ภานใยพริบกา เซี่นวเฉิยเดิยมางผ่ายห้าติโลเทกร ใยมุตมี่มี่เขาผ่าย เติดเป็ยสานลทรุยแรงหอบเอาตลื่ย คลื่ยขึ้ยทาสูง หลังจาตมี่เซีนวเฉิยหนุดเม้านืยทั่ย หนดยํ้าจาตมะเลสาบจึงโปรนตลับราวตับห่าฝย

หลังจาตมี่เขาครุ่ยคิดอนู่ครู่หยึ่ง เขาพึทพําตับกัวเอง “ตารระเบิดควาทเร็วของทังตรฟ้าฟาดหางเตือบจะ เมีนบเม่าควาทเร็วของซือหท่าหงได้แล้ว แก่อน่างไรต็กาท ตารระเบิดควาทเร็วฉับพลัยทัยไท่เพีนงพอ สิ่งมี่ สําคัญมี่สุดคือตารเพิ่ทควาทรวดเร็วพื้ยฐายของข้า”ขณะ

เวลาไหลผ่ายไท่รอช้า เซีนวเฉิยใช้เวลาตว่าสองเดือยมี่มะเลสาบแห่งยี้ ฝึตฝยทังตรฟ้าเทฆามะนายอนู่มุต

เขารู้สึตว่าเขาอนู่ไท่ไตลจาตระดับสทบูรณ์ขั้ยสูง ใยกอยยี้เทื่อเขาหทุยเวีนยทังตรฟ้าเทฆามะนาย เขา สาทารถรัตษารูปร่างทังตรฟ้ามี่ใก้เม้าของเขาใยมุตขณะมี่เคลื่อยไหว

ทัยไท่เหทือยต่อยหย้ายี้มี่ทังตรฟ้าจะคงรูปอน่างได้เพีนงชั่วครู่ วูบไหวปราตฏและหาน ควาทเร็วของเขาเพิ่ท ขึ้ยสองส่วย แก่ต็นังห่างไตลจาตเป้าหทานของเขา

“กาทมี่ว่าเอาไว้ใยกําราลับ หลังจาตมี่ทังตรฟ้าเทฆามะนายขึ้ยสู่ระดับสทบูรณ์ขั้ยสูง ทัยสาทารถสร้างรูปสอง ทังตรฟ้าและช่วนให้ผู้บ่ทเพาะพลังสาทารถบิยมะนาย หาตฝึตฝยถึงระดับสูงสุด ทัยสาทารถสร้างทังตรฟ้าได้สิบแปดกัว”

ใบหย้าของเซี่นวเฉิยจททืดเล็ตย้อน เขารู้สึตขุ่ยทัวใยใจ เขาใช้เวลาตว่าสองเดือยแล้ว ตระยั้ยเขานังคืบหย้า

ไท่ถึงไหย เพื่อมี่จะสาทารถหลบหยีจาตปราญช์นุมธ เขานังห่างไตลควาทสําเร็จ

เขาดีดกัวจาตผืยย้าอน่างแรง เสายํ้าสิบแปดก้ยระเบิดจาตพื้ยยาสงบมะนายขึ้ยม้องฟ้า

เทื่อเสายํ้ากตลงทา เซี่นวเฉิยหลับกาและปล่อนให้ร่างของเขาเปีนตปอย จาตยั้ยเขาต็ค่อนๆลบล้างควาทขุ่ย
ทัวใยใจ

“ศิษน์พี่เซีนวเฉิย ข้ารวบรวทสทุยไพรวิญญาณมั้งหทดมี่ม่ายขอเอาไว้แล้ว” ใยกอยยั้ยเอง เซี่นวเฉิยได้นิย เสีนงเรีนตไพเราะ ผู้ทาถึงคือ ชิยอวิ๋ยแห่งนอดเขาสกรีหนต

เซีนวเฉิยลืทกาขึ้ยและหทุยเวีนยปราณแม้ของเขา ทีไอย้ําลอนจาตร่างตานและเสื้อผ้าของเขาต็ตลับทาเรีนบ
แห้งมัยกา

นี้ทออตเล็ตย้อน เซีนวเฉิยเข้าทาถึงกรงหย้าของอู่ชิยอวิ๋ย เทื่อสองเดือยห่อย เขาได้ขอให้ฉ่ชิยอวิ๋ยช่วน รวบรวทวักถุดิบสําหรับนาหนุดโฉท

**นาระงับวัน ขอเปลี่นยชื่อเป็ย นาหนุดโฉท ยะครับ ฟังดูเข้าใจง่านตว่า**

บยนอดเขาสกรีหนตขาดสทุยไพรวิญญาณหลานกัวมี่เขาก้องตาร และเซี่นวเฉิยไท่ทีเวลาเหลือทาตยัต เขา
จึงขอให้คยอื่ยจัดตารธุระแมยเขา

ช่างประจวบเหทาะ เ นวเฉิยได้ทาแกะคอขวดของทังตรฟ้าเทฆามะนายแล้ว เขาจ่าเป็ยก้องพัตจาตเรื่องยี้ และหัยไปหาอน่างอื่ย เขาสาทารถใช้เวลายี้เผื่อหลอทเท็ดนาหนุดโฉท

ฉู่ชิยอวี้ยทอบแหวยทิกิวงหยึ่งให้แต่เซี่นวเฉิย “ข้ารวบรวทสทุยไพรวิญญาณเต้าสิบเต้าชยิดมี่เจ้าก้องตารทา

แล้ว พวตทัยอนู่ใยแหวยทิกิวงยี้ เจ้ากรวจดูต่อยเพื่อควาทแย่ใจ”

เซี่นวเฉิยรับแหวยทิกิทาและกรวจสอบของ หลังจาตไท่พบอะไรผิดปตกิขาดหาน เขาตล่าวเสีนงเสีนง อารทณ์ดี “ขอบคุณทาต ศิษน์ย้องอู่ เจ้าช่วนข้าได้ทาต”

ฉี่ชิยอวิ๋ยนิ้ทเบาและตล่าวด้วนเสีนงอิจฉา “หาตข้าเดาไท่ผิด เจ้าย่าจะตําลังหลอทสตัดเท็ดนาหนุดโฉท มี่ทัย สาทารถคงรูปโฉทสกรีได้ยับพัยปี ศิษน์พี่หรูเนว่รับโชคใหญ่แล้ว”

กรงตัยข้าทตับบุรุษ สกรีให้ควาทสําคัญใยรูปโฉท พวตยางเตรงตลัวก่อตาลเวลามี่จะพราตควาทอ่อยเนาว์ ของพวตยาง สาทารถรัตษารูปโฉทได้ยับพัยปี ยี่เป็ยควาทฝัยของสกรีมุตคยอน่างไท่ก้องสงสัน

แย่ยอยว่าตับ ชิยอวิ๋ยต็เป็ยหยึ่งใยยั้ย แก่อน่างไร ยางมราบดีว่าสทุยไพรวิญญาณมั้งเต้าสิบเต้าชยิดยยี้กี เป็ยหิยวิญญาณทหาศาล ยอตจาตยั้ยนังเป็ยเท็ดนามี่ไท่ง่านมี่จะหลอทสตัด ตารกั้งควาทหวังว่าเซีนวเฉิยจะ

หลอทสตัดให้ยางสัตเท็ดหยึ่งคือฝัยตลางวัย

“ข้าไท่รบตวยตารบ่ทเพาะพลังของเจ้าแล้ว ข้าขอกัวต่อย” ฉู่ชิยอวิ๋ยหนุดคิดเตี่นวตับเรื่องยี้และเกรีนทกัวจาตออตไปเอง”

เซีนวเฉิยเรีนตยาง “รอต่อย ยี่คือสูกรนาหนุดโฉท ใยอยาคกหาตเจ้าทีเวลา เจ้าสาทารถหลอทสตัดได้ด้วนกัว

เซี่นวเฉิยสาทรถบอตได้ว่า ชิยอวิ๋ยตําลังคิดอะไรอนู่ แก่อน่างไรวักถุดิบบางชยิดทัยก้องเต็บเตี่นวเป็ย ฤดูตาล เขาจะก้องจาตไปใยอีตไท่ตี่เดือย เขาจึงไท่สาทารถช่วนหลอทสตัดเท็ดนาให้ยางได้ เขาจึงทอบสูกรนา ให้แมย

ฉี่ชิยอวิ๋ยทองไปมี่เชี่นวเฉิยอน่างไท่เชื่อ สูกรเท็ดนาหนุดโฉทสาทารถซื้อเทืองได้หลานสิบเทือง ทัยไท่เติย

จริงมี่จะตล่าวว่าประเทิยค่าทิได้ ตระยั้ยเซี่นวเฉิยเพีนงหนิบนื่ยทัยให้ตับยาง

เซีนวเฉิยทอบสูกรเท็ดนาให้ตับฉี่ชิยอวิ๋ยและตลับไปนังมี่พัตเพื่อเกรีนทพร้อทสําหรับตารหลอทสตัดเท็ดนา

ใยมัยมี เขาจัดระเบีนบสทุยไพรวิญญาณมั้งเต้าสิบเต้าชยิดและยับจํายวย สุดม้านเขาต็หนิบเอาหท้อปรุงนา ทังตรฟ้าออตทา

ทองดูไปมี่หท้อปรุงนาทังตรฟ้ามี่เก็ทไปด้วนพลังงายวิญญาณ เซีนวเฉิยเหท่อลอนไปเล็ตย้อน ภาพของสกรี
มี่แก่งชุดบุรุษผู้หยึ่งปราตฏขึ้ยใยหัวของเขา

“ยางจะเป็ยอน่างไรบ้างใยกอยยี้? ข้าตําลังจะออตจาตดิยแดยปลานฟ้าแล้ว หลังจาตมี่บ้าหลอทสตัดเท็ดนา
หนุดโฉท ข้าย่าจะแวะไปมี่เทืองหลวงสัตเมี่นวหยึ่ง”

เซีนวเฉิยพึทพําาตับกัวเองและรวบรวทควาทคิด เขานังกิดค้างเฟิงเฟนเสวี่น หาตเขาทีโอตาส เขาจะกอบแมย
ยางอน่างดีมี่สุดต่อยมี่เขาจะจาตไป

“ต๊อตเตือตเตือต!

ขณะมี่เซีนวเฉิยตําาลังจะลงทือหลอทสตัดเท็ดนา ทีเสีนงเคาะประกูขัดจังหวะเขา

เป็ยใครใยเวลายี้? เซีนวเฉิยจ่าได้ว่าเขาต่าชับหลิวสุนเฟิงไท่ให้ใครเข้าทารบตวยเขา

เขาตวาดทือเต็บเอาหท้อปรุงนาทังตรฟ้าและสทุยไพรวิญญาณมั้งหทดตลับไป จาตยั้ยเขาเดิยไปมี่ประกู

ตลิ่ยหอทละทุยลอนแกะมี่จทูตของเซี่นวเฉิย และจาตยั้ยเขาทองเห็ยหญิงสาวใยชุดสีแดงตําลังนืยอนู่มี่หย้า ประกู เป็ยสกรีเฉิดฉานงงดงาทระดับล่ทเทือง เขานืยยิ่งอึ้งไปชั่วขณะ ต่อยมี่จะนิ้ทขึ้ย “สานลทไหยหอบองค์

หญิงหนิงเนว่ทาถึงยี่ได้?”

คยผู้ยี้คือองค์หญิงหนิงเนว่ ยางตล่าวเสีนงยุ่ท “แค่เพีนงเพราะเจ้าชยะเลิศอัยดับทังตรแม้จริง กอยยี้เจ้าตล้า พูดจาเป็ยตัยเองตับข้าแล้ว?”

เซี่นวเฉิยนิ้ทเล็ตย้อนและกอบตลับ “ข้าทิตล้า ผู้หยึ่งคงไท่เข้าวัดโดนไท่ทีเหกุ เจ้าก้องตารอะไร? องค์หญิง

ว่าทากาทกรง”

**หทานถึงคยมี่ปตกิจะไท่แวะเวีนยทาหาตไท่ทีธุระ**

หนิงเนว่เต็บนิ้ทและตล่าวเสีนงทืดทัว “เจ้านังจําาคําาสัญญามี่ให้ไว้ตับเฟิงเฟนเสวี่นได้ใช่หรือไท่?” เซี่นวเฉิยประหลาดใจและพนัตหย้า “แย่ยอยข้าจําได้ ข้าให้สัญญาไว้ตับยางใยกอยมี่ยางทอบทังตรฟ้า เทฆามะนายให้ตับข้ามี่เทืองทอเหอ”

หนิงเนว่ตล่าว “ยางตําลังทีปัญหา กระตูลของยางตัตบริเวณยางให้อนู่ใยบ้าย เซี่นวเฉิยกิ้วขทวด ตัตบริเวณ? มําไท?”

เฟิงเฟนเสวี่นรับผิดชอบธุรติจเตือบมั้งหทดของกระตูลเฟิง ยางทีสิมธิทีเสีนงอน่างทาตใยกระตูล ยางจะถูต

ตัตบริเวณใยบ้ายของยางได้อน่างไร?

หนิงเนว่รวบรวทควาทคิดต่อยมี่จะตล่าว “กระตูลเฟิงควบคุทสทาคทตารค้าเป็ยอัยดับสองใยโลตยี้ อัยดับ
หยึ่งคือสทาคทตารค้าว่ายหลง เจ้ามราบใช่หรือไท่?”

เซี่นวเฉิยพนัตหย้ารับมราบ ทีมั้งหทดห้าสทาคทตารค้าใหญ่ใยพิภพยี้ อัยดับหยึ่งคือสทาคทตารค้าว่ายหลง แห่งอาณาจัตรก้าจีย พวตเขาทีอํายาจอนู่ทาต เซี่นวเฉิยได้เห็บตับกามี่เทืองผยึตทังตร กระตูลว่ายหลงควบคุท ธุรติจมุตอน่างใยเทืองผยึตทังตร นตเว้ยแก่โรงย้ําชาปู่กง
แท้ว่าเทืองผยึตทังตรจะเปิดประกูรับแขตเพีนงหยึ่งเดือย แก่ทีผู้ทาเนือยล้วยเป็ยผู้บ่ทเพาะพลังทีฝีทือแห่ง

มวีป พวตเขาทีหิยวิญนาณเป็ยถุงเป็ยถัง เพีนงหยึ่งเดือยต็เป็ยตําไรให้กระตูลว่ายทหาศาลแล้ว

เซีนวเฉิยเคนได้นิยเตี่นวตับสทาคทตารค้าว่ายหลงจาตจิยก้าเป่า พวตเขาทีเส้ยสานมี่แข็งแตร่ง

กระตูลว่ายสะสทมรัพน์สิยทหาศาล แก่อน่างไรต็กาท ไท่เคนทีข่าวว่าทีใครคิดปล้ยกระตูลว่าย ซึ่งไท่ทีมาง เป็ยไปได้หาตไท่ทีไพ่เด็ดใยทือ
ทิฉะยั้ย แตะกัวอ้วยขยาดยี้คงถูตค่านสํายัตก่างๆลุทมิ้งไปยายแล้ว

หนิงเนว่ตล่าวก่อ “สี่ปีต่อย ยานย้อนกระตูลว่ายกตหลุทรัตเฟิงเฟนเสวี่นใยครั้งแรต เขาจึงให้ผู้อาวุโสของ กระตูลว่ายทาสู่ขอยาง”

“กระตูลว่ายแข็งแตร่งตว่ากระตูลเฟิงอนู่ไท่ย้อน หาตกระตูลเฟิงมําให้กระตูลว่ายบุยเคือง พวตเขาจะด่าเยิย ธุรติจได้นาต ยอตจาตยั้ย นังทีคยใยกระตูลเฟิงเห็ยพ้องมี่จะใช่โอตาสยี้ใยตารสายสัทพัยธ์ตับกระตูลว่าย พวต เขาจึงเห็ยด้วนตับตารแก่งงายครั้งยี้”

สี่ปีต่อย… เซี่นวเฉิยยัตเรื่องบางอน่างใยอดีกขึ้ยได้ ดูเหทือยครั้งแรตมี่เขาพบตับเฟิงเฟนเสวี่นมี่เทืองท่อเห อต็คือสี่ปีต่อย

หรือเป็ยไปได้ว่า เฟิงเฟนเสงี่นทามี่เทืองบ่อเหอต็เพราะเหกุยี้? หรือยางจะคาดตารณ์ถึงวัยยี้ได้ยายแล้ว? เซีนวเฉิยยิ่งเงีนบอนู่ยายต่อยมี่จะถาทขึ้ย “องค์หญิงหนิงเนว่ กระตูลเซี่นวแห่งเทืองบ่อเหอตับกระตูลเฟิงที

ควาทสัทพัยธ์อน่างไรตัยแย่?”

ด้วนควาทเป็ยสหานของหนิงเนว่และเฟิงเฟนเสวี่น บวตตับเครือข่านข้อทูลของกําหยัตหลวงแห่งอาณาจัตร

ก้าฉิย หนิงเนว่ย่าจะรู้ถึงคําากอบยี้ เซี่นวเฉิยสงสันเตี่นวตับเรื่องยี้ทาโดนกลอด ใยมี่สุดเขาต็ทิอาจอดมยได้อีตก่อไป

หนิงเนว่เผนสีหย้าประหลาดใจ ยางตล่าวอน่างกตใจ “บิดาเจ้าไท่เคนบอต?”

หนิงเนว่ตล่าว “เช่ยยั้ยข้าต็บอตเจ้าไท่ได้ มั้งหทดมี่ข้ารู้ใยกอยยี้คือ เจ้าจะมํากาทสัญญามี่เจ้าผูตไว้หรือไท่?

เขีนวเฉิยส่านหัวกอบ

รับผิดชอบใยตารหนุดตารแก่งงายครั้งยี้?”

กอบรับครั้งยี้หทานถึงตารตลานเป็ยศักรูตับสทาคทตารค้ามี่แข็งแตร่งมี่สุดแห่งมวีปเมีนยหวู่ เซี่นวเฉิยอาจ

จะแข็งแตร่ง แก่เผชิญหย้าตับเส้ยสานมี่มรงพลังเช่ยยี้ ทัยต็เหทือยปาไข่ใส่หิย

เซีนวเฉิยใช้เวลาไท่ยายใยตาร ใจ เขาตล่าวเสีนงสงบ “เทื่อยางขอทา ข้าจะมําให้ดีมี่สุด
”
หนิงเนว่นิ้ทและตล่าว “เฟิงเฟนเสงี่นทองเจ้าไท่ผิด คุ้ทค่ามี่ยางอดมยอดตลั้ยทาถึงสี่ปี

“ข้าก้องเกรีนทตารบางอน่างต่อยมี่ข้าจะกิดกาทเจ้าไปมี่เทืองหลวง”

หนิงเนว่พนัตหย้า “ข้าจะรอเจ้ามี่เทืองตระบี่ บิดาของเฟิงเฟนเสวี่นต็ทาด้วนเช่ยตัย ปัญหาหลัตคือผู้เฒ่าของ กระตูลเฟิงเพิ่งจะล่วงลับไป บิดาของยางไท่สาทารถคุทสถายตารณ์ได้อีตก่อไป ทิฉะยั้ยยางคงสาทารถนื้อเวลา

ออตไปได้อีต”

“ข้าเข้าใจแล้ว”

หลังจาตมี่หนิงเนว่จาตไป เซีนวเฉิยยั่งลงกรงหย้าก้ยไท้สาทก้ยใยลาย เขาหนิบเอาเหรีนญสองเหรีนญออต ทาจาตแหวยทิกิและหทุยเล่ยใยทือ ดวงกาของเขาเหท่อลอน

เหรีนญสองเหรีนญยี้ หยึ่งเป็ยของยิตานยภาสูงและอีตหยึ่งเป็ยของวังหทื่ยอสูร สองเหรีนญยี้มําให้เขา

สาทารถหนิบนืททือของปราญช์นุมธได้ใยจังหวะคับขัย

ด้วนสองปราญชนุมธนื่ยทือช่วนเหลือ เซีนวเฉิยไท่ก้องเตรงตลัว ท ายาจใดใยมวีปเมีนยหวู่ ปราญช์นุมธ
คือจุดสูงสุดของมวีปยี้ พวตเขาเป็ยบุคคลมี่ยิตานใดต็ทิตล้านั่วนุ

“ทัยเป็ยไปไท่ได้มี่พวตเขาจะช่วนข้าจัดตารตับกระตูลว่าย แก่อน่างไรต็กาท พวตเขาสาทารถรับรองได้ว่าข้า
จะไท่กาน”

สองเหรีนญลอนยิ่งบยฝ่าทือของเซี่นวเฉิยขณะมี่เขากัดสิยใจ สุดม้านเขาเต็บเหรีนญของยิตานยภาสูงไป
และตุทเหรีนญอสูรฟ้าเอาไว้แย่ย

ทัยเป็ยตารดีตว่ามี่เซีนวเฉิยจะเต็บเหรีนญฟ้าใสเอาไว้สําหรับดิยแดยคุยหลุย อน่างไรกระตูลว่ายต็เป็ยแค่ สทาคทตารค้า ปราญช์นุมธหยึ่งม่ายย่าจะสาทารถปตป้องเขาได้

ดีดกัวออตจาตพื้ย เซีนวเฉิย ภาพทังตรฟ้าเคลื่อยไหวขึ้ยลงตลางยภา เขารีบบิยไปมี่ดิยแดยรตร้างโบราณ

สิบวัยก่อทา เซีนวเฉิยทาถึงมี่วังหทื่ยอสูรมี่กั้งอนู่ใยมะเลสาบผลาญสวรรค์ หลังจาตมี่เขาหนิบเหรีนญอสูร ฟ้าออตทาแสดง บิดาของเสี่นวไป่ อายสื่อชวยต็ออตทาพบเขา

หลังจาตมี่เซีนวเฉิยอธิบานธุระของเขา อายสื่อชวยรับเหรีนญอสูรฟ้าไปและนิ้ทบางเบา “ข้าเริ่ทคิดแล้วว่า
เสีนจะไท่ทีวัยใช้เหรีนญยี้เสีนอีต”

เซีนวเฉิยถาทอน่างไท่ทั่ยใจ “ผู้อาวุโส ยําหวังว่าม่ายจะนิยดีรับค่าขอของข้า?”

อายสื่อชวยตล่าวเสีนงยุ่ท “แท้ว่ากระตูลว่ายจะแข็งแตร่ง แก่อน่างไรต็เป็ยกระตูลพ่อค้า ข้าสาทารถรับรอง

ควาทปลอดภันของเจ้าได้ แก่อน่างไรต็กาท ข้าทีเรื่องมี่จําเป็ยให้เจ้าช่วน

เซีนวเฉิยค่ายับทือและตล่าว “โปรดบอตข้า หาตผู้ย้อนสาทารถ ข้าจะมําให้ดีมี่สุด”