เหอจวน ?

ฉิงเฟิงจําชื่อนี้ได้ เพราะเขาเพิ่งจะทุบตีคนคนนี้ไปเมื่อไม่กี่วันก่อน เขารู้ด้วยว่าเหอจวินกําลังตามตื้อเซียะเฟยเฟย แต่เธอไม่ชอบเขา

ไม่ได้การ เฟยเฟยกําลังตกอยู่ในอันตราย !

ฉิงเฟิงความรู้สึกไวและรู้สึกว่าเซียะเฟยเฟยกําลังตกอยู่ในอันตราย เพราะถ้าหากว่าไม่มีเรื่องเกิดขึ้น ทําไมเธอถึงไม่ยอมรับโทรศัพท์ของเขา ?

“ไสหัวไป ฉันจะเข้าไปข้างใน” ยิ่งเพิ่งจ้องมองยามคนนั้นและกําลังจะเดินเข้าไป

“ไม่มีทาง” ยามคนนั้นขยับและมายืนขวางยิ่งเพิ่ง

ฉิงเฟิงรู้ว่าสถานการณ์ตอนนี้คับขัน ยิ่งเขาเสียเวลามากเท่าไร เซียะเฟยเฟยก็ยิ่งอันตรายมากขึ้นเท่านั้น เขาใช้ฝ่ามือคมมีดวายุใส่ยามคนนั้นในทันที

สีหน้าของยามเปลี่ยนไป เขาเป็นยอดฝีมือระดับสูงเช่นกันและรู้สึกได้ถึงพลังของฝ่ามือนี้ มันทรงพลังพอที่เปาหัวคนธรรมดาให้ระเบิดได้

ผู้เชี่ยวชาญ ชายหนุ่มคนนี้เป็นผู้เชี่ยวชาญ !

ยามคนนั้นตัดสินใจที่จะใช้พละกําลังทั้งหมดของเขาเพื่อป้องกันฝ่ามือของฉิงเฟิง

เขาใช้แขนทั้งสองบล็อกฝ่ามือ แต่เขาประเมินพลังของเคล็ดฝ่ามือคมมีควายุน้อยไป ฝ่ามือนี้เพียงพอที่จะทําลายต้นไม้ใหญ่ในทันที ไม่ต้องพูดถึงชายคนหนึ่ง

กร๊อบ !

แขนของยามหักในพริบตาจากฝ่าคมมีดวายุของฉิงเฟิง กระดูกสีขาวแทงทะลุออกมา

ยามกรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดและล้มลงกับพื้น ฮูซ่งและคนอื่นๆต่างก็หวาดกล้ว พวกเขาไม่ใช่ยอดฝีมือที่ทรงพลัง พวกเขามีเพียงแค่เงินเท่านั้น ทั้งสามคนไม่เคยเห็นคนที่รุนแรงอย่างยิ่งเพิ่งมาก่อน เขาดุร้ายราวกับสัตว์ป่า

จากนั้นฉิงเฟิงก็เตะประตูเปิดเข้าไปและเห็นเหอจวินกําลังฝึกเสื้อผ้าของเซียะเฟยเฟยจนเผยให้เห็นผิวขาดเนียนราวกับหยกเนื้อดีของเธอ

“ไอ้สัตว์นรก !”

ฉิงเฟิงโกรธเกรี้ยวอย่างรุนแรงหลังจากที่เขาเห็นเหอจวินกําลังจะข่มขืนเซียะเฟยเฟย

ความสัมพันธ์ระหว่างฉิงเฟิงและเซียะเฟยเฟยมีความซับซ้อนและยุ่งเหยิงมาก ถ้าไม่ใช่เพราะหลินเสวี่ย บางที่พวกเขาทั้งคู่อาจจะเป็นแฟนกันไปแล้ว แต่ตอนนี้เหอจวินกําลังจะข่มขืนผู้หญิงของเขา

เขากล้าดียังไงมาแตะต้องผู้หญิงของวูฟคิง ?

ฉิงเฟิงขยับตัวราวกับสายฟ้าและปรากฏตัวต่อหน้าเหอจวินในทันที

“ไอ้บัดซบ ไสหัวไปไกลๆเธอ !” ฉิงเฟิงคํารามด้วยความโกรธกริ้วและเตะเข้าที่ท้องของเหอจวินในทันที

เปรี้ยง!

ร่างของเหอจวินปลิวกระเด็นไปกระแทกกําแพง เขากระอักเลือดออกมาและล้มลงกับพื้น เขาไม่สามารถลุกขึ้นได้อีกเพราะมีกระดูกหักหลายท่อนจากลูกเตะที่รุนแรงของฉิงเฟิง

ฉิงเฟิงพยุงเซียะเฟยเฟยขึ้นมาและถามว่า “เฟยเฟย เธอเป็นอะไรไหม ?”

เซียะเฟยเฟยสติไม่อยู่กับเนื้อกับตัวอีกต่อไป ร่างกายของเธอร้อนราวกับภูเขาไฟ เธอจําฉิงเฟิงไม่ได้แม้แต่น้อย

“บ้าเอ๊ย ! เธอถูกวางยา” คิ้วของฉิงเฟิงขมวดแน่นและกล่าวด้วยความโกรธ

ฉิงเฟิงเป็นหมอระดับสูง เขาสามารถมองออกว่าเซียะเฟยถูกวางยาที่รุนแรงบางอย่าง

เหอจวินวางยาปลุกเซ็กส์เธอ โชคดีที่ฉิงเฟิงมาทันเวลา มิฉะนั้นเซียะเฟยเฟยคงโดนย่ำยีจนป่นปี้แน่นอน

ฉิงเฟิงรู้ว่าเขาไม่สามารถเสียเวลาได้อีกต่อไป เขาอุ้มเซียะเฟยเฟยขึ้นและกําลังจะจากไป ก่อนที่เขาจะไป เขาเดินไปหาเหอจวิน

“ฉันจะทําให้นายพิการ เพราะนายกล้าแตะต้องเฟยเฟย” ฉิงเฟิงแสยะยิ้มออกมาและมองไปที่เหอจวินด้วยแววตาโหดเหี้ยม

เมื่อเห็นเจตนาฆ่าที่ฉิงเพิ่งแผ่ออกมา เหอจวินก็หวาดกลัวจนตัวสั่น เขากลัวมาก เขารู้ดีว่าชายตรงหน้าเขาคนนี้แข็งแกร่งแค่ไหน เขาพาบอดี้การ์ดที่แข็งแกร่งมากด้วยก็ยังพ่ายให้กับฉิงเฟิงอย่างง่ายดาย เหอจวินรู้ว่าเขาซวยแน่วันนี้

“มะ.. ไม่ใช่ฉันนะ อย่าทําฉัน ปะเป็นฮูซ่ง ! ฮูซ่งวางยาเธอ !” เหอจวินต้องการที่จะหนีจากผลที่ตามมาจึงพยายามอ้างฮูซ่งเพื่อใช้เขาเป็นโล่

ฉิงเฟิงยิ้มอย่างหนาวเย็นและกล่าวว่า “ไม่ต้องห่วง ฉันจะดูแลนายก่อน จากนั้นถึงจะเป็นคิวของไอ้อ้วนนั่น”

ฉิงเฟิงยกขาขวาขึ้นและเตะเข้าไปที่เป้ากางเกงของเหอจวิน ไม่ต้องพูดเลยว่าอะไรแตก

“อ้ากกกกกกกกกกกก ! อ้า ! ไข่ ไข่ฉัน !” เหอจวินกรีดร้องและตาเหลือก เขาสูญเสียความเป็นชายเพราะไข่สองลูกของเขาถูกทําลายไปแล้ว

ฉิงเฟิงรู้สึกว่าร่างกายของเซียะเฟยเฟยร้อนราวกับไฟ เขาจึงเปิดประตูและรีบออกไปทันที

สปอนเซอร์ทั้งสามคนที่อยู่หน้าประตูต่างก็กลัวตาย แม้แต่ฮูซ่งยังฉี่ราดกางเกงของเขาจนเปียกชุ่ม

ฮูซ่งและพรรคพวกต่างอ้อนวอนขอชีวิต แต่ฉิงเฟิงก็ไม่ให้โอกาสพวกเขา มีเพียงวิธีเดียวที่จะสั่งสอนคนอย่างพวกเขาให้หลาบจําก็คือการทุบตีพวกเขาอย่างโหดเหี้ยม!

ฉิงเฟิงยกขาขวาขึ้นและทําลายลูกอัณฑะของพวกเขาทุกคน ทําให้พวกเขาสูญสิ้นความเป็นชายไปพร้อมกับเหอจวิน

ฉิงเฟิงถูกนักบวชชรา อาจารย์ของลูชวนจี๋เดือนมาว่า เจตนาฆ่าและปราณสังหารของเขามีมากเกินไป เขาไม่ควรจะฆ่าคน ถ้าไม่ใช่เพราะเหตุนี้ คนเหล่านี้หัวกุดไปหมดแล้ว แต่ฉิงเฟิงก็ลงโทษพวกเขาอย่างสาสมไม่ต่างอะไรกับตาย

จากนั้นฉิงเฟิงก็อุ้มเซียะเฟยเฟยและพาเธอเข้าไปในโรงแรมข้างศูนย์จัดคอนเสิร์ต

“ขอห้องนึ่งครับ ด่วน” ฉิงเฟิงบอกกับพนักงานต้อนรับ

“ตอนนี้เหลือเพียงห้องวีไอพีห้องสุดท้ายค่ะ 1888 หยวน” พนักงานตอนรับกล่าวด้วยสีหน้ามึนๆ เธอรู้สึกว่าผู้ชายคนนี้รีบร้อนลนลานแปลกๆ

“เอ้านี่ 2000 หยวน ไม่ต้องทอน” จึงเพิ่งควักเงินออกมา 2000 หยวน เขาคว้ากุญแจและเดินเข้าไปที่ห้อง

เมื่อพนักงานต้อนรับเห็นว่าฉิงเฟิงคิ้วสาวสวยคนหนึ่งมาด้วย ใบหน้าของเธอก็เปลี่ยนไป เพราะเธอรู้สึกว่าสาวงามคนนี้ใบหน้าคุ้นๆ

“เดี๋ยวนะ ! ผู้หญิงที่ผู้ชายคนนั้นพามาด้วยคือเซียะเฟยเฟยนี่นา ! พนักงานต้อนรับนึกออก และโพล่งขึ้นมาทันที เธอก็เป็นแฟนคลับของเซียะเฟยเฟยเช่นกัน

เซียะเฟยเฟยดูไม่มีสติและถูกผู้ชายคนหนึ่งนิ้วเข้าโรงแรม ไม่ว่าจะมองมุมไหนมันก็ผิดปกติ

หรือว่าผู้ชายคนนี้มอมยาและจะข่มขืนเซียะเฟยเฟย !?

เมื่อคิดได้ดังนี้ พนักงานต้อนรับจึงโทรหาตํารวจทันที เพราะเธอกังวลว่าไอดอลของเธอจะถูกข่มขืน