ตอนที่ 1176 ฉันเป็นคนดีนะ
　　“สาวน้อยมันเป็นความเข้าใจผิด จริงๆแล้วฉันเป็นคนดีนะ” ฉิงเฟิงรีบกล่าวอธิบาย
　　หญิงสาวส่ายหัวเมื่อเธอได้ยินคำพูดแก้ตัวของฉิงเฟิงเห็นได้ชัดว่าเธอไม่เชื่อเขา
　　“ฮึ่มถ้าเจ้าเป็นคนดีงั้นทุกคนก็คงเป็นคนดีกันหมดแล้ว !” เธอฮึดฮัดและกล่าวขึ้น
　　ถึงแม้ว่าผู้ชายคนนี้จะดูหล่อเหลาแต่ก็พูดได้เลยว่าเป็นพวกฉวยโอกาส ไม่เช่นนั้นทำไมจู่ๆเขาถึงมาจับมือผู้หญิงอย่างเธอ
　　เมื่อเห็นการแสดงออกของหญิงสาวฉิงเฟิงก็รู้สึกสลดและกลอกลูกตาไปมา ชื่อเสียงของเขาเสียหายไปแล้ว.. หากรู้เช่นนี้ ก่อนจะคว้ามือใครมาสอบถาม เขาคงมองให้ดีก่อน
　　“เจ้าคนชั่วช้า! รุ้จักแต่เอาเปรียบอิตสตรีที่หน้าตางดงาม” องค์หญิงสามเหลียวมองไปที่ฉิงเฟิงด้วยความโกรธที่ปกคลุมไปทั่วใบหน้าของเธอ เธอหอบหายใจและสบถออกมา
　　ประสาทรับรู้ของฉิงเฟิงนั้นเฉียบคมมากเขาพูดไม่ออกเมื่อได้ยินสิ่งที่องค์หญิงสามพูด
　　เขาจ้องไปที่องค์หญิงสามแน่ว่าเขาจะต้องสั่งสอนเธอในภายหลัง
　　หญิงสาวผละจากฉิงเฟิงและไปซ่อนตัวอยู่ด้านหลังให้ห่างเพราะเธอกลัวเขา
　　ฉิงเฟิงก็ไม่ได้ไปวอแวอะไรกับเธออีกและเลือกที่จะไปถามผู้ฝึกตนอีกคนที่อยู่ไม่ไกลเกี่ยวกับแม่น้ำเบื้องหน้า
　　ผู้ฝึกตนชายบอกกับฉิงเฟิงว่าแม่น้ำนี้ชื่อแม่น้ำกระบี่ มันถูกสร้างขึ้นโดยพลังงานกระบี่อันแรงกล้า หากมีใครข้ามแม่น้ำไป เขา/เธอจะต้องถูกโจมตีด้วยพลังงานกระบี่ทันที
　　ฉิงเฟิงมองไปและปล่อยพลังวิญญาณของเขาออกมาเป็นไปตามที่คาดไว้ แม่น้ำสายนี้เป็นแม่น้ำกระบี่และถูกสร้างขึ้นด้วยพลังงานกระบี่ มันทรงพลังมากและปล่อยกลิ่นไออันน่ากลัวออกมา　　ฉิงเฟิงไม่ได้บุ่มบ่ามเดินต่อไปแต่เขาเลือกกลับไปอยู่ท้ายๆเนื่องจากเขารู้สึกว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้องเกี่ยวกับแม่น้ำนี้ มันราวกับว่ามีตัวตนที่แข็งแกร่งซ่อนตัวอยู่ในแม่น้ำซึ่งทำให้ร่างกายของเขาสั่นสะท้าน
　　แต่คนอื่นๆดูเหมือนจะไม่สังเกตเห็นอะไรเลยเพราะพวกเขายังคงยืนอยู่ใกล้กับแม่น้ำมากและคิดแต่เพียงว่าจะข้ามไปได้อย่างไร
　　“ขุนพลปูทองคำเจ้าออกไปลองดูซิ” เจ้าชายแห่งวังมังกรทะเลตะวันออกขมวดคิ้วและพูดกับชายวัยกลางคนที่อยู่ข้างๆเขา
　　ชายวัยกลางคนผู้นี้เป็นคนที่แข็งแกร่งอย่างไรก็ตาม เขาไม่มีนิ้วแต่มีกรงเล็บขนาดใหญ่สองข้าง
　　ขุนพลปูทองคำพยักหน้าแล้วเดินไปทางแม่น้ำกระบี่
　　เขาบินขึ้นฟ้าและในขณะที่กำลังจะข้ามแม่น้ำก็มีพลังงานกระบี่สีขาวพุ่งออกมาพลังงานกระบี่ขุมนี้ทรงพลังมากพอที่จะฉีกผ่านอากาศและตัดทุกอย่างออกจากกัน ตอนนี้มันมีเป้าหมายที่จะแยกร่างขุนพลปูทองคำออกจากกัน
　　ขุนพลปูทองคำตะโกนลั่นและเหวี่ยงก้ามปูในมือออกไปต้านรับทันทีมันปะทะเข้ากับพลังงานกระบี่สีขาวจากแม่น้ำและสร้างเสียงอึกทึกดังขึ้น
　　พลังงานกระบี่เฉียบคมมากและทิ้งรอยขีดข่วนมากมายไว้บนก้ามปูของขุนพลปูทองคำโชคดีที่กรงเล็บของเขาแข็งแรงและหนามากจึงไม่ได้รับบาดเจ็บมากนัก หากเป็นคนทั่วไปคงจะถูกผ่าครึ่งด้วยพลังงานกระบี่ขุมนี้ไปแล้ว
　　พลังงานกระบี่ของแม่น้ำกระบี่นั้นราวกับมีจิตวิญญาณเมื่อมันได้เห็นว่าพลังงานกระบี่สายเดียวไม่อาจสร้างความเสียหายใดๆให้กับขุนพลปูทองคำ ดังนั้นพลังงานกระบี่อีกสิบห้าสายจึงปะทุออกมาจากภายในและยิงเข้าหาขุนพลปูทองคำ
　　ขุนพลปูทองคำตื่นตระหนกทันทีเขาเพิ่งจะกำจัดพลังงานกระบี่ไปได้สายหนึ่งก็ทุลักทะเลแทบตายแล้ว นับประสาอะไรสิบห้าสาย เขาตะโกนออกมาทันทีว่า
　　“
　　ม่านแสงปูทองคำ
　　!”
　　พื้นผิวที่ร่างของขุนพลปูทองคำก่อตัวเป็นม่านแสงสีทองที่ปิดกั้นพลังงานกระบี่พลังงานกระบี่สิบห้าสายพุ่งเข้าชนม่านแสงสีทองและก่อให้เกิดเสียงดังสนั่น ม่านแสงเริ่มเว้าแหว่งจากพลังงานกระบี่และรอยแยกที่มองด้วยตาเปล่าเห็นก็ปรากฏขึ้นตามพื้นผิว มันดูราวกับว่าม่านแสงกำลังจะระเบิดออก
　　ในขณะนี้เองพลังงานกระบี่อีกสิบห้าสายก็หลั่งไหลออกมาจากแม่น้ำกระบี่!
　　พลังงานกระบี่รวมทั้งสิ้นสามสิบสายถูกยิงเข้าหาขุนพลปูทองคำ
　　บรึ้ม
　　!!!
　　ม่านแสงป้องกันแตกสลายและหายไปในอากาศที่เบาบาง
　　จากนั้นพลังงานกระบี่สามสิบสายก็แทงทะลุผ่านร่างกายของขุนพลปูทองคำด้วยเสียงอันดังและทำให้เกิดรูโหว่ที่ร่างของเขาหลายสิบรูโลหิตหลั่งไหลเป็นสายน้ำออกจากร่างกายของเขา
　　ขุนพลปูทองคำกรีดร้องเสียงดังและหมดสติไปพลังงานกระบี่ทั้งหมดไม่ได้โจมตีเขาต่อเนื่องจากเขากระเด็นกลับเข้าไปที่ฝั่งแล้ว
　　ตุบ!
　　ขุนพลปูทองร่วงหล่นลงข้างๆเจ้าชายแห่งทะเลตะวันออกเนื่องจากอาการบาดเจ็บสาหัสทำให้ร่างของเขาแปรสภาพกลับสู่ดั้งเดิมในรูปลักษณ์ของปูขนาดใหญ่
　　หลุมเลือดมากมายปรากฏอยู่บนเปลือกปูที่หนาแข็งของเขามันยังคงไหลไม่หยุด
　　เจ้าชายแห่งทะเลตะวันออกหยิบโอสถมามอบให้ขุนพลปูทองคำและกล่าวว่า
　　“นี่คือเม็ดยาวิญญาณมังกรเจ้าจะหายจากอาการบาดเจ็บหลังจากได้กินมันเข้าไป”
　　“ขอบพระทัยองค์ชาย…”
　　ขุนพลปูทองคำพยักหน้าและรับเม็ดยามาอย่างมีความสุข
　　แน่นอนว่าเขารู้เกี่ยวกับเม็ดยาวิญญาณมังกรมันเป็นโอสถล้ำค่าที่หาได้ยากมากซึ่งต้องการเลือดมังกรหยดหนึ่งในการสกัดมัน
　　ในวังมังกรทะเลตะวันออกมีเม็ดยาวิญญาณมังกรไม่มากนักแต่เจ้าชายแห่งทะเลตะวันออกก็ยังคงมอบยาล้ำค่านี้ให้กับเขา มันทำให้เห็นว่า แม้จะวางท่าหยิ่งยโส แต่เจ้าชายผู้นี้ก็มีจิตใจดีงามไม่น้อย
　　ขุนพลปูทองคำกินเม็ดยาเข้าไปและดูดซับพลังของมันเม็ดยาวิญญาณมังกรบรรจุไว้ด้วยเลือดมังกรและพลังมังกรมากมาย ในช่วงเวลาสั้นๆ อาการบาดเจ็บของขุนพลปูทองคำก็ได้รับการรักษาและเขากลับคืนสู่ร่างมนุษย์
　　ลมหายใจของขุนพลปูทองคำดูแข็งแกร่งขึ้นกว่าก่อนหน้านี้แต่เขาก็ไม่ได้ผลีผลามข้ามแม่น้ำไปเพราะรู้ซึ้งถึงพลังของมันดีแล้ว
　　ผู้คนรอบข้างต่างก็ไม่มีใครกล้าที่จะลองของเพราะได้เห็นภาพอันน่าสะพรึงกลัวที่เกิดขึ้นต่อหน้าแล้วพวกเขารู้ดีเกี่ยวกับพลังทำลายของแม่น้ำกระบี่
　　อย่างไรก็ตามเพื่อให้ได้เลือดมังกรน้ำแข็งพวกเขาจะต้องข้ามแม่น้ำสายนี้ไปอยู่ดี นี่เป็นเหตุผลที่ทำให้ทุกคนต้องมาออกันอยู่ที่ริมฝั่งแม่น้ำเช่นนี้
　　“นายท่านคะพวกเรา… ควรจะรอต่อไปก่อนดีไหม ” ปิงหยาเฟยถามฉิงเฟิง
　　ฉิงเฟิงส่ายหัวแล้วพูดว่า“ฉันรอตลอดไปไม่ได้ ฉันต้องการใครซักคนที่จะไปทดสอบพลังของแม่น้ำกระบี่ให้มากกว่านี้ แต่ในเมื่อไม่มีใครกล้าไปเพราะเห็นสภาพของขุนพลปูทองคำ งั้นฉันคงต้องไปเองแล้ว”
　　ฉิงเฟิงยิ้มและเดินไปทางแม่น้ำกระบี่ผู้คนต่างตกใจและประหลาดใจกับพฤติกรรมของเขา　　“หลี่ฉิงเฟิงคิดจะทำอะไร เขาไม่เห็นอันตรายของแม่น้ำสายนี้หรืออย่างไร แม้กระทั่งขุนพลปูทองคำที่มีม่านแสงป้องกันอันแข็งแกร่งก็ยังบาดเจ็บสาหัส เขาเบื่อชีวิตแล้วหรือไง ?”
　　“ถูกต้องแม้กระทั่งขุนพลปูทองคำก็ยังล้มเหลว นับประสาอะไรกับหลี่ฉิงเฟิง เขาจะต้องล้มเหลวเหมือนกันแน่นอน”
　　“ข้าเดิมพันว่าหลี่ฉิงเฟิงจะต้องตกตายด้วยพลังงานกระบี่แน่ถ้ามันรอด ข้าจะกินดินโคลนต่อหน้าทุกท่านเลย !”
　　ผู้คนรอบข้างยังคงพูดคุยกันเสียงดังและมีผู้ฝึกตนคนหนึ่งกล้าท้าว่าจะกินโคลนด้วยซ้ำ
　　ฉิงเฟิงได้ยินสิ่งที่ทุกคนถากถางเขาเพียงแค่ยิ้มอย่างเย็นชาด้วยความรังเกียจ
　　“ไอ้หนุ่มผมสั้นชุดฟ้าแกเตรียมกินขี้โคลนได้เลย”
　　ฉิงเฟิงมองไปที่ผู้ฝึกตนผมสั้นและกล่าวเสียงดัง　　หลังจากพูดจบฉิงเฟิงก็เดินไปที่แม่น้ำกระบี่เขาขี้เกียจถกเถียงกับคนเหล่านี้
　　เมื่อได้มองดูฉิงเฟิงจากด้านหลังใบหน้าของผู้ฝึกตนผมสั้นก็มืดครึ้มลง อย่างไรก็ตามเขาไม่ได้โต้ตอบกลับไปเพราะรู้ตัวว่าตนเองไม่ใช่คู่มือของอีกฝ่าย ซึ่งชายคนนี้สามารถรับมือกับเจ้าชายแห่งวังมังกรทะเลตะวันออกได้อย่างสูสี
　　ฮึ่มจองหองเข้าไปเถอะ รับรองว่าเจ้าไม่มีทางข้ามแม่น้ำกระบี่สายนี้ไปได้แน่
　　!
　　ผู้ฝึกตนผมสั้นกล่าวกับตัวเองในใจ