ตอนที่ 1012 ช่วยเหลือราชาอสูรมีดวายุ
　　“หลี่ฉิงเฟิง,อย่าฝันว่าจะช่วยอาจารย์ของเจ้าได้ !” เฮยชวงกล่าวกับฉิงเฟิงอย่างเยือกเย็น
　　พานอิงและเซี่ยเฟิงไม่ได้พูดอะไรออกมาแต่พวกเขายืนเคียงข้างเฮยชวงในขณะจ้องมองไปที่ฉิงเฟิงอย่างเย็นชา
　　ถึงแม้ว่าธรรมะและอธรรมจะไม่อาจอยู่ร่วมกันได้แต่หากมีผลประโยชน์ร่วมกัน ทุกสิ่งนั้นเปลี่ยนแปลงได้เสมอ ดังนั้นพวกเขาจึงร่วมมือกันชั่วคราวเพื่อขัดขวางฉิงเฟิง
　　“
　　วิชาดาบแสงทมิฬ
　　!
　　“
　　เฮยชวงตะโกนออกมาและเหวี่ยงดาบสีดำของเขาไปที่ฉิงเฟิงอย่างรุนแรง
　　“　　ศิลาโน้มถ่วง
　　!
　　“
　　พานอิงขว้างแท่นหินยักษ์ของเขาออกมาเช่นกัน
　　“
　　ฝ่ามือนภาโฉด
　　!”
　　เซี่ยเฟิงเปลี่ยนฝ่ามือขวาของเขาให้เป็นเงาดำขนาดใหญ่และตบเข้าที่ศีรษะของฉิงเฟิง
　　เฮยชวง,พานอิงและเซี่ยเฟิงต่างก็มีพลังในระดับจิตวิญญาณแท้จริงขั้นสูงสุด พวกเขาใกล้จะทะลวงผ่านถึงระดับจิตโลกาแล้ว อีกทั้งต่างก็เป็นยอดฝีมือรุ่นเยาว์ในยุคนี้ของแต่ละนิกายรวมถึงครอบครองเคล็ดวิชาที่ทรงพลัง การร่วมมือของพวกเขาทำให้อากาศระเบิดออกทันที
　　ฉิงเฟิงต้องตั้งสมาธิอย่างตั้งใจเขาใช้ท่าร่างก้าวมังกรในพริบตา ร่างกายไหววูบอย่างรวดเร็วราวกับภูติพราย
　　เขาใช้กระบี่เพลิงคะนองที่มือขวาสกัดกั้นดาบสีดำขนาดใหญ่ของเฮยชวงในขณะที่มือซ้ายเหวี่ยงหมัดทลายนรกานต์เข้าหักหาญกับแท่นหินยักษ์ของพานอิง เราใช้การโจมตีจากสองมือเพื่อรับการโจมตีสองด้านไปแล้ว เหลือเพียงการโจมตีจากเซี่ยเฟิง
　　เปรี้ยง
　　!
　　ฉิงเฟิงสกัดกั้นการโจมตีจากเฮยชวงและพานอิงได้แต่เขาต้องถูกฝ่ามือของเซี่ยเฟิงกระแทกเข้ากลางหลัง อย่างไรก็ตาม เขามีกายาที่แข็งแกร่งจนไม่ได้รับบาดเจ็บมากนักจากการโจมตีครั้งนี้
　　เมื่อเห็นว่าฉิงเฟิงไม่ได้เสียเปรียบมากนักแม้จะถูกกรุ้มรุมจากสามยอดฝีมือในเวลาเดียวกันพวกเขาต่างก็เต็มไปด้วยความประหลาดใจ　　เซี่ยเฟิงเป็นผู้ที่ตกใจมากที่สุดเขาฟาดฝ่ามือนภาโฉดอันเกรี้ยวกราดของนิกายเข้าเต็มหลังฉิงเฟิงแต่อีกฝ่ายกลับไม่ได้รับบาดเจ็บเลยแม้แต่น้อย
　　ฮวาเซียนจื่อและฉินเซียนจื่อต่างก็รู้สึกโล่งใจเมื่อเห็นฉิงเฟิงปลอดภัยดี
　　“เขาแข็งแกร่งขึ้น”แววตาของฮวาเซียนจื่อเต็มไปด้วยความชื่นชม ฉิงเฟิงแข็งแกร่งขึ้นทุกครั้งที่เธอพบ
　　“
　　เพลิงภูเขาไฟระเบิด
　　!!”
　　ฉิงเฟิงใช้กระบวนท่าที่รุนแรงที่สุดของวิชากระบี่เพลิงภูเขาไฟเรารวบรวมพลังแท้ไว้ที่กระบี่และก่อให้เกิดภาพมายาขนาดใหญ่ของภูเขาไฟในอากาศที่พุ่งไปยังคู่ต่อสู้ทั้งสามคน
　　เฮยชวงและอีกสองคนต่างก็ต้องตั้งสมาธิพวกเขารีบป้องกันตนเองจากภาพลวงตาของภูเขาไฟยักษ์ หลังจากแรงกระแทกขนาดใหญ่ ระเบิดที่เกิดจากกลุ่มก้อนพลังงานก็กระจายออกไป
　　หากเป็นการสู้แบบหนึ่งต่อหนึ่งฉิงเฟิงก็สามารถเอาชนะพวกเขาทั้งหมดได้อย่างง่ายดาย
　　เขารู้ว่าไม่อาจเสียเวลาได้อีกเขาจำเป็นต้องรีบเอาชนะแมลงวันพวกนี้โดยเร็วที่สุดเพื่อช่วยอาจารย์ ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจใช้พลังแห่งสายเลือดของเขาในช่วงเวลานี้
　　“
　　ออกมาสายเลือดราชันหมาป่า
　　!”
　　ฉิงเฟิงเปล่งเสียงโห่ร้องดังสุนัขป่าและเปิดใช้งานสายเลือดราชันหมาป่าของเขาทันที
　　ดวงตาของเขาแปรเปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำดั่งโลหิตสดแม้แต่ใบหน้าและผิวหนังของเขาก็เป็นสีแดง เขาถูกโอบล้อมไปด้วยพลังงานสีแดงอันเกรี้ยวกราดซึ่งทำให้พลังของเขาเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าจากเมื่อก่อน
　　“
　　หมัดทลายนรกานต์
　　!
　　“
　　ฉิงเฟิงคำรามลั่นและเหวี่ยงหมัดออกมามันก่อให้เกิดภาพลวงตาของภูเขาที่ใหญ่เป็นสองเท่าของก่อนหน้านี้
　　เปรี้ยงเปรี้ยง เปรี้ยง
　　!!
　　ทั้งสามคนถูกกระแทกด้วยหมัดที่โคจรจากพลังสายเลือดราชันหมาป่าอย่างไร้ความปราณีบีบให้พวกเขาล้มลงกับพื้นและกระอักเลือดออกมา พวกเขาได้รับบาดเจ็บสาหัส
　　ฉิงเฟิงสามารถเอาชนะทั้งสามคนได้ด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียวต้องบอกว่าพลังสายเลือดรวมกับหมัดทลายนรกานต์นั้นรุนแรงอย่างหาที่เปรียบไม่ได้　　ฉิงเฟิงชักกระบี่เพลิงคะนองของเขาออกมาในขณะที่เดินไปยังโซ่เหล็กสีแดงเขาเหวี่ยงกระบี่ไปที่โซ่อย่างรวดเร็วเพื่อทำลายมัน
　　เคร้ง!
　　โซ่เส้นแรกถูกตัดออกตามมาด้วยเส้นที่สองและสาม
　　หลังจากโซ่ทั้งหมดถูกตัดออกราชาอสูรมีดวายุก็กระโจนออกจากสระเลือดโดยไร้ซึ่งพันธนาการใดๆ แต่เขาแทบจะล้มลงกับพื้นด้วยใบหน้าที่ซีดเซียว
　　ฉิงเฟิงประคองเขาด้วยมือขวาและถามด้วยความกังวลว่า“ท่านอาจารย์ ท่านเป็นอะไรไหม ”
　　ราชาอสูรมีดวายุเผยรอยยิ้มบิดเบี้ยว“ข้าสูญเสียโลหิตไปมากและอ่อนแอลง แต่ด้วยผลไม้เลือดปีศาจ พลังของข้าจะกลับคืนมา”
　　ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นยอดฝีมือขอบเขตจิตโลกาขั้นปลายแต่ราชาอสูรมีดวายุก็ถูกทำร้ายอย่างรุนแรงในขณะที่กำลังตามหาตัวราชาผู้พิชิต หลังจากนั้นเขาก็ถูกจับโดยเฒ่าอสูรโลหิตและถูกล่ามโซ่ไว้ที่สระเลือดเพื่อสูบเลือดไปใช้ในการเลี้ยงผลไม้เลือดปีศาจ
　　โชคดีที่ฉิงเฟิงมาทันเวลาพอดีมิฉะนั้นเมื่อเลือดของเขาถูกดูดเข้าไปในต้นไม้โลหิต เขาจะต้องตายแน่นอน
　　“ท่านอาจารย์รออยู่ที่นี่ก่อนนะ ผมจะไปเก็บผลไม้เลือดปีศาจมาให้ท่าน”
　　ฉิงเฟิงกล่าว
　　ฟุ่บ!
　　ฉิงเฟิงเคลื่อนไหวรวดเร็วดั่งพายุหมุนและไปถึงต้นไม้เลือดปีศาจทันทีจากนั้นก็หยิบฉวยผลทั้งสามผลของมันมา
　　เฮยชวง,พานอิง,เซี่ยเฟิง,เซวี่ยจงและคนอื่นๆต่างก็วิตกกังวลหลังจากเห็นฉิงเฟิงหยิบฉวยผลไม้เลือดปีศาจทั้งหมดไป
　　เนื่องจากผลไม้เลือดปีศาจสามารถกระตุ้นพลังของสายเลือดของพวกเขาได้ดังนั้นทุกคนต่างก็ต้องการมัน แต่พวกเขาพ่ายแพ้ต่อฉิงเฟิงและได้รับบาดเจ็บสาหัส พวกเขาไม่สามารถทำอะไรได้อีกนอกจากมองดูฉิงเฟิงหยิบผลไม้ทั้งหมดไปต่อหน้า
　　ฉิงเฟิงนำผลไม้เลือดปีศาจทั้งสามผลมาที่ด้านข้างของราชาอสูรมีดวายุและกล่าวว่า“ท่านอาจารย์ กินมันเดี๋ยวนี้เลย”
　　ราชาอสูรมีดวายุพยักหน้าและหยิบผลไม้ออกมาใส่เข้าไปในปากของเขาผลไม้เลือดปีศาจมีขนาดเท่ากับลูกแอปเปิ้ลและมีพลังงานสูง
　　พลังงานจำนวนมหาศาลไหลเข้าสู่ร่างของราชาอสูรมีดวายุมันเติมเต็มและเสริมพลังงานในร่างให้เขาราวกับคลื่นสึนามิที่ปั่นป่วน
　　พลังงานสายนี้ทรงพลังและเปี่ยมไปด้วยคุณภาพไม่เพียงแค่สามารถฟื้นฟูเลือดที่เหือดแห้งไปเท่านั้น แต่มันยังพัฒนาคุณภาพของพลังสายเลือดให้อีกด้วย
　　พลังสายเลือดของเขาเดิมทีอยู่ในเกรดที่สองขั้นกลางแต่หลังจากได้กินผลไม้เลือดปีศาจเข้าไป มันก็พัฒนาไปสู่เกรดที่สองขั้นสูง
　　ตูม!!
　　ด้วยการระเบิดของพลังงานที่แข็งแกร่งมันแพร่กระจายจากร่างของราชาอสูรมีดวายุ พลังของเขาตอนนี้กลับคืนสู่ขอบเขตจิตโลกาขั้นปลายในที่สุด
　　รูปร่างหน้าตาของเขาเปลี่ยนไปตามระดับพลังที่ฟื้นฟูใบหน้าและผิวหนังของเขากลายเป็นสีแดงก่ำทำให้เขาดูอ่อนเยาว์และแข็งแรงขึ้น
　　ปัง
　　!
　　ราชาอสูรมีดวายุสะบัดฝ่ามือออกไปสะเปะสะปะมันก่อให้เกิดดาบวายุขนาดใหญ่ที่เจาะทะลุอากาศโจมตีเข้าหาเซวี่ยจงจนร่างของเงาระเบิดเป็นชิ้นๆ
　　ศิษย์สาวกคนอื่นๆของนิกายอสูรโลหิตก็ตกตายภายใต้วิชาฝ่ามือของราชาอสูรมีดวายุเช่นเดียวกันพวกเขากลายเป็นชิ้นส่วนจำนวนมากและหายไปในอากาศ
　　ราชาอสูรมีดวายุเกลียดชังนิกายอสูรโลหิตอย่างล้ำลึกเพราะเฒ่าอสูรโลหิตได้จองจำเขามาเป็นเวลานานดังนั้นเขาจึงไม่แสดงความเมตตาต่อเหล่าสาวกและสังหารพวกมันทิ้งทั้งหมดในพริบตา !