My Cold and Elegant CEO Wife ราชันย์หมาป่ากับ CEO ที่แสนเย็นชา 625

Now you are reading My Cold and Elegant CEO Wife ราชันย์หมาป่ากับ CEO ที่แสนเย็นชา Chapter 625 at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

ตอนที่ 625 คุณคือผู้ฝึกยุทธ์ ?

แปล Tarhai

“บ้าชิบ ! หลี่ฉิงเฟิง แกมันหน้าตัวเมีย ทุเรศ ! แกใส่แผ่นเหล็กไว้ในเสื้อหลอกล่อให้ฉันชกเข้าไปจนมือหักใช่มั้ย !?” โจวชางกุมมือที่หักจนกระดูกโผล่ทะลุออกมาและพูดด้วยความโกรธเกรี้ยว

โจวชางใช้พลังทั้งหมดของเขาเพื่อชกฉิงเฟิง หวังว่าจะทําให้เขาพิการไปชั่วชีวิต แต่พอหมัดกระทบร่างของฉิงเฟิง เขาก็ตีรู้สึกเหมือนกระทบเข้ากับแผ่นเหล็กหนา ไม่ใช้สิ ต้องบอกว่าผิวของฉิงเฟิงแข็งกว่าแผ่นเหล็ก มันเหมือนกับมีก้อนหินเหล็กทําให้หมัดของเขาปนนี้โดยตรง

หลังจากได้ยินที่โจวชางกล่าว โจวอี้เจียนก็โกรธกริ้วมาก เขารู้ว่าพลังหมัดของลูกชายเขาอยู่ที่ประมาณสองร้อยปอนด์ มันจะเป็นไปได้อย่างไรที่หมัดกระทบร่างแล้วจนไม่ปนกระดูกของหลี่ฉิงเฟิง ? ต้องเป็นเพราะไอ้ลูกหมาคนนี้แอบใส่แผ่นเหล็กไว้ในเสื้ออย่างแน่นอน !

ในตอนนี้ฉิงเฟิงเต็มไปด้วยความสุขและตื่นเต้นมาก เขาไม่ได้ฟังสิ่งที่คนเหล่านี้กําลังพูดเลย

เขาไม่เคยคิดเลยว่าหลังจากทะลวงขั้นเป็นผู้ฝึกยุทธ์โบราณแล้วจะทรงพลังมากขนาดนี้ผิว ของเขาแข็งแกร่งเหมือนเหล็กกล้าและอยู่ยงคงกระพัน

กําปั้นของโจวชางมีพลังทําลายถึง 200 ปอนด์ แต่ทันทีที่มันกระทบร่างฉิงเฟิงมันก็เหมือนกับไข่กระทบเหล็ก เขาไม่จําเป็นต้องออกแรงใดๆในการทําลายหมัดของโจวชางเหมือนเมื่อก่อนอีกเลยความรู้สึกนี้ช่างมหัศจรรย์นัก !

ฉิงเฟิงรู้สึกว่าตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไปเขาไม่จําเป็นต้องออกแรงสู้กับเหล่านักสู้ธรรมดาให้เหนื่อย อีกแล้ว เขาแค่ยืนเฉยๆและปล่อยพวกมันทุบตีจนเจ็บตัวกันไปเอง (เบลดเมล์?)

เมื่อคิดได้ดังนี้ฉิงเฟิงก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มกว้างออกมา

แต่ทว่า… เมื่อโจวชางและโจวอี้เจียนเห็นรอยยิ้มบนใบหน้าของฉิงเฟิง พวกเขาก็กลายโมโหมากขึ้นและคิดว่าฉิงเฟิงทั้งคดโกงไม่พอแถมยังเยาะเย้ยอีก

” หลี่ฉิงเฟิง ! แกมันเลวบัดซบ ! แค่แอบใส่แผ่นเหล็กยังไม่พอ ยังมีหน้ามาหัวเราะอย่างหน้าไม่อายอีก !”

เมื่อฉิงเฟิงได้ยินที่โจวชางพูด เขาก็เหลือบมองอย่างไร้อารมณ์และกล่าวว่า “แกว่าใครเป็นคนไร้ยางอาย ? ฉันแค่ยืนอยู่เฉยๆและไม่ได้ขยับตัวแม้แต่นิดเดียว แกยังทําอะไรฉันไม่ได้เลยขยะเอ้ย”

” ตลกละ แกนั่นแหละที่เป็นขยะ ถ้าแกไม่เล่นตุกติกยังกับตุ๊ดแอบใส่แผ่นเหล็กในเสื้อแล้วหมัดของฉันจะหักแบบนี้ได้อย่างไร?” โจวชางตระโกนด่าด้วยใบหน้าเขียวคล้ํา เพราะเขายังคงเชื่อว่าฉิงเฟิงชนะเพราะเล่นตุกติก

“โง่เขลานัก” ฉิงเฟิงพึมพัมอย่างไร้อารมณ์ขณะที่เหลือบมองโจวชาง เขาตัดสินใจที่จะไม่โต้เถียงไร้สาระกับชายคนนี้อีกต่อไป

ฉิงเฟิงใส่แผ่นเหล็กไว้หรือ ? เปล่าเลย เพียงแต่ตอนนี้ผิวของเขาแข็งเหมือนเหล็ก หมัดของโจวชางแส่หาความปวดเจ็บเองไม่สามารถกล่าวโทษใครได้

“เด็กน้อย เธอกล้าดียังไงมาด่าทอลูกชายของฉันแบบนั้น ? เธอคิดว่าเธอเป็นใคร ?”

ใบหน้าของโจวอี้เจียนเปลี่ยนไปและเสียงของเขาเต็มไปด้วยความไม่พอใจอย่างแรง กําปั้นของลูกชายเขาหักเละเทะและอาจจะใช้การไม่ได้ตลอดไป ในฐานะของคนเป็นพ่อ เขาย่อมอารมณ์ ไม่ดีเป็นธรรมดา

“หม ? เป็นลูกชายของคุณเองนะที่มาตีฉัน ฉันไม่ได้ขยับตัวแม้แต่นิดเดียว พอเขาเจ็บตัวก็ยังมาพูดไร้สาระอีก แบบนี้ไม่ให้บอกว่าโง่จะให้เรียกว่าอะไร ?”

ฉิงเฟิงเหลือบมองไปที่โจวอี้เจียนและกล่าว

“ดี! เด็กน้อย, ถ้าเธอคิดว่าแน่นักก็มาเจอกันหน่อย ฉันจะสั่งสอนมารยาทให้เธอเอง ให้เธอรู้ว่าของจริงมันเป็นอย่างไร” โจวอี้เจียนรู้สึกหงุดหงิดต่อคําพูดของฉิงเฟิงและตัดสินใจที่จะสอนบทเรียนให้แก่เด็กน้อยคนนี้

โจวอี้เจียนเป็นอาจารย์ใหญ่ของสถาบันศิลปะการต่อสู้ เขาสามารถเป็นอาจารย์ได้ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเขาย่อมฝีมือแน่นอน

โจวอี้เจียนมีชื่อเสียงมาก เขาคือหวังชื่อบิง (ราชันทหารของกองกําลังพิเศษและมีความแข็งแกร่งมาก ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นอาจารย์ใหญ่ของสถาบันในช่วงหลายปีที่ผ่านมาและต้องมีส่วนร่วมในกิจกรรมทางสังคมบ่อยๆ แต่เขาก็ยังคงมีอํานาจอยู่มาก

โจวอี้เจียนก็คิดเช่นเดียวกับลูกชายของเขาที่คิดว่าฉิงเฟิงต้องใส่แผ่นเหล็กไว้ที่หน้าอกดังนั้น เขาจึงเลือกที่จะไม่โจมตีหน้าอกของฉิงเฟิง แต่มุ่งเป้าไปที่ขาแทน เพราะขาเป็นส่วนที่บอบบางส่วนหนึ่งของร่างกายมนุษย์

วูบ !

เท้าขวาของโจวอี้เจียนโจมตีในฉับพลันตามมาด้วยลมแรงที่ฉีกอากาศออกจากกัน เตะเข้าใส่ขาของฉิงเฟิง ลูกเตะนี้มีพลังมากและเขาเคยเตะโค่นต้นไม้ได้ในคราเดียว ถ้าหากลูกเตะนี้โดนใส่คนรับรองได้ว่าขาหักแน่นอน

ฉิงเฟิงยังคงยืนอยู่ที่จุดเดิมอย่างสงบ เขามองลูกเตะของโจวอี้เจียนที่พุ่งเข้ามาโดยไม่มีทีท่าจะ หลบหลีกแม้แต่น้อย

เมื่อเห็นว่าฉิงเฟิงไม่มีท่าจะหลบหลีกแม้แต่น้อย โจวอี้เจียนก็โมโหมากขึ้น เขาคิดว่าฉิงเฟิงดูถูกและพยายามจะทําให้เขาขายหน้า

โจวอี้เจียนใช้พละกําลังทั้งหมดของเขาและรวบรวมเรี่ยวแรงทั้งหมดไว้ที่ลูกเตะนี้ ด้วยแรงเตะถึง 350 ปอนด์ เขาหมายมั่นจะหักขาฉิงเฟิงให้แหลก !

“ฮ่าๆ หลี่ฉิงเฟิง แกพิการแน่ ! พ่อของฉันจะทําลายขาของแกจนเป็นไอ้ง่อยไปตลอดชีวิต!” โจวชางกล่าวด้วยความตื่นเต้น เขาจินตนาการถึงภาพที่ฉิงเฟิงขาหักล้มลงกับพื้นและร้องโอดโอยขอความเมตตา

โจวชางรู้ว่าพ่อมีพลังมากกว่าเขา ลูกเตะของพ่อเขาต้องทําให้ฉิงเฟิงพิการและจบลงด้วยการใช้ชีวิตบนรถเข็นตลอดชีวิตแน่นอน

แกร่ก !!

เกิดเสียงแตกหักดังลั่นขึ้นในห้องเช่นเดียวกับเสียงกระดูกมือที่แตกของโจวชางเมื่อสักครู่ไม่ผิดเพี้ยนเห็นได้ชัดว่านี่เป็นเสียงของกระดูกที่แตกหักอย่างรุนแรง

จางเสี่ยวเยวี่ยเอามือปิดตา เธอไม่กล้าแม้แต่จะมอง เพราะเธอกลัวว่าขาของฉิงเฟิงจะหักเละเทะหลังจากรับลูกเตะนี้เข้าไป

โจวอี้เจียนมีรอยยิ้มเมื่อขาของเขาเตะเข้าใส่ขาของฉิงเฟิง แต่ผ่านไปไม่กี่วินาทีเขาก็ตกใจจนหน้าซีดไร้สีและร่ําร้องออกมาอย่างน่าสังเวช เพราะเขารู้สึกว่าเขาไม่ได้เตะเข้าใส่ขาคนแต่มันเป็นความเจ็บปวดจากการปะทะเข้ากับเสาเหล็ก

เท้าของโจวอี้เจียนเปรียบเหมือนไข่ไก่ดิบที่เขวี่ยงใส่แผ่นเหล็กหนา กระดูกทั้งหมดที่เท้าของ เขาหักสะบั้นเพราะเขาใช้แรงเต็มพิกัด

“อีก ! อ้าก เจ็บโว้ยยย” ความเจ็บปวดอย่างรุนแรงทําให้โจวอี้เจียนซึ่งเป็นถึงอดีตหวังชื่อบังนก่อนของกองกําลังพิเศษต้องร้องอย่างน่าสังเวชและล้มลงไปเกลือกกลิ้งกับพื้นไม่หยุด

นี่มันเกิดอะไรขึ้น !? พ่อขาหัก ??

เมื่อมองไปที่โจวอี้เจียนที่เกลือกกลิ้งอยู่กับพื้น โจวชางก็ตกใจมาก เขาอ้าปากกว้างจนแทบจะยัดไข่ห่านเข้าไปได้

คนอื่นๆอาจจะไม่รู้ว่าพ่อของเขาแข็งแกร่งแค่ไหนแต่โจวชางรู้ดี พ่อของเขาคือหวังซื่อบังแห่งกองกําลังพิเศษ แต่ตอนนี้บุคลทรงพลังคนนั้นที่เตะเต็มแรงใส่หลี่ฉิงเฟิงกลับขาหักจนต้องร้องโอดโอยเสียเอง

“โง่เขลาอีกคน… ตอนนี้คุณเห็นชัดแล้วใช่มั้ย ? ฉันไม่ได้ซ่อนแผ่นเหล็กบ้าบออะไรไว้ทั้งนั้นฉันแค่ยืนอยู่เฉยๆให้พวกคุณโจมตีเข้ามาเอง แต่พวกคุณก็ทําอะไรฉันไม่ได้ พวกขยะเอ้ย !”

ฉิงเฟิงเหลือบมองไปที่โจวอี้เจียนและกล่าวดูหมิ่น

หลังจากที่กล่าวจบ ฉิงเฟิงก็รู้สึกตื่นเต้น เขาพอใจกับผลลัพธ์นี้มาก

วิทยายุทธ์โบราณแข็งแกร่งยิ่งนัก ! เขาเพิ่งจะอยู่แค่ระดับแรกของขั้นใต้สวรรค์เท่านั้นก็มีความแข็งแกร่งมากขนาดนี้ แค่ยืนเฉยๆก็ทําให้ศัตรูบาดเจ็บได้

“คุณ… คุณคือผู้ฝึกยุทธ์ ?” โจวอี้เจียนหน้าซีดเซียวและถามด้วยความตกใจ

หือ !?

ฉิงเฟิงรู้สึกประหลาดใจ อาจารย์ใหญ่ของสถาบันศิลปะการต่อสู้รู้เรื่องของเหล่าผู้ฝึก ยุทธ์ด้วยหรือ ?

“คุณรู้ ?” ฉิงเฟิงขมวดคิ้วและถาม

ใบหน้าของโจวอี้เจียนดูมืดมน เห็นได้ชัดว่าเขาไม่คาดคิดว่าจะได้มาเจอกับผู้ฝึกยุทธ์ในตํานานบนโลกนี้มีคนเพียงแค่หยิบมือเท่านั้นที่ฝึกวิทยายุทธโบราณสําเร็จ และโดยปกติแล้วยอดยุทธ์เหล่านั้นจะไม่ค่อยปรากฏตัวในชีวิตประจําวันของปุถุชนทั่วไป

การที่โจวอี้เจียนรู้จักวิทยายุทธโบราณก็เนื่องจากลูกชายคนโตของเขาโจวอึ้งก็กําลังฝึกวิทยายุทธ์อยู่ในนิกายแห่งหนึ่ง

โจวอี้เจียนเข้าใจดีว่าตั้งแต่ที่หลี่ฉิงเฟิงคือผู้ฝึกยุทธ์ เขาไม่มีทางเอาชนะได้อย่างแน่นอนถ้าหากเขาต้องการแก้แค้นก็คงทําได้เพียงต้องให้ลูกชายคนโตของเขาโจวอึ้งมาจัดการ

Comments

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *