ตอนที่ 1188 ระฆังวิญญาณน้ำแข็ง
　　“ไม่นะหลี่ฉิงเฟิงติดอยู่ในระฆังวิญญาณน้ำแข็งเสียแล้ว !”
　　ทันใดนั้นใบหน้าอันอ่อนโยนขององค์หญิงองค์สามก็เปลี่ยนไป
　　เธอตื่นตระหนกและเริ่มหวาดกลัวแทนหลี่ฉิงเฟิงเมื่อเห็นร่างของเขาถูกปกคลุมไว้ด้วยพลังอำนาจของระฆังวิญญาณน้ำแข็งของอ้าวเจียง
　　อ้าวเจียงฉุดคร่าองค์หญิงสามด้วยเจตนาไม่ดีและหลี่ฉิงเฟิงเป็นความหวังเดียวที่เธอจะรอดจากอันตรายในครั้งนี้ได้
　　ดังนั้นเมื่อตอนนี้ได้เห็นว่าเขาถูกอ้าวเจียงคร่าคุมก็ทำให้เธอไร้ซึ่งผู้ช่วยอีกต่อไป
　　ไม่เพียงแค่องค์หญิงสามเท่านั้นที่เป็นกังวลแต่ยังรวมไปถึงองค์หญิงสองด้วยเช่นกัน เพราะหากน้องสาวของเธอประสบ เธอก็จะมีปัญหาไปด้วยเช่นกัน　　หลี่ฉิงเฟิงติดอยู่ในระฆังวิญญาณน้ำแข็งเขากวาดสายตามองไปที่กำแพงและสังเกตเห็นว่าพวกมันเป็นสีขาวทั้งหมด
　　มันเป็นกำแพงที่ก่อตัวจากน้ำแข็งที่ผ่านการกลั่นมาเป็นหมื่นๆปีดังนั้นมันจึงหนาวเหน็บมาก
　　ไม่ว่าจะเป็นผม,ขนตา, ริมฝีปาก, และร่างกายของหลี่ฉิงเฟิงล้วนถูกปกคลุมไปด้วยผลึกน้ำแข็งสีขาว
　　เขารู้สึกเหมือนถูกน้ำแข็งกัดและตัวสั่นไปทั่วร่างกายการโจมตีของอาวุธวิญญาณของอ้าวเจียงนั้นทรงพลังมากจนเขาไม่สามารถหาทางตอบโต้ได้
　　เขาโคจรพลังแท้ในในร่างและเหวี่ยงหมัดขวาออกไปอย่างแรงเพื่อชกเข้าใส่กำแพงระฆังที่ปกคลุมอยู่
　　หมัดของเขากระแทกกำแพงแต่ก็ไม่เกิดความเสียหายราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น
　　น้ำแข็งนี้มีอายุร่วมหนึ่งล้านปีมันจึงแข็งแรงทนทานมากและแม้แต่หลี่ฉิงเฟิงก็ไม่อาจทำลายมันได้
　　อ้าวเจียงยืนอยู่นอกระฆังวิญญาณน้ำแข็งและรับรู้ว่าหลี่ฉิงเฟิงกำลังพยายามทำลายระฆังเขาเผยรอยยิ้มอย่างเย็นชาด้วยความรังเกียจ
　　ระฆังวิญญาณน้ำแข็งของอ้าวเจียงนั้นเป็นสมบัติจากวังมังกรทะเลเหนือมันทรงพลังมากและพื้นผิวของมันนั้นแข็งแกร่งเป็นพิเศษ แม้แต่พลังอำนาจระดับหนึ่งแสนกิโลก็ยังไม่สามารถทำลายมันได้
　　อ้าวเจียงหัวเราะแล้วพูดออกมาดังๆว่า“หลี่ฉิงเฟิง ระฆังวิญญาณน้ำแข็งของข้าไร้เทียมทาน เจ้าจะถูกขังอยู่ภายในนั้นจนตายและองค์หญิงทั้งสองก็จะตกเป็นของข้า”
　　หลี่ฉิงเฟิงได้ยินเสียงของอ้าวเจียงจากข้างในและรู้สึกโกรธมาก
　　ไอ้สารเลวนี่หาที่ตายจริงๆ
　　! 　　หลี่ฉิงเฟิงชักกระบี่แสงสีทองของเขาออกมาและบิดข้อมือฟาดฟันไปข้างหน้า
　　กระบี่แสงสีทองปลดปล่อยคลื่นพลังงานอันดุร้ายออกมามันฉีกอากาศโดยรอบและกระแทกเข้าใส่กำแพง
　　อย่างไรก็ตามมันไม่เกิดรอยขีดข่วนบนระฆังวิญญาณน้ำแข็งแม้แต่น้อยซึ่งทำให้เขาตกตะลึงมาก
　　เป็นที่ทราบกันดีว่ากระบี่แสงสีทองของเขานั้นทรงพลังมากและเป็นที่รู้จักกันดีแต่ตอนนี้เขาไม่สามารถทำลายกำแพงด้านในของระฆังได้
　　ไม่ว่าจะเป็นการโจมตีด้วยหมัดหรือวิชากระบี่ล้วนไร้ผลโดยสิ้นเชิง….
　　เขาจนปัญญาจึงนั่งลงและแทบจะทนไม่ไหวกับความหนาวเย็นเช่นนี้มันเยือกเย็นมากจนเขาอดไม่ได้ที่จะสั่น
　　หลี่ฉิงเฟิงนั่งบนพื้นและโคจรพลังในร่างเพื่อต่อต้านความหนาวเย็นในที่สุดเขาก็ไม่สามารถทนได้อีกต่อไป
　　ทันใดนั้นเองเขาก็คิดทางออกได้เขามีเพลิงภายในร่างกาย ทำไมไม่ลองดูล่ะ
　　หลี่ฉิงเฟิงปลดปล่อยเปลวเพลิงทองคำของเซียนทองคำที่กักเก็บไว้ในร่างเปลวเพลิงเหล่านี้มีอุณหภูมิสูงถึงห้าพันองศาและสามารถละลายได้ทุกสิ่งภายในโลก
　　ทันทีที่เปลวเพลิงทองคำปรากฏขึ้นมันก็เปล่งพลังงานความร้อนและเริ่มละลายกำแพงของระฆังวิญญาณน้ำแข็งบางส่วนทันที
　　อันที่จริงแล้วถึงแม้มันจะหลอมละลายได้บางส่วน แต่ก็ไม่ได้สร้างความเสียหายให้มันมากนักเพราะระฆังวิญญาณน้ำแข็งนี้มีอายุร่วมหมื่นปีและมีความหนาแน่นมาก แต่ในทางกลับกัน มันสร้างความเสียหายให้กับตัวอ้าวเจียงผู้เป็นเจ้าของแทน !
　　พลังงานทางจิตวิญญาณของอ้าวเจียงนั้นเกี่ยวข้องโดยตรงกับระฆังวิญญาณน้ำแข็งดังนั้นความเสียหายใดๆที่เกิดขึ้นมันก็จะมีผลกับจิตวิญญาณของเขาด้วยเช่นกัน　　อั่ก!
　　อ้าวเจียงส่งเสียงด้วยความเจ็บปวดเขารู้สึกราวกับว่าจิตวิญญาณของเขากำลังจะฉีกขาด
　　เจ็บปวดมาก
　　!
　　นี่มันเจ็บปวดผิดธรรมดาเกินไปแล้ว
　　!
　　อ้าวเจียงรู้สึกราวกับว่าวิญญาณกำลังถูกแผดเผาเหมือนเข็มมหาศาลทิ่งแทง
　　“หลี่ฉิงเฟิงระยำเอ้ย ! เจ้ากล้าดีอย่างไรถึงได้ใช้เปลวเพลิงเผาระฆังวิญญาณน้ำแข็งของข้า !”
　　อ้าวเจียงสบถใส่หลี่ฉิงเฟิงด้วยใบหน้าที่ซีดเซียว
　　หลี่ฉิงเฟิงดวงตาเป็นประกายสัมผัสแห่งความสุขปรากฏบนใบหน้าของเขาทันทีที่ได้ยินเสียงกรีดร้องของอ้าวเจียง มันทำให้เขายืนยันได้อย่างหนึ่งว่า ยิ่งอีกฝ่ายด่าทอเขามากเท่าใดก็แสดงว่าเปลวเพลิงของเขามีประสิทธิภาพมากเท่านั้น !
　　ในขณะนี้เองหลี่ฉิงเฟิงจึงปลดปล่อยเปลวเพลิงทองคำออกมาขึ้นเพื่อแผดเผาระฆังวิญญาณน้ำแข็งส่วนอ้าวเจียงต้องทนทุกข์ทรมานและส่งเสียงกรีดร้องจากด้านนอก
　　สีหน้าของอ้าวเจียงเปลี่ยนเป็นซีดเผือดและสั่นสะท้านไปทั่วเขาคิดในใจว่า
　　ระยำชัดๆเจ้าหลี่ฉิงเฟิงมันครอบครองเปลวเพลิงที่ทรงพลังเช่นนี้ได้อย่างไร
　　!
　　อ้าวเจียงทนความเจ็บปวดจากจิตวิญญาณไม่ไหวสุดท้ายก็ชักนำระฆังวิญญาณน้ำแข็งกลับมา
　　เขารู้ว่าอุปกรณ์วิญญาณชิ้นนี้ใช้กับหลี่ฉิงเฟิงไม่ได้ผลอีกต่อไปขืนใช้ต่อไปเขาคงคลั่งตาย
　　ฟุ่บ!
　　กำแพงจากระฆังวิญญาณน้ำแข็งหายไปและกลับมาอยู่ในมือของอ้าวเจียงจากนั้นเขาก็เก็บมันกลับไปในแหวนมิติและจ้องหน้าหลี่ฉิงเฟิงด้วยดวงตาที่เปล่งประกายเย็นเยือก
　　“หลี่ฉิงเฟิงแข็งแกร่งมากเขาหนีรอดจากระฆังวิญญาณน้ำแข็งได้ !”
　　ใบหน้าขององค์หญิงสามเปลี่ยนไปดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความปิติยินดี
　　เธอรู้ว่าตอนนี้เธอมีโอกาสรอดแล้วเพราะหลี่ฉิงเฟิงหนีรอดออกมาได้
　　องค์หญิงสองก็มองหลี่ฉิงเฟิงด้วยความประหลาดใจเช่นกันเธอรู้ว่าระฆังวิญญาณน้ำแข็งทรงพลังเพียงใด มันเป็นสมบัติล้ำค่าของวังมังกรทะเลเหนือที่มีความแข็งแกร่งเป็นที่เลื่องลืออย่างไม่น่าเชื่อ
　　ถ้าเป็นเธอคงหนีไม่พ้นแต่หลี่ฉิงเฟิงก็ทำได้ นี่แสดงให้เห็นว่าเขาแข็งแกร่งขึ้นกว่าแต่ก่อนเพียงใด เขาแข็งแกร่งยิ่งกว่าพวกเธอทั้งสองแล้วในตอนนี้
　　หลังออกจากระฆังวิญญาณน้ำแข็งมาได้หลี่ฉิงเฟิงก็เก็บเพลิงทองคำกลับไปและไม่ได้ใช้มันเพื่อโจมตีอ้าวเจียง
　　เนื่องจากเปลวเพลิงทองคำสามารถใช้ได้เพียง2 ครั้งในเวลา 12 ชั่วโมง เขาใช้มันไปแล้วครั้งหนึ่งจึงเหลือโอกาสอีกเพียงครั้งเดียวเท่านั้น
　　เขาไม่ต้องการใช้มันเพื่อสังหารอ้าวเจียงเนื่องจากการช่วงชิงโลหิตมังกรน้ำแข็งจะมีศัตรูมากมาย ดังนั้นเปลวเพลิงทองคำจึงเป็นไพ่ตายของเขาในช่วงเวลาที่สำคัญ
　　“หลี่ฉิงเฟิงเปลวเพลิงที่เจ้าใข้เมื่อครู่ ครั้งหนึ่งเคยเป็นของเซียนทองคำใช่หรือไม่ ”
　　ใบหน้าของอ้าวเจียงกลายเป็นมืดมนและถามขึ้น
　　เขายังไม่กล้าลงมือโจมตีหลี่ฉิงเฟิงเพราะหวั่นเกรงพลังของเปลวเพลิงทองคำเขาต้องการยืนยันที่มาของเปลวเพลิงอันนี้สะพรึงกลัวนี้เสียก่อน
　　หลี่ฉิงเฟิงพยักหน้าพลางกล่าวว่า“ถูกต้อง มันเป็นเปลวเพลิงของเซียนทองคำในอดีตกาล”
　　เมื่ออ้าวเจียงได้ยินคำว่าเซียนทองคำและเปลวเพลิงทองคำใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปอย่างรุนแรงและรู้สึกประหลาดใจ
　　ในฐานะที่เป็นเจ้าชายแห่งวังมังกรทะเลเหนืออ้าวเจียงได้ศึกษาตำราโบราณมากมายจากวังมังกร
　　เขารู้ว่าเซียนทองคำเป็นใครคนผู้นี้คือบุคคลที่ทรงพลังมากตั้งแต่สมัยโบราณ ครั้งหนึ่งเขาเคยกวาดไปทั่วโลกด้วยเปลวเพลิงทองคำ
　　ในสมัยโบราณเคยมีมังกรน้ำแข็งจากวังมังกรทะเลเหนือที่ต่อสู้กับเซียนทองคำ แต่ก็ถูกเผาด้วยเปลวเพลิงของเซียนทองคำผู้นั้น
　　นับตั้งแต่นั้นมาวังมังกรทะเลเหนือก็หวาดกลัวอย่างยิ่งต่อเปลวเพลิงทองคำเพราะมันเป็นเปลวเพลิงที่สามารถเผาไหม้ได้แม้กระทั่งกายาของมังกรน้ำแข็ง มันเป็นเหมือนดาวข่มของมังกรน้ำแข็งนั่นเอง
ตอนที่ 1189 แฟนธ่อมราชามังกรน้ำแข็ง
　　หลี่ฉิงเฟิงและอ้าวเจียงต่างจ้องหน้ากันทั้งสองฝ่ายยังไม่มีใครเริ่มการโจมตี
　　พวกเขาเข้าใจถึงพลังของอีกฝ่ายเป็นอย่างดีดังนั้นการผลีผลามโจมตีอย่างกระทันหันอาจทำให้เกิดผลเสียต่อตัวเอง
　　ตอนนี้อ้าวเจียงเริ่มสนใจหลี่ฉิงเฟิงมากขึ้นเพราะคนผู้นี้สามารถทำลายระฆังวิญญาณน้ำแข็งได้
　　แม้แต่ในวังมังกรทะเลเหนือก็มีคนไม่กี่คนที่สามารถทำลายระฆังวิญญาณน้ำแข็งได้เมื่อถูกขังอยู่
　　แต่ตอนนี้หลี่ฉิงเฟิงกลับทำลายมันได้อย่างง่ายดายจนสร้างความตกใจให้กับอ้าวเจียงเป็นอย่างมาก
　　เขารู้สึกว่าหลี่ฉิงเฟิงยังไม่ได้ใช้พลังทั้งหมดอีกฝ่ายต้องมีไพ่ตายอีกแน่นอน
　　ในขณะเดียวกันหลี่ฉิงเฟิงก็ไม่คิดโจมตี