เมื่อมองไปที่ดาบซามูไรที่พาดผ่านอากาศมาหาเขาฉิงเฟิงเพียงยิ้มอย่างนิ่งสงบ
　　นินจาซาโต้ผู้นี้มีพลังอยู่ในขั้นสูงสุดใต้สวรรค์เช่นเดียวกับฉิงเฟิงแต่ทักษะของเขานั้นต่ำกว่าฉิงเฟิงมากนัก
　　ที่เกาะแปซิฟิกความรู้ซึ้งทางด้านวิชาดาบซามูไรของซาโต้นั้นอยู่ระดับต้นๆทีเดียว แต่เมื่อต้องมาเทียบกับวิชากระบี่ของฉิงเฟิงแล้วมันก็ยังห่างกันอีกมาก เพราะวิชากระบี่ของฉิงเฟิงได้รับการถ่ายทอดจากราชันกระบี่หัวเซี่ย อีกทั้งมันยังเป็นเคล็ดวิชาในระดับแกรนมาสเตอร์
　　ทำลาย
　　!
　　ฉิงเฟิงยกข้อมือของเขาในแนวนอนและใช้กระบี่เพลิงแดงฟันออกด้วยความรวดเร็วราวกับพายุทอร์นาโดทลายปราณดาบและตัดผ่านไปถึงตัวดาบจนดาบซามูไรของซาโต้หักเป็นสองส่วนในพริบตา
　　อะไรกัน
　　ดาบซามูไรของข้าหัก
　　!
　　รูปลักษณ์บนใบหน้าของซาโต้เปลี่ยนไปด้วยความประหลาดใจในดวงตาของเขาดาบซามูไรในมือของเขาไม่ใช่ดาบทั่วๆไป มันถูกสร้างโดยราชานินจาด้วยแร่ธาตุและหินล้ำค่ามากมาย แม้กระทั่งปะทะกับการโจมตีของผู้ฝึกยุทธ์เหนือสวรรค์มันก็ยังทานไหว แล้วตอนนี้มันแตกได้อย่างไร
　　ฉัวะ!
　　หลังจากที่กระบี่เพลิงแดงของฉิงเฟิงทำลายดาบซามูไรของซาโต้แล้วพลังที่หลงเหลือของกระบี่ก็ยังฟันแขนซาโต้จนขาดอีกด้วย
　　“อั่ก! แขนข้า !” ซาโต้ร่ำร้องออกมาความเจ็บปวดและกุมแขนที่ขาดไว้
　　ทำไมชายหนุ่มคนนี้ถึงแข็งแกร่งขนาดนี้
　　ดวงตาของซาโต้เต็มไปด้วยความหวาดกลัวเขาเห็นได้อย่างชัดเจนว่าระดับพลังพวกเขานั้นเท่ากัน แต่เพียงกระบี่เดียวของฉิงเฟิงทำไมถึงทรงอานุภาพเช่นนี้ เขาไม่มีโอกาสตอบโต้ได้แม้แต่น้อย
　　“บอกฉันมาว่าราชาอสูรสิงโตอยู่ไหนไม่งั้นฉันจะสับแกเป็นชิ้นๆ !”
　　ฉิงเฟิงกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชาแววตาเต็มไปด้วยเจตนาฆ่า
　　ซาโต้หมดหวังและหวาดกลัวเขารู้ว่าตนเองไม่สามารถเอาชนะชายหนุ่มตรงหน้าได้
　　“ข้าไม่บอกแกหรอกว่าราชาอสูรสิงโตอยู่ที่ไหนแกระวังตัวให้ดีเถอะ สักวันราชานินจาจะต้องแก้แค้นให้ข้า” ซาโต้เดินโซเซและยิ้มอย่างน่าสังเวชก่อนจะกัดบางสิ่งที่ซ่อนอยู่ในไรฟันของเขา
　　เลือดสีดำพุ่งออกมาจากปากของซาโต้ใบหน้าและร่างกายของเขาเริ่มมืดลง ร่างกายของเขาเริ่มสั่นกระตุกและหยุดหายใจ
　　“บ้าชิบเขาฆ่าตัวตาย” เมื่อมองไปที่ซาโต้ที่ฆ่าตัวตาย ฉิงเฟิงสบถออกมาด้วยความโกรธ
　　พวกนินจาเหล่านี้ช่างบ้าคลั่งนักพวกมันเลือกที่จะฆ่าตัวตายแทนการคายข้อมูลให้แก่ฉิงเฟิง เขาคิดว่าจะสามารถล้วงข้อมูลบางอย่างที่เกี่ยวกับราชาอสูรสิงโตได้ แต่ดูเหมือนเขาจะคิดผิด
　　“มังกรเขียวคุณไม่เป็นไรนะ ” ฉิงเฟิงเดินไปหาราชาอสูรมังกรเขียวและถามด้วยความเป็นห่วง
　　“นายน้อยผมยังไหว”
　　ถึงแม้ว่ามังกรเขียวจะพูดว่าไม่เป็นไรแต่ก็ยังมีเลือดไหลออกจากปากของเขา เขาถูกทำร้ายด้วยปราณดาบของซาโต้จนอวัยวะภายในบอบช้ำ
　　“ไม่ต้องพูดแล้วฉันจะรักษาให้” ฉิงเฟิงบอกให้มังกรเขียวนั่งลง จากนั้นก็เริ่มรักษา
　　ฉิงเฟิงหยิบเข็มเงินทั้งเก้าออกมาและฝังห้ามเลือดจากนั้นเขาก็เดินลมปราณจากเคล็ดวิชาจักรพรรดิยุทธ์เพื่อส่งผ่านแก่นแท้พลังของเขาเข้าสู่ร่างของมังกรเขียวเพื่อเยียวยาอวัยวะที่ได้รับความเสียหาย
　　เทคนิคทางการแพทย์ของฉิงเฟิงนั้นสมบูรณ์เขาสามารถรักษาอาการบาดเจ็บของราชาอสูรมังกรเขียวจนทุเลาลงได้ในเวลาไม่นาน
　　“นายน้อยผมหายดีแล้ว คุณยอดเยี่ยมมาก !” มังกรเขียวลุกยืนขึ้นทันทีและรู้สึกว่าร่างกายของเขาไม่มีเลือดไหลอีกต่อไปอีกทั้งยังไม่หลงเหลืออาการบอบช้ำอีกด้วย เขากล่าวขอบคุณฉิงเฟิงด้วยความซาบซ้ำ
　　มังกรเขียวเทิดทูนนายน้อยของเขามากขึ้นจากฝีมือและทักษะทางการแพทย์ของเขา
　　“คุณรู้ไหมว่าราชาอสูรสิงโตถูกจับไปที่ไหน” ฉิงเฟิงเริ่มถาม
　　มังกรเขียวส่ายหัวและกล่าวว่า“นินจาเหล่านี้เป็นลูกสมุนของราชานินจา ซึ่งตราผู้พิชิตของนายท่านตกอยู่ในมือมัน เจ้าสิงโตพยายามจะไปแย่งคืนแต่เขาก็พ่ายแพ้และถูกพวกมันจับทันที”
　　“ตอนที่เขาถูกจับตัวไปคุณอยู่ที่ไหน”
　　“หลุมฝังศพไร้นามที่ชานเมืองทางด้านเหนือของเมืองเทียนจินครับนายน้อย”
　　“หลุมฝังศพไร้นาม ไม่ใช่ว่าที่นั่นคือสุสานหรอกหรือ ?”
　　“นายน้อยมันเป็นสุสานปลอม ห้องปฏิบัติการของพวกนินจาจากเกาะแปซิฟิกถูกซ่อนไว้ภายใต้หลุมฝังศพไร้นาม” มังกรเขียวกล่าว
　　ฉิงเฟิงใช้ความคิดอยู่พักหนึ่งและกล่าวว่า“ฉันเชื่อว่าราชาอสูรสิงโตน่าจะถูกจับไว้ที่นั่น ลองไปดูกันเถอะ”
　　ขณะที่ฉิงเฟิงและมังกรเขียวเตรียมพร้อมที่จะออกเดินทางสตรีผู้งดงามคนหนึ่งในชุดโบราณก็ปรากฏตัวขึ้นต่อหน้าพวกเขาราวกับภูติพราย
　　ผู้หญิงคนนี้งดงามไร้ที่ติไปทั่วทุกส่วนสัดใบหน้ารูปไข่ทั้งขาวและเรียบเนียน ดวงตาของเธอเป็นประกายสดใสและดำคลับเหมือนดวงดาวที่สุกสกาวบนท้องฟ้า เธอมีหน้าอกที่ใหญ่และสะโพกผึ่งผาย เรือนร่างของเธอสมส่วนสมบูรณ์แบบ
　　เมื่อมังกรเขียวเห็นผู้หญิงในชุดโบราณคนนี้ปรากฏกายขึ้นใบหน้าของเขาก็แปรเปลี่ยนไปเพราะเขาไม่ได้รู้สึกตัวแม้แต่น้อยว่าผู้หญิงคนนี้โผล่มาจากไหน เธอสามารถปรากฏตัวขึ้นใกล้ๆเขาได้โดยไม่มีใครรู้ตัว มันแสดงให้เห็นว่าหญิงงามราวกับเทพธิดาคนนี้แข็งแกร่งอย่างไม่อาจหยั่งถึง !
　　“คุณเป็นใครต้องการอะไร ” รูปลักษณ์ของมังกรเขียวเปลี่ยนไปและกล่าวถามด้วยเสียงเย็นชา หลังจากถูกเหล่านินจาจากเกาะแปซิฟิกตามล่ามานานเขาก็กลายเป็นคนที่อ่อนไหวและสงสัยคนแปลกหน้าทุกคน
　　“มังกรเขียวไม่ต้องห่วง ฉันรู้จักเธอ” ฉิงเฟิงตบไหล่ของเขาเบาๆและบอกให้เขาใจเย็น
　　ฉิงเฟิงเคยพบเทพธิดาในชุดโบราณคนนี้มาแล้วสองสามครั้งเธอเป็นคุณหนูของตำหนักโห่วเย่อหวงตี้ เธอเป็นผู้หญิงที่เต็มไปด้วยความลึกลับ แม้แต่ฉิงเฟิงก็ไม่สามารถบอกได้ว่าเธอมีอำนาจมากแค่ไหน แต่เขาสัมผัสได้อย่างเบาบางว่าเธอแข็งแกร่งมากจนไม่อาจหยั่งถึง
　　“มิสฉินคุณต้องการอะไร” ฉิงเฟิงขมวดคิ้วและถาม
　　ฉินเซียนจื่อยิ้มอย่างมีเสน่ห์ขนตางอนยาวของเธอเคลื่อนไหวเล็กน้อยและกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “วูฟคิง ข้ามาเตือนท่านว่าอย่าไปที่หลุมศพไร้นาม”
　　“มิสฉินทำไมคุณถึงพูดเช่นนี้ ”
　　“หลุมฝังศพไร้นามเป็นอาณาเขตของราชานินจาแห่งเกาะแปซิฟิกเขาเป็นยอดยุทธ์ขั้นเหนือสวรรค์ ท่านไม่สามารถเอาชนะเขาได้ ถ้าท่านไป สิ่งที่รออยู่มีเพียงความตาย”
　　“ขอขอบคุณสำหรับคำแนะนำแต่ราชาอสูรสิงโตเป็นครอบครัวของฉัน และเขาอาจจะถูกจับไว้ที่นั่น ฉันต้องไปช่วยเขา” ฉิงเฟิงยิ้มและยืนยันที่จะไป
　　ฉินเซียนจื่อขมวดคิ้วเรียวงามและกล่าวว่า“วูฟคิง ท่านไม่เข้าใจที่ข้าพูดหรือ ราชานินจาเป็นยอดยุทธ์เหนือสวรรค์ ท่านไม่มีทางเอาชนะเขาได้แน่ แต่ถ้าท่านตกลงยอมเข้าร่วมกับนิกายเรา ข้าจะสังหารราชานินจาผู้นั้นให้”
　　ฉิงเฟิงพูดไม่ออกคุณหนูเทพธิดาผู้นี้ยังไม่วางมือ เธอยังคงพยายามโน้มน้าวให้เขาเข้าร่วมนิกายของเธอ
　　“มิสฉินฉันต้องขอขอบคุณสำหรับความมีน้ำใจของคุณ แต่ตอนนี้ฉันยังยืนยันคำเดิม ฉันจะไม่เข้าร่วมนิกายใดๆ มังกรเขียวไปกันเถอะ” ฉิงเฟิงยิ้มเล็กน้อยและเดินออกจากสวนสาธารณะพร้อมกับราชาอสูรมังกรเขียว จากนั้นพวกเขาก็ขับรถไปยังหลุมฝังศพไร้นามที่อยู่ชานเมืองของเมืองเทียนจิน
　　“วูฟคิงแล้วท่านจะต้องเสียใจ” ฉินเซียนจื่อมองเงาหลังที่ค่อยๆลับตาไปของฉิงเฟิง เธอยิ้มอย่างขมขื่นและส่ายหัว
　　ในฐานะลูกสาวของจ้าวนิกายฉินเซียนจื่อรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับพลังอำนาจทั้งหมดในหัวเซี่ยและต่างประเทศ ราชานินจาเป็นยอดฝีมือขั้นเหนือสวรรค์ที่แข็งแกร่ง