ตอนที่ 1120 สู้เพื่อหัวใจเยือกแข็ง
　　ฉิงเฟิงยืนอยู่ที่เดิมและจ้องมองไปที่ปิงซีเยว่กับฝูงชนบนยอดเขาด้วยสายตาเย็นชา
　　เหล่าคนที่อยู่เบื้องหน้าเขาล้วนแต่เป็นยอดฝีมือในขอบเขตจิตราชันซึ่งเขาก็ไม่ได้โง่พอที่จะวิ่งเข้าไปหาที่ตาย
　　ฉิงเฟิงไม่ต้องการเข้าไปใกล้พวกเขามากกว่านี้ทว่า เรื่องนั้นไม่ได้ขึ้นอยู่กับเขาฝ่ายเดียว
　　ด้วยการเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วในพริบตาหูเทียนเต๋าชักกระบี่ยาวขึ้นมาทันที ลำแสงกระบี่ที่ทอดยาวกว่าสองร้อยเมตรพุ่งออกจากคม ลำแสงนั้นผ่าไปหาทิศทางที่ฉิงเฟิงยืนอยู่
　　การโจมตีของยอดฝีมือระดับจิตราชันนั้นแข็งแกร่งอย่างไม่น่าเชื่อมันฉีกผ่านอากาศ, หิมะและก้อนหิน จนเหมือนเกิดการสั่นสะเทือนไปทั่วพื้นโลก
　　วูบ! 　　ด้วยการใช้ท่าร่างพันมังกรฉิงเฟิงขยับร่างราวกับประกายแสงและสามารถหลบลำแสง กระบี่นั้นได้ทันที
　　เมื่อเห็นว่าฉิงเฟิงสามารถหลบการโจมตีของตนเองได้สีหน้าของหูเทียนเต๋าก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย ก่อนหน้านี้เมื่อตอนที่ปิงหยาเฟยพูดว่าชายหนุ่มผู้นี้แข็งแกร่ง เขายังไม่เชื่อเธอ แต่เมื่อได้เผชิญหน้ากับอีกฝ่ายด้วยตนเองเขาก็ตระหนักว่าชายหนุ่มคนนี้มีความสามารถมากจริงๆ
　　การเคลื่อนไหวของฉิงเฟิงนั้นรวดเร็วอย่างไม่น่าเชื่อมันไม่ด้อยไปกว่าหูเทียนเต๋าที่มีขอบเขตพลังเหนือกว่า
　　“จ้าวนิกายหูตอนนี้เจ้าประจักษ์ต่อสายตาแล้วใช่ไหม ข้าไม่ได้โกหกเจ้า หลี่ฉิงเฟิงแข็งแกร่งจริงๆ พวกเราต้องระวังเจ้าหนุ่มนั่นให้ดี” ปิงหยาเฟยกล่าวกับหูเทียนเต๋า
　　หูเทียนเต๋าพยักหน้าคำพูดของปิงหยาเฟยมีเหตุผลอย่างยิ่งซึ่งเขาก็ได้เห็นกับตาแล้ว
　　เขาเข้าใจในที่สุดว่าตอนนี้อย่างน้อยๆก็ไม่ควรจะต่อสู้กับปิงหยาเฟยพวกเขาทั้งสองมีระดับฝีมือสูสีคู่คี่และเป็นไปได้อย่างยิ่งว่าจะได้บาดเจ็บทั้งสองฝ่ายหากปะทะกัน ซึ่งสุดท้ายผลประโยชน์จะตกไปอยู่กับหลี่ฉิงเฟิงอย่างแน่นอน
　　หูเทียนเต๋าเป็นคนฉลาดโดยธรรมชาติเขาย่อมสามารถมองเห็นสถานการณ์ได้อย่างชัดเจน
　　“จ้าวนิกายปิงงั้นพวกเราก็หยุดมือกันก่อน” หูเทียนเต๋ายกยิ้มมุมปากและกล่าวกับปิงหยาเฟย เขากล่าวต่อไปว่า “ข้าขอเสนอว่าให้เราร่วมมือกันจัดการหลี่ฉิงเฟิงเสียก่อน จากนั้นค่อยจัดการเรื่องระหว่างเราทีหลัง”
　　ปิงหยาเฟยพยักหน้าเห็นด้วยเธอกับหูเทียนเต๋าบาดหมางกันอยู่ก็จริง แต่สุดท้ายแล้วพวกเขาทั้งสองฝ่ายต่างก็เป็นเจ้าของดินแดนแห่งนี้ ข้อพิพาทเรื่องกรรมสิทธิ์บนภูเขาลูกที่ห้าเป็นเรื่องภายใน แต่หลี่ฉิงเฟิงเป็นคนนอกที่กำลังจะฉกฉวยผลประโยชน์ ดังนั้นตอนนี้พวกเขามีศัตรูร่วมกัน　　ฉิงเฟิงยืนอยู่ที่เชิงเขาเมื่อได้ยินข้อเสนอของหูเทียนเต๋า ใบหน้าของเขาก็หดหู่ลง เขาตะโกนจากเชิงเขาขึ้นไปว่า “หัวแกโดนลาเตะมาหรือไง ฆ่าฉันแล้วแกจะได้อะไร ?”
　　แสงแห่งความโกรธพาดผ่านดวงตาของหูเทียนเต๋าเขาเหินขึ้นไปบนฟ้าด้วยกระบี่ยาวในมือและพุ่งไปที่ฉิงเฟิง
　　ด้วยการเคลื่อนไหวที่เร็วอย่างไม่น่าเชื่อหูเทียนเต๋ามาปรากฏตัวต่อหน้าแทบจะในทันที
　　ตูม!!
　　กระบี่ยาวในมือผ่ากลางอากาศไปยังฉิงเฟิงด้วยความดุร้ายที่น่าตื่นตระหนกมันเกิดเสียงดังตูมและหิมะระเบิดกระจายไปในทุกทิศทาง
　　“
　　แสงทองท้องนภา
　　!
　　“
　　ฉิงเฟิงใช้กระบี่แรกของเคล็ดวิชากระบี่แสงสีทองเขาเคลื่อนไหวด้วยกระบวนท่าที่เหนือกว่า ซึ่งมันเร็วมากจนต้านรับกระบี่ของหูเทียนเต๋าได้แทบทันที
　　เมื่อกระบี่แสงสีทองกระแทกเข้ากับกระบี่ยาวของอีกฝ่ายก็เกิดเสียงระเบิดดังขึ้นเสียงดังกึกก้องจนข้ามท้องฟ้า และพลังมหาศาลของมันก็พัดไปทุกทิศทางจนหิมะและหินแตกเป็นชิ้นๆ
　　ตูมตูม ตูม …
　　ทันใดนั้นพื้นหิมะที่สูงขึ้นไปบนยอดเขาก็เริ่มกลิ้งลงมา หิมะชั้นนี้ที่สะสมมานานหลายศตวรรษมีความหนาแน่นอย่างไม่น่าเชื่อ เมื่อมันเริ่มพังลงมาตามทางลาดชัน มันก็เร่งความเร็วขึ้นอย่างรวดเร็วทำให้พื้นดินสั่นสะเทือนภายใต้น้ำหนักของมัน
　　“หะ..หิมะถล่ม !”
　　เมื่อได้เห็นมวลหิมะที่ถล่มลงมาเหล่าสาวกนิกายราชันเหมันต์ก็ร่ำร้องออกและกล่าวเตือนว่า “ทุกคน! วิ่ง!” 　　สีหน้าของทุกคนเต็มไปด้วยความตื่นตกใจในขณะที่แยกย้ายกันวิ่งหนีจากที่เกิดเหตุ
　　ใช่พวกเขากลัว พวกเขาอาศัยอยู่ในภูเขาเหล่านี้มานาน พวกเขารู้ดีกว่าใครว่าหิมะถล่มนั้นน่ากลัวเพียงใด
　　ไม่ต้องสงสัยเลยว่าหิมะถล่มเป็นภัยพิบัติร้ายแรงที่สุดที่สามารถพบได้ในภูเขาหิมะที่หนาเตอะเหล่านี้เมื่อหิมะเริ่มถล่มลงมามันทำให้คนที่เหลือและสัตว์อสูรที่จำศีลอยู่ตื่นขึ้น คนที่มีปฏิกิริยาช้ากว่าจะตกเป็นเหยื่อและถูกทิ้งไว้รอความตายท่ามกลางหิมะมวลมหาศาล
　　เมื่อเห็นหิมะถล่มลงมาหูเทียนเต๋าก็หยุดการโจมตีและหลบหนีออกไปเช่นกันเขาไม่อยากปล่อยให้ตนเองถูกฝังทั้งเป็น
　　ฉิงเฟิงก็ตื่นตระหนกเขาหันไปบอกให้ทีมเขี้ยวหมาป่ารีบหนีออกไป
　　อลิซที่อ่อนแอที่สุดในทีมเคลื่อนไหวได้ช้ากว่าฉิงเฟิงจึงมาปรากฏตัวต่อหน้าเธออย่างรวดเร็วและโอบเธอไว้ในอ้อมแขนพาเธอวิ่งหนีไป
　　หิมะถล่มถึงจุดที่พวกเขาอยู่อย่างรวดเร็วราวกับสึนามิการถล่มของมันเร็วมากและทำให้สัตว์อสูรบางตัวกับศิษย์สาวกบางคนที่ตอบสนองได้ช้าต้องถูกกองหิมะไล่ทันและทับถมเป็นชั้นสีขาว
　　ก้อนหินก้อนใหญ่ตกลงมาจากท้องฟ้าเช่นกันสัตว์อสูรและมนุษย์บางส่วนที่โชคร้ายก็ถูกหินทับขยี้จนตายคาที่
　　ด้วยความที่ฉิงเฟิงมีพลังในระดับครึ่งก้าวจิตราชันและครอบครองท่าร่างพันมังกรด้วยความเร็วอันเหลือเชื่อของเขา เขารีบออกจากพื้นที่ที่ถูกหิมะถล่มและมาถึงภูเขาหิมะลูกที่สี่ได้ทันท่วงที
　　เขายืนอยู่บนยอดเขาหิมะลูกที่สี่และมองดูหิมะที่ยังคงถล่มอย่างต่อเนื่องลงมาตามทางลาดของภูเขาหิมะลูกที่ห้าใบหน้าของเขาซีดลงอย่างเห็นได้ชัด
　　หิมะถล่ม…นี่คือพลังแห่งธรรมชาติมันเป็นพลังอำนาจที่น่าสะพรึงกลัวจนแม้แต่ผู้ฝึกตนครึ่งก้าวจิตราชันอย่างเขาก็ยังตกตะลึง ต่อหน้าความประสงค์ของสวรรค์และปฐพี พลังของมนุษย์ดูเหมือนจะไม่สลักสำคัญอย่างน่าสมเพช
　　ตูมตูม ตูม ….
　　หิมะถล่มยังคงเพิ่มขึ้นซึ่งหลี่ฉิงเฟิงและหูเทียนเต๋าเป็นต้นเหตุ
　　มันเป็นเวลาสามชั่วโมงเต็มจนในที่สุดหิมะถล่มก็หยุดลง
　　ชูว!
　　แสงสีเงินแผ่ออกมาจากบนยอดเขาหิมะลูกที่ห้าแสงนี้ไม่ใช่อื่นใดนอกจากหัวใจเยือกแข็งนั้นเอง
　　ทุกคนในบริเวณใกล้เคียงเห็นแสงนี้และความตื่นเต้นก็กระพริบผ่านดวงตาของพวกเขา
　　กล่าวจากใจจริงพวกทั้งหมดรู้สึกขอบคุณหิมะถล่ม หากไม่ใช่เพราะปรากฏการณ์นี้ พวกเขาคงหาหัวใจเยือกแข็งไม่พบง่ายๆ
　　หัวใจเยือกแข็งมีลักษณ์เป็นคริสตัลน้ำแข็งรูปหัวใจซึ่งพบได้เฉพาะบนภูเขาหิมะหนา
　　“ฮ่าฮ่า ฮ่า !” หูเทียนเต๋าส่งเสียงหัวเราะอย่างผึ่งผาย เขากล่าว “หัวใจเยือกแข็งได้ปรากฏขึ้นแล้ว มันต้องเป็นของข้า !”
　　เขามุ่งมั่นอย่างแน่วแน่ที่จะครอบครองหัวใจเยือกแข็ง
　　สิ่งนี้เป็นเป็นสิ่งมหัศจรรย์ของโลกที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติสำหรับผู้ที่ติดตามบนเส้นทางแห่งการบ่มเพาะพลัง สมบัติชิ้นนี้สามารถยกระดับพลังของพวกเขาก้าวใหญ่ได้โดยสมบูรณ์ !
　　กล่าวง่ายๆปัจจุบันนี้หูเทียนเต๋าเป็นยอดฝีมือในขอบเขตจิตราชัน หากเขาดูดซับพลังแห่งหัวใจเยือกแข็งเข้าไป เขาจะถูกยกระดับอย่างก้าวกระโดดจนทะลวงเข้าสู่ขอบเขตจิตวิญญาณจักรพรรดิ ! (จิตราชันมี 9 ขั้น ถ้ากินไอ้นี่เข้าไปก็ทะลุไปอีกขอบเขตเลย) 　　“ฝันไปเถอะหูเทียนเต๋า ! หัวใจเยือกแข็งเป็นของข้า” ปิงหยาเฟยแสยะยิ้มอย่างเย็นชา
　　เธอเป็นจ้าวนิกายราชันเหมันต์เธอฝึกฝนเคล็ดวิชาสายน้ำแข็งซึ่งไม่มีใครเหมาะกับสมบัติชิ้นนี้มากกว่าเธอ นอกจากนี้เธอก็ไม่ยอมยกให้ผู้อื่นง่ายๆอีกด้วย
　　ฉิงเฟิงยิ้มเยาะสีหน้าของเขาเยือกเย็นกว่า เขาก็ต้องการมันเช่นเดียวกัน
　　ฟุบ! ฟุบ !
　　ในขณะนั้นปิงหยาเฟยและหูเทียนเต๋าเคลื่อนไหวพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมายพวกเขาบินขึ้นไปบนอากาศพุ่งไปราวกับลูกศรตรงไปยังยอดเขาลูกที่ห้า
　　ทั้งสองเคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูงและปรากฏขึ้นบนภูเขาเกือบจะในทันทีแต่ละคนจ้องมองไปที่หัวใจเยือกแข็งด้วยการแสดงออกอันแรงกล้า
　　หัวใจเยือกแข็งเป็นคริสตัลสีขาวโปร่งแสงในรูปทรงหัวใจแสงสีขาววาววับเต้นผ่านพื้นผิวของหัวใจเยือกแข็ง รอบๆมันปกคลุมไปด้วยบรรยากาศอันลึกลับ
　　มันถูกสร้างขึ้นจากแก่นแท้ของหิมะพันปีนอกเหนือจากการใช้งานในการฝึกปรือเคล็ดวิชาประเภทน้ำแข็งแล้ว มันยังมีผลกับคำสาปมรณะอีกด้วย
　　ดวงตาของปิงหยาเฟยส่องประกายด้วยความหลงใหลเธอเอื้อมมือขวาออกไปข้างหน้าเพื่อจะคว้าหัวใจเยือกแข็ง
　　“อย่าฝัน!”
　　เมื่อเห็นการเคลื่อนไหวของปิงหยาเฟยหูเทียนเต๋าก็รีบเหวี่ยงกระบี่ไปในทิศทางของเธอทันที แสงกระบี่แผ่พุ่งออกมาและปรากฏต่อหน้าเธอทันที
　　การแสดงออกบนใบหน้าที่บอบบางของปิงหยาเฟยเปลี่ยนไปในขณะที่เธอเหวี่ยงกระบี่คู่กายออกไปปะทะกับพลังกระบี่ของอีกฝ่ายพลังกระบี่ทั้งสองกระทบกันจนเกิดเสียงดังตูม　　ฉิงเฟิงยืนหยัดอย่างเงียบงันในขณะที่มองดูการปะทะกันพวกเขาเขากำลังคิดคำนวนแผนการและรอคอยโอกาส