แต่อย่างไรก็ตาม มันน่าจะยากที่จะผสานเข้ากับสภาวะที่คล้ายคลึงกันสภาวะแห่งการฆ่าล้าง,อย่างเช่นสภาวะแห่งการทําลาย,สภาวะแห่งการล้างผลาญ,สภาวะแห่งชีวิต,สภาวะแห่งธรรมชาติ

มันดูเหมือนว่าหลักการและกลไกของสภาวะจะซับซ้อนกว่าที่เซี่ยวเฉินเดิมที่คิดเอาไว้ อย่างไรก็ตาม นี่เป็นการเปิดตําราบทใหม่ให้กับเขา

แต่อย่างไรก็ตาม,ความคิดนี้ผุดขึ้นมาในหัวของเขาเพียงชั่วครู่เดียว เขายังไม่ได้ไตร่ตรองให้อย่างลึกซึ้ง

ตอนนี้เซียวเฉินกําลังอยู่ในการต่อสู้ถึงตาย เห็นชัดว่ายังไม่ได้เวลาไปไตร่ตรองเกี่ยวกับเรื่องนี้ มันจะเป็นการดีกว่าที่จะไปครุ่นคิดเกี่ยวกับมันหลังจากจบการต่อสู้ลง

งมงกฏสี่ขาร้องคํารามอย่างเกรี้ยวกราดเมื่อมันรู้สึกถึงความเจ็บปวด ลิ้นแฉกของมันแล่บออกมาไม่หยุด

“ฟุ! ฟิว!”

เซี่ยวเฉินทันใดนั้นก็เห็นเส้นแสงสีแดงวูบไหว ลิ้นแฉกของงมงกุฎสี่ขาเคลื่อนไหวราวกับเส้นสายฟ้า มันช่างรวดเร็ว,ยากที่จะตอบสนอง

หน้าอกของเซี่ยวเฉินรัดแน่น เขารีบหลบเลี่ยงออกไปด้านข้างแต่ลิ้นของมันรวดเร็วกว่า มันแทงทะลุหน้าอกของเบี้ยวเฉินห่างจากหัวใจของเขาไปสิบเซนติเมตร

ฟันลงไปที่ลิ้นของมันที่กําลังถอนกลับไป

ความเจ็บปวดทําให้การหมุนเวียนปราณของเขาถูกขัด คาถาแรงโน้มถ่วงหยุดชะงักลงและเขาร่วงลงไปที่พื้นอย่างแรง

“ฟู!”

ขณะที่เซียวเฉินกําลังร่วงลงมาที่พื้น,ก้อนเมฆสีแดงที่อยู่ไกลออกไปก็เข้ามารับตัวของเขาเอาไว้แย่างรวดเร็ว

เซียวเฉินไม่สนใจความเจ็บปวดหรือเสียเวลาไปตกตะลึง เขาเพียงดึงลิ้นแฉกของมันออกมา บาดแผลน่ากลัวปรากฏขึ้นบนหน้าอกของเขาและมีเลือดไหลออกมา

“ซี่! ซี่!” ทันใดนั้น,ชุดเกราะศึกสีแดงก็ดิ้นกระตุก บาดแผลน่ากลัวตรงหน้าอกของเขาถูกรักษาอย่างรวดเร็ว

ภายในพริบตา,มันก็ฟื้นฟูกลับมาสมบูรณ์ แม้ว่าบาดแผลจะหายไป,แต่เซียวเฉินก็รู้สึกได้ถึงขั้นกําเนิดพลังชีวิตของเขาที่เดือดแห้งลงไป

เซี่ยวเฉินตกตะลึง บัลลังก์นี้สามารถฝืนใช้ต้นกําเนิดพลังชีวิตของข้าเพื่อรักษาบาดแผล

ต้นกําเนิดพลังชีวิต,หรือกล่าวง่ายๆ, มันคืออายุขัยของบุคคลคนนั้น พลังชีวิตที่ใช่ไปกับการรักษาบาดแผลที่ทําให้อายุขัยของเซี่ยวเฉินลดลงไปประมาณหนึ่งปี

เซี่ยวเฉินส่ายหัวและเก็บความคิดพวกนั้นเอาไว้ หลังจากนั้นเขากระโดดลงมาจากเมฆสีแดงอีกครั้ง เขาเปิดใช้รองเท้ากาววายุและหมุนวนไปรอบตัวของงมงกุฎสีขาโดยไม่หยุดนิ่ง

ด้วยการช่วยเหลือของสภาวะแห่งการฆ่าล้าง,เซี่ยวเฉินไม่ได้ตกเป็นรอง บางครั้ง,หลังจากที่เขาทําลายกระบวณท่าของฝ่ายตรงข้ามลง,กระแสไฟฟ้าจะสามารถฝังอยู่ในบาดแผลบนตัวของมัน

หนึ่งคนและหนึ่งสัตว์อสูรต่อสู้กันอย่างดุเดือดภายในป่าแห่งนี้ สายลมแรงกรีดร้อง,กระแสไฟฟ้ากระพริบไหว,ไอเย็นยะเยือกแผ่ขยาย ขณะที่เวลาไหลผ่านไป,การต่อสู้กลายเป็นขยายวงกว้าง

ต้นไม้ที่อยู่โดยรอบถูกบดจนกลายเป็นเศษด้วยคลื่นกระแทกและพลังงาน,ลอยตามไปในอากาศ

“ปัง! ปัง! ปัง!”

พื้นดินเบื้องล่างถูกแช่แข็งโดยพลังฉรเยือกแข็งของจูมงกุฎสีขา,พื้นดินกลายเป็นเปราะบาง ในตอนที่ใบไม้ร่วงลงบนพื้น ผืนดินจะระเบิดออกและลอยขึ้นไปในอากาศ

“หนุ่ขยผลิบาน!”
เซียวเฉินคว้าโอกาสเอาไว้ได้และใช้ออกหวี่ขยผลิบาน เจตนารมณ์ฆ่าล้างหลอมรวมเข้ากับหรูขุยผลิบานเป็นดอกไม้สีแดงห่อหุ้มร่างของเซี่ยวเฉิน

“ปัง! ปัง! ปัง!”

งมงกุฎสีรขารู้สึกถึงพลังของกระบวณท่านี้ มันเปิดปากของมันออก,ส่งใบมีดวายุและลูกศรน้ําแข็งออกมา พวกมันซัดเข้าที่ผิวของดอกหวาขยสีแดงอย่างต่อเนื่อง

ภายในดอกไม้ตูม,อวัยวะภายในของเซียวเฉินบอบช้ํา, โลหิตและฉีของเขาพลุ่งพล่าน มีเลือดไหลออกมาจากมุมปากของเขา

แต่อย่างไรก็ตาม,เซี่ยวเฉินก็หมุนเวียนพลังในเส้นปราณของเขาต่อไป,จดจ่อไปกับการใช้ออกหวาขุยผลิบาน

“บูม!”

ดอกไม้สีแดงผลิบาน กลีบดอกไม้สีแดงนับไม่ถ้วนกระจายไปในอากาศ
เซี่ยวเฉินดีดตัวออกยากพื้น ขณะที่แสงสีแดงจากกลีลดอกไม้ฉายลงมาบนตัวของเขา,ความเร็วของเขาขึ้นไปถึงสามเท่าของความเร็วเสียง

เซี่ยวเฉินเคลื่อนไหวผ่านมวลกลีบดอกไม้ที่เติมเต็มไปในอากาศ กระบวณท่านี้ของเซี่ยวเฉินงดงามอย่างเหลือคณา,ราวกับลําแสงกระพริบไหว มีรูบาดแผลเลือดไหลขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นบนร่างของงมงกุฎสี่ขา พลังอันบ้าคลั่งของกระบี่เงาจันทร์ไหลไปอย่างบ้าเถื่อนในร่างของมัน

“ปัง!”

ขณะที่งมงกุฎสี่ขาตั้งตัวได้,หางอันมหึมาของมันวาดผ่านอากาศ มันซัดเซียวเฉินลอยกลับหลัง,ทําให้เขากระอักเลือดออกมาเล็กน้อย

สีหน้าเจ็บปวดของเซี่ยวเฉินไม่ได้แสดงความตื่นกลัว มือซ้ายของเขาทําประทับมืออย่างรวดเร็ว “หวี่ขุยค้ําสวรรค์!”

กลีบดอกไม่สีแดงที่ลอยเต็มไปในอากาศเปลี่ยนกลายเป็นสายธารกลับดอกไม้ในอากาศ จากนั้น,พวกมันก็ไหลเข้าไปในร่างของงมงกุฎสี่ขาผ่านทางบาดแผลเลือดออกของมัน

ภายในพริบตา,ต้นหรูขุยสีแดงก็เติบโตออกมาจากช่องว่างตรงบาดแผล สายรากไม้นับไม่ถ้วน ขยายผ่านในร่างของมัน,ยึดมันติดกับพื้นดินอย่างแน่นหนา

ต้นหวี่ขยดูดซับพลังชีวิตของงูมงกุฎสี่ขา,เปลี่ยนมันให้กลายเป็นพลังบํารุงตัวเอง ต้นหวี่ขยศักดิ์สิทธิ์เติบใหญ่ภายในพริบตา กิ่งก้านใบปกคุลมลําต้นหนาแน่น ดอกหวี่ขุยสีแดงงอกออกมาบนกิ่งก้านนับไม่ถ้วน,มองดูละเมียดละไมและงดงาม

เซี่ยวเฉินดีดตัวออกมาจากเมฆสีแดงและทะยานขึ้นไปในอากาศ เมฆาอัสนีที่เชื่อมต่อกันเป็นทอดๆเริ่มหมุนวนบนท้องฟ้าเบื้องบน

ต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ค่อยๆงอกออกมาเหนือหัวของเซี่ยวเฉิน เขาพึมพํากับตัวเอง “ใช้นี่เป็น กระบวณท่าจบ”

“หวี่ขุยทะลวงสวรรค์!”

ทันทีที่ต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์เติบโตขึ้นสมบูรณ์ ,มีเส้นสายฟ้าสะเทือนปฐพี่ทะลวงผ่านท้องฟ้า กระบี่เงาจันทร์ในมือของเซียวเฉินปลดปล่อยกระแสงส์แดงรุ่งโรจน์ออกมา

เส้นล่าแสงสีแดงขยายออกไปอย่างรวดเร็ว งูมงกุฎสีขาที่ถูกต้นหวี่ขยฝังรากยึดติดเอาไว้กับพื้นไม่อาจขยับเขยื้อน ความสิ้นหวังและหวาดกลัวปรากฏขึ้นในดวงตาสีแดงก่าของมัน

“ตาย!”

ทันใดนั้น,แสงสีแดงวูบผ่านร่างของงมงกุฎสี่ขา

เพียงหลังจากที่แสงสีแดงวูบผ่านไประยะเวลาหนึ่ง,เสียง “ฟุ ฟิว” ดังออกมาจากร่างอันมหึมาของมัน มันถูกตัดผ่ากลาง เลือดสีด่าโปรยลงมาราวกับห่าฝน ตามมาด้วยเครื่องในของมันกระจัดกระจาย,ร่วงหล่นจากท้องฟ้ามาสู่พื้นดิน

เซี่ยวเฉินใช้ออกหว่ขุยทะลวงสวรรค์ได้อย่างสมบูรณ์แบบ ชุดเกราะศึกสีแดงบนร่างของเขาค่อยๆตัดการเชื่อมต่อกับเลือดเนื้อของเขา หลังจากนั้นมันค่อยๆบิดไปมาและในที่สุดก็กลายเป็นแสงสีแดงก่อนที่จะกลับเข้าไปในสมุทรแห่งจิตใต้สํานึกของเขา,กลับมาเป็นบัลลังก์สีแดง

เจตนารมณ์ฆ่าล้างที่อยู่ภายในมันน้อยเกินไป,เซียวเฉินใช้มันออกมาจนหมด

“ฟุ!”

เซี่ยวเฉินล้มลงกับพื้นรู้สึกเหนื่อยล้า หลังจากผ่านไปครู่หนึ่ง เขาก็นอนราบลงไปกับพื้น ต่อสู้กับสัตว์อสูรปีศาจพันปีมันเป็นธรรมดาที่จะเหนื่อยล้า นอกจากนั้นยังมีผลข้างเคียงจากการใช้สภาวะแห่งการฆ่าล้าง

ตอนนี้,หัวของเซี่ยวเฉินรู้สึกหนักอึ้ง อย่างไรก็ตาม,ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะมาพักผ่อน เซี่ยวเฉินกระตุ้นตัวเอง,และลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว จากนั้นเขาเดินไปที่ซากศพของงมงกุฎสี่ขา

“ฟู ฟิว! ฟุ! ฟิว!”

ลูกบอลสีแดงที่มองไม่เห็นลอยเข้าไปในเครื่องหมายบัลลังก์สีแดงที่ระหว่างคิ้วของเซี่ยวเฉินอย่างรวดเร็ว