ตอนที่ 1185 หลี่ฉิงเฟิงออกหน้า
　　อ้าวเจียงไม่สนใจคำขู่ขององค์หญิงสามเขากล่าวว่า “เสด็จพี่ของเจ้ากำลังง่วนอยู่กับการต่อสู้ มันไม่มีเวลามาดูแลเจ้าหรอก จงมากับข้าเสียโดยดี”
　　อ้าวเจียงก้าวยาวๆไปหาองค์หญิงสามพร้อมกับออร่าที่แข็งแกร่ง
　　ผู้คนจากวังมังกรทะเลตะวันออกเริ่มโกรธจัดหลังจากองค์หญิงสามถูกล่วงละเมิดชายสารเลวผู้นี้กล้าดูหมิ่นองค์หญิงของพวกเขาได้อย่างไร และยังคิดอีกว่าตนเองจะสามารถ ‘ขโมย’ องค์หญิงไปต่อหน้าคนมากมายของวังมังกรทะเลตะวันออกได้ง่ายๆราวกับเป็นวัตถุเช่นนี้ ?
　　พวกเขาล้วนมาจากวังมังกรทะเลตะวันออกและย่อมไม่กลัวคนของวังมังกรทะเลเหนือ!
　　ขุนพลกุ้งทองคำออกมาขวางทางอ้าวเจียงเอาไว้และไม่ให้อีกฝ่ายเจ้าใกล้องค์หญิงสาม
　　เขามองไปที่อ้าวเจียงอย่างเฉยเมยและพูดว่า“อ้าวเจียง เจ้ามันอวดดีเกินไปแล้ว ในฐานะขุนพล ข้าจะสู้กับเจ้าเอง !”
　　ขุนพลกุ้งทองคำเหวี่ยงหมัดไปที่อ้าวเจียงทันทีแต่เขาหลงลืมไปว่าตนเองได้รับบาดเจ็บสาหัส ด้วยสถานะปัจจุบันของเขา เขาจะเอาอะไรไปต่อกรกับอ้าวเจียง
　　อ้าวเจียงสะบัดนิ้วเบาๆไปที่หมัดของขุนพลกุ้งทองคำและส่งผลให้อีกฝ่ายบินกระเด็นไปพร้อมกับเสียงกรีดร้องอันเจ็บปวด
　　เมื่อเห็นว่าขุนพลกุ้งทองคำได้รับบาดเจ็บขุนพลปลาหมึกที่อยู่ข้างๆก็รีบวิ่งเข้าไปโจมตี แต่เห็นได้ชัดว่ามันก็ไม่ใช่คู่มือของอ้าวเจียงอีกเช่นกัน
　　อ้าวเจียงใช้เพียงนิ้วเดียวก็เอาชนะขุนพลปลาหมึกได้
　　บุคคลที่แข็งแกร่งที่สุดจากวังมังกรทะเลตะวันออกก็คือองค์ชายทะเลตะวันออกแต่ตอนนี้เขากำลังสู้รบพัวพันกับปีศาจช้างน้ำแข็งจึงไม่มีผู้ใดในที่นี้สามารถรับมือกับอ้าวเจียงได้เลย
　　อ้าวเจียงยิ่งวางข้ามเขื่องโขงและหยิ่งยโสมากขึ้นหลังจากที่ทำร้ายมือดีของวังมังกรทะเลตะวันออกจนหมดจากนั้นเขาก็จับองค์หญิงสองและองค์หญิงสามไป
　　องค์หญิงทั้งสองพยายามที่จะต่อต้านขัดขืนแต่พวกเธอก็ไม่ใช่คู่มือของอ้าวเจียงและพ่ายแพ้ถูกคุมตัวไว้ทันที
　　ใบหน้าสีดอกกุหลาบขององค์หญิงทั้งสองเต็มไปด้วยความโกรธกริ้วแต่พวกเธอก็ไม่อาจทำอะไรได้
　　อ้าวเจียงผู้นี้เป็นคนชั่วช้านักมันไม่เพียงแค่จับตัวองค์หญิงสามไป แต่มันยังจับองค์หญิงสองอีกด้วย
　　ผู้คนของวังมังกรทะเลตะวันออกล้วนแต่มีสีหน้าซีดเซียวพวกเขาที่เหลืออ่อนแอเกินกว่าที่จะช่วยเหลือองค์หญิงทั้งสองได้ พวกเขาทำได้เพียงก้มหน้ายืนดูเฉยๆเท่านั้น　　จากนั้นอ้าวเจียงก็นำตัวองค์หญิงทั้งสองเข้าไปในป่าและมัดพวกเธอเอาไว้ด้วยเชือก
　　แน่นอนว่าเหตุการณ์ทั้งหมดนี้อยู่ในสายตาของหลี่ฉิงเฟิงในขณะที่เขาได้ลอบติดตามพวกมัน
　　หลี่ฉิงเฟิงเห็นว่าองค์หญิงสามกำลังถูกจับตัวและมัดไว้ซึ่งมันทำให้เขารู้สึกอึดอัดเล็กน้อย แม้ว่าเขาจะหยอกล้อเล่นกับเธอเป็นประจำ แต่เขาก็ประทับใจนิสัยของเธอไม่น้อยและไม่พอใจต่อพฤติกรรมขององค์ชายทะเลเหนืออ้าวเจียง
　　อ้าวเจียงพาตัวองค์หญิงสามเข้าไปในป่าและบอกให้เหล่าผู้ติดตามออกไปเฝ้ายาม
　　หลังจากทุกคนออกไปไกลแล้วอ้าวเจียงก็มองไปที่วงหน้าอันงดงามขององค์หญิงสามพลางกล่าวว่า “สาวงามเอ๋ย วันนี้ข้าจะทำให้เจ้าเป็นสตรีของข้า !”
　　เมื่อได้ยินคำพูดของอ้าวเจียงใบหน้าขององค์หญิงสามก็เปลี่ยนไปและตะโกนด้วยความโกรธแค้นว่า “อ้าวเจียง เจ้ามันไร้ยางอายสิ้นดี ! หากเจ้ากล้ารังแกข้าล่ะก็เสด็จพี่กับเสด็จพ่อจะไม่ปล่อยเจ้าไว้แน่”
　　อ้าวเจียงแสยะยิ้มต่อคำขู่ขององค์หญิงสาม“สาวงาม ข้าไม่เพียงแค่จะเชยชมเรือนร่างของเจ้า แต่ข้าจะล่วงล้ำพี่สาวของเจ้าด้วย !”
　　คำพูดของอ้าวเจียงทำให้องค์หญิงสองซีดเผือดลงในทันควัน
　　คว้าก!
　　อ้าวเจียงไหวร่างมาใกล้องค์หญิงสามและใช้มือขวากระชากเสื้อที่แขนของเธอออกจนเผยให้เห็นผิวขาวดั่งหิมะของเธอ
　　หลี่ฉิงเฟิงที่ได้เห็นภาพนี้จากด้านหลังใบหน้าของเขาเปลี่ยนไปและสบถออกมาว่า “ชั่วช้า ไร้ยางอาย ข่มเหงผู้หญิงตัวเล็กๆ !”
　　ในขณะที่หลี่ฉิงเฟิงก้นด่าสาปแช่งอ้าวเจียงเท้าซ้ายของเขาบังเอิญเหยียบเข้ากับกิ่งไม้จนแตกและเกิดเสียงดังขึ้น
　　“นั่นใครใครอยู่ตรงนั้น ?!” ใบหน้าของเจ้าชายทะเลเหนือเปลี่ยนไป และแสดงออกถึงความเย็นชาในแววตา
　　หลี่ฉิงเฟิงเดินออกมาพร้อมกับรอยยิ้มเยาะเย้ยบนใบหน้าและพูดว่า“อ้าวเจียงใช่ไหม แกเป็นถึงเจ้าชายแห่งวังมังกรทะเลเหนือแต่กลับลักพาตัวฉุดคร่าหญิงสาว แกมันช่างเลวบัดซบเสียจริง”
　　เมื่อเห็นการปรากฏตัวของหลี่ฉิงเฟิงดวงตาขององค์หญิงสามก็เผยอาการประหลาดใจ เธอไม่คิดว่าคนๆนี้จะออกหน้ายื่นมือเข้าช่วย
　　“หลี่ฉิงเฟิง ข้ารู้ว่าเจ้าไม่ลงรอยกับเจ้าชายแห่งทะเลตะวันออก เจ้ามาขัดขวางข้าทำไม นางเป็นน้องสาวของศัตรูเจ้า” อ้าวเจียงยิ้มและกล่าวขึ้น
　　หลังจากได้ยินคำพูดของอ้าวเจียงหลี่ฉิงเฟิงก็ยกยิ้มมุมปากและกล่าวว่า “ฉันจะบอกข่าวดีให้แกฟัง แต่ได้ยินแล้วแกห้ามร้องไห้เข้าใจไหม ”
　　“ข่าวดี ข่าวดีอันใดกัน ?” ความสับสนปรากฏในดวงตาของอ้าวเจียง เขาไม่เข้าใจว่าหลี่ฉิงเฟิงกำลังจะสื่ออะไร โดยเฉพาะ ‘ข่าวดี’ ที่เอ่ยขึ้น
　　หลี่ฉิงเฟิงกล่าวว่า“เจ้าชายแห่งทะเลตะวันออกเป็นพี่เขยฉันเอง และองค์หญิงสามก็เป็นผู้หญิงของฉัน แกมันหมาขี้แพ้ ไสหัวไปซะ!”
　　อ้าวเจียงได้ยินดังนั้นก็เต็มไปด้วยโทสะจนควันออกหูเจ้าหลี่ฉิงเฟิงผู้นี้กล้ามาพัวพันกับสตรีที่ข้าชอบ รนหาที่ตายนัก !
　　“องค์หญิงสามพูดมาสิว่าเจ้าไม่ใช่ผู้หญิงของหลี่ฉิงเฟิง !” อ้าวเจียงมองไปที่องค์หญิงสามด้วยใบหน้าบิดเบี้ยวและถามอย่างเย็นชา
　　ใบหน้าสีดอกกุหลาบขององค์หญิงสามเปลี่ยนไปเล็กน้อยเธออยากจะปฏิเสธคำพูดของหลี่ฉิงเฟิง แต่หลังจากคิดอยู่ครู่หนึ่งก็เข้าใจว่าเขาพยายามจะช่วยเธอ ดังนั้นเธอจึงเล่นตามน้ำไปว่า
　　“อ้าวเจียงเจ้าเข้าใจถูกแล้ว ข้าเป็นผู้หญิงของหลี่ฉิงเฟิง ดังนั้นเจ้าเลิกวุ่นวายกับข้าได้แล้ว ปล่อยข้าไปซะ !” องค์หญิงสามเชิดหน้าและยิ้มเยาะเย้ย
　　ถึงแม้ว่าองค์หญิงสามจะไม่ชอบหน้าหลี่ฉิงเฟิงก็ตามแต่เธอไม่ชอบอ้าวเจียงมากยิ่งกว่า เธอยอมเป็นผู้หญิงปลอมๆของหลี่ฉิงเฟิงดีกว่าทอดกายให้อ้าวเจียงเชยชม
　　“องค์หญิงสามเจ้ามันอีตัวบัดซบ ! ข้าคือเจ้าชายแห่งวังมังกรทะเลทางเหนือ อ้าวเจียง ! ข้ามีอะไรที่เทียบไม่ได้กับมนุษย์อย่างมัน !” ใบหน้าของอ้าวเจียงดำทะมืนและสบถด่าทอองค์หญิงสามทันที
　　องค์หญิงสามไม่ยอมลดราวาศอกเธอตะโกนกลับไปว่า “ไอ้ขยะเปียก เจ้ามันเทียบไม่ได้แม้แต่นิ้วเดียวของหลี่ฉิงเฟิงด้วยซ้ำ ! ท่านพี่ฉิงเฟิงที่รักของข้านั้นเลิศที่สุดในใต้หล้า ข้าย่อมเป็นคนของเค้า !”
　　หลังจากพูดจบองค์หญิงสามก็จ้องมองไปที่หลี่ฉิงเฟิงด้วยแววตาเปล่งปลั่งไปด้วยกลิ่นอายความรักจากการแสดงออกของเธอแล้ว หากไม่รู้ตื่นลึกหน้าบางของความสัมพันธ์ระหว่างสองคนนี้ มันดูเหมือนว่าเธอจะชอบหลี่ฉิงเฟิงจริงๆ….
　　หลี่ฉิงเฟิงกลอกลูกตาไปมาและรู้สึกอยากจะกระอักเลือดคำโต
　　องค์หญิงสามผู้นี้พยายามใส่ไฟให้ให้เขากับอ้าวเจียงต้องปะทะเป็นตายกันเขาไม่มีทางเชื่อคำพูดที่เธอพ่นออกมาแน่นอน !
　　เมื่อตอนที่หลี่ฉิงเฟิงถูกเธอจับไปที่วังมังกรทะเลตะวันออกเขาแก้แค้นเธอด้วยการมัดเธอไว้และยัดไว้ใต้เตียงแถมยังเอาชั้นในอุดปาก เท่านั้นยังไม่พอเขายังขโมยลูกปัดต้านวารี สมบัติของวังไปอีกด้วย
　　องค์หญิงสามเกลียดชังหลี่ฉิงเฟิงจนแทบบ้าแถมยังอยากให้เขาตายอีกด้วย เป็นไปไม่ได้ที่เธอจะยอมเป็นผู้หญิงของเขาจริงๆ
　　แต่หลี่ฉิงเฟิงก็ไม่ตำหนิเธอเพราะเขาก็ไม่ชอบพฤติกรรมและนิสัยวางก้ามเขื่องโขของอ้าวเจียงจริงๆ ไหนๆก็ไหนๆแล้ว เขาจึงปล่อยเลยตามเลยออกหน้าช่วยพวกเธอ