ตอนที่ 585 Ghost King and Eagle King

แปล Tarhai

ที่เมืองเทียนจิง

ในฐานะที่เป็นหนึ่งในสี่เมืองที่ใหญ่ที่สุดในหัวเซี่ย เมืองเทียนจิงย่อมมีตัวตนทรงอำนาจและกองกำลังลึกลับที่ทรงพลังซุกซ่อนอยู่มากกว่าเมืองปักกิ่ง

มีโหรเคยกล่าวไว้ว่าเมืองเทียนจิงเป็นสถานที่ตั้งดั้งเดิมของชีพจรมังกร ยอดฝีมือที่แข็งแกร่งผิดธรรมดาที่ซ่อนตัวจากโลกภายนอกจำนวนมากต่างก็มาที่นี่เพื่อตามหาชีพจรมังกรตามตำนาน ถึงแม้ว่าจะยังไม่เคยมีผู้ใดค้นพบเบาะแสใดๆก็ตาม

วิลล่าของโกสคิงเป็นวิลล่าที่ลึกลับที่สุดในเมืองเทียนจิง มันอยู่ในแล็ปใต้ดินซึ่งลึกกว่าพื้นดินลงไปมากกว่า 100 ไมล์

โกสคิงผู้สวมชุดกาวน์สีขาว กำลังทดลองยาตัวหนึ่งอยู่ ขณะที่มีชายหนุ่มผมบลอนด์ตาสีฟ้ากำลังยืนอยู่ข้างหลังเขาอย่างเงียบๆ ชายหนุ่มคนนี้ไม่ใช่ใครที่ไหน เขาคือราชันเหยี่ยวจากโอเชียเนี่ย(Oceania)*

*ขอแก้ไขนะครับ ตอนนี้บอกว่าราชันเหยี่ยวมาจากโอเชียเนีย ซึ่งโอเชียเนียก็คือประเทศใกล้ๆบ้านพวกเรานี่ละ — > โอเชียเนีย Oceania หมายถึง กลุ่มประเทศและหมู่เกาะในมหาสมุทรแปซิฟิก รวมทวีปออสเตรเลียซึ่งเป็นทวีปที่มีขนาดเล็กที่สุด เนื้อที่ราว 7.7 ล้านตาราง

กิโลเมตร เล็กกว่าทวีปเอเชียถึง 6 เท่า ประกอบด้วย ผืนแผ่นดินที่เป็นที่ตั้งของประเทศออสเตรเลีย ประเทศนิวซีแลนด์ และหมู่เกาะโพลินีเซีย หมู่เกาะไมโครนีเซีย หมู่เกาะเมลานีเซีย https://sites.google.com/site/pantakarnromanov/-nov-page5/-nov-page5-3

สรุปคือราชันเหยี่ยวไม่ได้มาจากอเมริกานะครับ ตอนที่แปลตอนมันเปิดตัวครั้งแรกก็ยังงง โห แม่งแล่นเรือจากเมกามาจีน โคตรโหด ที่แท้อยู่แถวนี้ -*- *

“นายท่านโกสคิง ข้าขอคารวะท่านในนามของเจ้านายของข้า” ราชันเหยี่ยวยิ้มเล็กน้อยและกล่าว

ราชันเหยี่ยวมาที่หัวเซี่ยด้วยเหตุผลสองประการ ข้อแรกคือสังหารวูฟคิงเพื่อแก้แค้นให้ราชันเสือเพื่อนของเขา ประการที่สองเพื่อมาเยี่ยมเยือนโกสคิงในนามของเจ้านายของเขา

โกสคิงวางหลอดทดลองลงเมื่อเขาได้ยินคำพูดของราชันเหยี่ยว เขามองไปที่ราชันเหยี่ยวด้วยความตกใจว่า “นี่เป็นกาโตร์คิง*มอบยาโคลนนิ่งให้เจ้าใช่ไหม ?”

(กาโตร์คิง Gator King = ราชาจระเข้ บางตัวละครขอทับศัพท์เพื่อความลื่นไหลนะครับ ระดับบอสให้เรียกราชาจระเข้ มันฟังดูทะแม่งๆ….)

ย้อนไปในอดีตเมื่อสิบปีก่อน โกสคิงและกาโตร์คิงร่วมมือกันโค่นราชันผู้พิชิตจนตกหน้าผาและขโมยสูตรปรุงยาโคลนนิ่งจากเขามาในดินแดนต้องห้ามของภูเขาคุนหลุน อย่างไรก็ตาม ในเมื่อพวกเขาทั้งคู่ต่างก็ได้รับบาดเจ็บ และไม่ต้องการให้มีใครได้เปรียบเสียเปรียบจากสินสงคราม พวกเขาได้ก็อบปี้สูตรยาและแบ่งกันไป

โกสคิงและกาโตร์คิงมีความสัมพันธ์อันดีต่อกันและยังติดต่อกันอยู่เสมอ ตั้งแต่ที่พวกเขาร่วมมือกันเข้าต่อกรกับราชันผู้พิชิตด้วยกัน

“นายท่านโกสคิง เจ้านายของข้าให้ข้ามาแจ้งแก่ท่านว่า ดินแดนต้องห้ามในภูเขาคุนหลุนจะเปิดขึ้นอีกครั้งในอีกไม่ถึงหนึ่งปี นายท่านต้องการร่วมมือกับท่านเพื่อเข้าไปที่นั่นอีกครั้ง เนื่องจากนายท่านได้ยินมาว่าในนั้นยังมีสมบัติล้ำค่าซุกซ่อนอยู่อีก”

ราชันเหยี่ยวกล่าวด้วยความเคารพ

ถึงแม้ว่าราชันเหยี่ยวจากหมู่เกาะแปซิฟิคจะเป็นราชาของทั่วทั้งภูมิภาคโอเชียเนียทั้งหมด แต่เขาก็ไม่สามารถเปรียบเทียบกับโกสคิงผู้ซึ่งเป็นยอดฝีมือในยุคเดียวกับเจ้านายของเขา, กาโตร์คิง

‘คิง’ คือตัวตนที่ไร้เทียมทานในสายตาของคนทั่วไป แต่ราชันเหยี่ยวและราชันคนอื่นๆต่างก็รู้ดีว่ายังมียอดฝีมือผู้ทรงพลังจำนวนมากซุกซ่อนอยู่ตามส่วนต่างๆของโลกที่กว้างใหญ่ บางคนเป็นยอดฝีมือไร้พ่ายผู้หลบซ่อนอยู่หลายสิบปี ครั้นเมื่อคนเหล่านั้นปรากฏกายขึ้นก็มักจะทำให้เกิดคลื่นใหญ่ที่โหมซัดไปทั่วทั้งโลกใบนี้ เช่นเดียวกับโกสคิงผู้ซึ่งอยู่ตรงหน้าเขาคนนี้นั่นเอง

ดินแดนต้องห้ามของเทือกเขาคุนลุน ?

โกสคิงขมวดคิ้วขณะที่เขาทอดสายตามองไปยังที่ไกลๆด้วยแววตาเฉียบคม ไม่มีใครรู้เรื่องราวที่ซุกซ่อนในดินแดนต้องห้ามนี้ได้ดีกว่าเขา อย่างไรก็ตาม ด้วยความแข็งแกร่งขนาดเขา ยังอยู่ได้แค่เพียง ‘โซนนอก’ เท่านั้น ซึ่งยังห่างจาก ‘ส่วนกลาง’ ถึงพันกว่ากิโลเมตร เป็นที่เห็นได้ชัดว่าดินแดนต้องห้ามนี้ลึกลับและอันตรายเพียงใด

โกสคิงได้รับสูตรยาโคลนนิ่งในตอนนั้นเมื่อเขาไปถึงโซนนอก และทำให้เขาแข็งแกร่งขึ้นเป็นสองเท่าเมื่อสกัดยาสำเร็จ ดังนั้นในครั้งนี้ เขามุ่งหมายที่จะเข้าไปให้ถึง ‘ใจกลาง’ เพื่อค้นหาสมบัติล้ำค่าที่หลงเหลืออยู่ในนั้น

“ราชันเหยี่ยว เจ้าจงกลับไปแจ้งกาโตร์คิงว่าข้ายินดีร่วมมือกับเขาเพื่อบดขยี้ผู้เชี่ยวชาญทุกคนเมื่อยามที่ดินแดนต้องห้ามเปิดขึ้น !” โกสคิงกล่าวด้วยกลิ่นอายที่สะกดข่ม

กลิ่นอายที่เขาปล่อยออกมานี้รุนแรงจนทำให้หลอดทดลองและอุปกรณ์ต่างๆในห้องแล็ปสั่นสะเทือน

ราชันเหยี่ยวแข็งค้างขณะที่รู้สึกได้ถึงความหวาดกลัว ไม่ต้องสงสัยเลยว่าทำไมโกสคิงถึงสามารถอยู่ในระดับเดียวกับเจ้านายของเขาได้ เขาได้ฝึกฝนตัวเองจนถึงขั้นที่สามารถปลดปล่อยพลังจากภายในได้ !

“ผู้อาวุโสโกสคิง ข้าน้อยเข้าใจแล้ว ข้าจะนำคำพูดของท่านไปแจ้งต่อเจ้านายในทันทีขอรับ”

“เดี๋ยวช้าก่อน, การที่เจ้าดั้นด้นมาถึงหัวเซี่ยในครั้งนี้ต้องมีจุดประสงค์อื่นนอกจากนำข่าวนี้มาแจ้งแก่ข้าใช่ไหม ?”

“ถูกต้องแล้วขอรับ เพื่อนสนิทของข้า ราชันเสือถูกหลี่ฉิงเฟิงสังหาร ข้ามาหัวเซี่ยในครั้งนี้ก็เพื่อสังหารเขา แก้แค้นให้เพื่อนของข้า” ราชันเหยี่ยวกล่าวอย่างดุร้ายด้วยน้ำเสียงโหดเหี้ยม

หลี่ฉิงเฟิง วูฟคิง ? ลูกชายของนายน้อยสามตระกูลหลี่ ?

โกสคิงขมวดคิ้วและตอบอย่างสงบว่า “ลูกศิษย์ของข้า , เฮลคิงกำลังอยู่ที่เมืองทะเลตะวันออกในตอนนี้ และเขาก็กำลังหาทางฆ่าหลี่ฉิงเฟิงอยู่เช่นกัน เจ้าควรจะติดต่อไปหาเขาเมื่อไปถึงที่นั่น แต่จงจำให้มั่นว่า วูฟคิงจะอย่างไรก็เป็นลูกชายของราชันผู้พิชิต ลูกไม้ไม่เคยหล่นไกลต้น เขาย่อมไม่ใช่ขนมเค้กให้พวกเจ้าทุบตีได้อย่างง่ายดายแน่นอน พวกเจ้าต้องใจเย็นและรอบคอบ”

“ขอบคุณผู้อาวุโสที่ย้ำเตือน ข้าขอลาไปก่อน” ราชันเหยี่ยวโค้งคำนับโกสคิงและออกจากวิลล่าของเขาไปยังเมืองทะเลตะวันออก

โกสคิงหยิบยาขึ้นมาและทำการทดลองต่อไป ยาโคลนนิ่งนั้นมีความท้าทายและซับซ้อนในการปรับแต่งเป็นอย่างมาก ในขณะนี้เขาสามารถโคลนนิ่งได้เพียงสองคนเท่านั้น แต่เขาต้องโคลนให้ได้เป็นสองเท่าก่อนที่ดินแดนต้องห้ามของภูเขาคุนลุนจะเปิดออกเพราะมันจะทำให้เขามีพลังมากขึ้นมากอย่างเห็นได้ชัด

…

ในขณะเดียวกัน ฉิงเฟิงเพิ่งเสร็จสิ้นการประชุมและเดินออกจากตึกทะเลตะวันออก เขาไม่ได้ทราบอะไรเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เพิ่งเกิดขึ้นที่เทียนจิงในตอนนี้แม้แต่น้อย เขาจะต้องเรียกรวมพลทีมเขี้ยวหมาป่าอย่างแน่นอน ถ้าเขารู้ว่าราชันเหยี่ยวกำลังเข้ามาในเมืองทะเลตะวันออกแล้ว

~ กริ๊ง ~ กริ๊ง

เสียงโทรศัพท์ของฉิงเฟิงดังขึ้นในขณะที่เขาขึ้นรถ เขามองไปที่หน้าจอและพบว่ามาจากนักบวช เขาจึงรีบรับสายในทันที

“บอสครับ ตอนนี้ผมมาถึงเมืองทะเลตะวันออกแล้ว เจอกันที่ไหนดีครับ ?” นักบวชกล่าวในโทรศัพท์

“ฉันกำลังจะไปที่บริษัท Ice Snow เราไปเจอกันที่นั่นก็แล้วกัน”

“เข้าใจแล้วบอส อ่ออีกเรื่อง เมื่อผมมาถึงเมืองทะเลตะวันออก ผมสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายของผู้เชี่ยวชาญมากมายในเมือง…. นี่มันเกิดอะไรขึ้นที่เมืองนี้ครับบอส ?”

“ไม่มีอะไร พวกเขามาที่นี่เพื่อประลองกันเพราะฮีโร่ลิสเพิ่งเปิด” ฉิงเฟิงยิ้มและอธิบายให้นักบวชฟัง จากนั้นเขาก็วางสายและขับรถไปที่บริษัท Ice Snow

ฉิงเฟิงกำลังขับรถพร้อมกับหลินเสวี่ยที่นั่งอยู่ข้างเขา เหมียวซิยี้นั่งอยู่ที่เบาะหลัง แต่ทันใดนั้นระหว่างที่ขับไปได้สักพัก เหมียวซิยี้ก็ขมวดคิ้วขึ้นเล็กน้อย

“นายท่านคะ ชั้นรู้สึกว่ามีคนกำลังตามเรามา” เหมียวซิยี้กระซิบ เธอมีสัมผัสที่เฉียบคมเป็นอย่างยิ่งในฐานะนักบุญหญิงแห่งเหมียวเจียงผู้ซึ่งสามารถควบคุมแมลงเพื่อสอดแนมให้เธอได้

ได้ยินดังนั้น ฉิงเฟิงก็ขมวดคิ้วทันทีเพราะเขาไว้ใจสัมผัสของเหมียวซิยี้

ในขณะที่เขาจงใจทั้งเร่งเครื่องชะลอความเร็วลง รถที่อยู่ข้างหลังก็ทำตามเขา ฉิงเฟิงจึงมั่นใจว่ารถคันนี้ตามเขามาอย่างแน่นอน

เนื่องจากมีระยะทางที่ห่างกันพอสมควร ฉิงเฟิงจึงสามารถมองเห็นเพียงรายละเอียดได้เล็กน้อย รถคันนั้นเป็น Audi สีดำ

“นายท่าน ต้องให้ชั้นไปตรวจสอบดูว่าไหมคะว่าใครขับตามเรามา ?” เหมียวซิยี้ถาม

ฉิงเฟิงพยักหน้าขณะที่จอดรถบนถนน

ฉิงเฟิงขมวดคิ้วขณะที่เขารู้สึกว่าสโตรกเกอร์ผู้นี้ฉลาดกว่าที่คิด เมื่อเขาตระหนักว่าตัวเองกำลังถูกสงสัยหลังจากที่เห็นฉิงเฟิงจอดรถ เขาก็ขับรถไปอีกทางทันที คนผู้นี้ย่อมมีสัมผัสที่ไม่ธรรมดาเช่นกัน

“รถที่สะกดรอยตามเราได้หนีไปแล้ว งั้นเราก็ไปกันเถอะ” ฉิงเฟิงเริ่มขับรถออกไปอีกครั้ง ขณะที่ยังคงมองทิศทางที่รถคันนั้นหายไป

ในขณะเดียวกัน ชายชุดคลุมดำ 2 คนกำลังนั่งอยู่ในรถ Audi สีดำคันดังกล่าว คนทั้งคู่สวมชุดคลุมดำและสวมหน้ากาก รอบกายพวกเขาเต็มเปี่ยมไปด้วยออร่าที่ทรงพลัง

“หลี่ฉิงเฟิงไม่ธรรมดาจริงๆ มันรู้ว่าพวกเราสะกดรอยตามมัน แต่พวกเราได้ข้อมูลเกี่ยวกับเด็กของมันมาหมดแล้ว กลับไปรายงานท่านเฮลคิงกันเถอะ” รถ Audi คันดังกล่าวเร่งเครื่องและหายลับตาไป